Morgunblaðið - 26.05.1961, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 26. maí 1961
'Mary Howard:
Lygahúsið
9
(Skáldsaga)
Það fór ofurlítill hrollur um
hana. — Við skulum tala um eitt
hvað annað.
Hann brosti aftur framan í
hana og Stephanie fann enn til
þessa einkennilega spennings,
sem hú varð ávallt vör í návist
hans, og hún átti svo bágt með
að hafa hemil á.
Hún flýtti sér að segja: — Við
skulum heldur tala um hana
Sally. Hún hefur komið heim
naestum á hverjum degi í seinni
tíð en ekki staðið við nema and-
artak og virzt eitthvað utan við
sig. Það er ekki henni líkt.
— O, hún er víst bara ástfang-
in, sagði Bill, kæruleysislega.
— Er hún mikil vinstúlka þín?
— Við vorum herbergisfélagar
í skólanum og ég kunni svo á-
gætlega við hana, en.... Hún
‘þagnaði, snöggvast en sagði síð-
an. — En mamma hennar vill
ekki, að hún sé að koma til mín,
og ég er alveg viss um, að hún
hefur ekki hugmynd um þessar
ferðir hennar hingað. Ég. veit
bara, að hún stendur sama sem
ekkert við hjá mér. . og auðvitað
kemur mér þetta ekki nokkurn
skapaðan hlut við.
— Og þú ert náttúrlega alveg
andvíg öllu svona smáplati og
meinlausu skröki?
— Það er víst einhver heittrú-
ararfur_ sagði hún með nokkurri
tregðu. — Pabbi minn var Skoti.
— Eru foreldrar þinir báðir
dánir? spurði Bill.
— Ekki pabbi, að minnsta
kosti held ég að hann sé lifandi.
Hann.. hann kærði sig ekki um
mig eftir ófriðinn, sagði frsenka
mér. Ég heldl helzt, að hann hafi
gift sig aftur.
— Ég skil. Stephanie fann, að
Bill rétti arminn aftur fyrir stól
inn hennar, eins og hann vildi úti
loka þennan einmanalelika, sem
skein út úr orðum hennar.
— Hversvegna vill frú Row-
— Nei, þakka yður fyrir, maður minn, ég ætla ekki
að kaupa skammbyssu!
land ekki lofa Sally að heim-
sækja þig? spurði hann eins og
meðal annarra orða.
— Það er víst heimilishaldið
hjá okkur, sem fellur henni ekki
í geð, svaraði hún hreinskilnis-
lega. — Hún er víst hvorki hrif-
in af mér né Karólínu frænku.
Bill var næstum farinn að
hlæja að þessari tryggð. sem
kom fram í því að nefna sjálfa
sig í sömu andránni og hina al-
ræmdu Karólínu Courtney.
— Þú skalt ekki setja það fyr-
ir þig, Stevie sagði hann blíð-
lega. Frú Rowland kann að vera
mjög virðingaverð kona, en hún
er líka vel heimsk. Enginn nema
bjáni gæti sett þig í samband við
annað en það sem gott er. Þú ert
eins og skært ljós, sem skín í
myrkrinu í vondri og spilltri ver-
öldl, Stevie.
Það brá fyrir glettni í bláum
augunum, er hún leit á hann.
— Þetta voru hátíðleg orð..
sagði hún. — Ég vona bara, að
hugur fylgi máli. En þá þagnaði
hún, er varir hans mættu henn-
ar vörum rétt sem snöggvast.
Bill hörfaði til baka og þau
horfðu hvort á annað, ringluð og
utan við sig. Armur hans, sem
hann hafði rétt bak við stólinn
læsti sig um hana, og næsti koss
inn var langur og dásamlegur..
fannst þeim báðum.
Þau horfðu hvort á annað, eins
og í leiðslu.
— Stevie, ó, Stevie, sagði Bill,
hásum rómi. Veiztu. hvað þú hef
ur gert mér?
Það var orðið æði mjög áliðið,
þegar BiU stýrði hjólinu sínu
niður eftir fjallastígnum og lenti
við jámhiðið fyrir framan húsið.
Hann drap á vélinni og stökk úr
sætinu og hún líka. Þau föðmuð-
ust innilega í hlýju sumarrökkr-
Hátt uppi í fjallinu var bílljós
á hreyfingu og í húsunum í ná-
grenninu mátti sjá ljós í glugg-
um. Nú var slökkt í forstofunni
í húsinu.
— Þetta hlýtur að vera Bert-
ram, sagði Stephanie. Hann fer
alltaf um allt húsið, áður en hann
læsir því á kvödin.
— Sefur þú þarna ein?
— Já, en Bertram og Francine
sofa yfir í bílskúrnum og það er
beinn sími á milli.
Hann hleypti brúnum. — Þetta
er stórt og skrautlegt hús, sagði
hann, —og ekki heppilegt fyrir
þig að sofa þar alein. Þú ættir að
hafa varðhund.
Stephanie fann, að hann herti
takið utan um hana. Hún varð
hrærð yfir þessari umhyggju hjá
honum. Hún gat staðizt töfra
hans og ástaratlot, en þetta var
allt annað, og hún var ekki við
því búin.
— Ó. Bill, sagði hún titrandi.
Hann sneri sér að henni, og fann
að kinnin var vot, er hann kyssti
hana.
— Ertu að gráta? spurði hann
hissa.
Hún þerraðí af sér tárin. —
Nei, ekki mikið.. jú annars..
það er ég víst. Það hefur enginn
sýnt mér svóna umhyggju áður
og ég er því svo óvön. Honúm
urðu nú ljós hin mörgu ár sem
hún hafði verið einmana. — Já,
er ég ekki vitlaus. Þetta var þó
ekki annað en almenn og venju-
leg kurteisi sem þú sagðir.
— Það var nú hvorki almennt
né venjulegt af minni hálfu,
sagði Bill, blátt áfram. — Ég hef
aldrei áður sýnt neinum um-
hyggju. Aldrei dottið það í hug.
Hann dró hana enn að sér og hall
aði höfði hennar að öxl sér. Hann
varð næstum hræddur og agn-
dofa við það, að þessi stúlka
skyldi allt í einu taka sér svo
veigamikið hlutverk í áhyggju-
lausu og óháðu lífi hans.
Það var því líkast sem engin
stúlka hefði nokkurn tima fyrr
komið við sögu hans, það var rétt
eins og líf hans væri nú fyrst að
byrja að opinbera honum nýjan
persónuleika sjálfs hans — við-
kvæman og verndandi.
— Ég er hrædd, sagði Step-
hanie allt í einu. — Ég hef ald-
rei haft svona tilfinningar áður
til nokkurs manns. Ég hef alltaf
orðið að vera sjálfstæð, án þess
að treysta á nokkrun annan með
hamingju mína. Ég held við sé-
um of bráð á okkur....
— Elskan mín, sagði Bill. —
Ég er eins hræddur og þú. En ég
get ekki keypt neitt, sem gæti
tryggt hjarta þitt eða mitt og ég
held varla að ég gerði það þótt
ég gæti. Kysstu mig nú og á morg
un skulum við gera áætlanir okk
ar. Komdu til mín í tjaldið og þá
skulum við ákveða hvernig við
verjum deginum.
Hann kyssti hana aftur, en þá
reif hún sig lausa og fór inn án
þess að líta um öxl; aðeins heyrði
hún_ að hjólið fór í gang.
Hugur hennar var allur á ring-
ulreið. „Hann er eldri en þú, og
svo miklu reyndari.. og þú veizt
als ekki ,hvort honum er alvara...
þú hefur engan að bera saman
við.. “
En þá minntist hún kossanna
hans og hina hrærandi umhyggju
hans fyrir velferð hennar og
hjarta hennar varð rólegra og
fylltist sælutifinningu.
Hún opnaði dyrnar og gekk
inn í forstofuna. En um leið og
hún kom þar inn, ,kviknaði á
öllum Ijósum. Hún leit við og sá
hvar Karólína stóð við slökkvar-
ann við dyrnar og starði á hana.
Fyrst kom Ttephanie engu orði
upp, svo hverft varð henni við
þessa sjón.
Karólína var klædd í rjóma-
gula dragt og í birtunni, sem
þarna var, sýndist andlit hennar
daufhvítt á litinn næstum eins
og fötin. Hún stóð þarna graf-
kyrr og önnur höndin fitlaði við
perlufesti, sem hún hafði um
hálsinn, en augun voru hállflok-
uð og með einhverjum undarleg-
um glljáa.
— Karólína frænka.. ég hafði
enga hugmynd um, að þú kæm-
ir í kvöld, sagði Stephanie. —
Hversvegna léztu mig ekki vita?
Karólína svaraði: — Ég sendi
þér skeyti, rétt áður en ég steig
upp í flugvélina, og Bertram seg
ir mér, að þegar það kom, hafir
þú verið farin út. Hvar hefurðu
verið?
— Ég hef verið úti allan dag-
inn.
— Og með hverjum?
— Með Bill.. hr. PoweU.
— Nú? Karólína lét fallast nið

m
MR.TRAIL, I'O LIKE TO TELL VOU I DON’T
PARTICULABLV LIKE THIS GOODV-GOO
CAMPAIGN, BUT I’M JUST A JUNIOB
PARTNER... AND WE’VE ALREADV
a
L
>
u
— Ég verð að láta yður vita
það, herra Tripwell, að ég mun
gera allt sem ég get til að vekja
reiði almennings yfir því hvern-
ur á stól og greip höndum fyrir
andlitið.
—Get ég ekki náð í eitthvað
handa þér? spurði Stephanie ó-
róleg og kvíðafull. — Hefurðu
fengið nokkuð að borða?
— Já4 já, ég borðaði í flugvél-
inni. En náðu mér í eitthvað að
drekka, konjak og sódavatn. Step
hanie sótti drykkinn, hrædd og
rugluð og vissi ekki upp eða nið-
ur. Hana langaði til að þóknast
frænku sinni, en þarna var eitt-
hvað öðruvísi en það átti að vera
Karólína sötraði drykkinn og
reyndi að jafna sig. Hún hafði
getið sér þess til, að Stephanie
hefði verið með Bill, en samt
reyndi hún, þegar hún hafði
slökkt Ijósin og horfði á skugga-
myndirnar tvær úti fyrir, að
teija sér trú um, að þetta væri
ekki þau. Hún leit á kvíðasvip-
inn á Stephanie og sá að hún var
að haga sér eins og heimskingi.
Hún rétti henni hendurnar, eins
og henni létti snögglega og rak
upp glaðværan hlátur, og Step-
hanie reip hendur hennar í sínar
sólbrenndu hendur, og gleðisvip-
ur kom á andlit hennar.
— Fyrirgefðu, Stephanie.. en
það var bara þetta.. já, þú skil-
ur, en við þekkjumst bara svo
lítið. Mér fannst þú ættir ekki að
vera svona seint úti. En auðvitað
hefði ég engar áhyggjur haft, ef
ég hefði vitað að þú varst úti
með Bill Powell.
— Það ert þú4 sem átt að fyr-
irgefa- — Ef ég hefði haft nokkra
hugmynd um, að þin væri von í
kvöld. hefði ég auðvitað ekki
hreyft mig að heiman.
— Nei, þetta er alltsaman mér
að kenna. Ég tók það allt í einu
í mig í morgun, að fara.. mér
fannst snögglega ég vera orðin
södd á París.. þú veizt hvað ég
er duttlungafull. Ég vissi ekki
einusinni þá, hvort ég fengi nokk
urt flugfar.
Hún brosti. — Það sýnist aUt
vera í bezta lagi hérna. Þú hlýtur
að hafa orðið að taka til hendi.
— Þakka þér fyrir.
— Ég talaði við hr. Fauré I
síma í morgun, sagði Karólína.
-—Hann virðist afskaplega hrif
inn af þér.
ig þið notið auglýsingiaspjöldin!
— Það skulið þér bara gera,
Markús.... Þér hafið fullan rétt
alveg á sama!
— Heyrið þér, Markús, ég vildi
láta yður vita að ég er ekkert
til þess.... Og okkur stendur sérlega hrifinn af þessari Goody-
gooo-herferð, en ég er aðeins
ráðalítill hluit’hafi í félaginu....
Og við höfurn þegar varið miklu
fé í þetta!!
Sflíltvarpiö
Föstudagur 26. maf.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Morgunleikfiml. — 8:15 Tónleikar
— 8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikar.
— 10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp. (Tónl. — 12:25
Fréttir, tilk. og tónl.).
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og tilk.
— 16:05 Tónleikar. — 16:30 Veð-
urfregnir).
18:30 Tónleikar: Harmonikulög.
18:50 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Efst á baugi (Tómas Karlsson og
Björgvin Guðmundsson).
20:30 Tónverk eftir Richard Wagner
(NCB-hljómsveitin í New York
leikur. Stjórnándi: Arthur Tosc-
anini):
a) ..Sigfried Idyll'*.
b) Forleikur að fyrsta liætti óp-
erunnar ,,Lohengrin".
20:55 Upplestur: Ljóð eftir Halldór
Helgason (Sigurður Skúlason
magister).
21:10 íslenzkir píanóleikarar kynna són
ötur Mozarts; X: Jón Nordal
leikur sónötu f C-dúr (K330).
21:30 Útvarpssagan: „Vítahringur" eft
ir Sigurd Hoel; V. (Arnheiður
Sigurðardóttir).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Garðyrkjuþáttur: Lárus Jónsson
búfræðikandidat talar um eyð-
ingu illgresis.
22:25 í léttum tón: Ella Fitzgerald
syngur lög eftir ieorge Gersh-
win.
23:00 Dagskrárlok.
Laugardagur 27. maí.
8:00 Morgunútvarp. (Bæn. — 8:05
Morgunleikfimi. — 8:15 Tónleikar
— 8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikar.
— 10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp. (Tónl. — 12:25
Fréttir, tilk. og tónl.).
12:55 Öskalög sjúklinga (Bryndís Sig
urjónsdóttir).
14:30 Laugardagslögin. — (15:00 Frett
ir).
16:00 Fréttir og tilkynningar.
Framhald laugardagslaganna.
16:30 Veðurfregnir.
18:30 Tómstundaþáttur barna og ungl.
(Jón Pálsson).
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Leikrit: „Einkalíf mömmu ‘, gam
anleikur eftir Victor Ruiz Iriarte.
Þýðandi: Sonja Diego. — Leik-
stjóri: Baldvin Halldórsson.
22:00 Fréttir og veðurfregntr.
1 ‘22:10 Danslög. — 24:00 Dagskrárlok.