Morgunblaðið - 06.10.1957, Side 3

Morgunblaðið - 06.10.1957, Side 3
Sunnu<3ag«r 6. okt 1957 MORGVHBIAÐIÐ 3 . Sexfugur i dag: Eggert Kristjánsson stórkaupmaður EGGERT KRISTJÁNSSON, stór- kaupmaður er sextugur í dag. Hann er fæddur í Mýrdal, son- ur hjónanna Guðnýjar Guðna- dóttur og Kristjáns Eggertssonar, er síðast bjuggu að Dalsmynni í Hnappadalssýslu, áður en þau fluttust hingað til Reykjavíkur. Á æskuárunum átti Eggert við svipaðan kost að búa og þorri unglinga á þeim árum. Séra Árni Þórarinsson sá, að í honum mundi búa meiri dugur en flestum öðr- um. Hvatti hann Eggert því til að afla sér meiri menntunnar en unnt var að afla sér vestur þar. Eggert gekk síðan á Flensborgar- skóla og tók þar gagnfræðapróf 1918. Síðar gerðist hann verzlunar- maður í Reykjavík og scofnaði eigin heildsölu 1922. Fyrir þau störf er Eggert löngu orðinn þjóð- kunnur maður. Hann er nú og hefir lengi verið einn hinn að- sópsmesti f sinni stétt, jafnframt því sem hann er atkvæðamikill iðnrekandi. Eggert átti lengi sæti í stjórn Verziunarráðsins, var um skeið formaður þess og í mörg ár for- maður Félags íslenzkra stór- kaupmanna. Nú .er hann aðal- ræðismaður Finna hér á landi. Þá hefur hann setið í opinber- um samninganefndum og notið margs konar annars trúnaðar. Eggert hefur eftir því sem hér gerist, komizt bæði til fjár og frama. Því hefur hann náð fyrir eigin verðleika en ekki vegna þess, að undir hann hafi verið hlaðið af öðrum. Eggert er óvenju legur kappsmaður. Á yngri ár- um var hann ágætur glímumaður og alla ævi hefur hann verið vinnusamur og skjótur til ákvarð- ana. Hann er einn þeirra, er kann að haga störfum sínum svo, að þau beri tilætlaðan árangur, og kemst því yfir meira en flestir aðrir. Hann er áhugasamur um lax- veiðar og hefur við þær notið margra hvíldarstunda. Þarf hann þó ekki að hverfa úr bænum til að njóta fagurs umhverfis, svo ágætt sem heimili hans á Tún- götu er. Hafa þau hjón Eggert og frú Guðrún Þórðardóttir alið þar upp hóp mannvænlegra barna, og nú eru barnabörnin að vaxa upp, umhyggjusömum afa og ömmu til ánægju. Eggert Kristjánsson hefur því reynzt hamingjusamur í lífi sínu og getur nú horft glaður yfir farinn veg. Meðfædd atorka og hagsýni hafa reynzt honum holt vegarnesti og vissulega hljóta slíkir menn sem Eggert Kristjáns son ætíð að verða höfuðstoðir þess samfélags, er þeir skipa. Bjarni Benediktsson Óórir Þórðarson, dósent: Stahlberg vann 7, tapaði 2 í FYRRAKVÖLD tefldi Stáhl berg hinn sænski fjöltefli með klukkum við 10 menn, 8 úr meist- araflokki og 2 úr 1. fl. Stáhlberg vann 7 skákir, gerði jafntefli við Ásgeir Þór Ásgeirsson en tapaði fyrir Pétri Eiríkssyni og Reimar; Sigurðssyni. Stáhlberg fór utan í gær. Hann hefur teflt 42 skákir hér alls, unn ið 31, gert 9 jafntefli og tapað 2 Það er 84%% vinningsmöguleika, —mjög gott. PRESTARÍKI „ÞÉR skuluð vera mér prestaríki og heilagur lýður“. Þessi orð flyt- ur Móse söfnuði Israels á stofn- degi hans. Kirkja Nýja testa- mentisins er reist á grundvelli þeirrar sannfæringar, að hún sé hinn nýi ísrael, „prestaríki og heilagur lýður Guðs“. Hvað er átt við? Skoðum táknin „prestur“ og „fórn“. Fórnin er jafngömul mannkyn- inu. Því hafa menn íreistazt tii þess að álíta fórnina merki frum- stæðrar hugsunar. Nánari athug- un leiðir í ljós, að fórn svalar grundvallarþörf hjá manninum Hver maður verður að kenna þeirrar nálægðrar við einhvern veruleika í lífinu, sem krefur hann um hluta sjálfs hans en veil ir í staðinn lausn undan einveru á kaldri strönd. Misjafnlega sterk er þessi þörf og með ýmsu móti fullnæging hennar, en á marga vegu sér hennar stað í sögu mann kyns og er hún á botni í haf- djúpi vitundarlífs mannsins. Gamla testamentið talar um fórnir á annarri hverri blaðsíðu, þeir sem bezt ræktu trú sína gáfu mestan gaum að fórnum. Spámenn og andans jöfrar for- dæma rangan skilning fórnanna, þann skilning, sem tíðkaður var með nágrannaþjóðum ísraels, að í Hafnaifiiði eiu 6 kennslu- stofui af 13 þiísetnai ,,ViBurkenndar regfur brotnar", hefur Alþýðublaðið eftir skólastjóranum ALÞÝÐUBLAÐIÐ býsnast yfir því í gær að taka þurfi húsnæði á leigu í Reykjavík fyrir skóla- hald. Verzlunarráð íslands 40 ára VIÐSKIPTAVANDAMÁL þjóðar innar í heimsstyrjöldinni fyrri gerðu það að knýjandi nauðsyn, að hér á landi sem erlendis væri til allsherjar fulltrúastofnun fyr- ir verzlun, iðnað og siglingar, enda var verzlunin þá svo til alveg komin í hendur íslendinga. Fyrsti vísir að slíkri stofnun var Kaupmannaráð íslands, sem stofnað var 1914. Kaupmannaráð- ið átti frumkvæðið að 1 ví, að Verzlunarráð íslands var stofnað í september 1917. Stofnendur voru aðallega kaup sýslumenn eða verzlunarfyrir- tæki, en síðar bættust í hópinn fyrirtæki á sviði iðnaðar, siglinga, trygginga, og annarra skyldra at- vinnugreina. Nú standa að Verzl- unarráðinu um 430 fyrirtæki, ein staklingar og félög. Markmið Verzlunarráðs fslands hefur frá upphafi verið að vinna að framgangi þessara atvinnu- greina og efla frjálsa verzlun á íslandi. Þótt Verzlunarráð íslands sé ekki löggildur aðili af hálfu ríkis- valdsins, eins og tíðkast víða annars staðar, hefur sú hefð skap- azt að líta á ráðið sem ráðgef- andi aðila um verzlunarmál. Það hefur tilnefnt fulltrúa í samn- inganefndir, þegar samið er um viðskipti við önnur lönd. Stjórnar völd landsins hafa falið því úr- lausn ýmissa verkefna verzlunar- legs eðlis og leitað umsagnar þess um löggjafarmál, er verzlun snerta. Dómsstólar landsins hafa leitað til ráðsins um upplýsingar um verzlunarvenjur og ráðið hef ur tilnefnt menn í gerðardóm í verzlunar- og siglingamálum. Erlend verzlunarráð, sendiráð og aðrar slíkar stofnanir óska eftir rnargs konar upplýsingum um viðskiptamál og erlend fyrir- tæki spyrjast fyrir hjá ráðinu, er þau leita eftir viðskiptum. Verzlunarráðið rekur upplýs- ingaskrifstofu, sem gefur þeim, sem þess óska, aðallega erlendum fyrirtækjum, skýrslur um hag og rekstur fyrirtækja, greiðslugetu þeirra og skilvísi. Eitt helzta stefnumál Verzlun- arráðsins hefur ávallt verið að beita sér fyrir aukinnj menntun verzlunarmanna. í þessu skyni tók ráðið að sér rekstur Verzlun- arskóla íslands 1922 og síðan hefur skólinn starfað undir vernd og forsjá ráðsins. Margir félagar Verzlunarráðsins hafa á ýmsan hátt lagt hér hönd á plóginn og stuðlað að því, að Verzlunarskól- inn er nú orðinn myndarleg og vinsæl menntastofnun. Verzlunar ráðið hefur einnig á öðrum svið- um bæði beint og óbeint, í sam- vinnu við aðrar stofnanir og félög, unnið að menntun og starfsþjálf- un verzlunar- og kaupsýslu- manna. Tveimur árum eftir að Verzi- unarráðið var stofnað, réðst það í að gefa út sögu einokunarverzl- unar Dana á íslandi 1602—1787, ýtarlegt og merkilegt rit eftir Jón J. Aðils, prófessor. f tilefni af 40 ára afmælinu hefur ráðið ákveðið að hefjast handa um útgáfu íslenzkrar verzl unarsögu eftir einokunartímann. Um hana eru til merkileg heim- ildarrit, sem enn eru lítið könnuð, í dönskum skjala- og bókasöfn- um. Formaður Verzlunorráðsins, Gunnar Guðjónsson, stórkaup- maður, hefur haft forgöngu um þetta mál og hlutazt til um að skjöl, sem fundizt hafa á söfnum Kaupmannahafnar, verði tekin á mjófilmu, svo að þau geti varð- veitzt á þjóðskjalasafni voru sem heimildir fyrir sagnfræðiritun á ókomnum tímum. Margir þjóðkunnir menn hafa lagt Verzlunarráðinu lið og unnið af alúð og ósérhlífni að margvís- legum málum, sem ráðið hefur látið til sín taka. Garðar Gíslason, stórkaupmað- ur, var fyrsti formaður ráðsins og gegndi formennsku frá 1917 til 1921 og aftur frá 1922 til 1934. Aðrir formenn hafa venð Ólafur Johnson, 1921, Hallgrímur heit- inn Benediktsson frá 1934 til 1948, Eggert Kristjánsson, frá 1948 til 1956 og núverandi formaður, Gunnar Guðjónsson. Af hinum fjölmörgu öðrum mönnum, sem Verzlunarráðið stendur í þakkarskuld við, skal hér aðeins nefndur Páll heitinn Stefánsson frá Þverá, en nann og kona hans, frú Fríða, sýndu róð- inu þá einstöku rausn að ánafna því allar eignir sínar eftir sinn dag. Fyrsti framkvæmdastjórj Verzl unarráðsins var Georg heitinn Ólafsson, bankastjóri, en af hon- um tóku við hver af öðrum dr. Oddur Gugjónsson, Helgi Bergs- son og núverandi framkvæmda- stjóri, Þorvarður J. Júlíusson. Verzlunarráð íslands hefur miklu og nauðsynlegu hlutverki að gegna með því að ieggja ýmis- . legt til málanna og inna af hendi Ágúst Jakob Schram, Nökkva- Er m. a. rætt um þrísetningu og segir: „En auk þess verður að hafa í huga að þrísetja verður í alla' bekki skólanna, en skólamenn eru mjög á móti þrísetningu og telja hana hrein neyðarúrræði“ í sama tölublaði Alþýðublaðs- ins er sagt frá barnaskólanum í Hafnarfirði, þar sem Alþýðu- flokksmenn hafa ráðið lögum og lofum um langt árabil, og mætti því ætla, að þar væri allt í stak- asta lagi með skólamálin. Þar stendur: „Af 13 kennslustofum eru 6 þrísetnar. Telur skólastjórinn Þorgeir Ibsen það mjög bagalegt, þar sem kennarar eru nauð- beygðir til að brjóta ýmsar við- urkenndar reglur í skólastörf- um“. Ferming í Laugar- neskirkju sunnudaginn 6. október kl. 10.30 Prestur Árelíus Níelsson. Stúlkur: Auður Sjöfn Tryggvadóttir, Nökkvavogi 25. Diana Sjöfn Garðarsdóttir, Balbó-kamp 10. Ester Tryggvadóttir, Skúlag. 56. Guðrún Magnúsdóttir, Hvamms- gerði 8. Guðrún Úlfhildur Örnólfsdóttir, Langholtsvegi 20. Sigurlaug Sveinbjörnsdóttir, Langholtsvegi 171. Drengir: störf, sem snerta ekki aðeins at- vinnugreinar þær, sem að því standa, heldur varða einnig hags- muni allrar þjóðarinnar. Verzlunarráð íslands leggur áherzlu á, að aðgerðir þess og af staða til mála markist ekki af skammsýnum og þröngum hags- munasjónarmiðum, heldur bygg- ist á ábyrgu og raurxhæfu mati og miði að þvi, að frjálst og heil- brigt efnahagslíf þróist í landinu, alþjóð til heilla. vogi 2. Geir Birgir Guðmundsson, Lang- holtsvegi 180. Gylfi Már Guðjónsson, Haga- mel 37. Halldór Jónasson, Langholts- vegi 178. Jens Björn Guðmundsson, Eikjuvogi 25. Sigurjón Þórarinsson, Lang- holtsvegi 90. Þráinn Tryggvason, Skúlag. 56. Jón Kristinn Ríkarðsson, Lang- holtsvegi 133. fórnin væri töfrar eins konar. En eftirmenn gullaldarhöfunda átt- undu aldarinnar lögðu enn ríkari áherzlu á fórnir en aðrir og á- vöxtuðu þannig arf þeirra, sem mest og bezt höfðu talað gegn fórnum, eins og þær voru rækt- ar. — Samt er hér djúpstæður tvi- skinningur undir yfirborði. Spá- menn höfðu séð, að fórnin gat ekki afmáð spor syndarinnar Vestigia terrunt, sporin hræða, og þau verða ekki út þurrkuð nema af náð Guðs. Kapparnir í andans ríki gullaldarinnar kafa í djúpið og koma upp með djúp- stæðustu þrá og eftirsókn manns- ins: keppnina eftir fyrirgefningu, er sætti ekki aðeins mann við mann heldur manninn við sjálfa tilveruna, við Guð. Fyrirgefning syndanna er því ljósrákin, sem seilzt er eftir alla tíð úr myrkr- um, hennar „heureka" er hróp- ið, sem Páll kallar, svo að Evrópa vaknar. Hann hafði fundið fyrir- gefninguna. Hún var í Kristi ein- um. Þetta er í stuttu máli efni Nýja og Gamla testamentisins. En hvað um fórnina? — Hljóm- ur Gamla testamentisins er óm- stríður alla tíð, einstaka ómblíð- ur tónn heyrist þó, sem í leiftri, þegar skyggnzt er fram til þess, að Guð muni senda þann, er verða muni Guðs hjálpræði „til endimarka jarðarinnar“. Hinn stríði tónn finnur ekki samhljóm sinn fyrr en í Kristi. Þá er sin- fóniunni lokið, verkið fullnað. I þessu er fólgin sannleikur orða Lúthers, er hann segir: Gamla testamentið benda fram til Krists. Fórnin var ófullnæg, vegna þess að hún var manna verk, er þeir seildust eftir Guði. Hin fullkomna fórn varð að koma að ofan. Þess vegna er Kristur skoðaður sem fórnin eina, líf hans og dauði hin þráða fórn, er tengt. geti Guð og mann að nýju. Þetta er táknmál Nýja testamentisins og þessi merking þess, við þetta átt, þegar Kristur er kallaður æðsti prestur. Enn er samt kallað eftir fórn- um manna. Blaðsíður Nýja testa- mentisins eru alþaktar orðum og hugtökum, sem tekin eru úr orðasafni fórnarprestsins, þótt oft sé hula yfir dregin í þýð- ingu. Allt líf kristins manns á að vera fórn. Bænin er fórn, þakkarávarpið til Guðs, kærleiks verkin, sem náunganum eru gjör, Guði þekk fórn, allt líf mannsins. Hann lifir ekki sjálfum sér held- ur til þess eins að þekkjast Guði, sem skapaði hann, innblés hann anda sínum til skapandi lista og hugsunar, Guði, frumlífi alls og frelsara. „Frambjóðið sjálfa yð- ur Guði (að fórn) sem lifnaða frá dauðum". „Gleymið ekki vel- gjörðarseminni og hjálpseminni, því að slíkar fórnir eru Guði þóknanlegar". „Fyrir hann (Krist) skulum vér því óaflátan- lega frambera lofgjörðarfórn fyrir Guð“. En hver færir fórnina? Ein af meginstoðum siðbótarinnar er hið svonefnda almenna prestadi..ni. Hver kristinn maður á fullan að- gang að Guði. Meðalganga hins vígða prests er ekki ómissandi hlekkur þeirrar festar er tengir manninn Guði. Siðbótarmenn uppgötvuðu hér óskoraða kenn- ingu Biblíunnar. Kirkjan er prest urinn, sem stendur frammi fyiir augliti Guðs og færir honum þekkar fórnir hugar og handa. Kirkjan, þ. e. allir þeir, sem kristnir eru. „Hið almenna prestadæmi" táknar ekki, að hver kristinn maður sé sjálfum sér „prestur". Einstaklingurinn er hér þáttur heildarinnar, grein á trénu, tréð er kirkjan, söfnuður- inn, heild kristinna. Allir standa þeir saman frammi fyrir hásæti lambsins og bera fram lofgjörðar- söngva sína að ilmandi fórn. — Kirkjunni segir Pétur: „Þér eruð útvalin kynslóð, konung- legt prestafélag.“

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.