Morgunblaðið - 20.04.1961, Qupperneq 24

Sá er galdurinn
Sjá bls 13.
Veðurspámennirnir
Sjá blaðsíðu 8.
Santa Maria enn
London, 19. apríl (Reuter).
PORTÚ GALSKIR flótta-
menn, sem búsettir eru í Lon
don, sögðu í dag að áreiðan-
legar fréttir frá heimalandi
þeirra hermdu að um 100
menn úr áhöfn farþegaskips
ins Santa Maria væru nú í
haldi. í tilkynningu flótta-
mannanna segir ennfremur
að 78 sjóliðar af herskipi því,
sem sent var til að ná Santa
Maria úr höndum byltingar-
manna Calvaos, hafi einnig
■rerið handteknir.
Ekki gáfu flóttamennimir
frekari skýringar á handtökun-
um, en sögðu að ríkisstjórrtin
í Portúgal væri að undirbúa
allsherjar sókn gegn andstæð-
ingum sínum.
Portúgalskir útlagar undir
stjórn Henrique Galvao tóku
Santa Maria í sínar hendur á
hafi úti í janúar s.l., en af-
hentu skipið í Brasilíu eftir
nokkurra daga sögulega sigl-
ingu.
Talið er að taka skipsins hafi
hvatt stjómarandstæðinga í ný-
lendunni Angola til að grípa
til yopna, en þar hefur verið
mikið um órekstra og mann-
dráp undanfarið.
MBL. finnst vei hæfa að birta
þessa vetrarmynd frá Vest-
mannaeyjum á sumardaginn
fyrsta. Þar er búinn að vera
einhver sá mesti snjór, sem
komið hefur um margra ára
bil, og það einmitt nú alveg
við dyr sumarsins, en þarna
festir annars sjaldan snjó.
Menn hafa undrazt þetta tíð-
arfar núna, því að svo til í
allan vetur hefur verið mikil
blíða, t. d. komst hitinn í Eyj-
um í febrúar upp í 8 stig, en
nú á þröskuldi sumarsins er
5 stiga frost og kafaldssnjór.
Margir hafa hent gaman af
þessu þar og segja, að nú sé
allt snúið við: veðráttan og
fiskveiðamar.

Lögregluþjónarnir báru sel-
inn á Iand eftir að hafa veitt
honum líknardauða. Sárið eft
ir teygjuhringinn sézt greini-
lega á miðjum skrokknum.
Ljósm. Sveinn Þormóðsson
Selur skotinn við
Skúlagötu í gœr
í GÆRMORGUN safnaðist mann
fjöldi saman fyrir neðan Útvarps
hús'ið við Skúlagötu. Ástæðan
var sú, að í fjörunni fyrir neðan
stóðu Guðmundur Brynjólfsson,
lögregluþjónn og sonur hans
Bjami með byssu, sem þeir
beindu að selkóp, sem lá þar á
skerinu og bar sig aumlega.
Starfsmenn útvarpsins höfðu
veitt honum athygli, hringt til
lögreglunnar og beðið liar.a að at-
huga selinn, þar sem hann virt-
ist vera særður eða pitthvað am-
aði að honum. Bra lögreglan
fljótt við, og fór Guðmundur
þtngað niður eftir með sjónauka,
og sá þá að selurinn var særður.
Sótti 'rar.n síðan son sinn, Bjarna,
sem skaut selinn, en síðan drógu
þeir feðgar selinn á land með
hjálp manna, sem höfðu komið
þarna að.
Þegar þeir komu með hann
upp á götuna, blasti Ijót sjón við
áhorfendum. Teygjuhringur, sem
senníJega hefur verið skórinn úr
bílsiöngu, var utan um selinn
miðien, og hafði teygjan nudd-
azt og skorizt inn í selinn. Sárið
var um þriggja tommu breitt og
náði alveg inn úr beini, því rif-
beinin voru í sundur og stóðu
endarnir út. Var komið í það
drep, því það var orðið grænt.
Ekki er vitað með hvaða hætti
teygjan komst um selinn, en all-
ar líkur benda til þess, að það
hafi gerzt af mannavöldum.
Selir eru sem kunnugt er for-
vitnir, og þessi selkópur virðist
hafa fengið ást á mannabyggðum,
þvi hann hefur haldið sig nokk-
urn tíma á þessum slóðum, grun
laus um að það myndi kosta hann
lífið. Þegar selurinn hafði verið
fjarlægður, tíndist fólk í burtu,
en nokkurn tíma tók að greiða
umferðina. Kannski kemur ein-
hvern tíma annar selur í stað
þess, þótt hann ætti ekki að gera
það.
Fjöldi þýzkra og hrezkra tog
ara er á Grænlandsmiðum
Haukur fékk prýðisafla á aðeins
6 dögum
VIÐ urðum varir við margra
þýzka togara og brezka, m. a.
verksmiðjuskipin brezku Fairtry,
vestur á Fyllubanka út af vest-
urströnd Grænlands, sagði Ás-
geir Gíslason skipstjóri á togar-
anum Hauki, en Haukur og Þor-
móður goði, hafa verið að landa
hér í bænum góðum afla af
Grænlandsmiðum, undanfarna
daga. Var Haukur með um 300
tonn af karfa og þorski, og var
fiskurinn mjög góður og fór til
vinnslu í hraðfrystihúsunum.
Já sagði Ásgeir skipstjóri, á
þessum slóðum hafa Þjóðverjar
verið í allann vetur og þeir hafa
ekki aðeins sótt þangað karfa,
fyrir heimamarkað heldur og
stunda þar þýzkir togarar salt-
fiskveiðar. Þeir sigla beint til
Víðir II með síld
í GÆRMORGUN kom Víðir II
inn til Kefiavíkur og landaði þar
nærri 1000 tunnum af síld
Spánar með fiskinn. — Ásgeir
kvaðst hafa, verið heppinn með
veður í ferðinni. Einn dag
töfðumst við, er brælu gerði, en
afla skipsins fengu við á sex
veiðidögum, og þá var frostlítið
og stillur. Siglingin á þessi mið
er álíka löng og siglingin vest-
ur á Nýfundnalandsmið. Skip-
stjórinn kvaðst hafa furðað sig
á því, hve lítill ís hefði verið
við Grænland. Við fórum aðeins
um 12 mílur undan Hvarfi, er
við sigldum heim, en algengast
er að skipin þurfi að krækja
50—100 mílur út f haf vegna
ísreks, um þetta leyti árs.
— Það hefur verið alllíflegt
á Grænlandsmiðum?
Já það var það. En um þetta
leyti árs má líka stundum gera
góða karfatúra til Nýfundna-
lands. Það er oft að fyrstu skip-
in fá góða veiði. En ekkí held
ég að neinn íslenzkur togari sé
þar nú. Aftur á móti voru nokkr
ir íslenzkir togarar komi á Græn
landsmið, — og ætli maður haldi
ékki þangað aftur.
Ásgeir Gíslason skipstjóri,
sem tók við Hauki seinnipart
sumars í fyrra, hefur verið mjög
dugandi skipstjóri. Hann er að-
eins 34 ára að aldri, og var áður
skipstjóri á Röðli frá Hafnarfirði.
Hann er búinn að vera sjómaður
frá því hann var unglingur. ^
Fundu töp-1
ud net
BÆJARTOGABARNIR Ingólf
ur Amarson og Pétur Hall-
dórsson komu með allmörg
’ gömul þorskanet úr næloni til
Reykjavíkur í gær, um leið
og þeir lönduðu afla sínum
Netin fengu þeir í vörpuna á
Eldeyjarbanka, en þetta eru
net, sem bátar töpuðu á vetr-
arvertíð í fyrra. Teinar á net-
unum voru að mestu ófúnir
og sömuleiðis festingar á flot-
um. Einnig sannaðist, að net-
in höfðu „haldið áfram að
veiða-“ þótt þau væru búin
að liggja meira en ár í sjó. t
G jaldeyristek jurnar 350
millj. lægri en sama tfma í fyrra
í RÆÐU þeirri, er Davíð Ólafs-
son fiskimálastjóri, flutti á fundi
Fulltrúaráðs Sjálfstæðisfélaganna
í Reykjavík í fyrrakvöld gerði
hann allnána grein fyrir þeim
afleiðingum, sem aflaleysið á ver
tíðinni nwin hafa bæði fyrir sjáv-
arútveginn og fyrir þjóðarbú-
skap landsmanna í heild.
Davíð skýrði m. a. frá því, að
miðað við lok marzmánaðar væri
heildaraflinn a. m. k. 30% minni
en á sama tíma í fyrra, og
væri þó tekið tillit til þess síldar
afla, sem fengizt hefði framan
af vertíðinni. Það, sem vitað væri
um aflabrögðin í aprílmánuði
benti til þess, að heildaraflinn á
vertíðinni mundi ekki aukast
hlutfallslega, þ.e.a.s. hann mundi
verða 30% minni í heild en í
fyrra, og það þýddi rýrnun gjald
eyristeknanna fyrir þetta tíma-
bil, sem næmi 350—400 millj.
króna.
Fyrir einstakar verstöðvar
þýddi þetta stórkostlega tekju-
rýrnun og nefndi hann sérstak-
lega Vestmannaeyjar í því saro.
bandi. Þessi stærsta verstöð landa
ins hefði orðið fyrir stórkostlegu
áfalli, bæði vegna vinnustöðvun-
arnnar, sem þar var framan af
vertíðinni, og þó einkum vegna
aflabrestsins á aðaltíma vertíð-
arinnar.