Morgunblaðið - 07.05.1957, Blaðsíða 12

1?
MORCVNBT AÐ1Ð
J>riðjudagur 7. maí 1957
NÝR TRILLIiBATUR
um 5 smálestir með nýrri 20 ha. býzkri dieselvél til
sölu. Mjög ganggóð. — Uppl. í Nýju fiskbúðinni,
Keflavík, simi 826.
STÚLKA ÓSKAST
til vinnu í brauðgerðarhúsi nú þegar. Ekki svar-
að í síma.
JÓN SÍMONARSON HF.
Bræðraborgarstíg 16.
5 HERBERGJA
íbúð til Beagu
í Vesturbænum. Tilboðum sé skilað á afgreiðslu
Morgunblaðsins merkt: íbúð á hitaveitusvæði 2779.
— Áhalda-
húsið
Framh. af bls. 11.
— Við reynum að lóta rekstur-
lnn bera sig, sagir Sigmundur
Halldórsson, frá ári til árs, og er
dálítill hagnaður á rekstrinum
árlega. En það er augljós hagur
fyrir bæinn að reka hér sín eig-
in verkstæði, því þar eru marg-
vísleg störf unnin fyrir gjald sem
er 25—30% undir þeim taxta sem
annars staðar gildir Og þrátt
fyrir þau hagstæðu kjör hefir
reynzt mögulegt að lóta rekstur-
inn bera sig og má vel við það
una.
Það má segja að vöxtur Áhalda
hússins hafi haldizt í hendur við
öran vöxt og hraða þróun í öll-
um málum Reykjavíkurbæjar. —
Þegar það var í upphafi stofnað
var það ekki annað en það sem
nafn þess gefur til kynna í fyrstu
svipan, geymsluhús fyrir frum-
stæð vinnuáhöld. En nú er það
orðið stofnun, þar sem nær
hundrað manns starfa og þar
sem hakinn og skóflan eru brátt
hopuð af hólmi, en í staðinn kom
in birgðastöð mikilla vinnuvéla,
sem með sívaxandi tækni leysa
erfið verk í þágu bæjarins og
íbúa hans af höndum skjótt og
veL —
V -t Jí£'i v , |g| Ay^ V-v i

Hinn nýi vinnupaltur, rafknúin Iyfta, sem nær allt upp að fjórffu
hæð hússins.
Gamli og nýi tíminn. Maður meff haka og skóflu viff hliffina á risastórum sandbílum.
Hlustað á útvarp
SUNNUD AGSKV ÖLD 28. apríl
flutti dr. Hallgrímur Helgason,
tónskáld mjög áheyrilegt og fróð
legt erindi um íslenzka tónmennt
frá fyrstu tíð til vorra daga. Var
ótrúlegt hversu miklum fróðleik
hann kom fyrir í stuttu útvarps-
erindi. Gat hann þar allra ísl.
tónskálda (nema sín sjálfs) frá
fyrstu tíð. Eins og kunnugt er, er
dr. Hallgrýnur einhver gagn-
menntaðasti tónfræðingur vor og
tónskáld, sem talinn er standa í
fremstu röð hinna ungu skálda í
þeirri grein. Hver stefna hefur
sinn tíma og smekk bæði í skáld-
skap og listum. Hin nýja íslenzka
eða norræna tónlist hefur ekki
enn komizt inn í vitund og skiln-
ing alls almennings, en sé hér um
sanna list að ræða ,er enginn
hætta á að hún ryðji sér ekki til
rúms bráðlega. Annars hafa mér
ætíð þótt íslenzkar rímu-meló-
díur leiðinlegar og aldrei fundizt
neinum af okkar imgu (eða þess-
arar aldar) tónsmiðum takast að
gera úr þeim stefum áheyrilega
músik, hvað sem öllum lærdómi
líður. —
Páll Zophoníasson flutti á
mánudag mjög góða hugvekju til
bænda. Á því er enginn efi, að
Páll ber hag og framtíð bænda
mjög fyrir brjósti, líklega enginn
fremur en hann allrar þeirra er
hafa verið í þjónustu bændasam-
takanna á síðari óratugum. Þessi
ræða Páls, var ein af þeim beztu,
er hann hefur flutt. Væri óskandi
að sem flestir bændur hefðu hlýtt
á hana og létu áminningar Páls
og ráðleggingar sér að kenningu
verða.
Sama kvöld flutti Andrés Krist-
jánsson gott erindi um dagtnn og
veginn. Var erindið samið í til-
efni af sumarkomu og fjallaði
einkum um það, hversu nauð-
synlegt það væri kaupstaðabörn-
um að komást úr þröngbýlinu út
í sveitir að sumrum, komast í
kynni við lífiff, bæði skepnur og
sveitavinnu, og kynnast atvinnu-
vegi forfeði'anna, landbúnaðin-
um. Þetta er hverju orðinu sann-
axa, því að þótt Reykjavík sé
engin stórborg og því síður aðrir
kaupstaðir, þá finnst manni það
ósköp takmarkað og ólífrænt upp
eldið þeirra bama er ekkert eða
lítið sjá nema götulífið hér og
bíómyndir.
. Sem betur fer fara marg-
ir drengir í sveit, en telpurnar
verða flestar að vera án þeirrar
ánægju og lærdóms, sem sumar-
dvöl á sveitabæ veitir.
Erindi Bjarna Eyjólfssonar um
Konsótrúboð íslendinga þar og
um þessa þjóð, er þar býr, var
áheyrilegt og fróðlegt. Það hlýtur
að vera meira en lítið fómfúst
fólk, sem leggur það á sig að
fara þangað suður tii líknar hinu
hrjáða fólki og óupplýsta, sem þar
býr, Felix prestur, kona hans og
Ingunn Gísladóttir, hjúkrunar-
kona.Gott alltaf að heyra um ís-
lendinga hvar sem þeir verða til
menningar og líknar. Skemmti-
legur var þáttur Bo Almquist og
Baldurs Jónssonar um háskóla-
Þriðjudags-
markaðurinn
auglýsir í dag:
Buick 1953
Buick 1954
borgina Upsala, talað mól, stúd-
entasöngvar og Gluntasöngvar.
Ég kom til Upsala einn fagran
sumardag fyrir 25 árum. Þar er
margt að sjá, dómkirkjuna miklu,
biskupshöll, gömlu höllina, há-
skólabókasafnið með íslenzku
handritin undir gleri (eitthvað
af þeim) og svo gömlu Uppsali
með konungahaugana, er sýnast
furðumiklir. Þar hjá var kirkja,
sá ég þar geymd pyndingartæki,
ærið óhugnanlegar minjar.
Dagskrá 1. maí var, að sjálf-
sögðu, að mestu leyti helguð há-
tíð verkamanna. Um kvöldið
héldu þeir Hannibal Valdimars-
son og Eðvarð Sigurðsson ræð-
ur, sem manni fannst, einhvern
veginn, eins og maður hefði heyrt
áður — eða lesið í blöðum. Ræða
Sigurðar Ingimundarsonar var at
hyglisverð, en verður ekki rakin
hér. Síðar las Þórbergur Þórð-
arson upp úr riti sínu, Bréfum til
Láru, fílósófíska kafla. Meðal
annars kvað hann það ráð að
„ganga í lið með byltingunni til
þess að hún yrði ekki blóðug“.
Þetta munu Danir kalla að „gá
i akkord med sletheden". Þor-
steinn Erlingsson, einhver fyrsti
íslenzki sósíalistinn kvað:
„Það eru ekki lömbin, sem láta
sig flá,
en lofðungar dýranna mörkun-
um á
sem lífið til lotningar beygja.
Þeir þylja ekki bænir og biðja
ekki um grið,
en böðul sinn helskotnir glíma
þeir við.
Svo kunna ekki dónar að deyja“.
Kommúnistinn Þórbergur er,
auðsjáanlega, á annarri skoðun.
Skiljanlegast er, að hann hafi
aldrei verið byltingamaður? Mér
datt í hug, út af þessum ræðum,
annað kvæðisbrot eftir Þorstein
Erlingsson, en það er þannig:
„Nei, það er ekki þeirra hróður
að þú ert feigur, kóngur góður.
Vér treystum ekki á apann eða
sauðinn“ . . .
Nóg um það frá minni hálfu. —-
Leikþátturinn hljómaði ekki vel
í útvarpi, allt of hart og oft
þvoglulega talað, skildist ekki
nema orð og orð, og fór fyrir ofan
garð og neðan hjá hlustendum. —
Getur vafalaust verður skemmti-
legur á leiksviði.
Erindi Þórs Guðjónssonar veiði
málstjóra um laxinn, var vel flutt
og hið fróðlegasta.
Laugardagsleikritið Beatrice og
Juana, eftir Gunther Eich, var
einkennilegt að formi, nokkuð
svifandi í lausu lofti, en tilsvör
mög góð og athyglisverð. Var það
ágætlega flutt, stjórnandi Valur
Gíslason. Uppistaðin í því gerist
utan við þær víddir, sem almenn-
ingur þekkir, en getur þó allt til
sanns vegar færzt, ef litið er á
málið frá hugmyndaheimi.
Ég hlusta stundum á tómstunda
þátt Jóns Pálssonar. Þess ber a3
geta að varla mun til vandvirk-
ari maður í starfi en Jón Páls-
son, verður að telja þessa þætti
merka og góða og, að vísu, til
mikils gagns fyrir þá unglinga,
sem gaman hafa af föndri o. fL,
er um fjallar í þættinum.
Þ.
Roskin kona
óskast til aðstoffar í pylsu-
gerð og uppþvott.
0
K L E I N
Baldursgötu 14.
BEZT AÐ AUGLÍSA >
t MOItGUmLAÐlNU V i
Buick 1941
CHevrolet 1952
Buick 1950
Benault 1946, 4ra manna
Skoda 2ja dyra 1946.
Ford Consul 1955
Nýlegur 4ra manna bíll ósk-
ast í skiftum fyrir nýjan
rússneskan landbúnaðar-
jeppa. —
Bifreiðasalan
Ingólfsstræti 11.
Sími 81085.
Aðalfundur
'Mjölnis' í kvöld
MJÖLNIR, félag Sjálfstæffis-
manna á Keflavíkurflugvelli,
heldur affalfund sinn í Sjálfstæff-
ishúsinu í Keflavík í kvöld kl. 8.
Venjuleg aðalfundarstörf. Magn-
ús Jónsson, alþm., og Gunnar
Helgason, erindreki, mæta á
fundinum.
TIL SÖLU
vegna brottfarar, danskt
borðstofuborð, 6 stólar, 5
gólfteppi (Wilton-Axminst-
er). Borðstofuhúsgögn, sófi,
hægindastólar, bókaskápur,
ljósakrónur, útvarpstæki,
Necchi-saumavél í tösku og
myndavélar. — Upplýsing-
ar í síma 7762.
íbúd til leigu
í Kópavogi. 2 herb., bað og
eldhús. Sér miðstöð. Stutt
frá Hafnarfjarðarvegi. Til-
boð, er greini fyrirfram-
greiðslu og fjölskyldustærð,
sendist Mbl. fyrir 10. þ.m.,
merkt: „Ibúð — 2780“.
Ungur, reglusamur maður
óskar eftir einhvers konar
léttri
ATVINNU
helzt lagervinnu. Hefi bíl
til umráða. Upplýsingar í
síma 5994 eftir kl. 6 e.h.
STÚLKA
hraust og áreiðanleg, óskast
til afgreiðslu.
K L E I N
Baldursgötu 1%.
Ekki svarað í síma.