Morgunblaðið - 14.03.1961, Blaðsíða 20

20
MORGUISBLAÐIÐ
Þríðjudagur 14. marz 1961
DÆTURNAR VITA BETUR
SKALDSAGA EFTIR RENÉE SHANN
an. En Priscillu þótti vænt um
mömmu hennar, þrátt íyrir
augljósa skapgalla hennar, rétt
eins og hún sjálf, dóttir hennar
elskaði hana. Og Priscilla vor-
kenndi henni líka, var hún viss
um. Það hafði verið bæði skiln.
ingur og meðumkun í rödd
hennar þegar hún var að tala
um hana, og þegar hún sagði, að
það værj allt annað þó að Susy
gifti sig og færi að heiman.
Allt annað. Þar var víst ein-
mitt lykillinn að þessu vand-
ræðamáli. En hvers vegna var
það allt annað? Mamma hennar
hefði betur látið ógert að grípa
inn í samtal þeirra. Priscilla
hefði kannske sagt henni ástæð-
una, en nú varð hún að finna
hana út hjálparlaust. Susy og
hún voru báðar átján ára, báðar
einkabörn, báðar . . . Janet
stöðvaðist. Var hún núna fyrst
að skilja, hvað Priscilla hafði
verið að fará kring um? Prisc-
illa, sem eins og Janet vissi, kom
sér svo vel saman við manninn
sinn, pabba Susy. Þarna var
mismuninn að finna. Priscilla
var hamingjusöm í hjónaband-
inu sínu en það var mamma
hennar ekki.
Janet fékk fvrir hjartað. Hún
vildi alls ekki þurfa að trúa
þessu, sem nú var- að verða
henni ljóst. Hún vildj geta talið
sjálfrí sér trú um, að hún væri
að vaða reyk. En því meir sem
hún reyndi til þess arna, því
erfiðara varð það. Allt benti ein
mitt til þess, að nú hefði hún
rekizt á réttu skýringuna á and-
úð móður sinnar gegn hjóna-
bandi hennar. Og ef svo væri,
þá . . . .
Nú stöðvaðist vagninn við
flugvöllinn. Flugvél sveimaði í
hring yfir vellinum. Hún flýtti
sér til afgreiðslubyggingarinnar
og varpaði frá sér öllum þessum
dauflegu hugsunum. Hún ætlaði
ekki að hugsa meira um mömmu
sína. Ekki í bili. Hún vildi ekki
láta spilla þessum endurfundi
■ þeirra Nigels. Þau áttu það
i hvorugt skilið.
— Parísarvélin. Rétt að koma,
! ungfrú. Farþegarnir eru að
| koma gegn um tollinn núna.
j Hún var nokkrum mínútum á
undan áætlun.
Hún gat séð í spegli, sem var
I við hendina, að ekkert var at-
j hugavert við útlit hennar. Hún
leit út alveg það sem hún var:
ung, velbúin stúlka, sem var að
taka á móti manninum, sem hún
elskaði. Stúlka sem hafði vand-
að útlit sitt sem mest hún mátti.
Stúlka með ljómandi augu og
geislandí af gleði. Og nú varð
svipur hennar enn meira geisl-
andi, er hún sá Nigel koma í átt-
ina til hennar.
til hennar.
— Elskan . . . Ó, Nigel, elskan!
— Ó, Janet! Þetta er búið að
vera langur tími!
— Fjóra daga.
— Mér finnst það fjögur ár.
Fólk horfði á bau, er þau
gengu fram hjá, og ein eða tvær
konur brostu m#ð ofurlitlum
öfundarsvip og löngunar. Hugsa
sér svona ástarsælu! Það var
ánægjulegt, að sjá tvær ungar
manneskjur, svona hamingju.
samar og ástfangnar. Nú voru
þau að losa sig úr faðmlögunum,
brosandi, og skoðuðu hvort
annað frá hvirfli til ilja, og
fundu, hve ástfangin þau voru.
— Ég var búin að gleyma,
hvað þú varst falleg, Janet.
— Og ég mundi ekki hvað þú
varst stór, Nigel.
Hann greip töskuna sína og
tók hana undir arminn.
— Hvað eigum við nú að
gera? Fá okkur að borða hérna
eða fara inn í borgina?
— Eins og þú vilt.
— Ég held maður fái góðan
mat hérna. Eigum við ekki bara
að borða hérna og fara svo inn
í borgina? Á ég ekki að koma
heim með þér til athugunar og
skoðunar?
— Jú, elskan. Mamma og
pabbi ætla bæði að verða heima.
Nigel glotti. — Ég er dauð-
hræddur. Ég hef aldrej fyrr beð-
ið neinn um hönd stúlku.
Hún brosti. — Pabbi gefur
þér blessun sína hiklaust. Ég er
viss um, að þér fellur vel við
hann.
Nigel herti takið um arm
hennar. — Það er nú lika aðal.
atriðið, að hann geti þolað mig.
■— Það getur hann, vertu viss.
— Og mamma þín?
Janet svaraði: — Við skulum
tala um það undir borðum, elsk-
an. Bara ekki núna. Hún er að
gera mér erfitt fyrir. En þetta
hlýtur allt að lagast. Hún leit á
hann. En núna rétt fyrstu mír.-
úturnar vil ég ekki hugsa um
annað en það, hvað það er ind-
aelt, að þú skulir vera kominn
og hvað ég elska þig.
— Og ég þig. Og svo vill svo
til, að foreldrar mínir biða með
óþreyju eftir að sjá þig. Ég hef
lofað að koma með þig til þeirra
á morgun. Þau eru afskaplega
spennt að eignast tengdadóttur.
Bara hún gæti sagt bað sama
um sína foreldra. Það setti hún
að geta. Þar var kaldhæðni ör-
laganna, að hún skyldi ekki geta
það. Hún beið þangað til þau
voru sezt að rólegu litlu borði í
flugvallarmatsölunni, þangað til
Nigel hafði pantað mat og þang-
að til hann sagði: — Hvað er að,
elskan? Eitthvað er ekki eins og
þú vildir, að það væri, er ég
viss um. Svo mikið er ég farinn
að þekkja þig. Er það mamma
þín? Finnst henni þú of ung til
að giftast?
Janet óskaði þess, að það væri
raunverulega ástæðan.
— Það segir hún.
— En ef pabba þínum finnst
það ekki? Ef út í það er farið,
er hann sá eini, sem allt veltur á.
— Mamma hefur líka atkvæði
í málinu.
Nigel hleypti brúnum. — Er
hún að spilla þesu fyrir alvöru?
— Já. Hún er eindregið and-
vig trúlofun okkar, elskan. Og
t því með, að ég giftist og fari til
Washington ....
— Þú ætlar vonandi ekki að
j segja mér, að þú munir láta
hana hafa nein úrslitaáhrif um
þetta? Það er áreiðanlega nóg ef
jþú hefur samþykki pabba þíns.
Nei, Janet, þú færir aldrei að
neita að giftast mér, af þvi að
] mamma þín er því mótfallin?
Röddin var svo áhyggjufull, að
Janet vissi varla, hvernig hún
ætti að svara. En hún sagði
' samt, að ekkert og enginn gæti
hindrað hana í því að giftast
honum. Að minnsta kosti von-
aði hún að svo væri. Það var
bara það, að . . . .
— Nigel! Ég veit varla hvað ég
á að segja.
Nigel greip hönd hennar föstu
taki. — Hlustaðu nú á, elskan.
Þykir þér nokkuð vænt um mig?
•— Þú veizt ég eiska þig.
— Þá getur verið sama um
allt annað.
Hann hallaði sér fram yfir
borðið. — Elskan mín, hvað er
það, sem stendur raunverulega í
veginum? Þú ert átján ára, gott
og vel, en fjöldinn allur af stúlk-
um giftist á þeim aldri. Mamma
mín var meira að segja heldur
yngri, og hefur hennar hjóna-
band þó farið með afbrigðum
vel. Ég hef aldrei vitað hamingju
samari hjón en foreldra mína.
Janet svaraði í örvæntingu
sinni: — Það er nú einmitt það,
sem að er. Ég hef aldrei vitað ó-
hamingjusamari hjón en mina
foreldra.
Nigel leit á hana með með-
aumkun. — Það var leiðinlegt að
heyra. Ég vissi heldur ekki, hvað
ástandið var slæmt, fyrr en nú
þessa síðustu daga.
— Nú, en jafnvel þótt svo sé,
þá sé ég ekki, hvað það á að
þurfa að gera þér til. Vitanlega
þykir mér fyrir því, en þar fyrir
geturðu ekki látið það hafa á-
hrif á giftinguna þína.
Janet neri saman höndum. —
En ég sé bara ekki, hvernig hjá
því verður komizt. Hún hikaði
og þreifaði sig áfram að álykt-
uninni, sem hún hafði gert á
Skáldið ocf mamma litla
1) Þú heldur, að þú sért svo 2) .... Tunglskinssónötuna með út- 3) ....að hafa hemil á músíkgáf-
músíkalskur, en mér finnst ekkert varpshljómsveitinni. En nú ætla ég unum, því Harry Belafonte kemur
tilkomumikið þó þú getir flautað.... að biðja þig.... næst.
r
L
ú
á
Ieanwhile
THIS NOTE IS ^
SIGNED "HARA?y.*..BUT
IN THE CORNER
THERE'S A
LAUNDRV MARK T
. ... ITS/VI. T.'f £
HELLO, m GLAD TO
SEE VOU...PERHAPS
VOU CAN TELL ME
ABOUT THIS BABy..."
THAT'S THE MAN
TRAIl--AND HE
HAS THE BABVj
DROP DOWN IN
FRONT OF HIM/
PULL UP
ALONGSIDE, AND
KEEP VOUR HANDS
IN SIGHT f «
— Undirskriftin er Hafliði . . .
En hérna í horninu er þvottahús
imerki . . Það sr ,.M. T.“-
Á meðan. 1 íyrir framan hann-
— Þetta er þessi Markús . . — Komið þið sælir, ég er feg-
og hann hefur drenginn. Lentu ] inn að sjá ykkur. Þið getið ef til
vill sagt mér um þennan dreng . .
— Róðu upp að vélinni og lof-
aðu okkur að sjá hendurnar á
þér-
leiðinni úr borginni. — Sérðu til,
elskan. Ég held, að mamma sé
að spilla fyrir giftingunni vegna
þess að hún sé hrædd um, að
ef hún samþykkir hana og ég
fer með þér til Washington,
muni pabbi yfirgefa hana. Og
henni getur meira að segja dott-
ið í hug, að einhver önnur sé í
spilinu. En ef ég verð kynr
heima, finnst henni öllu muni
verða óhætt. Hún heldur, að
pabbi takf meira tillit til mín
en sin, og muni aldrei skilja við
hana meðan ég er heima. Og ég
hef meira að segja hugboð um,
að þetta sé rétt hjá henni. Og ef
svo er, hvernig get ég þá haldið
áfram með það að giftast þér,
hversu mikið sem ég elska þig.
Hvernig get ég gert það, sem get
ur eyðilagt líf mömmu algjör-
lega?
Hún var fegin að hafa lokið
af að segja þetta. Orðin höfðu
komið skipulagi á hugsanir henn
ar, sem höfðu verið á ringulreið
alla leiðina úr borginni. Svona
var ástandið í sem fæstum orð-
um sagt. Þetta var grimmilegt
og ósanngjarnt, en það leit helzt
svo út, sem hún og Nigel yrðu
að fórna sjálfum sér fyrir ham-
ingju móður hennar. Ef þá ham-
ingju skyldi kalla, því að
mamma hennar var alls ekki
hamingjusöm. En hvað mundi
gerast ef ótti móður hennar ætti
við rök að styðjast, og faðir
hennar yfirgæfi hana jafnskjótt
sem Janet væri gift? Hvernig
mundi henni líða, með það á
meðvitundinni, að hún ætti sjálf
sök á því öllu? Því að yfirgæfi
hann hana, átti hún engan eftir
að haila sér að. Hún yrði bara
sflíltvarpiö
Þriðjudagur 14. marz
8.00 Morgunútvarp (Boén — 8.05 Morg
unleikfimi — 8.15 Tónleikar —
8.30 Fréttir — 8.35 Tónleikar —•
9.10 Veðurfregnir — 9.20 Tónleik-
ar — 10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
(12.25 Fréttir og tilkynningar).
12.50 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
14.40 ,,Við, sem heima sitjum“ (Dagrún
Kristjánsdóttir).
15.00 Miðdegisútvarp: Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir og til-
kynningar — 16.05 Tónleikar.
18.00 Tónlistartími barnanna (Jón G.
Þórarinsson).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20,00 Útvarp frá Alþingi: — Umræða
í sameinuðu þingi um tillögu til
þingsályktunar um vantraust á
ríkisstjórnina; síðara kvöld. Þrjár
umferðir, 20, 15 og 10 mín., alls
45 mínútur til handa hverjum
þingflokki. Dagskrárlok um kl.
23,20.
Miðvikudagur 15. marz
8.00 Morgunútvarp (Bæn — 8.05 Morg
unleikfimi — 8.15 Tónleikar —
8.30 Fréttir — 8.35 Tónleikar —
9.10 Veðurfregnir — 9.20 Tónleik*
ar — 10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. -•
12.25 Fréttir og tilkynningar).
12.50 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15.00 Miðdegisútvarp (Fréttír. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir, veð«
urfr. og tilk. — 16.05 Tónleikar).
18.00 Útvarpssaga barnanna: ..Skemmtl
legur dagur'4 eftir Evi Bögenæs
IV. (Sigurður Gunnarsson kenn-
ari)
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.30 Fréttir.
20.00 Framhaldsleikrit: „Úr sögu For«
syteættarinnar44 eftir John Gals-
worthy og Muriel Levy; fimmtl
kafli þriðju bókar: „Til leigu4*.
Þýðandi: Andrés Björnsson.
Leikstjóri: Indriði Waage. Leik*
endur: Valur Gíslason, Þorsteinn
Ö. Stephensen, Helgi Skúlason.
Margrét Guðmundsdóttir, Guðf
björg Þorbjarnardóttir, Jón Aðils.
Hildur Kalman, Rúrik Haralds-
son, Baldvin Halldórsson og Helg*
Löve.
20.35 Einsöngur: Enski tenórsöngvarin*
Charles Craig syngur óperuaríur^
20.55 Vettvangur raunvísindanna: Örn*
ólfur Thorlacius fil. kand. kynnir
enn starfsemi fiskideildar At*
vinnudeildar háskólans.
21.10 Tónleikar: Nonetto eftir Aarr*
Merikanto (Finnskir hljóðfæra-
leikarar flytja. — Frá Sibeliusar**
vikunni í Helsinki á liðnu ári).
2130 „Saga mín“, æviminningar Pad-
erewskys; V. (Arnl Gunnarssoa
fil. kand.).
22.00 Fréttir og veðurfregnir. v
22.10 PassíuSálmar (36).
22.20 Hæstaréttarmál (Hákon Guð-
mundsson hæstaréttarritari).
22.40 Harmonikuþáttur í umsjá Henry®
J. Eylands og Högna Jónssonarj
í þættinum leikur Grettir Björa*
son.
23.10 Dagskrárlok#