Morgunblaðið - 29.08.1959, Síða 18

18
MORCUTSniAÐIÐ
Laugardagur 29. ágúst 1959
Sigrar Eyjólfur Ermarsund
næsta sumar?
EYJÓLFUR Jónsson sundkappi
er kominn heim frá Englandi eft-
ir hina misheppnuðu tilraun til
að synda yfir Ermarsund. Frétta-
maður Mbl. hitti hann í gær á-
samt Pétri Eiríkssyni, sem fylgdi
honum í sundtilrauninni.
— Ætlarðu að reyna aftur við
Ermasund? spurði fréttamaður
Mbl.. ^
— Ég hef hug á að reyna aftur
næsta sumar.
— En hevrnig stóð á því, að
þú hættir við þátttöku í Butlins-
sundinu?
— Ég hugsaði mikið um það.
Mér var boðin þátttaka í því, en
fannst ég hafa óhentuga aðstöðu.
Ég gat ekki fengið neinn af hin-
um betri leiðsögumönnum. Aðrir
sundmenn sem meiri peningaráð
hafa voru búnir að semja við þá.
Ég hefði getað fengið leiðsögu-
menn frá Whitstable við Thames-
flóa, en sannleikurinn er sá, að
þeir þekkja ekkert til strauma á
Ermarsundi. Það er líka óhentugt
að taka þátt í slíkri keppni. Einn
maður, Billy Butlin tekur ákvörð
un um það, hvenær keppnin skuli
háð og oft eru veðuraðstæður ó-
heppilegar, eins og sést bezt af
fréttum af keppninni, þar sem
15 hættu við þátttöku strax í
byrjun.
— Það var sjóveiki, sem helzt
olli því, að þú varzt að gefast
upp núna?. Hvað geturðu gert
t — Aldarsaga
Framh. af bls. '.1
þjóðgarðsvarðar er nú að vöxt
um meðtöldum kr. 8,127,89 og
nokkuð af þessu eru gjafir frá
útlendingum. Stærsta gjöf frá
einstaklingi til nýrrar kirkju-
byggingar, kr. 3000,00, er í vörzl-
um Húsameistara ríkisins og er
það minningargjöf frá föður
hans.
En Þingvallakirkju hafa einn-
ig borizt aðrar gjafir, sem hafa
framtíðargildi og eru mjög verð-
mætar. Séra Hálfdán Helgason
sem lengi þjónaði Þingvallasókn,
gaf kirkjunni nýja Biblíu. Kven-
félag Þingvallasveitar hefir gef-
ið kirkjunni nýja skírnarskál,
mikið hagleiksverk, eftir teikn-
ingu Guðmanns Ólafssonar og er
skálin gefin til minningar um
Guðrúnu Sigurðardóttur frá
Kárastöðum. Sex nýir fermingar-
kyrtlar eru einnig gjöf frá kven-
félaginu.
Afmælisgjafir
«
Afmælisgjafir, sem kirkjunni
hafa borizt, eru kr. 5000,00 til
smíði á nýjum skírnarfönti, frá
Kvenfél. Þingvallasveitar. Frá
Þingvallanefnd hefir kirkjan
fengið nýjan, vínrauðan dregil
á gólf og fyrir altari. Von er
einnig á annarri gjöf frá nefnd-
inni. Börn séra Jóns Thorsteins-
sonar og konu hans, Guðbjarg-
ar Hermannsdóttur, hafa gefið
kirkjunni nýja ljósprentun af
Guðbrandarbiblíu í skinnbandi.
Frú Elín Bergs, sem er ein af
dætrum séra Jóns, hefir gefið
kirkjunni tvær sjö arma Ijósa-
stikur, mjög fallega gripi, úr
búi sínu og eiginmanns síns,
Helga Bergs forstjóra, sem nú
er látinn. — Einmitt nú á hátíð-
inni hefir borizt heillaskeyti frá
hinum aldna biskupi vorum,
herra Ásmundi Guðmundssyni,
þar sem hann óskar kirkju, söfn-
uði og sóknarpresti blessunar á
afmæli kirkjunnar. Frá hjónun-
um Aslaugu og Helga Sívertsen
hefir kirkjan einnig fengið heilla
skeyti með fyrirheiti um afmæl-
isgjöf.
Fyrir allar þessar gjafir og
aðrar, sem ég veit ekki deili á nú,
færir kirkjan gefendunum og
börnum sínum innilegar þakkir.
^ Gildi kirkjunnar
Hvað nýja kirkju snertir, sem
fyrr eða síðar verður ekki komizt
hjó að byggja á þessum stað, er
það að segja að ný kirkja, þótt
fremur lítil vaeri, myndi kosta
' nokkuð á aðra milljón króna og
meira ef um listasmíð væri að
reeða. Allar gjafir, sem kirkjunn-
ar synir og dætur vilja gefa til
i þessa nauðsynlega verks, koma
r þvi í góðar þarfir. Mikið er enn
eftir ógert hvað endurreisn Þing
valla snertir þótt tekizt hafi þrátt
fyrir ýmsa erfiðleika að verja
staðinn gegn meirháttar spjöll-
um.
Til eru þeir menn, sem álíta að
kirkjubyggingar séu óhóf og ekki
nauðsynlegar á vorri öld. En ég
held að þeir menn fylgist ekki
vel með I vísindum nútímans.
Fyrir tveim til þrem áratugum
las ég setningu eina eftir frægan
sálfræðing: Hvar sem menn rífa
niður kirkjulegan helgidóm, geta
þeir gert ráð fyrir að þurfa að
byffgja hæli fyrir taugasjúklinga
í staðinn. Þessi orð voru sem spá-
dómur, sem gengið hefir bókstaf-
lega í uppfyllingu. í fárra daga
gömlu blaði frá útlöndum berast
þær fréttir að tauga- og geðsjúkl-
ingar á Vesturlöndum séu nú um
tvær milljónir og að miklu fleiri
þyrftu að njóta hjálpar sérfróðra
manna. En þetta er ekki nóg. Það
þarf líka að stækka fangelsin og
letigarðana og fjölga stórlega lög
reglumönnum. Meðan ég var ung-
ur maður, gátu íslendingar kom-
ið saman og skemmt sér án lög-
regluverndar. Nú þarf hér lög-
regluvernd við allar meiriháttar
skemmtanir og veitir ekki af. Lög
reglan er vort hald og traust og
ef vér höldum áfram eins og vér
erum byrjaðir, munum vér þurfa
verndar hennar þegar vér borð-
um ,sofum og vinnum. Það er
talið eðlilegt hjá einni stórþjóð
meðal nágranna vorra að 33
kirkjulegir starfsmenn séu á 10,
000 íbúa, en 27 lögregluþjónar
á sama fjölda. — Nú ætti að vera
auðvelt hjá oss að gera slíkan
samanburð hér í landnámi Ing-
ólfs og sjá með eigin augum hvert
vér stefnum.
Hvers vegna nefni ég þetta á
afmæli lítillar kirkju? Þetta er
þó ekki guðfræði, en þótt það sé
úr allt annarri ■ vísindagrein, þá
undirstrikar það eitt af hlutverk-
um kristinnar kirkju og þó aðeins
eit: Undir yfirstjórn Guðs lærir
maðurinn að stjórna sér sjálfur
og verður frjáls og fær um að
varðveita frelsi sitt. Án Guðs get-
um vér stjórnað vélúm, dýrum,
jurtum og gerfihnöttum og leyst
fjölda viðfangsefna, en ekki
stjórnað sjálfum oss — og hverf-
um því fyrr eða síðar aftur inn í
þrældómshúsið. Saga fjölmargra
frelsishreyfinga er saga manna,
sem byrjuðu feril sinn undir
yfirstjórn Guðs, en hættu síðar
að fylgja honum og komust undir
annarlegt vald.
Guð forði oss frá þw og einn-
ig frá þeim öflum, sem nú þegar
naga að rótum frelsis vors og
sjálfstæðis. Guð einn getur gefið
oss náð til að varðveita frelsið og
ávaxta það til blessunar fyrir
komandi kynslóðjr.
Þingvöllum, á afmæli
kirkjunnar.
Jóhann Hannesson.
til að_sigrast á henni.
— Ég held að ég verði veikur,
einkum áf seltunni í sjónum.
Ermarsund er miklu saltara en
sjórinn umhverfis ísland og það
er af því fyrst og fremst sem
ég fæ ógleðina. Maginn þolir ekki
saltið. Á þessu tel ég mig enn
vera að læra nokkuð og hef í
hyggju fram til næsta sumars, að
venja mig við salt vatn. Nú ætla
ég einnig að æfa mig betur í skrið
sundi og flugsundi til þess að fá
meiri hraða.
—Hvað segir þú um sund Eyj-
ólfs? spyr fréttamaður Mbl og
snýr sér að Pétri Eiríkssyni.
— Ég neita alveg að taka til
greina að Eyjólfur sé hægsyndur.
Á fyrstu 10 klst. í þessu sundi fór
hann milli 55 og 60 km. vega-
lengd. Harin var kominn 25 km.
af 32 km breidd Ermarsunds og
hefði veðurspáin staðizt tel ég
augljóst, að hann hefði komizt
yfir á 15 tímum. En veðrið versn-
aði og því fylgdi úfinn sjór, sem
ásamt seltunni olli sjóveiki hans.
Síðustu þrjó tímana var Eyjólfur
veikúr og miðaði lítið áfram.
Hann hefur annars án efa mikið
meiri sundhraða en í fyrra.
— Finnst þér, að hann hefði
átt að taka þátt í Butlinskeppn-
inni.
— Ég ráðlagði honum að taka
þátt í henni, vegna þess að keppn
isstjórnin sýndi honum óvenju-
legan heiður með því að bjóða
honum kostnaðarlausa þátttöku.
Slíkt hefur hún engum boðið.
nema enskum mönnum og
fremstu sundmönnum eins og
Gretu Andersen.
Eyjólfur Jónsson
Að lokum segir Pétur Eiríks-
son: — Eyjólfur hefur verri að-
stöðu en flestir keppinautar hans,
sem eru studdir ríkulega af lönd
um sínum og hafa nægilegt fé til
að kaupa sér beztu leiðsögumenn
í keppninni. Eyjólfur getur feng-
ið góða leiðsögumenn, þegar hann
syndir einn, en í keppninni
hrifsa hinir þá frá honum. Það
má ekki koma fyrir, segir Pétur
að Eyjólfur komizt ekki út næsta
sumar vegna þess að hann skorti
fé til þess. Ég er sannfærður um,
að ef hann kemst út þá, mun hann
sigra Ermarsundið.
Fréttir af Héraði
Hreindýmveiðai
/ byrjaðor
SKRIÐUKLAUSTRI, 23. ágúst: —
Tíðarfarið er um þessar mundir
mjög erfitt til heyskapar. Hefir
verið lítið um þurrka í þessum
mánuði og rignt mikið öðru
hvoru. Stórrigning var hér að-
faranótt 15. ágúst.
Grasvöxtur hefir verið ævin-
týralega mikill á þessu sumri og
sífellt sprettur. Töðufall hefir
víða verið tvöfallt við það, sem
verið hefir undanfarin ár, en 3
s.l. ár hefir spretta verið rýr,
einkum framan af sumri, vegna
þurrka. En þessi óþurrkakafli
nú hefir mjög tafið heyskapinn.
Allmikið er þó búið að slá af
öðrum slætti. Þrjár síðari vikur
júlímánaðar voru mjög hagstæð-
ar til heyskapar, enda var þá
fyrri slætti að mestu lokið. Ætla
má áð hey verði tæplega í meðal
lagi að gæðum vegna þess hve
stórvaxið grasið er.
Nú er eftir að vita hvernig
viðrar þann heyskaparstíma, sem
eftir er. En verði hann sæmileg-
ur, verður heyfengur til muna
meiri hér um slóðir, en nokkurn
tíma áður.
Þetta sumar er mjög ólíkt um
tíðarfar flestum sumrum hér og
þó einkum vorið. Nú voru nægar
rigningar allan gróðurtímann og
mikil hlýindi í maí. Stóráfelli
gerði í júní, líkari því, sem á
hausti væri. Rigningar meiri það
sem af er ágúst en hér gerist.
Gróðurlendið hér austanlands
einkum um öræfin hefir greini-
lega gott af þessu sumri, sem
hafði liðið af þurrki mörg und-
anfarin sumur, einkum fyrri
hluta sumranna.
Hreindýraveiðar eru byrjaðar
fyrir nokkru. Hafa dýrin haldið
sig nokkuð innarlega en eru þó
einnig eitthvað komin út í Fella-
heiði. — J.P.
Lítill munur var lengi vel á
efsta og neðsfa libinu
— En KR tók sig á og tryggði sigur
sinn i mótinu
ÞAÐ blés lengi vel ekki byrlega fyrir KR, er þeir í íslandsmóti
1. deildar mættu Þrótti á Laugardalsleikvanginum í fyrrakvöld.
Að vísu komu KR-ingar með þrjá varamenn inn á völlinn, en það
leið langur tími áður en liðið náði tökum á leiknum — tökunum
sem nægðu til sigurs og tæggja stiganna.
Leikur kattarins við músina
Leikurinn var lengst af —
allan fyrri hálfleik og á stórum
köflum í þeim seinni — lélegur.
Leikmenn hópuðust um knöttinn
og eltu hann skipulagslaust eins
og drengir sem eru að byrja
knattspyrnu. Hróp og köll voru
mikil. Það virtust allir vita
hvernig ætti að fara að því —
en enginn gat framkvæmt það.
Ofan á það bættist að dómar
dómarans voru stundum tor-
skildir. Úr öllu þessu varð því
stundum kátbroslegt gaman
óskylt því sem maður hafði
vænzt. Þarna var KR með sín
14 stig í 7 leikjum og Þróttur
með sín 2 í 8 leikjum. Fyrir
fram var ætlað að þetta yrði leik-
ur kattarins að músinni — en
músin stóð lengi „upp í hárinu
á kettinum". Lengi vel var vart
hægt að sjá hvort libið var
„toppliðið“ og hvort „botnliðið".
ic Vítaspyma
Eftir um 10 mín. leik var
dæmd vítaspyrna á KR. Fengu
fáir skilið þann dóm. Hreiðar
átti í brösum við miðherja Þrótt-
ar og hindraði hann, en Jón var
í engu skotfæri og lítil hætta við
KR-markið. Því var dómurinn
furðulega strangur. ' En Þróttur
skoraði mark.
KR-ingar stilltu upp, léku upp
völlinn og Gunnar Guðmannsson
sendi í net Þróttar af stuttu færi.
Þetta gerðist allt á sömu mínút-
unni. 1—1 stóð leikurinn.
Svo kom mikil togstreyta, illa
skipulagður leikur, strit og aft-
ur strit, tilgangslausar sending-
ar, engin uppbygging. Komust
þó bæði lið í færi og Gretar
bjargaði á marklínu Þróttar og
Bjarni Felixson bjargaði á mark-
línu KR.
ÍC Sigurinn og stigin
En loks tókst KR að ná tök-
um á leiknum — og gfera út um
hann með tveimur fallegum skot-
um. Skoraði Óskar Sigurðsson af
vítateig með fallegu skoti í stöng
og inn (tilviljun!?) og Ellert
Schram með ekki síðri spyrnu
af 15 m færi undir þverslá og
inn (heppni!?) Leiknum lauk
með sigri KR 3—1 og sá sigur
tryggði þeim íslandsbikarinn.
Þeir eiga enn eftir tvo leiki, við
Val á sunnudaginn og síðar við
Akranes. — A. St.
Sími 19636.
Opið til kl. 1.
Húsið lokað kl. 11,30.
Franska söngkonan
Yvette Guy
syngur.