Morgunblaðið - 14.01.1960, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 14.01.1960, Blaðsíða 3
Fimmtudagur 14. jan. 1960 MOnnrrNTiT 4 ÐlÐ 3 Loftskeytamaðurinn á Úranusi, Ólafur Bjönsson, sem var bjartsýnn á örlög skips síns í samtali! við Morgunblaðið í gær, var einn fyrsti maðurinn, er las gleðifréttina um fund Úranusar í frétta Ljósm. Mbl. Ól. K. M. 10000000000000000 0*. M r Eg vissi, að Úranus var ofan- sjávar segir Olafur Björnsson, loft- skeytamaður í SAMBANDI við fréttina i blaðinu í gær um það, að ótt- azt væri um togarann Úranus, birtist stutt viðtal við Ólaf Björnsson, loftskeytamann skipsins, sem ekki fór þessa för. — Taldi hann ekki ástæðu til að óttast um skipið — og vakti það athygli og von manna, þar sem þarna talaði maður, sem hlaut að vita, livað hann söng. Blaðamaður Mbl. hitti Ólaf , aftur af tilviljun í gær, þar , l sem hann var að Iesa í giugga Iblaðsins fyrstu fréttir um það, az Úranus væri fundinn. Blaðamaðurinn notaði tæki- færið og spurði Ólaf nánar um það, hvers vegna hann hefði verið viss um, að skipið væri ekki í hættu. ★ — Það var bara af því, að ég þekki skipið og áhöfnina og vissi, að það var undir góðri stjórn, sagði Ólaíur. — Auk þess var þetta mín til- finning — að ekkert væri að. Ég veit ekki af hverju en ég vissi samt, að skipið var ofan sjávar. — Færðu oft slíka „tilfinn- ingu“- spurði blaðamaðurinn. — En Ólafur færðist undan að svara slíkri spurningu — glugga Mbl. í gær. kvaðst ekki vilja ræða um slíkt, en svona hefði það verið að þessu sinni. ★ — Þessi spá þín í blaðinu í dag hefir vakið mikla at- hygli, veit ég. Hefirðu hlerað viðbrögð viðkomandi fólks í því sambandi, Ólafur? — Já, það hafa margir haft samband við mig í dag. Og flestir virtust vongóðir, þeg- ar áður en skipið fannst. — En hvað sögðu menn þá, þegar það vitnaðist, að Úra- nus var fundinn? — Margir höfðu talið það fávizku mína — en ég stóð allt af i þeirri bjargföstu trú, að allt væri í lagi. Eins og ég sagði áðan, þekki ég skipið og yfirmenn þess og vissi, að það var í góðum höndum — hefi verið á Úranusi í 6 ár. Auk þess var mér kunnugt um, hve skipið er vel gert út — að þar vantar aldrei neitt, sem um borð þarf að vera, hvorki til daglegra starfa né til nauðsyn legs öryggis. Mér var kunnugt um, að loftskeytatækin í Úranusi voru í bezta lagi, þegar lagt var af stað i þessa veiðiför, heldur Ólafur áfram, og var því ljóst, að eitthvað óvænt hefði komið fyrir, þegar hætti að heyrast í skipinu. — Þykir mér enn líklegast, að það hafi gerzt með svipuðum hætti og ég Iýsti í blaðinu í dag — að skipið hafi fengið á sig hnút, gluggar brotnað stjórnborðs- megnin i brúnni og sjór kom izt í tækin. Annars kemur ■ það í Ijós. Mestu máli skiptir, að allt fór vel — og ég vissi að svo mundi vera. En nóg um það. ★ Og melra vill Ólafur ekki segja. Honum finnst það auð- , heyrilega ekkert merkilegt, < þótt hann vissi, að Úranus væri borgið, þegar margir ótt uðust um afdrif hans. Það er háttur góðra sjómanna að Jt segja ekki meira en þeir geta 1 staðið við — heldur minna en S meira. u 000000000000000000000000000 00000000000 0^0 00 00000 00000000000000000 0 en hún er hannyrðakennari. — Eg veit bara ekki hvað ég á að segja, ég er svo glöð, segir Hildur um leið og hún hleypur í símann, því hann hefir ekki þagnað síðan í fyrradag að fregn in barst um að togarans væri saknað. Við notum tækifærið á meðan og röbbum ofurlítið við Systu, en svo er 15 ára dóttir þeirra hjóna kölluð, Guðríður að nafni. Fór í skólann Systa sagðist hafa sofið nokk- uð í nótt, því hún hefði verið svo víss um að þeir væru ofan- sjávar. Hún fór í skólann í gær og sagði að krakkarnir hefðu ekkert spurt sig, þeir hefðu ekk- ert vitað, því hún hefði ekki sagt þeim að pabbi hennar væri á Úranusi. Það ætlaði ekki að ganga vel að ná tali af frú Hildi, því sím- inn hringdi svo að segja viðstöðu laust. Einnig komu gestir í heim sókn og allir til þess að óska þeim mæðgum til hamingju. — Eg fékk fréttina ekki fyrr en í fyrrakvóld um að eitthvað vona það“, og fannst mér hann heldur dapur. Annar vinur okk ar kom þó hingað í gær og taldi í okkur kjark, því auðvitað lædd ist efinn að. Svaf ekkert. Enn hringdi síminn og Hildur hljóp af stað. Ég heyrði hana segja: „Já, þakka þér fyrir“, eða „þakka yður fyrir“ og „takk elsk- an“. Það var auðheyrt hvað vinir og kunningjar voru að ræða um. — En í nótt? — Ég svaf ekkert i nótt. — Hvað varstu að hugsa? — Ég, bað til guðs. Það hefur alltaf reynzt mér bezt. — En hvernig stóð á því, að þú varst svona viss um að þeir væru ofansjóvar? — Mig dreymdi hann ekkert, og það var mér nóg. Mig hefur alltaf dreymt Helga, þegar eitt- hvað hefur komið fyrir um bórð. Mig dreymdi hann t. d., þegar stýrimanninn tók út af skipinu í hitteðfyrra. Mig dreymdi hartn ekki og þess vegna var ég viss segir Hildur Jónsdóttir kona Helga Kjartanssonar skipstjóra ER HINAR góðu fréttir bár- ust, um að togarinn Uranus væri fundinn, brugðum við okkur heim til frú Hildar Jónsdóttur konu skipstjórans, Helga Kjartanssonar. Frú Hildur var glöð og fegin eins og að líkum lætur og bauð okkur inn á hið fal- lega heimili þeirra hjóna, sem allt ber vitni um hagleik og myndarskap húsmóðurinnar, væri að og það ætti að fana að leita. Guðmundur Ófeigsson hringdi til'mín og sagði mér frá því. Var þá verið að tilkynna að- standendum þetta áður en frétt- in kæmi í útvarpinu, sagði Hild- ur og fékk augnablikshlé til þess að setjast. „Viff skulum vona þaff“ — Eg sagði þeim alltaf að þeir væru ofansjávar. Einn góðvinur hringdi og sagði: „Við skulum Ekki hægt aff lýsa því. -t- Og hvernig varð þér við, þegar þú fékkst gleðitíðindin? — Það er bara ekki hægt að lýsa því hvernig manni verður við jafn góðar fréttir og þeíta. Við fórum fram á það að taka mynd af þeim mæðgum. — Það er bara ómögulegt að taka mynd af okkur, við erum allar útgrátnai- af gleði. Enn hringdi síminn og fleiri góðvinir komu í heimsókn. Hild- ur kvaðst enn vilja þakka þeim mörgu, er sýnt hefði hluttekn- ingu sína, bæði meðan óvissan ríkti, og eins er gleðitíðindin bárust. Við kvöddum því og ósk- uðum þeim mæðgum enn til hamingju með hinar góður frétt- ir. STAKSTEIHAR Hvers vegna fór hún þá? Blöð Framsóknarmanna og kommúnista prédika þaff nú í ein um kór, aff óþarfi sé aff gera nokkrar sérstakar ráðstafanir til viðreisnar í efnahagsmálum ís- lendinga. Þegar vinstri stjórnin fór frá fyrir rúmlega ári síðan, hefði allt veriff í. stakasta lagi. Þaff sé því hin mesta falskenning að nokkuð þurfi aff gera til þess aff bægja hættu frá dyrum þjóðarinnar. Af þessu tilefni hlýtur sú spurn ing ennþá einu sinni aff verffa endurtekin, hvers vegna vinstri stjórn Hermanns Jónassonar hafi þá gefizt upp og sagt af sér 4. desember 1958, ef allt hafi þá veriff með felldu og i stakasta lagi? Hvers vegna hrökklaffist vinstri stjórnin frá völdum eftir affeins ZV2 árs valdaferils? Segir söguna alla Öllum almenningi liggur þa3 auðvitað í augum uppi, hver hin raunverulega ástæffa þess var, aff vinstri stjórnin molnaffi niður innan frá og gafst síðan upp á jólaföstunni 1958. Ástæffan var einfaldlega sú, aff efnahagsmál þjóffarinnar voru komin í þvílíkt óefni og öngþveiti undir forystu hennar, að algert hrun vofffi yfir. Efnahagsmálasérfræffingar vinstri stjórnarinnar höfðu lýst því yfir, að þjóðin væri aff „ganga fram af brúninni" og aff vísitalan myndi innan nokkurra mánuða verffa komin upp í 270 stig. Óffaverffbólga væri meff öffr- um orðum skollin yfir. Þaff var vegna þessa ástands, sem vinstri stjórnin flosnaði upp. Þetta segir söguna alla og sanna. Óleystur vandi Hruni sem viff blasti haustið 1958 var að vísu bægt frá meff ráðstöfunum Sjálfstæðismanna og Alþýffuflokksins á Alþingi vet urinn 1959. En það voru aff- eins bráðabirgðaráðstafanir, sem höfðu þaff takmark fyrst og fremst aff stöðva verffbólguna og koma í veg fyrir aff framleiffslan stöðvaffist og allt færi hér í kalda kol. Eftir var aff gera varanlegar ráðstafanir til þess að koma efna- hagsmálum þjóðarinnar á réttan kjöl. Þjóðin er því mjög svipaff á vegi stödd nú, eins og hún var þegar vinstri stjórnin sagði af sér. Sá vandi, sem hún hafði skapað og hrakti hana sjálfa frá völdum, er ennþá óleystur, enda þótt tek- izt hafi meff bráðabirgðarráðstöf- unum aff hindra algert hrun, upp- lausn og bágindi. Fullyrðingar kommúnista og Framsóknarmanna um það nú, aff affgerffarleysi gagnvart efna- hagsvandamálunum sé það eina rétta, eru þess vegna fáránleg blekking og fjarstæffa. Þessir flokkar hafa sjálfir lýst því yfir meff uppgjöf vinstri stjórnarinn- ar, aff þjóffinni sé geigvænlegur vandi á höndum. Hlupu í Iand Sú staðreynd, at þeir sögffu al sér og hlupu af stjórnarskútunni, þegar allt var komið í óefni, tal- ar skýrustu máli um ástandið. Þeir reyndu aff forffa sér í land áffur en skútan sykki Svo lek var hún orffin. Nú segja þeir aff þaff skip hafi veriff hiff traustasta og hagur þjóffarinnar allur hiun blómlegasti. Ástæða þess hlyti þá aff vera frábærlega góð stjórn síff an vinstri stjórnin fór frá völd- um. Er þaff skoðun Framsóknar og kommúninsta?!

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.