Morgunblaðið - 19.07.1960, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 19. júlí 196C
MORCVNBTAÐIÐ
3
\ m * ** m m
Sex ára
í FJÓItÐA sinn taka ís-
lendingar nú þátt í nor-
rænni keppni í 200 m sundi.
í fyrri keppnum í sömu
grein, höfum við bæði far-
ið með glæsilegasta sigur
af hólmi, sem hugsazt
kann, er það varð lýðum
ljóst að 4. hvert manns-
barn á íslandi lauk þraut-
inni — og við höfum líka
beðið hinn herfilegasta ó-
sigur þratt fyrir okkar al-
mennu sundkunnáttu, mest
vegna óréttlátra keppnis-
reglna.
★
Það hafa sem sagt skipzt á
skyn og skúrir í þessum efn-
um. Óhætt mun að fullyrða
að keppnin, sem við nú stönd
um í getur orðið „okkar
keppni“. Keppt er um það að
auka þátttökuna sem mest
miðað við meðaltal þátttak-
enda í tvö síðustu skiptin er
keppnin fór fram.
Nú hafa 20 þúsund íslend-
ingar synt 200 metrána og það
er betri byrjun en nokkru
sinni fyrr (fyrsta keppnin með
talin). Það ætti því að vera
leikur að tvöfalda þessa tölu
og þá verður bikar Forseta
Islands kyrr á Fróni og vænt
anlega settur upp við hlið bik
ars Noregskonungs sem nú er
geymdur í Þjóðminjasafninu
til minningar um hið glæsi-
lega afrek þjóðarinnar 1951.
★
Norræna sundkeppnin er
stærsta „landskeppni" sem
efnt hefur verið til. Það et
keppni allra, ungra sem gam-
alla, karla sem kvenna.
200 m sund er engum full-
hraustum oviða. Samt ber þó
að fara að öllu með gát og for
sjá einkum fyrir þá er sjald-
an synda. En sé byrjað nógu
hægt — ekkert liggur á því
tíminn er sundið tekur skipt-
ir engu máli — og láta sig
ekki mæðast. Sé farið svo að,
geta allir er flotið geta lokið
við 200 m sund.
★
Nú í vikunni barst blaðinu
sú fregn, að sex ára gömul
telpa hefði synt 200 metrana
og staðist þá raun með prýði.
Guðfinna litla Helgadóttir syndir 200 metrana.
ísynti 200 metrana
Við brugðum okkur því in
í sundlaugar og hittum þar
fyrir Guðfinnu Helgadóttur,
hina ungu sundkonu, svo og
móður hennar Erlu Erlings-
dóttur íþróttakennara, en hún
er dóttir Erlings Pálssonar
yfirlögregluþjóns, hins kunna
sundfrömuðar og er því vel
að yngsti þátttakandinn í 200
m sundinu skuji vera afkom-
andi hans.
★
— Er langt síðan þú lærð-
ir að synda?, spyrjum við.
— Ha ég. Ég var þriggja
ára.
Og ferðu oft í sund?
— Já nokkuð. Nei ekki oft
Stundum.
Og hefurðu bara synt
hérna í Sundlaugunum?
— Nei líka í Stykkishólmi.
—Og er jafn gott að synda
þar?
— Ja, nei. Það er betra hér.
— Hvar er pabbi þinn.
— Hann er úti á sjó.
— Hvað heitir hann?
— Helgi Hallvarðsson, stýri
maður á Albert
★
Við sjáum að Guðfinnu
litlu er orðið hálf kalt, svo
að við tefjum hana ekki leng
ur.
Mamma hennar er líka að
koma og til þess að fylgja
henni inn í búningsklefana,
enda er litla hnátan búin vel
að gera að synda 200 metr-
ana. Um leið og hún syndir
að veggnum veltir hún sér á
bakið til þess að sýna okkur
að hún geti líka synt bak-
'sund.
Við þökkum þessari litlu
sunddrottningu fyrir spjallið
og höldum á brott staðráðn-
ir í því að láta ekki líða á
löngu áður en við uppfyllum
skyldu okkar við hina göfugu
íþrótt og syndum 200 metr-
ana.

m^.mmmm mm-t
Framtíð Norður-
landaráðs rædd
Rreýttar aðstæður skapa því nýja stöðu
STAKSIEINAR
„Hannibal játar“
f forystugrein Alþýðublaðsina
á sunnudaginn segir svo:
„Forseti Alþýðusambandsins,
Hannibal Valdimarsson, hefur
skrifað grein í systurblöðin, Tím-
ann og Þjóðviljann, þar sem hann
ræðir viðhorf sín til lögbanns
fbugmannaverkfallsins. í þessari
grein koma fram mjög athyglis-
verðar upplýsingar, m.a.:
1) Hannibal neitar ekki, að
hann hafi ætlað að banna verk-
fall farmanna með lögum, er
hann var ráðherra í vinstri stjórn
inni.
2) Hann telur aðstæður hafa
verið allt aðrar þá en nú. Það
fer þannig eftir aðstæðum, hvort
Hannibal telur ríkisstjórn eiga að
banna verkföll með lögum eða
ekki. Meiri er glæpurinn í raun-
inni ekki að skoðun forseta Al-
þýðusambandsins.
3) Hannibal gefur enga skýr-
ingu á þeirri baráttuaðferð sinni,
að segja láglaunafólki að bíða
með allar kaupkröfur, en taka
upp hanzkann fyrir fámenna stétt
tiltölulega vel launaðra manna“.
Alþbl. nefnir hins vegar ekki
ir greininni, en þar er talað um
hið snjalla mottó Hannibals fyr-
„ræningja“ sem segir „smellnar
; sögur, meðan hann er að lokka
þig út í hliðargötuna, þar sem
hann drepur þig“.
„Illa farið nteð þernur“
f Þjóðviljanum á sunnudaginn
er rætt um vinnudeilu þerna og
skipafélagsins og sstgir þar áf
þessa leið:
„Það er samkvæmt þriggja ára
| gömlu samkomulagi þjónafélags-
j ins, miðað við að dagsfæði á skip-
j um sé selt á 67,50 kr., og fá þern-
j ur 10% af því. Raunverulegt verð
fæðisins ná virðist vera leyndar-
mál skipafélagsins, en á „Heklu“
er dagsfæðið nú selt á 134,00 kr.
svo augljóst er hve illa er farið
með þernur og þjóna hjá Eim-
skip að ríghalda við samnings-
ákvæði, sem binda þjónustu-Iaun-
in við fasta töitu, er ekkert á orð-
ið skylt við fæðissöluna. Þetta
I vildu þernurnar fá leiðrétt og
hljóta að fá í næstu samningum“.
Þjóðviljinn mun þarna skýra
rétt frá grundvallarverði fæðis-
ins, en um það eitt var gefin yfir-
lýsing, að ef það yrði hækkað í
samningum, sem ef til vill yrðu
gerðir síðar, mundi það ná til 15.
júlí þessa áirs. Hins vegar var
ekki minnzt á neina kauphækkun.
m •: +** í
Guðfinna með móður sinni, Frlu Erlingsdóttur.
.*? (Myndirnar tók vig.)
Góð tíS
í Svarfaðardal
Dalvík 18. júlí.
Það, sem af er þessu sumri,
hefir tíðarfarið verið mjög hag-
sætt. Landbóndanum’ var vorið
að vísu nokkur kalt með köfl-
um og olli nokkrum kalskemmd
um í túnum, einkum inni í döl-
um. Fénaðarhöld voru þó í bezta
lagi, og sauðburður gekk vel og
vanhaldalaust að því er ég bezt
veit. Grasspretta hefur orðið mik
il, þrátt fyrir þurrkatíð, og um
sl. mánaðamót var víða komið á-
breiðslugras á tún. Sláttur hófst
því með fyrra móti og heyskapar
tíð hefur verið óvenju hagstæð
því að frá 20. júní, er þeir fyrstu
byrjuðu að slá, og til 10. júlí,
mátti heita að aldrei kæmi dropi
úr lofti. Þá gerði norðanbrælu
í tvo daga, en síðan hafa verið
samfelldir þurrkar. Yfirleitt eru
bændur hér liðlitlir og misjafn-
lega búnir að vélakosti, en þó
munu margir langt komnir að
slá tún sín. Sumir hafa fyrir
nokkru hirt fyrra slátt, og mun
það sjaldgæft hér í sveit svo
wemma sumars. — SPJ.
OSLÓ, 18. júlí (NTB): — Fram-
tíðarstaða og verkefni Norður-
landaráðsins hafa verið rædd í
fastaráði þess. En að því stefnt,
eftir að hafa leitað álits hjá deild
um aðildarlandanna, að reyna að
koma á viðræðum við forsætis-
ráðherra landanna um þetta efni
i lok næsta árs.
Þessar upplýsingar eru gefnar
í skýrslu frá fastanefnd ráðsins,
sem lögð verður fram á 8. fundi
þess í Reykjavík.
Ástæðan til þessara umræðna
er m. a. fólgin í þeim breyttu
viðhorfum, sem skapazt hafa
vegna aðildar Danmerkur, Nor-
egs og Svíþjóðar að fríverzlun
Evrópu. Auðljóst er, að staða
Norðurlandaráðsins verður strax
af þessum sökum nokkuð önnur
en orðið hefði, ef komið hefði ver
ið í torrænu tollabandalagi.
A síðasta fundi Norðurlanda-
ráðsins, sem haldinn var í Stokk
hólmi, virtust ýmsir vera þeirrar
skoðunar, að e. t. v. væri heppi-
legast að halda fundi ráðsins ekki
nema annað hvort ár, en sú skip-
an hafði einnig áður komið til
tais.
Fundurinn í Reykjavík, sem
haldinn verður dagana 28. júli
til 1. ágúst, verður nokkru styttri
en venjulega. Þær 25 tillögur,
sem teknar hafa verið á dagskrá
í þetta skipti, eiga líka að geta
gert það kleift, að fundarstörfum
verði lokið á tiltölulega skömm-
uxn tíma, svo að ráðsmenn fói
éinnig tíma til að njóta hinnar víð
frægu gestrisni íslendinga.
Heimsókn frændþjóðanna hef-
ur verið undirbúin með það fyrir
augum, að allir geti fundið eitt-
hvað við sitt hæfi. Þetta er í
fyrsta skipti, sem Norðurlanda-
ráðið heldur fund sinn á íslandi.
- Tambroni
Framh af bls 1
sinnar og sósíaldemókratar, hafa
á fundinum um helgina faílizt á
að styðja nýja stjórn kristilegra
demókrata undir forsæti ein-
hvers annars.
Þetta samkomulag, sem skapa
mun þingmeirihluta, siglir í kjöl
far þeirra óeirða, er í landinu
hafa staðið að undanförnu og
leitt til dauða 10 manna, auk
þess sem hundruð hafa særzt.
Var til óeirðanna stofnað af
kommúnistum og ýmsum öðrum
vinstri sinnum, er kváðust vilja
berjast gegn „fasistahættunni".
Við umræður um óeirðirnar í
ítalska þinginu, hafa vinstri- og
hægrisinnar í báðum deildum
barizt með berum hnefum og
fleygt blekbyttum og skjala-
töskum hver að öðrum.
Tíminn er enn harðari
af sér
Um vinnudeilu þernanna segir
Tíminn hins vegar sama daginn:
I „Eins og skýrt var frá hér í
I blaðinu í gær, lauk þernu^erk-
; fallimu lijá Eimskipafélaginu á
þann veg, að félagsstjórnin lof-
aði þe-v anum að sú kauphækkun,
sem þær mundu fá við næstu
samningsgerð, skyldi gilda frá 15.
júlí 1960. Raunverulega þýðir
þetta, að þernurnar fá kauphækk-
un strax, en hún verður hins veg-
ar ekki borguð út fyrr en síðar.
Þetta er nýtt fyrirkomulag svo-
kallaðra hengingarvíxla og er
áreiðanlega ekkj hið bezta“.
Tíminn gengur þannig enn
skrefi lengra en Þjóðviljinn í til-
raunum sínium til þess að efna til
i vinnudeilna, og bætir við, að ekki
[ sé „ósennilegt að fleiri verka-
j lýðsfélög fari nú inn á þá braut“,
j að tryggja sér „þannig strax
j væntanlega kauphækkun, þótt
! hún verði ekki borguð fyrr en
j síðar“. Sannleikur málsins er
hins vegar sá, að þernurnar fengu
enga kauphækkun og heldur ekk-
ert loforð um að grundvöllur fæð-
isgjaldsins yrði síðar hækkaður,
hvað svo sem um það má segja,
hvort sanngjarnt hefði verið að
hækka hann, eða það verði síðar
1 talið sanngjarnt.