Morgunblaðið - 19.07.1960, Blaðsíða 16

16
MORCVNBLAÐIÐ
>r!8judagur 19. Júlí 1960
—__ PATRICIA WENTWORTH
Gamlar syndir |
-------------------22
Hann kinkaði kolli. — Mér datt
það líka í hug. En er það rétt
þegar hún segir, að ungfrú Ann-
ing hafi talað eins og sá, sem
óskar sér bess að hann hefði hníf
í hendinni?
Maud Silver svaraði í ofurlitl-
um ávítunartón: — Það skal ég
ekkert um segja. Þú verður að
muna, að ég var þarna ekki sjálf
viðstödd.
— En það var hún fraenka þin.
Og ég er alveg viss um, að þegar
hún endurtók orð ungfrú Ann-
ing, hafi hún eitthvað gefið til
kynna hvernig þau voru sögð. Ef
til vill mundi hún ekki nota
svona dramatískt orðatiltæki, en
einnig um þetta atriði er mér
næst að haida að Marie hafi sagt
rétt frá í öllum atriðum.
— Já, þér er auðvitað óhætt
að ganga út frá, að ungfrú Ann-
ing hafi reiðzt. Hvaða ögrun hún
hefur orðið fyrir, vitum við auð-
vitað ekki. Eins og ég sagði við
Ethel frænku þennan dag, þá er
hún býsna skapmikil að eðiisfari
þó hún fari yfirleitt vel með það.
Ef hún og Alan Field hafa þekkzt
þegar þau voru á yngri árum —
og það held ég sé áreiðanlega
rétt — og ef eitthvert nánara
samband hefur verið milli þeirra,
þá getur þessi setning, sem heyrð
ist til hennar verið fullkomlega
eðlileg, ef hún hefur átt ein-
hverra harma að reka. Hins veg-
ar þarf hún ekki að hafa neina
alvarlega merkingu.
Hann svaraði með sinni alvar-
legustu rödd: — Það getur nú al-
veg verið hvort tveggja til um
það. En þegar kona segir við karl
mann, að hún gæti drepið hann
og svo er hann myrtur hálfum
öðrum sólarhring síðar, getur
maður ekki látið ummælin alveg
eins og vind um eyrun þjóta.
— Nei .. það get ég vil skilið.
Hann leit á hana með einkenni
legum svip. — Annars hefði ég
hálf-gaman af að vita, hvers
vegna þér er svona annt um ung-
frú Anning.
Hún svaraði rólega. — Ég bý
nú til dæmis hjá henni, eins og
er. —
Hann hló. — O-jæja, þú hefur
nú leigt hjá ýmsum án þess að
skoða þig sjálfkjörinn verndara
þeirra.
— Góði Frank minn, þetta er
nú óþarflega sterkt til orða tek-
ii. Ég get ekki annað en mót-
mælt því.
— Þú verndar hana eins og
hún væri einhver uppáhalds-
frænka!
Maud Silver svaraði alvörugef
in: — Ég vona nú, að jafnvel þótt
svo væri, léti ég ekki persónuleg
ar tilfinningar ráða í máli eins
og þessu.
— Viltu þá ekki segja mér,
hvers vegna þú tekur svona ein-
dregið svari ungfrú Anning? Ef
Marie hefði ekki verið búin að
segja mér það, sem þær Ethel
heyrðu fyrir tilviljun, hefðirðu
líklega alls ekki minnzt á það
.... eða hvað?
— Kannske ekki á þessu stigi
málsins, Frank.
— Og nú vildi ég gjarna vita,
hvers vegna?
Eftir mínútu þögn svaraði hún:
— Ég er nú ekki skyldug að
svara þeirri spurningu, en ég geri
það nú samt, til þess að þú skul-
ir ekkí misskilja tilgang minn
með þögninni. Mér gengur ekk-
ert annað til þess en skiljanleg
samúð með manneskju, sem hef-
ur hlotið illa meðferð, og er nú
þannig stödd, að það hlýtur að
valda henni hugarkvöl. Ég hef
ástæðu til að halda, að hún hafi
tekið það mjög nærri sér, þegar
hr. Field sveik hana í tryggðum.
Þegar hann svo kemur aftur, ýf-
ast þessi sár upp á ný, og það
gat ekki hjá því farið, að fráfall
hans með þessum atvikum gerði
illt verra. Og þá vildi ég ekki
verða til þess að auka enn á mót-
læti hennar.
— Þú hefur náttúrlega ekki
hugsað þér þann möguleika, að
hún hafi sjálf myrt hann?
Maud Silver svaraði þessu með
annarri spurningu: — Er það
satt að hr. Field hafi verið stung-
inn til bana en ekkert vopn hafi
fundizt á staðnum?
— Það er rétt hermt. Ef morð-
inginn hefur haft nokkurt vit í
kollinum, hefur hann auðvitað
fleygt því í sjóinn.
— Ef svo hefur verið, gæti því
hæglega skolað á land aftur. Það
eru harðir straumar hérna í vík-
bendi þér á, að þú hefur enn
ekki svarað því, sem ég spurði
þig um.
— Hvort þú hefur tekið þann
möguleika í reikninginn, að það
hafi verið ungfrú Anning, sem
stakk hann til bana.
— Hefur nokkuð komið í Ijós,
sem gæti styrkt þá tilgátu?
— Og það var....?
— Hún hefur að minnsta kosti
gilda ástæðu.
— Það sama gæti nú átt við
heilan hóp af fólki. Hr. Cardozo,
svo að einhver sé nefndur.
— Gott og vel. Ég er heldur
ekki að gefa í skyn, að ungfrú
Anning hafi gildustu ástæðuna.
Mér finnst það bara undarlegt,
að þú skulir vera að reyna að
gefa í skyn, að hún hafi enga
ástæðu haft.
Maud Silver horfði á skugg-
ana, sem færðust yfir sjóinn.
Eftir nokkra þögn sagði hún: —
Ég hitti ekki hr. Field nema rétt
sem snöggvast. Hann var mjög
aðlaðandi og laglegur ungur mað
ur. Ég fékk þá hugmynd, að allar
hans hugsanir snerust um sjálf-
an hann og hans eigin hagsmuni,
og að hann notaði persónutöfrana
í ákveðnum tilgangi. Og þegar ég
fór að heyra um hann talað,
styrktist þetta álit mitt á mann-
inum. Hann var talinn hafa
komið mjög lubbalega fram við
bæði frú Hardwiek og ungfrú
Anning. Og á frú Field gat ég
heyrt, að hann gerði. til hennar
óhóflegar kröfur um fjárstyrk,
og það væri ekki í fyrsta sinn.
Hún var svo niðurdregin, að mér
datt meira en í hug, að hann ætl-
aði að beita hana einhverjum
bolabrögðum.
Frank blístraði. — Hvað áttu
við með bolabrögðum?
Hún svaraði engu.
— Áttu við, að hann sé að hafa
út úr henni fé með hótunum?
— Mér finnst hann vera sú
manntegund, sem ekki myndi
hika við slíkar aðferðir, og sé það
rétt til getið, gætu þeir orðið
nokkuð margir, sem vildu gjarna
koma honum fyrir kattarnef.
20. kafli.
Frank Abbott fór upp að Kletta
brún um morguninn eftir og tal-
aði við frú Field, Trevor majór
og konu hans, frú Castleton, frú
Maybury og hjúin í húsinu, sem
sé Beeston bryta og konu hans og
svo frú Rogers, sem vann þar á
daginn.
Þegar hann síðar fór yfir þessi
nöfn með Colt lögreglustjóra,
hafði hann hinar og þessar at-
hugasemdir að gera.
— Það er nú sjálfsagt ekki
nema eðlilegt, að manni verði
hverft við morð, sem framið er
í manns eigin baðskúr, ekki sízt
þegar morðinginn er sennilega
meira eða minna tengdur fjöl-
skyldunni.
— Colt sarreinnti þessu. Það
væri ekki von, að manni yrði vel
við. „Það er nú til dæmis frú
Field .... það er sagt, að henni
hafi þótt vænt um hann......Lét
óþarflega mikið eftir honum,
heyrir maður.
— Það var nú ekki hún, sem
ég hafði í huga. Allt í lagi með
hana. Bezta kona, sem þótti vænt
um þennan vandræða-stjúpson
sinn og er auðvitað frá sér yfir
dauða hans. Og þó er eins og gæti
ofurlítils léttis, en það veit fólk
oft ekki sjálft, þegar svona stend
ur á.
— Ég hef heyrt, að hún hafi
komið sér mjög vel, þegar þau
voru hér fyrir nokkrum árum.
— Aftur á móti hefur þetta
ekkert tekið á Trevor-hjónin, að
minnsta kosti ekki ofurstann.
Hann er ekkert að fárast yfir því.
Að sjálfsögðu sviplegt, eins og
gengur, en náunginn var ekki
annað en landeyða og lítil eftir-
sjá £ honum. Frú Trevor fór um
það mörgum fögrum orðum,
hvað Alan sálugi hefði verið fal-
legur, og hvað allar stelpur hefðu
verið skotnar í honum .... en
það var ekki annað en þvaður.
Þetta virtist ekki koma neitt við
hana í alvöru. öðru máli er að
gegna um frú Field og svo Hard
wick majór og konuna hans. ..
Þetta skeður á þeirra heimili og
auk þess hafði hún einu sinni
verið trúlofuð honum. Og svo má
þarna telja frú Castleton og frú
Maybury og.það skil ég nú miklu
síður. Þær eru mér báðar ráð-
gáta, einmitt vegna þess að ég
skil ekki, hvað þetta getur snert
þær. Þær höfðu — eins og allir
hinir — ekki séð hann í þrjú ár,
og báðar virtust þekkja hann
lauslega, eins og gengur um fólk,
sem tilheyrir sömu klíkunum, en
þekkist ekki neitt nánar fyrir
því. Tökum fyrst frú Castleton.
inni.
Hann hló. — Ég tek eftir því að
við segjum bæði hann. En ég
Frekar hörkulegur kvenmaður.
Var mikil fegurðardís hér í
fyrndinni .. peningar .. metorð
.. hefur alltaf haft allt, sem
hendinni þurfti til að rétta. Og
nýtur talsverðs álits fyrir góð-
gjörðarstarfsemi — heldur ræð-
ur á fundum og í útvarp og tek-
ur þátt í opinberum kappræðum.
Ég get, þó mig ætti að drepa,
ekki skilið, að henni skuli ekki
vera alveg skítsama um þetta ..
en það er henni ekki!
Colt lét þess getið, að kvenfólk
— Steikin brann í ofninum, gæskan! En hér er komið bréf frá
skattstofunni, svo að það gerir þá ekkert til með steikina. Þú
verður áreiðanlega lystarlaus, þegar þú opnar bréfið!
BEFORE VOU PACK UfJ BARNEY
L£T ME CH6CK WITH BITSV .
ONE MORE TIME/
Meanwhile goober, having fousht
HIS WAY THROUGH SWAMP ANO
TANGLEP UNDERBRU5H, IS NEAR
THE POINT OF EXHAUSTION
SlVING UP
HOPE OF
6HOOTINS
A MCVIE OF
THE BLIND
BIRD DOG
ACTUALLY
HUNTING,
BARNEY AND
HIS CREW
PREPARE
TO LEAVE
l&gZGt okay Boys... thw
'f* LET'S GET PACKED... ^
r fM SORR^ MARK, BUT WE '
CAN'T WASTE ANY MORE TIME
WAITING FOR GOOBER TO SHOW UP/
ALL RIGHT, MARK.
BUT HURRY IT UR
PLEASE /
Barney og félagar hans eru að
gefast upp á að bíða eftir að
Bangsi komi í tæka tíð til að unnt
verði að kvikmynda hann við
veiðar, og eru að bú? s;" nnriir að
íara.
— Allt í lagi drengir, við skul-
um pakka saman. Mér þýkir það
leitt Markús, en við getum ekki
eytt meiri tíma í að bíða eftir
Bangsa.
—Lofaðu mér að leita einu
sinni enn með Bjarna áður en
þú ferð Barney!
— Allt í lagi Markús. En gerðu
það fyrir mig að flýta þér! Á
meðan er Bangsi að því kominn
að gefast upp eftir að hafa brot-
izt gegnuœ fen. <lóa og kjarr.
þarf oft að sýna samúð sína ef
fallegur ungur maður er annars
vegar.
— Nei, hún er alls ekki þann-
ig. Og auk þess fæ ég nú ekki
séð, að hún sé neitt frá sér af
neinni sorg, eða hafi nokkra
ástæðu til slíks. Hún er bara
eins og fest upp á þráð. Vitanlega
er svo sem ekkert í það varið að
láta nefna sig í sambandi við
morð, og henni þykir þetta
kannske óheppileg auglýsing
fyrir sig .... það gæti verið það.
Eða hún hafi eitthvað annað í
huga. Hún virðist hafa verið að
taka svefnpillur til þess að geta
sofið. Jæja, svo er það þessi frú
Maybury — hálfgert fiðrildi,
sem ætla mætti, að léti hverjum
‘degi nægja sína þjáningu. Ein
frænka mín er gift foringja x
sömu herdeild og Bill Maybury
er í, og ég hef því heyrt sitt-
hvað um Pippu, Hún er æst f
skemmtanir, en maðurinn henn-
ar er hæggerður og lætur hana
fara sínu fram. Nú er hún eins
og hún hafi orðið fyrir einhverju
áfalli. Það þarf vitanlega ekki að
þýða neitt sérstakt, en hitt kem-
ur mér á óvart ef hún er mjög
viðkvæm. Það er frú Hardwick
aftur á móti og auk þess var hún
uppeldissystir Fields, og rétt að
því komin að verða konan hans,
en hún virðist ekki líkt því eins
slegin og Pippa Maybury.
Þegar þau höfðu lokið umræð-
unum um fólkið í Klettabrún,
hafði Colt lögreglustjóri sitt til
málanna að leggja.
— Við höfum fengið nokkrar
upplýsingar um númerið á þess-
um bíl, sagði hann, — þessum,
sem útlendingurinn kom í til
„Káta Fiskimannsins“. Maðurinn
sem sá hann, var í fylgd með
stúlku. Hann nefndi það ekkert
fyrst, en seinna hafði ég það upp
úr honum, og hann gaf mér heim
ilisfangið hennar. Hún segir, að
maðurinn hafi áreiðanlega verið
útlendingur, því að hún heyrði
hann tala, og stúlkan, sem með
honum var, virtist líka vera það,
ajtltvarpiö
I>riðjudagur 19. júlf
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn. —
8.15 Tónleikar — 8.30 Fréttir —
8.40 Tónleikar — 10.10 Veðurfr.).
12.00 Hádegisútvarp.
12.55 ,,A ferð og flugi": Tónleikar
kynntir af Jónasi Jónassyni.
15.00 Miðdegisútvarp.
(Fréttir kl. 15.00 og 16.00).
16.30 Veðurfregnir.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Erlend þjóðlög.
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: — Hafnarvist Verðandi-
manna, — II (Sveinn Skorri Hósk
uldsson magister).
21.00 Islenzk tónlist: Verk eftir Sig-
urð Þórðarson.
21.30 Utvarpssagan: „Djákninn í Sand
ey“ eftir Martin A. Hansen; V.
(Séra Sveinn Víkingur þýðir og
les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Iþróttir (Sigurður Sigurðsson).
22.25 Lög unga fólksins (Kristrún Ey-
mundsdóttir og Guðrún Svafars-
dóttir).
23.20 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 20. júlí
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn. —
8.15 Tónleikar. — 8.30 Fréttir. —
8.40 Tónleikar. — 10.10 Veðurfr.)
12.00 Hádegisútvarp.
12.55 „Við vinnuna": Tóhleikar.
15.00—16.30 Miðdegisútvarp.
Fréttir kl. 15.00 og 16.00).
16.30 Veðurfregnir.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Operettulög.
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: Ný viðhorf í viðskipta-
málum Vestur-Evrópu; fyrra er-
indi (dr. Magnús Z. Sigurðsson).
21.00 Tónleikar: Fiðlusónata í G-dúr,
op. 78 eftir Brahms (Adolf Busch
og Rudolf Serkin leika).
21.25 Upplestur: „Krossfiskurinn“, smá
saga ftir Böðvar Guðlaugsson —
(höfundur flytur).
21.50 ,,Af greinum trjánna": Ljóðaþýð-
ingar úr sænsku eftir Jóhann
Hjálmarsson; ljóð eftir Gunnar
Ekelöf, Erik Lindegren, Harry
Marteinson, Ingvar Orre og Erik
Blomberg. (Þýðandi les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Knittel“ eftir Hein-
rich Spoerl, I. (Fríða Sigurðsson
þýddi. — Ævar Kvaran leikarl
les).
22.30 „Um sumarkvöld“: Martin Ljung,
Ingibjörg Þorbergs, Nat King
Cole, Gitta Lind, George Ulmer,
Rose Marie Jun, Fritz Ruzica,
Jane Froman, Luis Alberto og
Paraguayos-tríóið skemmta.
23.00 Dagskrárlok.