Morgunblaðið - 26.03.1961, Síða 20

20
MORGVNBLAÐ IÐ
Sunnudagur 26. marz 1961
DÆTURNAR VITA BETUR
SKALDSAGA EFTIR RENÉE SHANN
17
Hann þrýstj henni að sér, fast-
ar en áður. Hann kyssti varir
hennar, augu, kinnar, hárið.
Hann sagði henni, að henni gæti
ekki verið alvara með þetta,
sem hún var að segja. Og þó
vissi hann, að það var þýðingar-
laust að telja henni hughvarf.
Hann vissi líka, að það hafði
verið rétt hjá henni, að þau
kveddust fyrir fullt og allt. Að
minnsta kosti hélt hann það. Að
hittast, að elskast svona heitt, og
ef hún svo hefði þurft að verjast
honum sí og æ, hefði orðið þeim
báðum ofviða.
Loks lögðu þau aftur af stað
til þorpsins, tilfinningalaus, að
því er honum fannst. Þau ætluðu
ekki einu sinni að hittast áður
en hún legði af stað um kvöldið.
Vinkona hennar, sem hún hafði
verið hjá og lítið haft af að
segja — svo var honum fyrir að
þakka — hafði heimtað, að hún
yrði hjá sér síðasta kvöldið. Ef
hann gætf komið líka, væri það
ágætt. Mary Jarratt hafði sent
honum vingjarnlegt boð. En
hann vissi með sjálfum sér, að
það yrði aldrei annað en kval-
ræði fyrir hann að sitja og vera
kurteis við bláókunnugt fólk, og
kæmi ekki til neinna mála. Hann
kvaddi hana því, næstum kæru-
leysislega, við hliðið að gisti-
húsinu sneri svo snöggt við og
gekk þangað sem hann gisti.
Hann hafði látið niður það lítið
hann hafði af farangri og sagt
við gestgjafann, að því miður
yrði hann að fara strax. Vitan-
lega skyldi hann borga fyrir
eina nótt í viðbót, en hann færi
úr herberginu tafarlaust. Sér
skildist, að það væri bráðum von
á áætlunarbíl til Clifton.
Hann náði í bílinn og fór með
honum eftir strandveginum,
fram hjá litlu víkinni, þar sem
þau Cynthia höfðu fyrir svo
skammri stundu átt þetta átak-
anlega samtal sitt. Asnarnir
stóðu ennþá þarna niður undir
flæðarmálinu, með körfurnar á
bakinu. Sandurinn var nú ljós-
gylltari í kvöldsólinni. Hann leit
út um bílgluggann og vissi með
sjálfum sér, að hann myndi aldr-
' — Meðal annarra orða,
McClune bað mig að segja þér
að vera viðbúinn að verja þig
í fyrramálið .... Hann bað mig
ei framar koma til Connemara.
Og myndi heldur ekki langa til
þess. Hann leit við aftur og
horfði nú beint fram, en bíllinn
beygði fyrir horn og inn í land-
ið, burtu frá sjónum.
Þetta atvik var þá liðið. At-
vik, sem hann mundi muna eftir
alla sína ævi og ásaka sjálfan
sig fyrir að láta það enda eins
og Cynthia heimtaði, að það
endaði. Mundi hún ekki líka
harma það? Mundu þau nokkurn
tíma sjást aftur? Hann hafði auk
heldur sleppt henni frá sér, án
þess að fá að vita heimilisfang
hennar, en svo hörð hafði hún
verið á því að þessu skyldi nú
öllu vera lokið. Hún hafði ekki
einu sinni viljað, að -þau væru
vinir.
Einhversstaðar sló klukka og
hann áttaði sig á raunveruleik-
anum. Já, þessir dagar voru
orðnir fjarlægir, fannst honum
nú. Þá hafði hann verið ungur
— jafnvel yngri e» ungi maður-
inn, sem vildi eiga Janet. En
einkennilegt, að Janet skyldi ein
mitt þurfa að hitta Cynthiu í
París — og að hún skyldi ein-
mitt í kvöld hafa hringt heim til
hans!
Skyldi hún vita, að Janet var
dóttir hans? Wells var svo al-
gengt nafn, svo að þessvegna
þurfti Janet ekki endilega að
vera dóttir hans. Samt fannst
honum Cynthia hljóta að vita
það. Það hefði hæglega getað
gloprazt út úr Janet, og auk
þess var hún hjög lik honum. Ef
þá Cynthia tseki eftir því!
Kannske var hún líka nú búin
að gleyma, hvernig hann leit út.
Jæja, ætli nú það?
Nei, auðvitað hafði hún ekki
gleymt útliti hans. Hún mundi
ekkj fremur gleyma honum en
hann henni. Hversvegna skyldi
hún ekki hafa gifzt? Ef hún
hafði nú atvinnu í París, hlaut
móðir hennar að vera dáin og
hún því frjáls. Hann fékk hjart-
slátt, er hann hugleiddi hugsan-
lega svarið við þeirri spurningu.
Cynthia hafði elskað einu sinni
— og hún var ekki líkleg til að
verða ástfangin aftur.
að segja að í áflogunum væru
engin brögð bönnuð! Hann sagði
mér einnig að spyrja hvort það
væri nokkuð sérstakt, sem þú
Skyldi henni þykja hann hafa
brugðizt sér meS því að gifta
sig? Nei, það gat ekki verið, þar
sem þarna hefði ekkert loforð
verið til að svíkja. Og karlmenn
voru nú öðruvísi en konur. Fús-
arj til málamiðlunar.
Þegar hann hugleiddi hjóna-
band þeirra Margot, harmaði
hann, að það skyldi ekki hafa
heppnazt betur en raun var á.
Hann var hissa á sjálfum sér, að
hafa nokkurntíma trúað, að það
gæti farlð vel. Þó að Margot
gerði sér það ekki ijóst, fannst
honum nú í kvöld, að raunveru-
lega hefði hún þelað meiri órétt
en framið. Því að hann hafði
aldrei elskað hana mjög heitt ef
satt skyldi segja. Hún hafði forð
um verið honum einkonar harma
bót, skömmu eftir að hann kom
úr Connemara-ferðinni. Hann
hafði ekki búizt. við, að nein
kona hefði aðdráttarafl fyrir
hann. Og honum hafði jafnvel
þá verið það ljóst, að aðdráttar-
afl hennar hafði verið mest lík-
amlegs eðlis.
Hann hafði meira að segja
ekki gert sér það ómak að kynna
sér hverskonar manneskja hún
var í raun og veru. Hann hafði,
í sorg sinni eftir Cynthiu, ekki
horft á annað en það, að hún
var lagleg þegar þau voru sam-
an, og gat að nokkru eytt sökn-
uði hans, og hann vonaði að öllu,
þegar þau væru gift.
Og að nokkru leyti hafði þetta
orðið. Hann hafði aldrei eitt
andartak hætt að elska Cynthiu,
en hann hafðí engu að síður get-
að lokað hana að mestu út úr
huga sínum. Þegar Janet hafði
nefnt nafn hennar, kvöldið, sem
hún kom frá París, varð honum
hverft við, er hann áttaði sig á
því, að hann hafði ekki beinlínis
hugsað um hana í all-langan
tíma.
En nú, þegar hann vissi, að
hann myndi sjá hana á morgun,
fann hann til æsingar og til-
hlökkunar. Hvernig liti hún út?
Myndu þau verða vonsvikin
hvort á öðru? Myndu þau lita
hvort á annað og hrósa happi
og þykjast vel sloppin, í stað
vildir .... eins og til dæmis
hreindýrasteik!
— Nei, aðeins venjulegan mat
.... En ég vildi gjarnan að
læknirinn væri hér, ef ske
þess að harma það í huganum,
að þau hefðu ekki gifzt?
Hann stóð þreytulega upp úr
stólnum, og honum fannst tími
til kominn að taka á sig náðir.
Hann sá mynd sína í speglinum
á hinum veggnum. Miðaldra
maður, farinn að gi'ána í vöng-
um og með ofurlitla tilhneigingu
til istru. Ekkert rórhantískur
lengur, að minnsta kosti! En
myndi Cynthiu finnast það sama,
ef hún sæi hann núna? Eða
myndi hún aðeins horfa aftur í
tímann og sjá fyrir sér unga
manninn, sem hafði verið svo
ástfanginn af henni? Hann
kynni að hafa breytzt í útliti og
kannske að mörgu öðru leyti, en
með sjálfum sér vissi hann, að
í rauninni var hann hinn sami
og þá. Og hann vissi líka, að ef
hann ekki stillti sig vandlega,
myndi hann vera alveg jafn ást-
fanginn af henni nú eins og þá.
Og færi svo, hvernig gat hann
þá fullvissað Janet um, að brott-
för hennar til Washington hindr-
aði hann í að yfirgefa móður
hennar?
V.
Margot þrýsti á bjölluhnapp-
inn og beið.
— Gæti ég talað við Wein-
gartner lækni? Ég hafði aftalað-
an tíma klukkan þrjú. Frú Wells
er nafnið.
Vingjarnlega stúlkan, sem opn
aði dyrnar, vísaði henni inn í
biðstofuna. — Ég skal segja
lækninum, að þér séuð hérna,
frú Wells. Það er sjúklingur hjá
honum núna, en það verður ekki
lengi.
Margot settist niður og tók sér
blað að lesa í. Þarna biðu tvær
konur, auk hennar og einn karl-
maður — liklega eftir öðrum
læknum. Hún horfði á þau og
tók að geta sér til um, hvaða er-
indi þau ættu í Harleystræti.
Þau voru svo hraustleg útlits.
En það var aldrei að vita. Sjálf
leit hún svo sem ekki út eins
og neinn sjúkiingur. Kannske
svolítið mögur og þreytuleg, en
svo heldur ekki meira. En engu
að síður var hún alls ekki heil-
kynni að ég þyrfti á honum að
halda!
— McClune samþykkir það ..
Hann er þannig gerður .... Ég
skal sjálfur fara að sækja hann!
brigð. Henni ieið hræðilega, eins
og hún hafði sagt við Sally
Winston þá um morguninn í sím
ann.
Hún hafði hringt til hennar
um morguninn, þegar hún hafði
verið að safna saman fólki í
síðdegisboð. Annars var það nú
aldrei ætiun hennar að vera að
hafa neitt boð, en þegar Janet
sUUtvarpiö
Sunnudagur 26. marz
8,30 Fjörleg músík að morgni dags.
9.00 Fréttir
1 9,10 Veðurfregnir.
9,20 Vikan framundan.
9,35 Morguntónleikar.
a) Konsert nr. 1 í f-moll fyrir
strengjasveit eftir Durante
(Alessandro Scarlatti hljóm-
sveitin leikur; Thomas Scn-
ippers stjórnar).
b) Walter Ludwig syngur lög úr
lagaflokknum „Malarastúlk-
an fagra“ op. 25 eftir Schub.
c) Píanókonsert nr. 1 í C-dúr op.
15 eftir Beethoven (Friedrich
Gulda og Fílharmonlusveit
Vínarborgar leika; Karl
Böhm stjórnar).
11.00 Messa í Laugarneskirkju (Prest
ur: Séra Magnús Runólfsson. Org
anleikari: Kristinn Ingvarsson)*
12.15 Hádegisútvarp.
13.15 Erindi: Um þjáninguna (Jóhann
Hannesson prófessor).
14.00 Miðdegistónleikar: Bandarísk
tónlist, flutt af Eastman hljóm-
sveitinni, blásarasveit og kór.
Stjórnendur: Howard Hanson,
Frederick Fennell og David Fetl-
er.
a) Concerto grosso nr. 2 aftif
Ernest Bloch.
b) Söhglög eftir Alan Hovhausen,
William Bergsma og Jakob
Avshalomov.
c) Ballata eftir Clifton Williams.
d) Konsert fyrir 23 blásturshljóð
færi eftir Walter Hartley.
15.00 Kaffitíminn: t>orvaldur Stein*
grímsson og félagar hans leika.
15.35 Utvarp frá íþróttahúsi á Kefla-
víkurflugvelli: Sigurður Sigurðs-
son lýsir handknattleikskeppni
milli sænska liðsins ,,Heim“ og
íslenzka þátttökuliðsins í heims-
meistarakeppninni.
16.45 Endurtekið efni: t>rír þingeyskir
hagyrðingar, Baldur á Ófeigs-
stöðum, Egill á Húsavík og Stein-
grímur í Nesi, fara með stökur
og gamankviðlinga: Bjartmar á
Sandi flytur inngangsorð (Áður
útv. 20. nóv. sl.).
17.30 Barnatími (Helga og Hulda Val-
týsdætur):
a) Leikrit: ,,Leynigarðurinn“ eft
ir Frances Burnett; 1. hluti. —
Leikstjóri: Hildur Kalman.
b) Sagan ..Klifurmúsin og hin
dýrin í Hálsaskógi"; IX. (Krist
ín Anna Þórarinsdóttir leik-
kona).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þetta vil ég heyra: Freymóður
Jóhannsson velur hljómplötur.
19.10 Tilkynningar.
19.30 Fréttir og íþróttaspjall.
20.00 Erindi: Haust í Þjórsárdal (Dr.
Kristján Eldjárn þjóðminjavörð-
ur).
20.25 Þjóðleikhúskórinn syngur íslenzk
lög. Stjórnandi: Dr. Hallgrímur
Helgasón.
a) Sex lög eftir Jón Laxdal: ,.Rís
heil, þú sól“, ..Ljúfar, ljósar
nætur'* ,jslandsljóð“, ,,Is-
land“, ,,Brúin“, ,,Jón Sigurðs-
son“.
b) Tvö lög eftir Sigfús Einarsson:
„Sjáið, hvar sólin hún hníg-
ur“ og ..Láturn sönginn glað-
an gjalla".
c) ,,Rósin“ eftir Björn Kristjáns
son.
20,55 Á förnum vegi (Stefán Jónsson
og Jón Sigbjörnsson taka sam-
an dagskrána).
21.45 Tónleikar: „Trúðasvíta'* op. 26
eftir Dmitri Kabalewski (Sinfóníu
hljómsveit útvarpsins í Leipzig
leikur; Heinz Frieke stjórnar).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.05 Danslög, valin og kynnt af Heið-
ari Ástvaldssyni.
01.00 Dagskrárlok.
Mánudagur 27. marz
8.00 Morgunútvarp (Bæn — 8.05 Morg
unleikfimi — 8.15 Tónleikar —
8.30 Fréttir — 8.35 Tónleikar —
9.10 Veðurfregnir — 9.20 Tónleik-
ar — 10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.15 Búnaðarþáttur: Mjólkurmálin
(Dr. Geir V. Guðnason).
13.30 Við vinnuna"; Tónleikar.
15.00 Miðdegisútvarp: Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir og til-
kynningar — 16.05 Tónleikar.
18.00 Fyrir unga hlustendur: Æsku-
minningar Alberts Schweitzers; I.
(Baldur Pálmason þýðir og les).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar.
20.00 Utvarp frá Alþingi:
Almennar stjórnmálaumræður I
Sameinuðu þingi (eldhúsdagsum
ræður); — fyrra kvöld. Tvær um
ferðir, 25—30 mín. og 20—25 mín.
samtals 50 mín. til handa hverj-
um þingflokki. Röð flokkanna:
Framsóknarflokkur,
S j álf stæðisflokkur.
Alþýðubandalag,
Alþýðuflokkur.
Dagskrárlok um kl. 23.30.
Skáldið og mamma litla
1) Ég er að gera við baðkápuna
þína, viltu máta hana?
2)
3) Viltu hafa mittið á nokkrum
sérstökum stað?
I
i
r
L
ú
6