Morgunblaðið - 04.07.1961, Síða 6

MORCUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 4. júlí 1961
Frá ársfurrdi Norræna g-Lsti- og veitingahúsasambandsins. —
IMorrænir hótel-
stjórar ocj veit-
ingamenn á
fundi hér
Forseti sambands þeirra er nú
Lúðvig Hjálmtýsson
1 GÆRMORGUN hófst hér í
Reykjavík ársfundur nor-
ræna gisti- og veitingahúsa-
sambandsins, Nordisk Hotel-
og Restaurantforbund, en
hann sitja nær 20 fulltrúar
frá Norðurlöndunum öllum.
Er þetta í þriðja »inn, sem
slíkur fundur er haldinn hér
á landi. ísland hefur verið
meðlimur sambandsins síðan
1948 og er Lúðvíg Hjálm-
týsson nú forseti þess.
Áður en fundarstörf byrjuðu
kl. 10,30 í gaermorgun, gafst
fréttamönnum kostur á að ræða
við þátttakendur stundarkorn
og fræðast nokkuð um starf-
semi sambandsins og fundarhald
ið hér.
Mörg mál rædd
Ársfundir eru haldnir til skipt
is á Norðurlöndunum og tekin
til meðferðar þau mál, sem efst
eru á baugi hverju sinni. Flutt-
ar eru Skýrslur um helztu við-
burði í hótel- og veitingamálum
aðildarlandanna undanfarandi
ár. Þá er að sjálfsögðu jafnan
rætt talsvert um starfsmanna-
hald og kjaramál, vínveitingar
o. fl. slíkt.
Að þessu sinni verður, auk
fastra mála, fjallað sérstaklega
Um svonefnd „kredit-kort“ ferða
manna, sem tekin hafa verið
upp í vaxandi mæli síðustu ár-
in og eru m.a. mikið notuð í
Bandaríkjunum. Geta ferða-
menn fengið slík kort gegn því
að setja ákveðna tryggingu og
síðan fengið tiltekna þjónustu á
þeim stöðum, sem þeir heim-
sækja, án þess að greiða út í
hönd — aðeins gegn áritun á
reikningana. Reikningarnir eru
svo jnnheimtir hjá þeim aðila,
sem gefur kortið út. — Þó að
kort þessi séu hagkvæm ferða-
mönnum, fylgja þeim agnúar,
sem máske bitna hvað helzt á
hótel- og gistihúsaeigendum. —
Munu hinir norrænu fulltrúar
bera saman bækur sínar um
þetta mál á fundinum.
Island — „litli bróðir“
Lúðvíg Hjálmtýsson, sem
stjórnar fundi sambandsins hér,
lét þess getið við fréttamenn,
að íslendingar hefðu í þessu
samstarfi, eins og sumum öðr-
um, verið eins konar „litli bróð-
ir.“ Þeir hefðu haft mikið gagn
og ánægju af aðild sinni, sem
m.a. hefði greitt fyrir því að
íslenzkir fagmenn færu til náms-
og kynnisdvalar á hinum Norð-
urlöndunum, þar sem margt
væri til fyrirmyndar á þessu
sviði. Með því nána samstarfi,
sem nú væri með Norðurlönd-
um öllum, hefði tekizt að stuðla
að æskilegri samræmingu á
þeirri þjónustu, sem haldið væri
uppi fyrir ferðamenn og aðra.
Aukin kynni þjóða
Ferðamálin væru mikilvægari
en margur hyggði, og hlutverk
veitinga- og gistihúsaeigenda í
þeim mikið. Hér á landi hefði
hið opinbera ekki stutt þá starf-
sem skyldi. En skilningur ráða-
manna í þessum efnum virtist
þó hafa tekið framförum á allra
seinustu árum.
Kynning manna af ólíku þjóð-
erni væri hvorki hégómi né
sóun á tíma og fjármunum. —
Hún yki skilning þjóða í milli
og bætti sambúð þeirra.
Þátttakendur I fundinum
Þátttakendurnir í fundinum
eru frá Danmörku þeir A. Vill-
ads Olsen, Marinus Nielsen og
Ljósm.: P. Thomsen.
H. Bendixen, frá Finnlandi Omi
Salo, frá Noregi Chr. F. Walter
og Tron Tönneberg, frá Svíþjóð
Tore Wretman, Dani Libenfeld,
Arne Edfeld, Per Zetterstedt og
Jan Henrik Örtergren; af Is-
lands hálfu sitja fundinn stjórn
Sambands veitinga- og gistihúsa
eigenda, sem skipuð er þeim
Lúðvíg Hjálmtýssyni, Pétri
Daníelssyni, Þorvaldi Guðmunds
syni, Ragnari Guðlaugssyni og
Halldóri Gröndal. — Auk fram-
antaldra eru á fundinum tveir
danskir gestir, E. Weinold og
Knud Ernst. Ritari fundarins er
Jón Magnússon, héraðsdómslög-
maður.
Norrænu fulltrúarnir komu
flestir hingað til lands á sunnu-
daginn. Svíarnir voru þó komn-
ir fyrr og brugðu gestgjafarnir
sér með þá í veiðiferð hér út á
flóann um helgina á sjóstanga-
veiðibátnum „Nóa“. Gestirnir
klæddust allir íslenzkum dugg-
arapeysum og veiddust 50 ýsur
og lýsur auk tveggja flatfiska.
Þótti ferðin öll hin ánægjuleg-
asta, enda veður gott. — Þátt-
takendur munu yfirleitt halda
heim aftur á miðvikudag, en
fundinum lýkur í kvöld.
Mikill áhugi fyrir
orlofi kveima
33. ársfundur S.S.K. var haldinn
að Selfossi dagana 1. og 2. júní
1961. Auk venjulegra aðalfund-
arstarfa voru kosnar orlofsnefnd-
ir fyrir Árnes- og Rangárvalla-
sýslur.
Á sl. sumri gekkst S.S.K. fyr-
ir því að 26 konur úr héraðinu
dvöldu á Laugarvatni í 7 daga
orlofsdvöl.
Mikill áhugi kom fram á fund-
inum fyrir orlofi húsmæðra og
lagði S.S.K. 8000.00 kr. í orlofs-
sjóð auk tillaga frá einstökum fé-
lögum. Samþykkt var að verja
happdrættissjóði til áhaldakaupa
fyrir Sjúkrahús Selfoss. Frú
Ragna Sigurðardóttir flutti er-
indi um garðyrkju. Auk þess
fluttu gestir fundarins þessi er-
indi Guðlaug Narfadóttir: Áfeng-
isvarnarmál, Sigríður J. Magnús-
son: Réttindamál kvenna, Stein-
unn Ingimundard.: Næringar-
efnafræði, Alls afgreiddi fundur-
inn 18 málefni.
Stjórn S.S.K. skipa þessar kon-
ur: Halldóra Guðmundsdóttir,
Miðengi, formaður, Anna Sigur-
karlsdóttir, Eyrarbakka ritari,
Halldóra Bjarnadóttir, Selfossi
gjaldkeri.
Sovét-kúbanskur
landbúnaður
LONDON, 1. júlí (Reuter). —
Moskvu-útv-arpið skýrði frá því
í dag, að yfir 1000 kúbönsk ung
menni hefðu komið til Sovét-
ríkjannia í gær og mundu þa-u
stiunda nám við iamdbúnaðar-
Skóla þar. Laust fyrir miðjan
síðiasta mánuð þess getið í Hav-
amna, að 300 ungir landbúnaðar-
verkiamenn frá Rússlandi hefðu
skömrnu áður byrjað störf á
sykurekrum fyrir utan höfuð-
borgina.
• „Slíkt hið sama“
Octogenarius skrifar:
Það var með nokkurri
undrun, en líka mikilli
ánægju að ég sá frá því sagt í
Morgunblaðinu núna á sunnu
daginn að Landsbanikimn hefði
tekið þann kostinn að minnast
ekki stórafmælis síns með át-
veizlu og vínflóði, heldur í
þess stað gefið 250,000 krón-
ur í barnaspítalasjóð Hrings
ins. Má miikið vera ef ekki
hefir fleirum farið líkt og
mér. Þetba er svo óli'kt tízk-
unni. Ella 'hefði ég ekki undr
ast. Og nú er mér spum: Er
þetta morgumroði nýrrar, vitr
ari og göfugri aldar, eða er
það bara stjörnuhrap sem lýs
ir upp himininn eitt andar-
tak? Við skulum að minsta
kosti láta þess rækilega get-
ið, ef vera mætti að það gæti
orðið öðrum til vakningar.
Og gleðja mundi það mig ef
kvenþjóðin vildi nú láta frá
sér heyra urn þenna atburð;
hún ætla ég að muni kunna
að meta hann. Ráðamenn bank
ans gerðu þarma að vísu ekki
annað en að rækja kristilega
þegnskyldu sína. En er það
ekki nobkuð oft að við ein-
mitt vanrækjum hana? Fáu
væri þá áfátt í þjóðfélaginu
ef svo væri ebki.
Hver var það sem bauð og
sagði: „Far þú og gjör slíkt
hið sama“?
Reykvíkingar og
bændastéttin

Reykvíkingur skrifar:
Fyrir nobkrum dögum rakst
ég á grein í Tímanuim eftir
Helga á Hrafnkelsstöðum,
sem hann nefnir „Þair sem
Hannes hímir á hundaþúfu
sinni“. Mér finnst greinin
kjamgóð og gengið þar beint
til verks, eins og íslenzkum
bónda sæmir. Helgi tók upp
hanzkan fyrir framámann
íslenzkrar bændastéttar. Er
það vel og drengilega gert og
rammíslenzkt. Væri gott að
íslenzkir bændur tækju sér
oftar penna í hönd og segðu
álit sitt, og þá á ég við hinn
óbreytta íslenzka bónda, kjam
góðan, raunsæan og vel hugs-
andi í garð nábúans. En það
sem mér fannst leiðinlegast
í þessari grein var það, hve
greinilega Helgi hefur smit-
ost af þeirri bakteríu, sem
félagslega vánþroskaðir menn
villja sprauta í sveitafólik, þ.
e. að við sem erum fæddir
og uppaldir í Reykjavík, lit-
um niður á bændastéttina.
Úr því að Helgi á Hrafnkels-
stöðum hefur smitast af þess
um vesælu bakteríusprautum,
hvað mætti maður halda um
þá bændur, sem hafa minna
samband við „tildurlýðinn í
Reykjavíik“, og kynnast hon-
um að miklu leyti í gegnum
einsýna pólutízka erindreka?
&
FERDIN AINIP
ÍK
♦ Við metum og
þökkum
Staðreyndin er sú, að við,
Reykvíkingar, göngum á eftir
hverjum bónda og bóndakonu,
sem til Reykjavíkur koma, og
grátbiðjum þau um að taka
af okkur börnin okkar og lofa
þeim að kynnast sveitalífinu,
skepnunum, kyrrðinni og öllu
því bezta, s>em ísienzk sveita.
menning hefur upp á að
bjóða. Við metum og þökk-
um þau góðu uppeldisáhrif,
sem gott bændafólk hefur á
börnin okkar.
Getum við sýnt á betri og
eðlilegri hátt, að við lítum
upp til hins óbreytta íslenzka
sveitafólks? Við, Reykvíking-
ar, höfium margir hverjir orð
ið fyrir góðum og gagnlegum
áhrifum af dvöl okkar í sveit
og allir eigum við anmað
hvort ættingja, eða vini með-
al sveitafóiliks. (Ég er sjálfuir
giftur komu, sem óist upp í
sveit til tvítugs). Þess vegna
sárnar okkur, þegar við verð
um varir við, að einhverjir
leggja trúnað á þennan auma
áróður.
Reykvíkingur.