Morgunblaðið - 22.12.1957, Blaðsíða 8

ft
MORCZJNTiT 4Ð1Ð
Sunnudagur 22. des. 1957
ÖLÍKUR
ÖLLUM ÖÐRUM PENNUM HEIMS!
Eini sjálfblekungurinn
mcð sjálf-fyllingu . . .
Brautryðjandi í þeirri nýjung
er Parker 61, vegna þess að
hann einn af öllum pennum
er með sjálf-fyllingt*.
Hann fyllir sig sjálfur — eins og myndin
sýnir, með háræðakerfi á fáum
sekúndum. — Oddinum er aldrei
difið í blekið og er hann þvi ávallt
skinandi fagur.
Til þess að ná sem beztum árangri
við skriftir, notið Parker Quink
í Parker 61 penna.
Einkaumboðsmaður: Sigurður H. Egilsson, P. O. Box 283 Reykjavík
Viðgerðir annast: Gleraugnaverzlun Ingólfs Gislasonar, Skólavörðustíg 5, Rvík
7-612*
Nýjasta Árna-bókin
Fyrsta prentun er uppseld
Önnur prentun er komin
í bókaverzlanir.
Með fjölda mynda eftir
Halldór Pétursson
LeiTAR
nUG!T>
Tryggið yður eintak af LEITAKFLUGINU
áður en það er um seinan. —
Bókaforlag Odds Björnssonatr.
P.V.G. Kolka
Skagfirzk Ijóð
Eftir 68 höfunda.
Sögufélag Skagfirðinga
gaf út.
MARGUR hyggur auð í annars
garði og sannast það á mér, því
að oft hef ég litið nágranna mína,
Skagfirðinga, öfundaraugum fyr-
ir þann mikla áhuga á átthaga-
fræðum, sem hjá þeim virðist
ríkja og er þó ið fagra hérað
þeirra alls slíks áhuga maklegt.
Öfundinni fylgir jafnan óánægja
með eigin hlutskipti, enda tel
ég Húnvetninga sem heild eftir-
báta Skagfirðinga í þessum efn-
um, þótt þeir séu ef til vill meiri
áhugamenn um öflun þeirra
gæða, sem í askana verða látin.
Hefur mér nýlega dottið sú til-
laga í hug og kem henni hér
með á framfæri, að Húnvetning-
ar leggi niður kirkjugarða sína,
sem hvort eð er eru þeim til lítils
sóma, eg láti jarðsetja sig í þeim
myndarlegu og steinsteyptu fjáf-
réttum, sem eru sem óðast að rísa
af grunni hér í sýslu. Yrðu þá
bein þeirra í námunda við eftir-
látnar kynslóðir sauða og hrossa,
a. m. k. nokkra daga á ári, og
fagurlega samstillt jarm og hnegg
þeim frekar til yndisauka í öðr-
um heimi, þar sem englasöngur-
inn hlýtur að verða þeim til
lítillar ánægju til að byrja með.
Þetta greinarkorn átti annars
mína. Sögufélag Skagfirðinga
en ekki skammir um sýslunga
mína. Sögufélag Skigfirðinga
mun vera eitt af elztu, ef ekki
allra elzta átthagafræðafélag
landsins og hefur það vel varð-
veitt arfinn frá dögum Jóns
Espólíns og Gísla Konráðssonar
með útgáfu margra merkra sagn-
fræðirita, en haldið áfram starfi
Péturs Zophoníassonar, sem gaf
út Ættir Skagfirðinga fyrir
meira en mannsaldri síðan. Hef-
ur það þó verið erfitt verk sök-
um þess að margar kirkjubæk-
ur þeirra hafa orðið eldinum að
bráð.
Þingeyingar riðu á vaðið mjög
myndarlega fyrir túmum áratug
með útgáfu átthagaljóða, en síð-
an fylgdu Borgfirðingar, Aust-
firðingar, Húnvetningar og Snæ-
fellingar. Nú hafa Skagfirðing-
ar bætzt í hópinn og gefið út
Skagfirzk ljóð eftir 68 höfunda,
sem að vísu eru ekki allir fædd-
ir Skagfirðingar heldur lauf-
prúðir græðlingar á héraðs-
meiðnum. Miðað er við þá höi>
unda, sem á lífi voru 1950, en
síðan hafa fjórir dáið, sem sé
Sigurjón Gíslason, sem á þarna
m. a. nokkuð óvenjulegar beina-
kerlingavísur, Friðrik Hansen og
Ólína Jónasdóttir, sem þekkt
voru um allt land fyrir skáld-
skap sinn, og prófessor Skúli
Guðjónsson, sem var einn allra
snjallasti ferskeytluhöfundur
sinna samtíðarmanna, þótt fá-
um væri um það kunnugt, enda
var Skúli heitinn búsettur er-
lendis frá unga aldri og miklu
þekktari fyrir vísindastörf sín.
Hann á þarna auk nokkurra
ferskeytlna kvæðið Laxagælu,
sem mun lifa á vörum veiði-
manna löngu eftir að flestar
vísindaritgerðir hans eru dysj-
aðar undir aragrúa nýrra verka
af þeirri tegund. Þetta er eitt af
skemmtilegustu kvæðum bókar-
innar sökum gæluorðanna við
laxinn, en þau eru sum snjöll ný-
yrði. Skal ég nefna sem dæmi
'„fiskur uggafagur", „hyljabúi
háli, hreisturbjarti vinur“ og
„fossakappi frægi, fimi strauma-
kljúfur".
Skagfirðingar hafa löngum
elskað vín, óð og fagra svanna,
enda eru þarna þrettán konur
með í hópnum, og ferskeytlurn-
ar yfirgnæfa lengri kvæðin, enda
njóta þær sín betur yfir veig-
um. Margar þeirra eru ágætar,
þótt ekki sé hér rúm til að taka
dæmi, og eru þær yfirleitt betri
en lengri kvæðin. Þess má geta,
að yngsti höfundurinn er aðeins
sextán ára, og fer hann vel af
stað.
Útgáfuna annaðist nefnd und-
ir forustu séra Helga Konráðs-
sonar, en ráðunautur við val
kvæðanna var Hannes Péturs-
son skáid og er það góð trygg-
ing þess, að smekklega hefur
verið valið úr því efni, sem að
barst. Þarna vantar þó eitthvað
af ágætum skagfirzkum hagyrð-
ingum, svo sem Stefán Vagnsson,
og hefði verið 'gaman að því að
fá nokkuð af snjöllum kímnivís-
um eftir hann. Annars er bókin
mjög eiguleg viðbót í flokk átt-
hagaljóða.
Til jólagjafa
Þýzkir skíðaskór
Karlmannastærðir 296,ií5
Kvenstærðir 273,25

Aðalsti-æti 8 — Laugavegi 20 — Laugavegi 38
Snorrabraut 38 — Garðastræti 6