Morgunblaðið - 08.03.1959, Side 11

Sunnuðseur 8. marz 1959
mnncr’vnr 4niÐ
11
Sjötugur 1 dag:
Bjarni Snæbjörnsson læknir
BJARNI Snæbjörnsson er fædd-
ur 8. marz 1889 í Reykjavík, son-
ur hjónanna Málfríðar Bjarna-
dóttur og Snæbjörns Jakobsson-
ar, en um ætt sína og uppvöxt
hefir Bjarni samið ritgerð tileink
aða móður sinni í bókinni „Móð-
ir mín“ og vísast til þeirrar frá-
sagnar.
Bjarni útskrifaðist frá Háskóla
íslands 1914, vann sem cand. við
spítala í Danmörku frá 1915—17,
að undanskildum nokkrum mán-
uðum er hann var aðstoðarlæknir
héraðslæknisins í Patreksfjarðar
héraði frá júlí 1914 til marz 1915.
Hann settist að í Hafnarfirði sem
„praktiserandi" læknir í maí
1917 og hefir dvalið hér síðan.
Eru því liðin nær 42 ár síðan
Bjarni Snæbjörnsson kom hingað
fyrst til starfs sem læknir, en
brátt fór hann að snúa sér að
bæjarmálum og landsmálum,
auk þess sem hann hefir starfað
í margvíslegum félagsskap frá
öndverðu. í bæjarstjórn Hafnar-
fjarðar var hann fyrst kosinn
1923 og sat þar í áratugi. Sem
frambjóðandi Sjálfstæðisfiokks-
ins kosinn þingmaður Hafnfirð-
inga og sat á þingi 1931—1934 og
1937—1942, hann er einn af stofn
endum Rauðakrossins og Krabba
meinsfélagsins hér, félagi í mál-
fundafélaginu „Magni“ frá stofn-
un, í stjórn Sparisjóðs Hafnar-
fjarðar, í stjórn „Rafha“ frá
stofnun o. m. fl. Af þessu má
sjá að í ýmsu hefir verið að snú-
ast fyrir utan læknisstörfin.
Lengi framan af hafði Bjarni
fjölmargar sjúkravitjanir suður
með sjó, vorú bæði samgöngu-
tæki og vegir í slæmu ástandi, og
var hann oft vakinn upp um
miðjar nætur í misjöfnu veðri
til þessara ferða, en slikt er ekki
fýsilegt eftir langan vinnudag,
en aldrei æðraðist læknirinn og
lagði upp í ferðalagið hvernig
sem á stóð.
Dagurinn hefst með þvi að
fara í spítalann til þess að gera
uppskurði og líta eftir sjúkling-
um þar, þá éru sjúkravitjanir
út um allan bæ og móttaka á
lækningastofu. Farsæll hefir
Bjarni verið með afbrigðum í
starfi. Ekki sýnist hafa verið mik-
ill tímaafgangur til annarra
starfa en iæknisstarfsins, en eins
og áður er vikið að hafa auka-
störfin verið umfangsmikil og
auðsætt að oft hefir verið lítið um
hvíld. Að visu hefir Bjarni haft
aðstoðarlækni þegar hann sat á
þingi og annriki var mest, en
skyldurækni hahs er viðbrugðið
og hafa því bæjarbúar falið hon-
um ýmsar trúnaðarstöður, sem
hann hefir rækt af kostgæfni og
með löngum vinnudegi afkastað
miklu starfi.
Stjórnmálin eru tímafrek og
þar sem Bjarni hefir um mörg
ár verið þingmaður Sjálfstæðis-
flokksins, og setið í bæjarstjórn
fyrir hann og einnig unnið mikið
annað starf í þágu flokksins,
mætti ætla að Bjarni sé farinn
að þreytast, en áhugi hans á þeim
málum er æ hinn sami og telur
hann ekki eftir sér að leggja
enn á sig erfiði fyrir hin ýmsu
hugðarefni sín.
• Kvæntur er Bjarni hinni ágæt-
ustu konu, Helgu Jónasdóttur
kaupmanns frá Hníflsdál, eiga
þau 2 dætur og 3 syni, sem öll
eru gift og hin mannvænlegustu.
Frú Helga hefir dyggilega stutt
mann sinn með ráðum og dáð,
heimilisstjórn og uppeldi barn-
anna hefir eðlilega hvilt mest ó
hennar herðum og hefir henni
tekizt hvorttveggja með ágætum
svo til fyrirmyndar er.
Að endingu óska ég Bjarna vini
mínum og fjölskyldu hans til
hamingju með afmælisdaginn.
Ingólfur Flygenring.
MÉR hefir borizt til eyrna, að
vinur minn, Bjarní Snæbjörnsson
læknir i Hafnarfirði, eigi sjötugs-
afmæli í dag. Áreiðanlega minn-
ast margir Hafnfirðingar og aðr-
ir þessa öðiingsmanns í dag, bæði
í ræðu og riti — færa honum
þakkir fjöldans í Hafnarfirði fyr-
ir öll hans miklu og gifturíku
störf í þágu einstaklinga og bæj-
arfélags — og biðja honum allr-
ar blessunar á þessum tímamót-
um í ævi hans.
Ég veit því, að það væri að
bera í bakkafullan lækinn, ef
ég færi að skrifa hér langt mál,
enda skal það ekki gjört. En þar
í DAG er Bjarni Snæbjörnsson
læknir sjötugur. 1 byrjun læknis-
starfsins árið 1917 sezt hann að
í Hafnarfirði og hefur átt þar
heima síðan.
Strax varð Bjarni aðsóttur
læknir, ekki aðeins í Hafnarfirði,
heldur og um alla Gullbringu-
sýslu. Skömmu eftir að hann
settist að í Hafnarfirði eða haust-
ið 1918, barst hingað til lands sú
hin mikla sótt, spánska veikin,
og breiddist óðfluga um byggðir
landsins. Má segja um þá tíma
eins og stendur í kvæðinu >or-
geir í Vík: „t minni er enn sú
eymd og fár, sem yfir gekk þá
tíð“. Eldra fólki hér í Vatns-
leysustrandarhreppi eru enn í
fersku minni, þau miklu veikindi
er þá dundu yfir og allt heim-
ilisfólk veiktist á mörgum bæj-
um. En ekki verða þær minn-
ingar svo raktar að menn minn-
ist ekki með þakklæti og virð-
100 ára á morgun:
Sreinunn Jónsdóttir
STEINUNN JÓNSDÓTTIR, sem
nú dvelur að Hvítárdal í Hruna-
mannahreppi er 100 ára 9. marz.
Steinunn fæddist á Drumbodds-
stöðum í Biskupstungum 9. marz
1859. Foreldrár hennar voru
Kristín Jónsdóttir og Jón Tómas-
son, hjón sem bjuggu þar. Stein-
unn átti tvö alsystkini og þrjú
hálfsystkini, sem öll eru látin.
Steinunn Jónsdóttir ólst upp
í föðurhúsum og var í föður-
garði, þar til hún giftist Bjarna
Runólfssyni sveitunga sínum.
Þau hjónin hófu búskap að
Bolafæti í Hrunamannahreppi,
en voru þar aðeins eitt ár, en
eftir það fluttu þau aftur út í
Biskupstungur og bjuggu þar á
eftirtöldum bæjum: Vatnsleysu,
Neðra-Dal og svo loks og lengst
að Hólum, en eftir það fluttu
þau aftur austur í Hrunamanna-
hrepp og bjuggu að Gröf. Þar
missti Steinunn mann sinn.
Þau hjón eignuðust þrjú börn,
og eru tvö þeirra á lífi, Kristín
Bjarnadóttir saumakona í Reykja
vík og Guðjón Bjarnason bóndi
til heimilis í Hruna.
Eftir lát manns síns, fluttist
Steinunn með Guðjóni syni sín-
um að Jötu í Hrunamannahreppi,
en þaðan að Hruna, og voru þau
þá sambýlisfólk mitt. Má ég
minnast þess með miklu þakk-
læti, hve þetta sambýlisfólk mitt
var gott dætrum mínum. Mér
er minnisstætt hve oft og lengi
dætur mínar léku sér hjá Stein-
unni, og hve dæmalaust gott lag
hún hafði á börnum, að spekja
þau og halda þeim glöðum og
rólegum hjá sér, þótt leikföngin
væru ekki margbrotin. En börn-
in renna eins og litlu lömbin á
þá jötu, þar sem kærleikurinn
og nærgætnin býr.
Þegar prestssetrið í Hruna
brann fyrir nokkrum árum, tók
vinur minn, Tómas Þórðarson
óðalsbóndi á Grafarbakka, Stein-
unni til sín, og var hún hjá þeim
hjónum um skeið. Nú er heimili
Steinunnar hjá Dagbjarti bónda,
að Hvítárdal í Hrunamanna-
hreppi, og er hún hin ernasta
að öðru leyti en því, að sjón
hennar hefur brugðizt. Á þessu
heimilí mun nú þetta stóra af-
mæli hennar upp renna. Munu
samtök vera um það, að heiðra
hana og sjá um afmæli hennar
á þessum merkisdegi.
Þetta verður merkur og á-
nægjulegur dagur hjá afmælis-
barninu í Hvítárdal, enda nýtur
hún þar umhyggju og ástúðar.
Góða Steinunn! Við þökkum
þér liðnu árin og Ijúfar minn-
ingar. öll fjölskyldan hugsar til
þín á þessum degi, og sendir þér
óskir um Guðsblessun og hand-
leiðslu. Jón Thorarensen.
þessum erfiðu tímum að fá og
fátækleg orð fá því ekki lýst.
Þá var erfiðara að ferðast en
nú er, mjór vegur og ógreiðfær,
og hvergi bílfærir afleggjarar
heim á bæina eða milli bæja og
varð Bjarni að-fara það allt fót-
gangandi, oft í slæmri ferð og
misjöfnum veðrum. £ llar þessar
torfærur og erfiðleika yfirsteig
hann með karlmennsku og dugn-
aði og var á ferðinni jafnt á nótt
sem degi. Var þrek hans og út-
hald nær óskiljanlegt. En það
var sjúklingum og öðrum ómet-
anlegur styrkur og öryggi, sú
vissa, að Bjarni læknir brást
aldrei, en gegndi ávallt kalli svo
fljótt, sem auðið var.
Sú kynslóð, sem nú er að alast
upp lærir og festir sér í minni
frásagnir þessara tíma, og sagan
um læknisafrek Bjarna læknis á
hörmungatímum spönsku veik-
innar mun lengi í minnum höfð
á Vatnsleysuströnd.
Og síðan eru nú fjörutíu ár og
öll þau ár hefur Bjarni verið
læknir minn og míns heimilis og
flestra hér í hreppi. Alla hjálp
og umönnun hefur hann innt af
höndum af svo mikilli alúð og
umhyggju að mig brestur orð
til að þakka það, svo sem vert
er. Öll framkoma hans, hlý og
örugg, í heimahúsum og sjúkra-
húsum, er ógleymanleg og von-
um við að fá að njóta þess enn
um skeið.
Eg færi Bjarna Snæbjörnssyni
lækni hugheilar þakkir og óska
honum, konu hans og börnum og
afkomendum öllum Guðs bless-
unar. —
Erlendur Magnússon
Kálfatjörn.
sem ég fæ ekki tækifæri til í dag,
að bera persónulega fram mínar
afmælisóskir og þrýsta hönd af-
mælisbarnsins, þá hefi ég brugð-
að til þess ráðs að biðja Morgun.
blaðið fyrir þessar fáu línur í til-
efni af afmælinu. —
Ég skal ekki telja hér upp þau
margvíslegu störf, sem Bjarni
læknir hefir innt af höndum á
undanförnum áratugum. Það
verður sjálfsagt gjört af öðrum.
En þetta vildi ég mega segja, af
þvi að það er satt: Hann hefir
(leyst af hendi öll sín störf, smá
og stór, með einstakri prýði bæði
læknisstörf sem önnur. Og jafn-
an og hvarvetna „gengið til góðs
götuna fram eftir veg“. Að mak-
legleikum hefir hann líka hlotið
þau launin bezt, sem gefast þeim
einum, er góðverk vinna, það er
óskorað traust, ást og virðingu
allra þeirra mörgu, sem notið
hafa verka hans, velvildar og frá
bærrar hjálpsemi. Og víst er um
það, að það fer ekki milli mála,
að Bjarni læknir hefur um langt
skeið notið og nýtur enn almenn.
ari vinsælda en nokkur annar
maður í Hafnarfirði, að öllum öðr
um góðum Hafnfirðingum ólöst-
uðum. Þannig uppskera ekki aðr
ir en góðir menn og göfugir.
Ég vil svo að lokum flytja
Bjarna lækni hugheilar þakkir
fyrir tryggð hans og vináttu við
mig, og allan drengskap mér auð
sýndan á umliðnum áratugum.
Sjötugum sendi ég honum
mínar beztu hamingjuóskir og
árna honum, hinni indælu konu
hans frú Helgu Jónascjóttur, börn
um þeirra og skyldúliði, árs og
friðar á komandi tímum.
Þorleifur Jónsson,
Stykkishólmi
ingu Bjarna Snæbjörnssonar.
Með slíkri ósérhlífni og fórnfýsi
vann hann sín læknisstörf á
Húsfrúin á Löngu-
mýri sjötug
á morgun
SJÖTUG verður á morgun 9.
marz, húsfrú Ragnheiður Ágústs
dóttir, Löngumýri á Skeiðum, en
hún er elzt hinna kunnu Birt-
ingaholtssystkina, og hefur búið
á Löngumýri allan sinn búskap,
í rúma fjóra áratugi. Maður henn
ar er Eiríkur bóndi Þorsteinsson
frá Reykjum á Skeiðum, kunnur
maður og dugandi bóndi. Er ekki
að efa að vinir þeirra hjóna
minnast frá Ragnheiðar á þess-
um merku tímamótum. Þau
Ragnheiður og Eiríkur eiga barna
láni að fagna, þau hafa komið til
manns sex börnum sínum.
Búnaðaimálasiólslrumvarpið
afgreitt óbreytt til 3. umr. í e.d.
FUNDIR voru settir í báðum
deildum Alþingis á venjulegum
tíma í gær. Á dagskrá efri deild-
ar voru fjögur mál. Frumvörp
um ríkisreikninginn 1956 og um
tekjuskatt og eignarskatt voru til
3. umræðu og samþykkt umræðu-
laust í einu hljóði- og þar með
afgreidd til neðri deildar.
Framhald 2. umræðu um frum-
varp um Búnaðarmálasjóð. Páll
Zóphóníasson og Sigurður Ó. Ól-
afsson töluðu um málið og
ítrekuðu það sem þeir höfðu sagt
fyrr við umræðuna, eins og getið
er annars staðar í blaðinu. —
Atkvæðagreiðsla um málið fór á
þann veg, að breytingartillaga
Sigurðar Ó. Ólafssonar var felld
með 11 atkv. gegn 3, fyrsta grein
frumvarpsins var samþykkt með
11 atkv. gegn einu og frumvarp-
inu vísað til 3. umræðu með 11
samhljóða atkv.
Framhald 2. umræðu var um
frumvarp um póstlög. Framsögu-
maður samgöngumálanefndar,
Björgvin Jónsson, kvaddi sér
hljóðs og las bréf frá Magnúsi
Jochumssyni, póstmeistara, þar
sem hann svaraði fyrirspurnum,
sem flutningsmaður frumvarps-
ins, Alfreð Gíslason, hafði beint
til nefndarinnar. Sagði í því
bréfi m. a., að í alþjóðapóstsamn-
ingum væri talið sjálfsagt, að
pósthúsin fengju notuð frímerkL
— Flutningsmaður frumvarpsins
kvaddi sér hljóðs og kvað póst-
stjórnina ekki geta talizt óvil-
hallan aðila að þessu máli. Þá
las hann áskorun frá félagi frí-
merkjasafnara, þar sem skorað
varr á Alþingi að samþykkja frum
varpið.
Meiri hluti samgöngumála-
nefndar hafði lagt til að frum-
varpinu yrði vísað til ríkisstjórn-
arinnar og kom sú tillaga fyrst
til atkvæða. Var hún felld
með 7 atkv. gegn 7. Þá kom
frumvarpið sjálft til atkvæða og
var fyrsta grein þess borin upp
og felld með 7 atkv. gegn 7 og
var frumvarpið þar með úr sög-
unni.
Þrjú mál voru á dagskrá neðri
deildar. Frumvarp um kosningar
til Alþingis var til 1. umræðu og
vísað með samhljóða atkvæðum
til 2. umræðu og allsherjarríefnd-
ar. Er í frumvarpi þessu gert ráð
fyrir þeim breytingum frá gild-
andi lögum að kjörskrár skuli
miðaðar við heimilisfesti manna
1. des. en ekki í febrúarmánuði.
Þá skal ekki samin kjörskrá fyr-
ir hverja kjördeild og gildistími
kjörskrár skal teljast frá 1. maí
til jafnlengdar næsta ár, en ekki
frá 15. júní til jafnlengdar næsta
ár, eins og nú er.