Morgunblaðið - 10.06.1960, Blaðsíða 17

Föstudagur 10. júní 1960
MORCUNBl 4 ÐIÐ
17
Frumskógakofi
á ferð um landið
Hann rigndi á mánudaginn.
í>egar blaðamaður Morgunbl.
var á gangi niðri við Tjörn og
dáðist að álftahjónunum, sem
syntau þar með sex nýfædda
unga sína eins og þau ættu
Tjörnina, gerði úrhellisskúr, svo
blaðamaðurinn forðaði sér inn
í Iðnó. Þar var miðasala í full-
Zibumm „vinnukona"
um gangi, því sýna átti Grænu
lyftuna þá um kvöldið.
Innan úFsalnum í Iðnó gömlu
barst ómur af mannamáli. Við
nánari athugun kom í Ijós að
þarna var leikflokkur á æfingu,
einn þeirra leikflokka, sem nú
actla að leggja land undir fót
og skemmta fólkinu í lands-
byggðinni í sumar.
Tveir í skógi.
Leikflokkur Þorsteins Ö. Step-
hensens var þarna að æfa gam-
anleikinn „Tveir í skógi“, eftir
Axel Ivers. Það voru mikil við-
brigði að koma úr rigningar-
suddanum inn í Iðnó, þar sem
sviðið var kofi mitt inni í frum-
skógum Afríku, „þriggja daga
reið frá Apritown“. En allir vita
hvar Apritown er. Þar fást flug-
vélavarahlutir og þar eru knæp-
ur. Á einni knæpunni er meira
að segja Rauðhærða Maja!
Hakkabuff.
Húsbændur í frumskógakofan-
um eru félagarnir Tom og Zi-
bumm (Helgi Skúlason og Þor-
steinn Ö. Stephensen), þeir hafa
gefizt upp á lystisemdum menn-
ingarinnar og flúið saman inn
Á dráttarvél
á Snæfellsjökul
HELLNUM, 8. júní. — Á hvíta-
sunnudag sl. fóru fjórir bændur
úr Breiðavíkurhreppi á Massey-
Ferguson dráttarvél upp að sælu-
húsi Ferðafélagsins á Snæfells-
jökli. Farið var upp af þjóðveg-
inum við Stapafell. Leið þessi er
mjög ill yfirferðar víðast hvar
og víða upp mikinn bratta að
fara.
Ferðin frá Stapafelli að sælu-
húsinu tók 3 klst. Vélin var á
járnbeltum.
Reyndu þeir félagar að halda
áfram upp jökulinn en tókst ekki
vegna þess hve snjórinn var laus.
Sagði Holgeir Þorsteinsson bóndi
á Hamraendum, sem var einn af
þeim ,sem þátt tóku í leiðangrin
um ,að ferðin hefði gengið vel.
Þetta er fyrsta vélknúna farar-
tækið sem fer þessa leið. — K.K.
í frumskóginn. Tom er kvenhat-
ari mikill, en sá „sem einu sinni
hefur orðið fyrir reglulegum von
brigðum af kvenfólkinu, hann
fellur alltaf fyrir því aftur“.
"Zibumm er rólegur náungi,
alls enginn kvenhatari, nema
síður sé. Hann er vinnukonan
á heimilinu, en, eins og hann
sjálfur segir: „úr hakkabuffi get-
ur ekki einu sinni góður Guð
búið til annað en hakkabuff".
Stúlka af himnum ofan.
Þeir félagar eiga kunningja,
sem gengur undir nafninu Tiger-
bully (Knútur Magnússon).
Hvort hann hlaut nafnið vegna
þess að hann barðist eitt sinn
við tígrisdýr og kyrkti það með
berum höndum“, eins og hann
segir, eða hvort það var vegna
þess, að andlit hans var „útbíað
í freknum", skal ósagt látið. —
Tigerbully er mesta þarfaþing.
Hann sækir vistir fyrir þá fé-
laga til Apritown, svo sem
whisky, grammófónnálar og hakk
að buff. Svö er Tigerbully fyrsta
flokks skytta, en nóg um það“.
En Adam var ekki lengi í
Paradís. Stúlkan af himnum ofan
(Helga Bachmann) birtist skyndi
lega í rjóðrinu þeirra og — nei
annars, það má víst ekki segja
meira!
¥
Þegar æfingu var lokið hjá
leikílokknum, beið ilmandi kaffi
sopinn uppi á lofti hjá Kristínu
húsfreyju í Iðnó.
— Þú hefur ekkí áður farið í
svona leikferð, Þorsteinn?
— Nei, en mig hefur lengi
langað til þess. Ég hef að vísu
farið í leikheimsóknir með Leik-'
félagi Reykjavíkur á einstaka
staði úti'um land, en það er ekki
það sama. Helga, Helgi og Knút-
ur eru þessu hins vegar alvön.
„Maður reynir að stilla sig“.
— Þetta á sér engan sinn líka,
sagði Helga. Maður kynnist svo
mörgu ólíku fólki um land allt,
það er ómetanlegt. Undirtektirn-
ar eru líka mjög misjafnar. Ég
man eftir einni sýningu fyrir
vestan. Það var lítið hlegið, svo
við vorum farin að óttast, að
fólkið skemmti sér ekki. En á
eftir fengum við miklar þakkir
fyrir sýninguna. Ég spurði þá
eina konu, sem verið hafði við-
stödd, hvers vegna ekki hafi ver-
ið hlegið, en hún svaraði: „Mað-
ur reynir nú að stilla sig svona
í leikhúsi"!
— Það er annars ákaflega
skemmtilegt og í rauninni merki
legt til þess að vita, sagði Þor-
steinn, að ný hús hafa nú risið
upp um allt land, og gera það
fært fyrir leikflokkana að leggja
í svona ferðalög. Fólkið í sveit-
inni fær nú tækifæri til að sjá
meira en áður og lærir að velja
og hafna. Enda er tilgangslaust
að ætla sér að fara svona ferð
nema maður hafi upp á gott leik
rit að bjóða.
Vísur um menninguna.
— Þú ert leikstjórinn, Helgi.
Hvað heldur þú um árangurinn?
— Ja, leikritið er bráðsnjallt,
og ég vona að það verði fólki góð
skemmtun.
— Hver þýddi það fyrir ykk-
ur?
— Það gerði nú Þorsteinn, bæði
leikritið og vísurnar.
— Vísurnar?
— Já, reyndar. Við syngjum
þarna um menninguna o. fl.,
samanber:
Þegar vindur skóginn skekur
skjótt til borgar hugur fer,
það er margt sem þrá mér vekur
þar sem litla knæpan er.
Annars vorum við næstum kom-
in í vanda. Þorsteinn skrifaði
út eftir nótum við vísurnar, en
fékk það svar að leikhúsin á
hverjum stað hefðu látið semja
lögin við þær sérstaklega, og
fylgdu engin lög vísunum. En
þá kom Knútur til hjálpar.
— Knútur?
— Já Hann samdi lögin.
Helga, Þorsteinn, Krútur, Helgi.
Tónskáld.
— Hefur þú fengizt eitthvað
við tónsmíðar áður, Knútur?
— Já, lítillega. En það er ekki
von að þú kannist við það, því
Stúlkan af himnum ofan
það sem ég hefi látið frá mér
fara hefur verið undir nafninu
Reynir Geirs.
— Ó já. Hreðavatnsvalsinn?
— Jú, meðal annars.
— Nú, þá ætti því atriði að
vera vel borgið. En segðu mér
Þorsteinn, hvernig er ferðaáætl-
unin?
— Hún er nú ekki fullbúin
enn. Við ætlum okkur að hafa
frumsýningu á Homafirði seint
í þessum mánuði. Þaðan höld-
um við um Austfirðina um Norð-
urland, Vesturland og Vestfirði
og að lokum um Suðurland
— En Reykjavík? Þið ætlið
varla að skilja Reykvíkinga út-
undan.
— Við höfum nú hugsað okk-
ur að hafa sýningar hér í höfuð-
borginni að hringferð lokinni, en
það verður varla fyrr en undir
haust, því við munum sýna á um
35 stöðum úti á landi og á sum-
um þeirra oftar en einu sinni.
¥
Kaffitíminn var á enda. Leik-
arar þurfa víst að vinna þótt
það sé annar í hvítasunnu, svo
blaðamaðurinn þakkaði fyrir sig
og kvaddi, ákveðinn í því að kynn
ast nánar Afríkusólinni, Tom,
Zibumm, Tigerbully og, síðast
en ekki sízt, Stúlkunni áf himn-
um ofan, þegar tekur að hausta.
Múrarar
Nokkra múraraflokka vantar nú þegar, eða sem
fyrst í stórhýsi hér í bæ.
Upplýsingar í síma 17146.
Hefí kaupanda
að 4ra til 5 herb. hæð í góðu steinhúsi. Helzt með
sér inngangi og sér hita. Uppl. gefur
INGI INGIMUNDARSSON, héraðsdómslögmaður
Vonarstræti 4 II. hæð — Sími 24753.
77/ leigu
alveg ný 6 herb. íbúðarhæð, stærð 160 ferm. hita-
veita (sér hiti), upphitaður bílskúr getur fylgt ef
óskað er. Tilboð merkt: „Góður staður — 3719“
sendist afgr. Mbl. fyrir 20. þ. m.
Au g I ý s i n g
frá Fiskifélagi íslands
um dragnótaveiðar
1. 3. og 4. málsgrein 1. gr. laga 9. júní 1960 um takmarkað
leyfi til dragnótaveiða, segir svo:
„Áður en gerðar eru tillögur um opnun einstakra veiði-
svæða, skal Fiskifélag íslands leita álits sveitarstjóma
og annarra aðila, sem hagsmuna hafa að gæta á viðkom-
andi veiðisvæði. Berist álitsgerðir, skal ráðherra óheimilt
að opna veiðisvæði eða hluta þess, nema álitsgerðirnar
styðji almennt þá framkvæmd.
Ef sveitarstjórnir, samtök útvegsmanna, sjómanna eða
verkamanna leiða rök að því, að hagkvæmara sé að
stunda aðrar veiðar en dragnótaveiðar á tilteknum hluta
veiðisvæðis, og bera fram óskir um, að þeir hlutar svæð-
anna verði friðaðir sérstaklega fyrir dragnótaveiði, þá
skal ráðherra í samráði við Fiskifélag Islands verða við
þeirri ósk“.
Með skírskotum til þessa auglýsir Fiskifélagið hér
með eftir álitsgerðum eftirtalinna aðilja:
Sveita -og bæjarstjórna, samtaka útgerðarmanna, sjó-
manna- og verkalýðsfélaga og eigenda frystihúsa. Skulu
álitsgerðir þessar hafa borizt félaginu í síðasta lagi fyrir
20. þessa mánaðar.
Gert er ráð fyrir, að skipting veiðisvæða verði þessi:
Ingólfshöfði/Reykjanes, Reykjanes/Snæfellsnes, Snæfells
nes/Látrabjarg, Látrabjarg/Horn, Horn/Langanes,
Langanes/Ingólfshöfði.
Þeir ofangreindra aðilja, er ekki senda álitsgerð fyrir
nefndan tíma, teljast samþykkir dragnótaveiðum á hlut-
aðeigandi svæðum.
Reykjavík, 9. júní 1960
FISKIFÉLAG ISLANDS.