Morgunblaðið - 08.11.1959, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 8. nðv. 1959
dl^rottnin
cýec^n vilfct

óinum
1 EFTIR
I
* RITA
I
I HARDINGE
I
sköp laust á kinnina, og þar eð
enginn virtist hissa, skildist
henni, að þetta væri androvísk-
ur siður, sem greifafrúnni hefði
láðst að nefna.
En hún hafði ekki tóm til að
hugsa um það því Rupert hvísl-
aði í eyra henni, svo hún
gleymdi öllu öðru:
— Aktu ekki með Michael í
dag! Ef þér er annt um líf þitt
elskan, þá farðu ekki með hon-
um út úr höllinni!
— Vissulega gerir hann það
ekki. Hann er ekki annað en lít-
ill krakki.
— Já, einmitt þess vegna,
sagði Janet. — Hann mun finna,
að ég er ekki mamma hans.
— Hvaða vitleysa! Hann fær
máske grunsemdir, en það er
þitt að kveða þær niður.
Janet fann með beiskju, hversu
lítillar hjálpar hún gat vænzt
af konunginum. Það leit út fyr-
ir, að hann skorti allan skilning
á öðrum.
Hann tók aftur í handlegginn
á henni.
— Það er allof mikið talað
um, að drottningin sýni sig
aldrei, sagði hann hranalega. —
Það fellur mér alls ekki. Ég get
ekki fundið til öryggis fyrr en
fólkið hefur séð þig. Komdu —
þú lítur svo dásamlega út, að
ég verð að sýna þig.
Við förum og sýnum okkur á
svölunum. Það er alltaf fjöldi
fólks úti fyrir, bæði dag og nótt,
að biðja fyrir veiku drottning-
unni.
— En Michael, sagði hún og
hörfaði frá honum. Ég er ekki
undir það búin ennþá.
— Vitleysa! Það sér þig að-
eins tilsýndar, og þú þarft ekki
að gera annað en veifa og brosa.
Hann sneri til dyranna.
— Taktu undir hendina á mér,
skipaði hann. Og gakktu hægt.
Ég kalla þig auðvitað Gloríu,
og við verðum að láta líta svo
út sem við séum afar hamingju-
söm.
Áður en hún gat andmælt,
greip hann í bjöllustrenginn og
dyrnar opnuðust.
Janet fann bakið herpast sam-
an, og í hreinni skelfingu hélt
hún dauðahaldi um handlegg
Michaels, því það var fullt af
fólki í ganginum.
Arnberg greifafrú var næst og
hneigði sig afar djúpt, en að baki
hennar voru menn, sem litu út
eins og skrautlegar myndastytt-
ur, grafkyrrir með skínandi
sverð. Janet titraði. Hægt og
hátíðlega gengu þau eftir breið
um ganginum. Þau komu inn í
stóran sal, þar sem fullt var af
fólki, og sumt kannaðist hún við
af myndum. Enn hafði allt geng
ið að óskum, og sjálfstraust henn
ar óx svo, að hún rabbaði glað-
lega við brezku sendiherra-
Bols0nes Verft
MOLDE — NORGE
Ein af nýtízkulegustu skipasmíðastöðvum vestan
fjalls, býður yður stálbáta að 1500 tonn brutto.
Sérþekking á fiskibátum, trollbátum, dráttarbátum
og bátum, sem þurfa að sigla í ís.
Nánari upplýsingar veita:
JÓN KR. GUNNARSSON,
Hvaleyrarbraut, Hafnarfirði,
VÉLAVEKSTÆÐI BJÖRNS & HALLDÓRS
Síðumúla 9, Reykjavík.
frúna, fegin að fá tækifæri til
að tala ensku.
— Jú, ég þakka, mér líður
miklu betur. Dálítið ringluð öðru
hverju, og það er margt enn,
sem ég ekki get munað. Ég segi
og geri svo margt skakkt. En það
verður ekki langt þangað til ég
næ mér alveg.
Michael hélt ræðu og tilkynnti
að drottningin ætlaði með hon-
um í ökuferð um borgina.
Janet heyrði aldrei endinn á
ræðunni. Það varð töluverður
þys í hinum enda salarins, og
allt í einu sá hún Rupert prins.
Hann var ennþá glæsilegri en
um nóttina, búinn hvítum, gull-
saumuðum einkennisbúningi.
Það virtist sem hann gnæfði yf-
ir alla aðra í salnum, jafnvel þeg
ar hann tók ofan stóra, arin-
prýdda hjálminn. Augu hans leit-
uðu hennar.
— .... ég mun aka gegnum
borgina með drottninguna við
hlið mér, sagði Michael einmitt
í þessu, og Janet virtist sem
hraustlegt andlit Ruperts yrði
náfölt.
Skyndilega ruddist hann næst
um ósvífnislega í átt til þeirra.
— Hvað vill hann nú? heyrði
Janet Michael tauta. En svo leit
hann á hálfbróður sinn með
breiðu brosi.
— Rupert! kallaði hann og
rétti fram hendina til að heilsa.
— Það gleður mig, að þú ert hér
á þessari ánægjulegu stundu. Nú
geturðu sjálfur séð — Gloría er
meðal okkar á ný.
Rupert brosti líka, en það var
harður glampi í augum hans.
Hann hneigði sig lítillega fyrir
konunginum.
Ég hef alltaf sagt, að þú sért
heppinn maður, sagði hann hátt.
Svo sneri hann sér að Janet og
laut virðulega niður að hönd
hennar. Svo rétti hann sig upp
og henni skildist með skelfingu,
að hann ætlaði að kyssa hana.
Hún leit ringluð til Michaels,
sem enn brosti, en með heift
í augum. Rupert kyssti hana ó-
En raunir Janet voru ekki enn
á enda. Michael leiddi hana út á
enda. Michael leiddi hana út á
langar svaiir. Frá þessum háa
sjónarhóli sá hún í fyrsta sinn
út yfir gömlu borgina, sem
breiddi úr sér fyrir neðan hana.
Þarna voru sprengjurústir frá
stríðinu, gamlar stórbyggingar
og þröngar, krókóttar götur með
fornfálegum, litlum húsum.
En hávaði í nágrenninu fékk
hana til að líta af hinu víða út-
sýni og hún sá, að hallartorgið
fyrir neðan var fullt af fólki.
Mörg þúsund þyrptust þar sam-
an, og fleiri bættust við úr öll-
um áttum. Janet sá menn, konur
og börn, og allir störðu upp á
svalirnar.
Svo byrjaði hjarta hennar að
slá örar o gtárin streymdu úr
augum hennar, því það ’:vað við
hróp frá mannföldanum. Það
hljóð var ólíkt öllu, sem hún
hafði heyrt áður, byrjaði eins
og margfalt andvarp, en endaði
í geysilegu fagnaðarópi, og hún
sá fjölda af höndum, sem veif-
uðu ákaft.
Hún skildi, hve allt þetta fólk
gladdist af að sjá hana og heit
fagnaðarbylgja fór um hana.
Hún sá einn eftir annan falla á
kné á steinhellunum, og loks
kraup allur mannfjöldinn eins
og eftir gefnu merki, og um
stund heyrði hún aðeins hvískur
þakkarbænanna.
— Veifaðu til þeirra, hvíslaði
Michael. — Brostu!
Það kvað við nýtt, dynjandi
hróp, þegar hún gerði eins og
hann bað, og fyrst nú tók hún
eftir tárunum sem runnu niður
andlit hennar, en hún reyndi að
hugsa skýrt. Henni fannst illa
gert af sér að gabba allt þetta
fólk, en hún bægði þeirri hugsun
frá* sér, því sú tilfinning fékk
yfirráðin, að hún yrði að gera
fyrir það allt sem Gloría hafði
reynt að gera — veita því ham-
ingjuríkt líf. Fólkið unni drottn
ingunni — nú heyrði hún það
hrópa til sín. Það hafði misst
Gloríu, en a-llt í einu minntist
hún orða Max Retchards:
Nú er kominn tími til að hugsa til
jólagjafa
handa ættingjum og vinum
erlendis.
Þér veljið gjöfina — Við sendum
Stofan
Hafnarstræti 21 — Sími 10987
Pabbi, ég er farin að hafa á- J eru búnir að vera svo lengi í | komið sér í skjól fyrir stormin- — kannski að þeir komi bráð-
byggjur af Anda og depli. Þeir burtu. O, þeir hafa áræðanlega ■ um. Jæja, það er hætt að rigna! lega. — Á meðan
......0pai,i6 yóuj hJaup
d miili margra wrrzlajia!
iWRWOl
ÍÓIIUM
tííttJM'
- Ausfcurstraeti
ailltvarpiö
Sunnudagur 8. nóvembar
9.10 Veðurfregnir.
9.20 Vikan framundan: Kynning é
dagskrárefni útvarpsins.
9.30 Fréttir og morguntónleikar:
a) „Víkið frá mér, döpru skugg-
ar“, kantata eftir Bach. Suz-t
anne Danco sópran og kamm«
erhljómsveitin i Stuttgart
flytja. Stjórnandi Karl Mtinclt
inger.
b) Oktett eftir Mendelssohn. —
Strengjaoktett leikur undir
stjórn Sir Thomas Beecham.
c) Forleikur að óp. i.TannhSutt
er“ eftir Wagner. Hátíðahljóm
sveitin í Bayreuth; Karl Elm
endorff stj.
11.00 Messa í Hallgrímskirkju (Prest-
ur: Séra Lárus Halldórsson. Org
anleikari: Páll Halldórsson),
12.15 Hádegisútvarp.
13.15 Erindaflokkur útvarpsins um
kjarnarku í þágu tækni og vís*
inda; II: Geislahætta og geisla-
vernd (Dr. Gísli Fr. Petersen,
yfirlæknir).
14.00 Miðdegistónleikar:
a) Forleikur að óp. „Selda brúð
urin“ eftir Smetana. Sinfóníu
hljómsveit Lundúna; Bruno
Walter stj.
b) „Þytur eilífðarinnar'* eftip
Willy Burkhard. Heinz Rehf*
uss bassasöngvari og útvarps*
hljómsveitin í Beromunstep
Erich Schmid stj.
e) Astaljóð Jónasar Hallgríms-
sonar, tónverk eftir Skúla Hali
dórsson. Þuríður Pálsdóttip,
Kristinn Hallsson og hljómsv.
Ríkisútvarpsins.; Hans Antol*
itsch st j.
15.30 Kaffitíminn: — (16.00 Veður*
fregnir.
a) Columbiuhljómsv .og hljóm*
sv. A1 Goodmans leika.
b) Létt tónlist frá austur-þýzka
útvarpinu.
16.15 A • bókamarkaðnum (Vilhj. 1»,
Gíslason útvarpsstjóri.)
17.30 Barnatími (Anna Snorradóttir)-
a) Kettirnir í Síam, frásaga.
b) Dvergurinn Rauðgrani og
brögð hans — ævintýri í leik-
formi; III. hluti.
c) Framhaldssagan: „Gullhellir-
inn“; XIII. lestur.
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þetta vil ég heyra: Hlustandi
velur sér hljómplötur. (Guðm.
Matthíasson stjórnar þættinum).
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.20 Frá tónleikum sovétlistamanna
í Þjóðleikhúsinu 30. sept.: Mik-
ail Voskresenskí píanóleikari leilc
ur verk eftir Mozart og Chopin
og Igor Politkovskí fiðluleikart
leikur lög eftir Beethoven og
Prokofieff.
21.00 Spurt og spjallað 1 útvarpssal,
Þátttakendur: Séra Emil Björns-
son, Helgi Þorláksson skólastjóri,
Hendrik Ottósson fréttamaður og
séra Jóhann Hannesson prófess-
or. Umræðustjóri: Sigurðup
Magnússon fulltrúi.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.05 Danslög — 23.30 Dagskrárlok.
Mánudagur 9. nóvember
8.00—10.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.05
Morgunleikfimi. —«■ 8.15 Tónleik-
ar — 8.30 Fréttir. — 8.40 Tónleik-
ar. — 9.10 Veðurfregnir. — 9.20
Tónleikar.
12.00—13.15 Hádegisútvarp. — (16.25
Ffréttir og tilkynningar).
13.15 Búnaðarþáttur: Kartöfluræktin,
ástand og horfur (Jóhann Jónas-
son forstjóri).
15.00—16.30 Miðdegisútvarp. — 16.00
Fréttir og veðurfr.).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Tónlistartími barnanna (Sigurð
ur Markússon).
19.00 Tónleikar. — 19.30 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Hljómsveit Ríkisútvarpsins leik
ur. Stjórnandi: Hans Antolitsch.
a) Forleikur að óp. „Preciosa"
eftir Weber.
b) Stundadansinn úr óp. „La Gio
conda“ eftir Ponchielli.
c) „Hjartasár" eftir Grieg.
d) Pólónesa og vals úr óp. „Evg-
ení Onegín“ eftir Tsjaikovskíj.
21.00 Þættir úr sögu íslenzkra hand-
rita (Einar Ol. Sveinsson próf.)
21.35 Tónleikar: Sasha Gorodnitzki
leikur píanólög.
21.40 Um daginn og veginn (Stefán
Jónsson fréttamaður).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Islenzkt mál (Asgeir Blöndal
Magnússon cand. mag.).
22.30 Kammertónleikar:
Strengjakvartett nr. 2 í F-dúr
eftir Tsjaikovskij (Komitas-
kvartettinn leikur).
23.05 Dagskrárlok.