Morgunblaðið - 20.11.1959, Blaðsíða 16

16
MORCllTS RL4Ð1Ð
Föstudagur 20. nóv. 1959
Járnsimður
Viljum ráða járnsmið á verkstæði okkar á olíu-
stöðinni í Skerjaíirði. Uppl. í síma 11425.
Ollufélcrgið Skeljungur hf.
Atvircna
Viljum ráða lagtækan ungan mann á verkstæði okkar
í olíustöðinni í Skerjaíirði. Uppl. á staðnum (ekki
í síma).
O/íu/é/og/ð Skeljungur hf.
Tungufoss
fer frá Reykjavík fimnuudaginn
26. þ.m. til Vestur- og Norður-
lands.
V iðkomustaðir:
ísafjörður
Sauðárkrókur
Siglufjörður
Dalvík
Svalbarðseyri
Akureyri
Húsavík
Vörumóttáka á miðvikudag.
Hf. Eimskipafélag íslands.
I. O. G. T.
Ungmennast. Andvari nr. 9.
Kynningarkvöld kl. 8,30 í veit
ingasal Templaraklúbbsins í
Garðastræti 8 (annarri hæð). —
Málfundur — leikþáttur og dans.
Blöð, töfl, spil og veitingar á
staðnum. — Allir ungtemplarar
og nýjir félagar eru velkomnir.
Æ.t.
Tískukabarettinn í Lídó
Síðasta sýning sunnudag. 22. nóv. Dansað til kl. 1.
Aðgöngumiðar seldir í verzluninni Rímu, Austur-
stræti 10, kl. 1—6 í dag og kl. 1—4 á morgun,
laugardag og í Lidó eftir kl. 4.
Borðpantanir í síma 35936 eftir kl. 3. Pantanir ósk-
ast sóttar strax.
Trésmiðafélag
Reykjavíkur
Hinn árlegi nóvember-fundur verður haldinn í Breið-
firðingabúð laugardag. 21. þ.m. kl. 1,30.
Dagskrá:
1. Inntaka nýrra félaga.
2. Skýrsla stjórnar.
3. Kosning uppstillingarnefndar.
4. Kosning kjörstjórnar.
5. önnur mál. Stjórnin
Odýrt! Franskar krepsokkabuxur
á börn og fuliorðna frá kránum 109,00
Ódýrt!
Verzlun Anna Þorðardottir hf.
Skólavörðustíg 3 — Sími 13472
2
LESBÓK BARNAANA
LESBÓK BARNANNA
3
Klunni og Klaufi hlogu
Kubbur gat ekki annað
en hlegið lika.
Svo tóku litlu bangs-
arnir allir á sprett og
hiupu heim.
ISI
Lesbókin er að þessu
sinni nokkru seinna á
ferðinni en venja hennar
hefur verið, þegar hún
hefur göngu sína á ný
eftir sumarið. Það er
ósköp eðlilegt, að sum
jkkar séu farin að spyrja,
hvort hún sé nú með öllu
hætt að koma út. En með
þessu blaði tökum við
sem sagt til starfa aftur
af fullum krafti.
Auðvitað verðið þið
dugleg að skrifa Lesbók-
tnni eins og þið hafið allt
af verið. Hjá ykkur hefur
vafalaust margt skemmti-
Innfæddir þjóðflokkar
í xrumskógum Afríku hafa
öldum saman kunnað að
koma boðum og orðsend-
mgum um landið, með
svo miklum hraða, að
heizt má líkja við síma og
loftskeyti.
Nú er mál trumbanna í
þann veginn að deyja út,
af því að nýtízku fjar-
skiptatækni er ennþá full
komnari. Enskur vísinda-
maður hefur því tekið sér
fyrir hendur að rann-
saka, hvernig trumburn-
ar voru notaðar og nú
hefur hann skrifað bók
um athuganir sínar, svo
að þessi forni siður gleym
ist ekki með öllu.
Þegar orðsendingar
voru sendar, þurfti að
legt skeð í sumar, sem
gaman væri að þið skrif-
uðuð um. Fyrir frum-
samdar frásagnir, sögur
eða ritgerðir, sem birtar
verða í blaðinu, fáið þið
fimmtíu krónur.
nota tvær trumbur. Með
hvorri trumbu var hægt
að gefa fáa en mjög ólíka
tóna. Með þessum tónum
mátti setja saman mörg
afríkönsk orð. Mál inn-
fæddra þjóða í Afríku er
nefnilega að mestu leyti
myndað með sérhljóðum,
og þegar rétt var slegið
á trumbumar, var, ef svo
mætti segja, likt' og kveð-
ið að orðunum. Fólk sem
bjó langt í burtu, gat
heyrt „hvað trumburnar
sögðu“ og það sendi svo
boðskapinn áfram með
sínum trumbum. Eftir
stutta stund höfðu allir
íbúarnir á feiknastórum
svæðum fengið þá vit-
neskju, sem út var send,
með hinu einkennilega
máli trumbanna.
Látið Lesbókina vita
um, hvaða *<ni þið viljíð
helzt, aS hún flytji
og hvað ykkur þykir
skemmtilegast í blaðinu.
Með beztu kveðju,
Lesbók barnanna.
Lják mér
vængi
Úr fyrstu sögu
flugsins
1. Öldum saman hefur
það verið óskadraumur
mannsins að geta ferðast
um loftið eins og fuglmn
íijúgandi. Um það bera
mörg gömul ævintýri ljós
2. Fyrsti maðurinn, sem
hugsaði um flugið á raun-
hæfan hátt, var Leonardo
de Vinei. Hann fæddist á
Ítalíu fyrir rúmlega 500
árum síðan. Frægastur
var hann sem málari, en
hann var einnig mikili
vísindamaður. Með því að
athuga nákvæmlega fiug
fugla og skordýra, lærði
hann margt um eðli flugs
ins. Hann teiknaði margar
gerðir af vélum til að
fljúga L
an vott. Sum segja frá
fólki, er flaug á vængjum,
sem það hafði gert sér úr
í einni þeirra átti flug-
maðurinn að liggja á mag
anum, og hreyfa tvo
vængi, sem líktust vængj
um á leðurblökum. Til
þess notaði hann al'l
handa og fótia, en margs
konar snúrur og hjól
stjórnuðu hreyfingum
vængjanna. >eir áttu að
leggjast alveg saman, þeg
ar þeir fóru upp, en
breiða úr sér, þegar þeir
spyrntu niður á móti lof t-
straumnum.
fjöðrum. í öðrum er talað
um undarlegar „flugvél-
ar.“ Eina slíka átti kóng-
urinn í Persiu. Hún var
þannig búin til, að hann
lét festa stengur við horn
in á hásæti sínu. Efst á
hverja stöng var ljúffengt
lambakjöt bundist. Við
hásætið sjálft voru fjórir,
tamdir ernir tjóðraðir í
bandi, sem var styttra en
stengurnar. Þegar ernirn-
ir flugu upp til að ná í
lostætið, áttu þeir að lyfta
hásætinu. ÞVÍ miður
þreyttust ernirnir fljótt,
svo að kóngurinn kornst
ekki langt í flugvélinni
sinni.
— ★ —
Gesturinn: Vitið þér,
hvað skjaldbökur geta
orðið gamlar?
Þjónninn: Fimm hundr-
uð ára, herra!
Gesturinn: Drottinn
minn dýri! Þið eruð pó
ekki að bíða eftir, að
skjaldbakan, sem þið
ætlið að hafa í súpuna
mína, verði ellidauð?