Morgunblaðið - 31.12.1959, Blaðsíða 23

Fimrntudagtir 3"jf. des. 1959
23
M O R CTJ VB LA Ð IÐ
Jónas Kristinn Jónsson
Kveðjuorð
JÓNAS Kristinn Jónsson, var
fæddur að Reykjum i Hrútafirði,
27. apríl 1918. Hann dó á J>orlák.->
messu, og varð því aðeins 41 árs
gamall. Útför hans, fer fram frá
Keflavíkurkirkju 2. jan nk. For-
eldrar Jónasar voru hjónin Jako-
bína Ólafsdóttir og Jón Jónsson
bóndi að Mjóahóli í Haukada'. í
Dalasýsiu og þar ólst Jónas upp
á fátæku heimili. Hann hlaut pví
ekki fármuni að erfðum, en aftur
á móti þá mannkosti, sem entust
honum æfilangt. Ungur fór Jónas
úr foreldrahúsum til þess að
vinna íyrir sér. Reyndist hann
fljótt framúrskarandi verkmaður,
að hverju sem hann gekk. Fór
saman verklagni, verkhyggni og
vilji góðs drengs, að reynast trúr
og traustur í hverju starfi. Það
fór því svo, að hann varð mjög
eftirsóttur verkmaður sem ávann
sér hylli allra, sem hann vann
Sex kíghóstas jukl-
ingar í loítið í pær
1 GÆR flaug Björn Pálsson upp
í 15 þús. feta hæð með sex kíg-
hóstasjúklinga. Fór hann tvær
ferðir með böm á aldrinum 9
mán. til 9 ára. Börn þessi voru
búin að vera mjög slæm af kíg-
hósta og foreldrarnir farnir að
hafa áhyggjur af því hve seint
þeim batnaði alveg. Voru a.m.k.
tvö af börnum þessum svo slæm
af hóstanum að þau köstuðu upp
og kúguðust áður en þau stigu
upp í flugvélina. En eftir að þau
komu niður bar ekkert á hósta
eða veikindum. Of fljótt var þó
að segja um það hvort um alger-
an bata væri að ræða í gær-
kvöldi.
20. des. flaug Björn einnig með
tvö börn, sem voru slæm af kíg-
hósta og hefur þeim alveg batn-
að við að komast í svo mikla hæð.
— Hakakrossar
Framh. af bls. 1.
Brunswick. Einnig voru haka-
krossmerki máluð á bekki, sem
standa í nágrenni minnismerkis-
ins ásamt upphrópunum eins og:
„Hönd dauðans slái Gyðinga" og
„Burt með Gyðingana". — Yfir
völdin hafa heitið þeim 5.000
marka verðlaunum, sem veitt get
ur upplýsingar, er leiði til hand
töku þess eða þeirra, sem fram-
ið hafa verknað þennan.
— Einnig hafa borizt fréttir
um, að sams konar helgispjöll
hafi verið framin á kaþólskri
kirkju í Gelsenkirchen.
Jafnframt þessu upplýsti lög-
reglan í Offenbach, í grennd við
Frankfurt, að um jólin hefði ver-
ið brotizt inn í bílskúr manns
nokkurs af Gyðingaættum og
hakakrossar og önnur nazista-
merki verið rispuð í málninguna
á nýja bílnum hans og orðið
„Gyðingur" málað á rúðurnar.
Ekki hefir enn tekizt að upplýsa,
hver þarna var að verki.
'fyrir. Einnig naut hann virðing-
ar, vináttu og trausts vinnufé-
laga sinna, enda með afbrigðum
prúður og drengilegur í allri frain
komu.
Jónas giftist, 27. október 1945,
eftirlifandi konu sinni, Bimu Þor
steinsdóttur frá Akureyri. Hjóna-
band þeirra var með ágætum.
Ekki varð þeim barna auðið, en
Jónas gekk í föðurstað dætra
konu sinnar og rækti föðurskyld-
umar svo, að til fyrirmyndar var.
Þegar dótturbörnin komu til sög-
unnar nutu þau umhyggju Jón-
Eisar afa. Fullyrði ég að enginn
faðir eða afi getur verið um-
hyggjusamari og ástúðlegri en
Jónas var og sannar það aðtins
hans miklu mannkosti
Ekki verður Jónasar minnzt,
án þess að hans ágæta kona komi
við sögu. Hún var mjög samhent
manni sínum og studdu þau
hvort annað í lífsbaráttunni á
bezta hátt. Því til sönnunar rr.á
nefna hið stórmyndarlega heimili
þeirra í Keflavík. Er það gott
dæmi um hverju sönn hjón geta
áorkað, með einlægum vilja og
sameiginlegum átökum. Heimili
Birnu og Jónasar er fyrirmynd
enda beggja verk.
Ég ætla ekki að gera ofstutta
sögu oflanga. Mér koma í huga
orð skáldsins um bróðir Grettis:
„Hlhugi á söguna stutta en göí-
uga.“ Svo varð einnig um Jónas
Við eigum svo erfitt að sætta
okkur við ýms örlög, sem þó ekki
verða umflúin. Þar á meðal þegar
fólk deyr í blóma lífsins. En spak-
mælið segir: „Þeir deyja imgir,
sem Guðirnir elska.“ Mér finnst
að þetta sé ef til vill höfuðskýr-
ingin á fráfalli Jónasar, og ég
trúi því, að hann sé kallaður, til
þess „meira að starfa Guðs utn
geym.“
Ég og fjölskylda mín, áttum
því láni að fagna, að eiga Jónas
og Birnu fyrir vini, og um leið og
við kveðjum Jónas, þökkum við
þesum hjónum fyrir framúrskar-
andi vináttu og tryggð.
Við biðjum ástvinum og ætt-
ingjum Jónasar, sérstaklega hans
góðu konu og tryggðatröllinu okk
ar allra, Bimu okkar, árs og frið-
ar, og kveðjum hann sjálfan, í
Þeirri fullu vissu, að honum verði
vel fagnað á landi friðarins.
29/12. 1959.
Kristján Karlsson.
— Góð atvinna
Framh. af bls. 6.
KIRKJUBÆJARKLAUSTRI. —
Katla gaus ekki og Skeiðará hljóp
ekki og þess vegna er ekki hægt
að telja neitt til stórtíðinda af
því sem gerðist hér í sveitunum
milli sanda á þessu ári.
Árferði hefur verið gott, nema
hvað heldur var þerrislaust sl.
sumar og heyskapur erfiður, en
sprettan með afbrigðum góð.
Heyin eru mikil að vöxtum, en
fóðurgildi þeirra ekki að sama
skapi.
Mjólkurflutningar héðan að
austan til Mjólkurbús Flóamanna
hófust sl. vor, en hafa verið stop-
ulir vegna vegaskemmdanna á
Mýrdalssandi, sem erfiðlega geng
ur að bæta.
Fjórar jarðir hafa fallið úr
byggð i sveitunum hér austan
Mýrdalssands á þessu árL Eru
það allt frekar smá býli með litl-
um áhöfnum. Verða jarðirnar
nytjaðar af nágrönnunum og er
ótrúlegt að þær byggist aftur.
Um 20 manns hafa flutzt héðan
að austan til Reykjavíkur og
Kópavogs.
Tíðarfar hefur verið afbragðs
gott það sem af er vetrL Sauð-
fé ekki gefið. í fyrradag fór að
snjóa, svo að nú ljómar miðs-
vetrarsólin yfir drifhvíta jörð. —
Árið sem er að kveðja mim fá góð
eftirmælL Fraifiundan er nýtt ár
með löngum útmánuðum. Hand-
an þeirra býður sól og vor með
nýjum vonum og nýjum verkefa-
um. Gleðilegt ár. — G. Br.
% 1
fj u
//
My Fair Lady" fékk taugaáfall
KAUPMANNAHAFNAR-
LEIKHÚSIÐ „Falkoner Centr-
et“ ætlaði að frumsýna söng-
leikinn „My Fair Laáy“ á 2.
jóladag. En á jólanótt fékk
Ingeborg Brams, sem leika
átti aðalhlutverkið, taugaáfall
af allri spennunni í sambandi
við sýninguna. Leitað var um
allt að leikkonu til að taka að
sér hlutverkið. Fyrst var at-
hugað með unga leikkonu,
Jeanne Darville, konu Wille-
ams Rosenbergs, sem verið
hafði „understudy“ frú Brams,
en þegar til átti að taka, þorði
hún ekki með svo stuttum fyr-
irvara að yfirtaka hlutverkið.
E'*ir langa leit fékkst svo
söngkonan Gerda Gilboe til
að taka við, og verður frum-
sýning nú 2. janúar. Æfingar
hófust að nýju sl. sunnudags-
kvöld, og er þeim augsýnilega
ekki ætlaður of ríflegur tími.
Gerda Gilboe kveðst ekki
þekkja lilutverkið og aldrei
hafa séð söngleikinn, en hún
hefur heyrt söngvana. Búið
var að selja fyrirfram um
100.000 aðgöngumiða að sýn-
ingunni.
Leikhúsið hafði tryggt sýn-
inguna hjá Lloyds í London
fyrir 30.000 danskar krónur
hverja sýningu er félli niður.
Allt útlit er fyrir því að leik-
húsið fái frá Lloyds 240.000
danskar krónur í bætur.
Leikstjóri sýningarinnar er
Sven Aage Larsen, en hann á
marga kunningja hér á íslandi
og hefur sett upp þrjá söng-
leiki i Þjóðleikhúsinu, þ. e.
Kátu ekkjuna, Sumar í Tyról
og Kysstu mig Kata. En dans-
ana æfir Erik Bisted, sem
kennt hefur í ballettskóla Þjóð
leikhússins undanfarin ár, og
dansar Helgi Tómasson í sýn-
ingunnL
Á myndinni sjást (frá
vinstri) Sven Aage Larsen,
Gerda Gilboe og Aage Sten-
toft. —
á enda runnið hefur fært okkur
margs konar viðfangsefni. Heldur
hefur það þó verið bændum hér
um slóðir þungt í skauti. Árferð-
ið erfitt og afkoma lakari en áð-
ur. —
Ekki þarf að rifja upp veður-
far ársins, það er okkur í fersku
minni, en það hafði að sjálfsögðu
áhrif á afkomu ársins. Hey eru
nú með lakara móti en víða nokk-
uð mikil að vöxtum, þó eru sums
staðar úti hey ennþá. Spretta í
görðum var víða léleg og óvíða
yfir meðallag. Fé reyndist yfir-
leitt rýrt.
Framkvæmdir voru miklar,
bæði var mikið byggt og ræktun
nokkur. Á hverju ári er byggt
allmikið af útihúsum og alltaf
fjölgar þeim, sem koma sér upp
súgþurrkun. íbúðarbyggingar eru
ekki í stórum stíl, en þó jafnan
nokkrar.
Allmikið var um vélakaup til
búnaðarstarfa, enda er það þró-
un, er ekki má stöðvast, því land-
búnaðurinn byggist á því.
Ekki er þess að dyljast að hall-
að hefur undan fæti hjá bændum
efnalega. Bjargráðin sællar minn
ingar frá 1958 hafa á þessu ári
lagzt með fullum þunga á bænd-
ur. Nægir að setja fram lítið
dæmi til að sanna þetta gagnvart
verði á fóðurbæti og því, sem við
bændur hér á Suðurlandi fáum
fyrir mjólkina. Vorið 1958 kostaði
40 kg. poki af fóðúrblöndu 94
kr. og þá var útborgað verð fyrir
mjólkina hjá M.B.F. 64 aurar á
fitueiningu. Á síðastliðnu sumri
voru þessi hlutföll aftur á móti
orðin sem hér segir: fóðurblöndu
pokinn kostaði þá 144 kr. og 50
aura, en útborgað verð fyrir
mjólkina 65 aurar á fitaeiningu.
Af þessu dæmi ætti það að vera
ljóst að bændur hafa fulla þörf
fyrir betra árferði og batnandi
afkomu.
Áramótin eru tími reiknings-
skila, þá líta menn um öxl til
þess liðna og horfa jafnframt
fram á veginn. Þakka skal það
sem vel er um það liðna og vænta
þess bezta af framtíðinni. Og í
þetta sinn felst áreiðanlega í ára-
mótaóskum okkar einlæg þrá eft-
ir bjartari timum í næstu fram-
tíð. — M.G.
Jarðarför systur minnar,
SIGURBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR
fer fram í Fossvogi laugardaginn 2. jan. 1960, kl. 10,30
fyrir hádegi. Blóm vinsamlega afþökkuð.
Jónína Guðmundsdóttir
Útför eiginmanns míns, föður okkar og sonar,
KRISTJÁNS M. ÞÓRÐARSONAR
fer fram frá Fossvogskirkju, mánudaginn 4. jan. kl. 10,30
f.h. Blóm og kransar vinsamlega afbeðin.
Anna Vilhjálmsdóttir og böm,
Sigurlaug Sigvaldadóttir.
Hjartanlegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hluttekn-
ingu við andlát og jarðarför eiginkonu minnar
GUÐBJARGAR SVEINBJARNARDÓTTUR
' Efstasundi 47
Fyrir mína hönd og barna okkar:
Jón G. Bjarnason
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarð-
arför
SIGRfÐAR ÞORSTEINSDÓTTUR
Vífilsgötu 13
Aðstandendur
MYKJUNESI — Árið, sem nú er