Morgunblaðið - 30.03.1957, Blaðsíða 18

18
MURCUNBLAÐ IÐ
Laugard. 30. marz 1957
Þórdís Krisfjánsdóttir
Hún andaðist aðfaranótt 21. þ.
m. Það er alltaf erfitt að horfa á
eftir samferðabróður eða systur
hverfa út í móðuna miklu, sjá á
eftir þeim, sem lokið hafa löng-
um og dáðríkum starfsdegi.
Þórdis var fædd 1. okt. 1891 í
Ólafsvík. Foreldrar hennar voru
hjónin Guðrún Geirsdóttir og
Kristján Halldórsson, sem heima
áttu í Póstsbúð í Ólafsvík, og
voru þau annáluð fyrir gestrisni
Og greiðasemi.
Þórdis var næstyngst fjögurra
systkina sinni. Snemma varð hún
fyrir mótlæti lífsins. Hún var
ekki nema nýfermd er hún missti
móður sína, og föðuv sinn nokkr-
um árum síðar. En hún var svo
lánsöm að lenda á góðum heim-
ilum, og kom hún sér alls staðar
vel. Hún var hljóðlát kona og
ekki gustmikil, en dugnaður,
nægjusemi og góðvild voru henn-
ar einkenni. Hún varð snemma
iðjusöm, og handavinnuafköst
hennar voru ótrúlega mikil, með
hennar heimilisstörfum, sem oft
á tíðum voru allmikil. Árið 1914
stofnaði hún heimili með Ágústi
Jónssyni, ættuðum einnig úr Ól-
afsvík. Bjuggu þau allan sinn
búskap í Reykjavík. Þau eign-
uðust 7 börn, eru 4 á lífi, en þrí-
buru misstu þau, alla nýfædda.
Börn þeirra er upp komust eru
öll myndar- og dugnaðarfólk.
Ástrík móðir var hún alla tíð, og
eftir að börn hennar urðu full-
tíða og höfðu stofnað sín eigin
heimili, leitaðist hún ávallt við
að rétta þeim öllum sinn kær-
leiksarm, alveg fram til hinztu
stundar. Löngum voru efni þeirra
Þórdisar og Ágústar heldur lítil,
en það var frekar algengt hjá
þeirri kynslóð, sem nú er óðum
að hverfa. En Þórdís hafði lag á
að láta litla peninga endast ó-
trúlega vel með nægjusemi sinni
og myndarskap. Eins og áður er
Minningarorð
á minnzt var hún hljóðlát kona,
sem vann störf sín af dygð og í
kyrrþey eins og svo margar al-
þýðukonur hefur einkennt. Þess
er oftast ekki getið sem skyldi,
hversu miklu húsmóðirin afkast-
ar.
Fráfall Þórdísar, frænku minn-
ar, kom mér á óvart þrátt fyrir
það, að hún hafði átt við van-
heilsu að stríða síðustu fjóra
mánuðina. Ég á hálfbágt með að
trúa því að hún sé horfin til
strandarinnar ókunnu, þangað
sem við förum öll, er kallið kem-
ur.
Ætíð munu mér verða minnis-
stæðar komur minar til hennar,
er ég sem unglingur oft heim-
sótti hana í litla hreinlega húsið
hennar. Þrátt fyrir annríki hafði
hún ætíð tíma til að veita mér
af móðurmildi sinni, og þó árin
breyttu högum hennar var hún
alltaf glöð bæði að heyra og sjá.
Það er mikil blessun að kynnast
duglegu og góðu fólki á lífsleið-
inni. Þórdís var vel liðin af öll-
um sem kynntust henni. Hún var
dul í skapi, en vinur vina sinna.
Minning hennar mun ætíð
Sækja jólapóstinn
GODTHAAB — í „Egedesminde11
vetraði óvenjusnemma í haust.
íbúarnir þar hafa enn ekki-feng-
ið jólapóstinn, en nú virðist vera
að rætast úr þessu, því að ísinn
er að brotna upp — og fyrsta
skipið, sem siglt heíur þaðan síð-
an í október, hélt á mánudaginn
til Holsteinsborgar til þess m.
a. að sækja jólapóstinn.
SmjÖrið hleðsf upp til
vandrœða á heimilunum
ÓfærSin búin að valda bændum miklu Ijóni
Borg, Miklaholtshreppi, 28. marz:
IÞRJÁ DAGA hefur verið hér ágætisveður og þíðviðri. Snjó
hefur leyst að mun og eru hagar komnir upp, sæmilegir
fyrir sauðfé. Bændur eru allir vel birgir með hey ennþá, þiátt fyrir
langvarandi innistöður sem ekki er þó séð fyrir lokin á.
geymast hugljúf og björt í huga
mínum.
Ástvinum hennar öllum sendi
ég mína innilegustu samúðar-
kveðjur.
Blessuð sé minning hennar.
Frænka.
★ JAPANSKUR maður að
nafni Saburo Furukawa, hefur
ritað Morgunblaðinu stutt
bréf, þar sem hann kveðst hafa
fengið mikinn áhuga á íslandi. —
Tilefni þess var, segir hann, að
fyrir nokkru var hann að lesa
japanskt bókmenntatímarit. Sér
hann þá allt í einu ljóðaþýðingar.
Eru þar ljóð eftir einhvern mann
frá íslandi, sem heitir Davíð
Stefánsson.
k Kveðst Saburo hafa hrifizt
mjög af þessum ljóðum og til-
nefnir hann sérstaklega eina ljóð
línu, sem vakti hrifningu hans:
,,Hér hefur steinninn mannamál
og moldin sál“.
BTRJAB AB MOKA
í gærdag var byrjað að moka
þjóðveginn hér. Byrjað var á
Vegamótum og rnokað áleiðis út
á Snæíellsnesið og einnig að
sunnanverðu áleiðis til Borgar-
ness. Frá Borgarnesi er svo mok-
að á móti til Vegamóta. Mestur
snjórinn er á Mýrunum, svo bú-
ast má við að vegurinn opnist
ekki fyrr en í fyrsta lagi um
helgina. Kerlingarskarð er al-
~k Saburu Furukawa kveðst
ekki hafa vitað það áður, að á
þessu eylandi, er ber svo kalt
nafn, byggi þjóð, er dýrkaði fagr-
ar listir með svo góðum árangri.
k Nú segist hann endilega vilja
fara að skrifast á við einhverja
íslendinga, sem gætu í bréfunum
sagt honum sögu lands og þjóð-
ar, og frá þeim draumi fólksins,
sem skáldskapurinn er. Hann
kveðst vera 29 ára gamall
og starfar við stórt verzlunarfyr-
irtæki í Japan, en heimilisfang
hans er: Saburo Furukawa,
Yamanokuchi, Wakamatsu —
Japan.
ófært, og þess vegna ekki bílfært
til Stykkishólms.
VÖRUNUM DRETFT
ME» ÝTUM OG SUEÐUM
Enginn skortur hefur verið á
vörum hér, vegna þess að þær
hafa veíáð fluttar á ýtum upp í
Kerlingarskarð, en þangað hafa
þær verið sóttar á ýtum sem
dregið hafa sleða og fluttar að
Vegamótum. Dreifing á þeim hef-
ur farið fram þaðan ýmist á snjó-
bílum eða sleðum.
FÓLK ORBHt) ÞREYTT
Á EINANGRUNINNI
Fólki hér í sveitinni er að von-
um farið að leiðast einangrunin,
því hvorki er bílfært innansveit-
ar eða út úr henni. Póstferðir eru
famar um það bil einu sinni í
viku og bíður póstur því talsvert.
SMJÖRTÐ HUEÐST UPP
Mikið vandamál er það, a8
mjólk hefur ekki verið flutt héð-
an í Borgarnes í tvo mánuði. —•
Hefur mjólkin öll verið unnin
heima. Smjör hefur verið gert á
heimilunum og hleðst það upp
heima og er óvíst um markað á
þvi. Hafa bændur því orðið fyrir
tilfinnanlegum. skaða daglega
vegna samgönguleysÍBÍns. — P.P.
Austur í Japan elskar
hann Ijóðin hans Davíðs
9
LESBÓK BARNAN:!A
LESBÓK BARNANNA
$
blóm í hárinu. Fyrstir
komu riddarar þeysandi
inn á leikvanginn, með
langar stengur til að
stinga í nautið og erta
það. Svo kom sjálfur
nautabaninn og hneygði
sig fyrir senorunum og
senorítunum, sem köst-
uðu til hans blómum.
Og svo kom, — nautið.
Veiztu hver það var? Það
var Ferdinand hinn ógur-
legi, sem allir voru
hræddir við, bæði riddar-
amir á hvítu hestunum
Og sjálfur nautabaninn
með rauðu kápuna á hand
leggnum.
Ferdinand hljóp inn á
leikvanginn og allt fólkið
æpti og hrópaði, því það
bjóst við að hann myndi
tryllast og ráðast á ridd-
arana, hestana og nauta-
banann.
Þegar Ferdinand svip-
aðist um, sá hann að ailar
senoríturnar höfðu blóm
í hárinu og loftið var
þungt af angan. Hann
settist makindalega nið-
ur og teygaði að sér
blómailminn. Hann lang-
aði ekkert til að vera
hræðilegur.
£n það var eins og all-
ir væru honum reiðir.
Riddararnir, sem ekki
fengu að þeysa á hvítu
hestimum, nautabaninn,
sem ekki fékk að leika
listir sínar og fólkið, sem
ekki fékk að sjá nautaat.
Aumingja FeTdinand
var með lítilli viðhöfn
fluttur heim til sín aftur,
þar sem hann liggur enn-
þá undir korkeikinni
sinni og teygar að sér
angan blómanna. —
Ráðningar
á þrautum úr
síðasta blaði
Krnssgátan: Lárétt: 1.
Hermann. 5. N. N. 8. B.
P. 9. Selskip. 10. ís. 11.
La. 14. Ásbyrgi. Lóðrétt:
1. Hansína. 2. R.R. 3. Ás.
4. Nappaði. 6. Nes. 7. B.
5. R. 8. Bíl. 12. B.B. 13. Úr.
L.itla krossgátan:
Lárétt: 1. Jón. Lóðrétt:
1. Jól.
Stafaþrautin:
Teitur, Alfreð Katrín,
Arndis. Upphafsstafir:
lóðrétt: TAKA.
Aðrar þrautir:
í orðinu tólf eru fjórir
stafir. Séu tveir teknir af
eru tveir eftir.
Tainaþrautin: 999*7».
Okkur langar til að
skrifast á við drengi eða
stúlkur á aldrinum 14—
16 ára og viljum því biðja
þig að gera svo vel að
birta nöfn okkar og heim-
íiisföng. — Svo sendum
við þér f slunafnavísu.
Fyrri hlutinn er kven-
mannsnöfn, en sá síðari
karlmannsnöfn.
H - - d -, S - - g -,
H - 1 - -, D - s
H - - g -, S - g - -,
H - 1 - -, R . g -
H - - g -, S - g - -,
H - 1 - -, R - g .
H - - k - -, G - n - -,
A - - i, M - g - -.
Við sendum þér líka
krossgátu og vonum að
hún sé rétt hjá okkur.
bókstafur. 4. efni í band.
8. skógardýr. 11. bókstaf-
ur 12. spyrja. 16. ár-
mynni. 18. bókstafur. 19.
til a ðsauma með. 22.
upphrópun.
Lóðrétt: 1. stúlkunafn.
2. sama og 3 lárétt. 6.
kvelja. 7. bókstafur. 11.
bæjarnafn. 14. bókstafur.
17. kom auga á.
Vertu svo blessuð og
sæl. — Þrjár skóiasystur.
Þið þökkum skólasystr-
unum þetta ágæta bréf
og birtum hér nöfn þeirra
og heimilisíöng. Sjálfsagt
munu þeim berasi mörg
bréf.
Maria S. Sigurbjörnsd.,
Freyjug. 32, Sauðárkórk.
íris D. Sigurjónsdéttir,
Freyjug. 32, Sauðárkrók. t
Kristín Ð. Hjaltadóttir,
Freyjug. 19, Sauðárkrók.
Kæra Lesbók.
Ég ætla að senda þé’1
nokkrar skrýtlur:
Hvað er öruggasta ráð
til að koma í veg fyrir að
mjólk súrni?
Svar: Láta hana vera í
kúnni.
★
Mamma: Þú springur,
ef þú borðar meira.
Nonni: Jæja, réttu mér
þá tertuna og farðu svo
frá!
★
Lítill drengur (hringir
á skrifstofu pabba sínsj:
Hvern tala ég við?
Faðirinn (sem þekkir
rödd sonarins) Vitrasta
mann í heimi.
Drengurxnn: Fyrirgefið,
skakkt númer!
★
Svo þakka ég Lesbók-
inn fyrir margar ánægju-
stundir.
Með kærri kveðju.
Grettir.
[Sl
Þetta er skrítin mynd.
Teiknarinn var að leika
sér að því að setja alls
konar skekkjur í mynd-
ina, sem ekki fá með
nokkru móti staðizt.
Nú átt þú að reyna að
finna sem flestar villur í
myndinni, á sem skemmst
Frímerkjaþáttur
Úr sögui frímerkjanna.
LLIR frímerkjasafnar-
ar ættu að muna eftir
ártalinu 1840. Enlending-
ur, sem vann að póstmál-
um, Rowland Hill að
nafni, hafði nokkrum ár-
um áður sett fram þá
um tíma. Skrifaðu vill-
urnar upp um leið og þú
finnur þær. Alls eru þær
um það bil 24. —
Þú getur keppt við leik
systkin þín og sá vinnur,
sem finnur flestar villur
á skemmstum tíma.
hugmynd, að innleiða
ætti sama burðargjald (1
penny) fyrir ÖU bréf, sem
send væru með pósti inn-
an Stóra-Bretlands, án
tillits til þess, hvort bréf-
in ættu að fara langt eða
skammt.
Skozki prentarinn, Jam-
es ‘ Chalmers, stakk þá
upp á þvi, að búin væru