Morgunblaðið - 09.09.1960, Blaðsíða 16
16
MORGVKBLAfílB
Pöstudagur 9. s»pt. 1960
/
Ný sending
Enskir kjólar
Bernharð Laxdal
Kjörgarði
Sendcsveinn óskast
nú þegar, eða 1. október, allan eða hálfan daginn.
Upplýsingar á skrifstofu okkar kl. 10—11.
^MBTMHH&OLSEinC
Vesturgötu 2
Réftingamenn óskast
Réttingamerm óskast á stórt bifvélaverkstæði úti á
landi. Mikil vinna. — Gott kaup. — Upplýsingar í
síma 24390.
4 herb. íbúð
Til sölu nýleg 4ra herb. endaíbúð í fjölbýlishúsi við
Eskihlíð. — Svalir. — Hitaveita. — 1. veðréttur
laus. — Allar riápari uppl. gefur:
EIGNASALA
• REYNJAVÍK •
Ingólfsstræti 9 B.
Sími19540
Vinna
Að Álafossi í Mosfellssveit vantar eftirlits starfs-
fólk nú þegar eða 1. október: — Ráðskonu, trésmið,
hreingerningamann, 2 vefara og 2 stúlkur í verk-
smiðjuna. - - Upplýsingar á skrifstofu Álafoss,
Þingholtsstræti 2, kl. 1—2 daglega.
Stúlka
óskast til afgreiðslustarfa
í húsgagnaverzlun
Trésmiðjan Víðir h.f.
Laugavegi 166
Rennismiður
og vélvirkjar
eða menn vanir vélaviðgerðum
óskast nú þegar.
BJÖRM & HALLDÓR H.F.
Vélaverkstæði
Síðumúla 9 —Sími 36030
Sextugur í dag:
Guðm. Jóharmesson
bóndi á Arnarhóli
EINN mesti athafna- og búmað-'
ur hér í Gaulverjabæjarhreppi,
Guðmundur Jóhannesson bóndi
á Arnarhóli er sextíu ára í dag.
Ég þykist renna grun í að af-
mælisbarnið sé mér ekiki beint
þakklátt fyrir að vera á þessum
vettvangi að minna á starf þess,
því Guðmundur er lítt fyrir það
gefinn að trana verkum sínum,
en verður hinsvegár vegna
verka sinna að láta sér lynda að
merki.safrnæli hans sé gripið
einmitt til að minna á þann þátt
er hann hefir svo myndarlega
ofið í framfarasögu okkar
bænda, og þá styrku stoð er hann
hefir reist í byggirigu okkar
sveitarfélags.
Guðmundur sá fyrst ljós þessa
heims að Skaftholti í Gnúp-
verjahreppi, en þar fæddi móðir
hans tvo drengi hinn 9. septem-
ber árið 1900. Hinn sveinninn er
Eiríkur Jóhannessón vel þekiktur
borgari í Háfnarfirði, vinsæll
hæfileikamaður við hvert það
verkefni er hann vinnur að. Guð-
mundur er sonur Jóhannesar
Eggertssonar frá Tjarnarkoti í
Njarðvíkum og konu hans, Mar-
grétar Jónsdóttur frá Álfistöðum
á Skeiðum. Fárra daga gamall
fluttist hann frá foreldrum sín-
um að Útverkum á Skeiðum, til
Jóns bónda þar Guðmundssonar
og hans konu Bjarnþóru Bjarna-
dóttur og ólst þar upp við góða
aðhlynninigu og varð þar á eng-
in breytíng er Bjarni sonur Jóns I
tók við heimilisráðum af föður
sínum látnum ,en hann lézt árið
1902. Bjarniþóra var alla tíð Guð-
mundi sem hin bezta móðir enda
hefir hann ætíð minnzt hennar
ipeð virðingu og þakklæti. Út-
verka heimilinu reyndist Guð-
mundur og jafnan hinn nýtasti
þegn og galt vel það fóstur er
hann þar hlaut og munu margir
aðrir sem mér eru því kunnugri
geta staðfest þessi orð mín.
Árið 1925 giftist Guðmund,ur
heytmey sinni Ingibjörgu Árna-
dóttur og hófu þau það ár búskap
á jörðinni Efra-Velli hér í sveit-
inni og bjuggu þar í 7 ár er þau
fluttust að Útverkum en þaðan
árið 1934 að Brú í Stokkseyrar-
hreppi en þar bjuggu þau í 10 ár
er þau fluttust að Arnarhóli og
hafa þau síðan þar búið við slík-
an myndarskap að algjörlega fá-
títt er.
Þetta er ég hefi nú sagt er að-
eins sá ytri rammi er gefur að
líta þegar hugleitt er athafnasvið
Guðmundar á Arnarhóli. Mergur
málsins er að sjáifsögðu hinn
innri veruleiki um starf og at-
hafnir Guðmundar sem hvar-
vetna hafa verið hinar farsælu
framfarir. Alls staðar þar sem
hann hefir sett bú sitt hefir hann
fegrað og prýtt. Viðhaldið því
gamla og skapað nýtt, allt eftir
því hvað hyggilegast hefir verið á
hverjum stað og tíma. Á Arnar-
hóli hafa umsvif hans þó verið
mest í búskapnnm og er það ó-
umdeilanleg staðreynd að þar
hefir hann virkilega skapað nýj-
an stað. Endurbyggt hvert ein-
asta hús og bætt við nýjum eftir
því sem búskapurinn hefir auk-
ist og kröfur tímans vaxið. En
þar við hefir ekki stanzað, jarða
bætur miklar og vélakostur til
heyöflunar og þæginda úti og
inni svo sem bezt verður á kosið.
Og þessu grettistaki hefir hann
lyft á áðeins 16 árum er liðin
eru síðan að hann flutti heianili
sitt á þessa jörð sem þó er ekk-
ert sérlega landstór en vel fallin
til ræktunar og vel í sveit sett.
Þá kosti hefir Guðmundur sánn-
arlega kunnað að nota á hyggi-
legasta hátt.
Að sjálfsögðu á hér sinn hlut
og hann ekki lítinn, hans ágæta
kona, Ingibjörg, sem ekki aðeins
hefir verið manni sínum samhent
í framkvæmdunum, heldur og
hinn mesti 9körungur í sinni hús-
freyjustöðu. Ingibjörg er hógvær
kona, greind og gjörhugul á alla
hluti. Hefir hjónaband þeirra alla
tíð verið mjög til fyrirmyndar og
þau stjórnað heimili sínu með
gagnikvæmu trausti og skilningi
á hverju viðfangsefni. Guðmund-
ur og Ingibjörg hafa eignast fjög-
ur börn, þrjá pilta og eina stúlku
er þau eigi fenigu notið, en liún
andaðist skömmu eftir að hún
hafði fæðst í þennan heim. Syn-
ir þeirra eru, Árni skrifstofumað
ur á Selfossi, Jóhannes bóndi á
Arnarhóli og Bjarni rafvirkja-
meistari í Reykjavík. „Sjaldan
fellur eplið langt frá eikinni" seg-
ir máltækið, og hefir það reglu-
lega sannast á sonum Guðmundar
því svo lifandi eftirmiynd eru þeir
foreldra sinna, hæfileikamenn til
hvers sem þeir beina hugánum,
tryggir vinum sínum og hjálp-
fúsir ef til þeirra er leitað, og til
slíkra manna er sannarlega oft
leitað með eitt og annað af þeim
er minna kunna og á skortir að
fá úrlausn á einhverju sviði.
Mér er vel í minni þá er ég
fyrst sá Guðmund á Arnarhóli,
en það var fyrir nærri þrjátíu
árum og hann búandi á Efra-
Velli. Hafði ég fengið að fara
í sundurdráttarrétt er þá var í
Sviðugörðum hér í sveitinni. Féð
var að kcma af fjallí og spenn-
ingur smáfólksins ekki litill að
sjá féð svo og fólkið er til rétt-
arinnar kom. Minnist ég þess þá
vel að mér var starsýnt á mann
sem kom ríðandi á fallegum hest-
um og fór greitt. Hitt, er mér og
ekki siður í minni hversu mikill
léttleiki færðist yfir viðstadda er
Afgreiðslustúlkur
óskast í sérverzlun við Laugaveg, hálfan daginn
(fyrir hádegi) og allan daginn. — Tilboð með uppl_
um fyrri störf, sendist afgr. Mbl. merkt:
„Afgreiðslustúika — 6T9“.
Vefnaðarvöruverzlun
Af sérstökum ástæðum er verzlun til sölu á góðum
stað við Laugaveg. ■— Herbergi fyrir iðnað getur
fyigt. — Tiiboð sendist afgr. Mbl. merkt:
„Verzlun — 910“.
þessi maður hafði bætzt í hópinn
og hafði hann ýms gamanyrði á
vörum og var jafnvel til í að
hrista jafnaldrana svolítið til,
hverju þeir tóku vel og höfðu
gaman af. Maður þessi var Guð-
mundur á Arnarhóli, og þó að
mín saga sé útaf fyrir sig ekki
neitt merkileg, þá sannar hún
mér þó það eftir að ég hefi vaxið
úr grasi og orðið aðnjótandi ekki
einungis vináttu Guðmundar
heldur og hans ágætu verka við
ýmis tækifæri, að énn er hann
samur og jafn og þegar ég sá'
hann svo að ég fyrst man eftir,-
.•&
Hvar sem hann kemur og fer’
flytur hann jafnan með sér gleðf
og uppörfun, ætíð bætandi ef um
misskilning er að ræða og ráð-
hollur við hvern þann ■ er í ein-
lægni leitar ráða til hans. Félags-
málum hefir Guðm.undur jafnan
lagt gott lið allt frá því er hann
ungur starfaði í ungmennafélagi
og tók þátt í íþróttamótum
„Skarphéðins" á Þjórsártúni svo
og við1 margháttuð félags- og al-
menninigsstörf í sinni sveit á síð-
ari árum. Hann er hagleiksmað-
ur er lagt hefir gjörva hönd á
margt og miðlað mörgum í starfi
með hagleik sínum og hug-
kvæmni. Er þar alveg sama hvert
er litið, hvort um er að ræða
smáðar, umgengni við skepnur
eða úrlausn einihverra annarra
viðfangsefna, allsstaðar kemur
hans hyggjuvit í ljós. Lenigi hefir
Guðmundi og verið viðbrugðið
fyrir hestamensku sína og eru
þeir ófáir hestarnir er fengið
hafa sína fyrstu, og undinstöðu
beztu þjálfun í hans höndum hér
eystra. Gæðinga m.arga hefir
hann og sjálfur átt og sýnt þeirn
það atlæti er hann hefir fundið
að þeir unnu til. Svo og hefir það
verið haft við orð, að flest væru
gæðingar í höndum Guðmundar
enda þótt seinna brygði kanski
til beggja vona um gæðin þegar
í annarra hendur væri komið.
En vist er að Guðmundur hefir
um dagana haft yndi af hestum
og lagt sig vel fram um þjálfun
þeirra meðan þeir hafa verið í
hans höndum.
Og nú er þessi heiðursmaður
sextiu ára að aldri, sífellt ungur
í anda og horíir sannarlega ekki
reiður um öxl. Að baki er mikið
starf sem óneitanlega hefir oft
verið hart að sér lagt að skila í
höfn en með aðdáunarverðu sam-
starfi foreldra og barna hefir það
tekist með mikilli prýði, svo að
þau geta sannarlega glaðst yfir.
Enn er afmælisbarnið sístarfandi
og sífellt að framkvæma eitthvað
til bóta á sinni jörð. Veit ég að
ég mæli þar fram ósk margra
vina Guðmundar er ég segi, að
vonandi eigi hann eftir lengi enn
að starfa með sinum hyggindum
að heimili sínu og fjölga þannig
enn þeim merkjum er um alla
framtíð minna á framtak hane
og hyggindi.
Honum og heimili hans árna ég
allra heilla i framtíðinni og veit
með vissu að undir það taka með
einlægni allir hinir mörgu vinir
þeirra Guðmundar og Ingibjarg-
ar á Arnarhóli. Hafi þau þökk
fyrir starf sitt og viðmót á liðiv
um tima.
Gunnar Sigurðsson,
Seijatungu.