Morgunblaðið - 08.11.1961, Page 17

Miðvikudagur 8. nóv. 1961
MORCT!*!HLAÐ1Ð
17
Aiexander -
' 1 TlMANUM 25. f. m. birtist
grein eftir „01sara“, með fyrir-
sögn „Svefn og vaka í Ölafsvík“,
og 31. s.m. áréttar Alexander
Stefánsson þessi ummæli „Ols-
ara“ og segir að hann muni hafa
stuðst við fréttir af fundi hrepps
nefndarirmar. Þannig gengst
Alexander við faðerni að „Óls-
ara“-greininni, því umrseddar
fréttir munu hafðar eftir Alexand
er sjálfum, þó að annar hafi
máske stjórnað tólum hans.
En hvernig er svo þessi frétta-
burður? „01sari“ segir, að ég hafi
gefið þá einstæðu yfirlýsingu að
ég toafi lofað Pétri, bankastjóra,
Benediktssyni því, í sambandi við
ráðningu manna, sem sveitarstj.
í Olafsvík fyrir tæpu ári, að inn-
heimta engin opinber gjöld af
Hraðfrystihúsi Ólafsvíkur. Þetta
eru helber ósannindi. Fyrst og
fremst átti Pétur bankastjóri eng
an þátt í því, að ég réðist til
Olafsvíkur, og gat því ekki sett
xnér nein skilyrði. Það var hrepps
tiefndin ein, sem því réði með at-
kvæðum allra hreppsnefndar-
xnanna, þar á meðal AleXanders.
I öðru lagi hef ég aldrei gefið
slíka yfirlýsingu og í þriðja lagi
toóf ég lögtak á ógreiddu útsvari
Hraðfrystihússins og hjá forstjóra
þess samtímis og hjá „fátækling-
«num“, sem „Ölsari“ talar um,
að ég hafi látið skrifa upp innan
stokksmuni hjá. Þess þurfti nú
raunar ekki, þar sem þeir eru
allir húseigendur, nema forstjór-
inn, og nægði það þeim til fram-
vísunar. Fátækt þessara manna
xná ennfremur marka á því, að
xiokkru síðar voru á þá lögð út-
svör og bar sá, sem lægstur var
kr. 8.500.00, einn var með kr.
18.400,00 og einn með kr.
24.000,00, hinir voru þar á milli.
Þessir „fátæklingar" toafa nú
flestir greitt upp sínar lögtaks-
kröfur og sumir þeirra auk þess
!hið nýja útsvar, svo einhver aura
ráð virðast toafa verið þar fyrir
hendi. Það skal tekið fram, að
sumir þessara manna hafa viður
kennt, að dráttur þessi á greiðsl-
um, væri þeirra eigin sök og
getið þess um leið. að það mundi
ekki henda þá aftur, en ehgin
iþeirra befur álasað mér fyrir
ixinheimtuaðferðina. Þeir eru í
því efnl, sem öðru, drengilegri
en sögusmetturnar. Um inn-
heimtu hjá Hraðfrystihúsinu er
það að segja, að ég hafði lofað
að fresta framkvæmd lögtaks-
ins um stuttan tíma eða þar til
búið væri að afgreiða lán þeirra
við Stofnlónadeild Landsbank-
ans, þessa gátu þeir raunar kraf-
ist að lögum. Þrátt fyrir þetta
hafði Hraðfrystihúsið greitt, áð-
ur en „Ölsaragreinin" birtist,
4. maí hluta af þessari útsvars-
skuld sinni, og nú er greiðslu
hen-nar að fullu 1-okið. Eins og
sjá má af framanrituðu, hefur
Hraðfrystihúsið engrar ívilnunar
xiotið fra-m yfir aðra gjaldendur,
svem hafið var lögtak hjá, allir
fengu fres-t og ég vona að ekki
þurfi að koma til frek-ari aðgerða
gagnvart neinum þeirra.
Um útsvarsinnheimtuna að
Bðru leyti skal það fúslega viður-
kennt, að hún er ekki komin í
það horf sem þarf að vera. Þetta
stafar af því, að hin mesta óregla
var komin á útsvarsál-agninguna
og innheimtu útsvaranna, þegar
ég tók við sveitarstjórastörfum.
T. d. var ekki búið að leggj-a á
útsvör 1960 fyrr en í nóv. s.l. Þá
voru útsvörin rúmlega 2 milljón-
ir króna. Síðan ég tók við 1. nóv.
1960 til 1. nóv. 1961 hef ég inn-
heimt útsvör að upphæð rúml.
kr. 2.400.000,00, það rniðar því í
rétta átt, en hins vég-ar ekki hægt
eð búast við, að þessu verði kippt
í lag á ein-u ári.
Ærið fipast Alexander & Co.
vopnaburðurinn í herferðinni á
hendur mér, þegar þeir leggjast
svo lágt, að rógbem sveitarfélag-
ið fyrir vanskil á launum verka-
xnanna. Hreppsfélagið hefux haft
talsvert miklar framkvæmdir
•neð höndurn á þessu ári. Verið
@r að endurbæta hafnarbryggj-
tma og var áætl-að að það kostaði
yfir 100 þús. kr. Dýpkun hafnar-
innar er líka í framkvæmd, er
gert ráð fyrir að með því fáist
viðlegupláiss fyrir 3 báta til við-
bótar. 1 byggingu er slökkvistöð
og lögreglustöð. Irögreglu-stöðin
hefur orðið þessum mönnum
xnikill ásteitingarsteinn, og eigna
xnór alla tilkomu hennar, en
raunar eru þessar framkvæmdir
allar ákveðnar a-f hreppsnefnd-
i-nni. Lögreglustöðin verður
mynd-arlegt hús og væntamlega
fullnægjandi um langa framtíð.
Auk fangaklefa, snyrtiherbergja
og varðstofu, er á neðri hæðinni
dómsalur og skrifstofa fyrir sýslu
mann, þegar han-n geg-nir störfum
sínum í Ölafsvík. A efri hæðinni
á að vera íbúð fyrir löggæzlu-
m-ann og skrifstofur fyrir hrepp-
inn. Auk þessara fr-amkvæmda,
hafa verið lagðar tvær nýja-r göt-
ur og eldri götux endurbættar
m.m. Allt þetta hefur kostað
mi'kla vinnu og peninga. Til að
sýna sannleiksgil-di í umsögn
Alexanders & Co. eru hér birtar
umsagnir tveggja aðalverkstjóra
við þessar framkvæmdir.
1. Ut af ummælum í grein,
s-em birtist í Tíman-um 25. þ.m.
undir fyrirsögninni „Svefn og
vaka í Ólafsvík“ vil ég, sem
yfirsmiður og verkstjóri við bygg
ingarframkvæmdir hreppsins hér
á staðnum, taka það fram, að
aldrei hefur staðið á kaupgreiðsl
um frá sveitarstjóra til mín eða
þeirra smiða og verkamann-a,
sem hjá mér hafa unnið. Hefur
kaupgreiðsla jafnian farið fram
jafnóðum og vinnuskrár hafa
v-erið lagðar fram.
Eftir því, sem ég þekki bezt
til, eru ummæli greinarhöfundar
að öðru leyti, um tregðu á kaup-
greiðslu frá hreppnum algjörlega
rangar.
Olafsvík, 28. okt. 1961.
Sveinbjörnr SiertrygKsson,
byffffingameistari.
2. Að gefnu tilefni, vil ég
lýsa því yfir, að frá því ég hóf
verkstjórn við hafnatrframkvæmd
ir í Olafsvík þann 11. sept. s.l.
hafa allar launagreiðslur til
v-erkaman-n-a og amnara, s-em unn-
ið bafa við hafnarframkvæmd-
irnar, farið fram vikulega og
aldrei staðið á greiðslu til þeirra
framkvæmda. Og sk-al því tekið
fram, að öll fyrirgreiðsla af hendi
svei-tarstjóra, Ha-nnesi Jónssyni,
hefur verði til f--rirmyndar hv-að
þessar hafnarframkvæm-dir snert
ir.
Ölafsvík. 1. nóv. 1961.
Guðm. Hjartarson,
verkstjóri.
Eg hef nú svarað þeim atrið-
u-m í áðum-efndu-m blaðagrein-
um, sem beinlínis virðast skrif-
aðar til að veikj-a traust hrepps-
ins út á við og skapa óánægju
og erfiðleika á in-nheimtu útsvara
heimia \ Olafsvík. Ég veit að allir
sanngja-rnir m-enn í Ölafsvík for-
dæm-a þessi blaðaskrif þeirra fé-
laga og telja þau ósanngjör-n og
sk-aðleg.
Þó að ég ætli ekki að sinni,
að -svaæa hinum rætnisl-egu árás
um á mig persónulega, þá get ég
ekki neitað mér um þá ánaégju
að minnast lítillega á þá andlegu
’hveisu, sem virðist haf-a heltekið
þá félaga við end-urkjör mi-tt í
sveitarstjórastarfið. Ég get ekki
betur séð, en að ég megi vera
ánægður með það fylgi, sem ég
hafði. Þrír stjómmálaflokkar
stóðu að þeirri ráðnin-gu og ýms-
ir af beztu mönnum Framsókn-
arflokksins viðurkenna, að ýmis
legt gott hafi leitt af komu minni
til Ölafsvíkur, hvað sem líður
hæfni minni til sveitarstjórnar.
Þeir telja því ekki rétt að breyta
um þann stutta tíma, sem eftir
er til hreppsnefndarkosning-a,
enda g-at Alexander ekki bent á
neinn m-ann til starfans, sem aðr-
ir hreppsnefndarmenn gátu fellt
sig við.
Greinarhöfund-ar segja að
„tveir hrepp'.sn-efndarmenn, sem
þekktir em að víðsýn-i og hygg-
1 indum“ hafi verið mér andstæð-
ir. Eg h-eld, að Alex-ander æ-tti að
takmark-a þessa andstöðu við
sjálfan sig, þó að han-n telji sig
bæði víðsýnan og hygginn.
Hinn maðurinn, Guðbrandur
Vigfússon, sem fyllilega á skilið
þau ummæli, sm höfð eru um
hæfilei-ka hans, hefur gert mér
fulla grein fyrir afstöðu sinni og
læt ég mér hana vel lynda. Þá
undrast greinrahöfu-ndar yfir því
vald-i, sem ég hafi á tveimur
verkalýðsleiðtogum. Það er eins
og Alexander geti ekki hugsað
sér neitt samstarf, nema ein-
hver einræðisherra sitji þar í
valdastóli og segi fyrir verkum,
en ætli mönnum í Ólafsvík þyki
ekki það seyði súrt, sem eigendur
þeirra fyrirtækja, sem h-ann hef-
ur stjórnað, hafa orðið að súpa
fyrir einræði hans og ráðdeild-
arleysi.
Ann-ars skil ég ekkext í
Alex-ander, að gera þetta mál að
umræðuefni í dálkum Tímans,
þar sem hann beið svo herfilegan
ósigu-r.
Eg vil svo að lokum nota tæki-
færið og hvetja alla útsvars-
gjaldendur í Ólafsvk til að greiða
útsvarsskuldir sínax sem fyrst,
svo hægt sé -að ljúka fra-mkvæmd
um og undirbúi, aðrar nýjar. —
Utvegsmenn og sjómenn! Það er
stórt átak, sem verið er að gera
til að bæta aðstöðu yðar við höfn
ina. Lá-tið sjá, að þér kunnið að
meta það og greiðið útsvör yðar.
Landmenn! Stuðningur við út-
gerðina er atvinnutryggin-g yð-ar.
Leggjumst því öll á eitt og styðj-
u-m sveit-arsjóðinn m-eð því að
greiða útsvörin.
Mér er ekki ljúft að beita
hörk-u við innheimtuna né standa
í illdeilum út af málefnu-m
hreppsi-n-s, en hvort tveg-gja verð-
ur að ske, ef annað dugar ekki.
Pt. Reykjavík, 5. nóv. ’61.
Hannes Jónsson.
— Stúdeniafélagið
Frarnh. af bls. 13.
syni á það, að íslendingar hefðu
ekki alltaf átt atvinnutæki sín
sjálfir og væri skemmst að minn
ast yfirráða Dana hérlendis. Á
sumum sviðum gæti verið betra
að útlendingar ættu atvinnutæki
á íslandi, en að þau væru alls
ekki til. Mikil orka rynni ónotuð
til sjávar. önnur ryki u-pp í hvera
gufu án þess að það kæmi nokkr
um að gagni. Landsmenn verða
að búa í haginn fyrir þann
fjölda, sem við bætist á hverju
ári. Þeim þyrfti að sjá fyrir verk
efnum á næstu árum, og það
væru takmörk fyrir því hvað út-
vegurinn og landbúnaður gætu
tekið við miklu. Ræðumaður
kvast vilja bend-a Alfreð Gísla-
syni á það, að enginn vandi væri
að segja ljótar sögur um nýlendu
kúgun. Um nýlendukúgun væri
tæpas-t að ræða nema fyrir a-ust-
an járntjald á vegum Sovétríkj-
anna og Kína. Þar hefði mermta-
fólk verið stráfellt í sumum
löndu-m og heilar þjóðir flutt-
ar um set. Afstaðan til ný-
lendanna hefði brey-tzt á Vestur-
löndum á sama tím-a og þessi
ósköp gerðust fyrir austan. Hjálp
við hin vanþróuðu ríki væri nú
helzta verkefni þeirra. Heilbrigð
samvinna hins stóra og smáa
væri ráðandi í heiminum í dag.
Um það er að ræða sagði Pétur
Benediktss-on að nýta orku sem
nú er ónotuð og að afla smá-
iðnaðinum ódýrrar orku sem að-
eins fæst með stórvirkj-unum.
Það er ekki vanmat á sjávarút-
vegi né landbúnaði. þótt við
viljum renna fleiri stoðum undir
efnahag þjóðarinnar.
Þá tók til máls Gísli Gunnars-
son. Benti hann í fyrstu á mis-
muninn á fjárfestingu Dana og
Norðmanna hér á landi fyrr á
tímum. Norðmenn hefðu unnið
mikið starf við að byggja upp
sjávarpláss út um land. Væri hér
um allt aðra og betri fjárfestingu
að ræða en þá sem nú væri fyrir-
huguð. Þá ræddi Gís-li ummæli
síðasta ræðumanns um hýlendu-
kúgunina í Sovétríkjunum og
kvaðst fúslega viðurkenna að
mikil harka hefði ríkt þar á
Stalinstímanum. Var þeirri yfir-
lýsingu mjög fagnað af fundar-
mönn-um.
Að lokum tóku frummælendur
aftur til máls. Steingrímur Her-
mannsson kvaðst ekki sammála
Kristjáni Friðrikssyni um það að
smáiðnaðurinn gæti staðið undir
þeirri au-kningu þjóðarfram-
leiðslunnar sem verða þyrfti.
Hins vegar m-undi alls konar smá
iðnaður rísa upp í skjóli stór-
iðnaðar. Erfitt væri að fullyrð-a
á hvaða atvinnugreinar ætti að
leggja áherzlu. Benda mætti á
að þjóðarbúskapur Norðmanna
Slow/Talk
r SCtENTIST5 PLAN
BOUNCING RADIO SIGNALS ’
OFF TWE PLANET JUPITER-
ALMOST 500AMLLION
MILES AWAY. STAKTING
FROM GOLDSTONE,
CALIFORNIA /TH E SEtlDER'S
VOICE WILLTRAVEL 186,300
MILES PER SECOND—
BUT WON'T R6ACH W0CMERA,
AUSTRALIA.UNTIL
88.MINUTES LATER.
Vísindamenn leggja á ráð
um að endurvarpa útvarps-
bylgjum frá reikistjörnunni
Júpíter, um 500 milljón mílur
frá jörðu. Útvarpsgeislinn
verður sendur frá Goldstone
hefði orðið því öruggari, sem
atvinnugreinarnar hefðu orðið
fjölbreyttari. Við ættum að
sækj-ast eftir erlend-u fjármagni
til þess að öðlast tækni og
reynslu í nýj-um atvinnugreinum.
Ekki væri ástæða til að bera að-
stöðu okkar saman við aðstöðu
nýlenduþjóðann-a. Við værum
full-gildir aðilar við samninga-
borðið.
Ræðumaður tók dæmi til þess
að sýna hagkvæmni erl-ends á-
hættufjármagns fyrir þjóðarbú-
skapinn og byggði það á upp-
lýsingum erlends alúminíumfyrir
tækis. Ágóði af 100.000 tn alúm-
iníum verksmiðju, sem kostaði
um 4000 millj. ísl. kr. yrði á ári
hverju u-m 200 millj. kr. Vinn-u-
launagreiðslur yrðu um 200
millj. kr., flutningur með ísl.
skipum yrði um 40 millj. kr. Hið
erlenda fyrirtæki taldi eðlilegt
að greiða í skatta 150 millj. kr.
og við slíkt fyrirtæki mundu
vinna 1000 manns. Óskað yrði
eftir 10% yfirfærslu á arði. Fyrir
hvern einn mann. sem ynni í
verksmiðjunni, mundu 5 menn
fá vinnu utan henn-ar. En m.esti
hagnað-ur þjóðarinnar yrði sá
fjölbreýtti smáiðnaður sem upp
risi í skjóli slíkrar verksmiðj-u.
Síðari frummælondi Alfreð
Gíslason mælti að lokum nokkur
orð og óskaði svars við þeirri
spurningu hvort einhver tak-
mörk ættu að vera fyrir erlendri
fjárfestingu. Var honum svarað
því til, að vissulega ætti það
að vera. Þá óskaði Alfreð svars
í Kaliforníu. Hann mun ferð-
ast 186,300 mílur á sekúndu,
en engu að síður tekur það
hann 88 mínútur að komast til
Woomera í Ástralíu.
við því hvort alúminíumverk-
smiðja, sem kostaði 4000 millj.
kr., seiri vseri gífurlega mikið á
íslenzkan mælikvarða. færi ekki
út fyrir þau takmörk, Því var til
svarað, að mestu máli skipti
hversu margir ynn-u við slíkt
fyrirtæki og væru það í þessu
tilfelli um 1000 manns, sem eklki
væri hægt að telja, að það hefði
neinar hættur í för með sér fyrir
þjóðina.
Landmaiinalaiiga-
kvöld hjá Ferða-
félaginu
UNDANFARNA vetur hefur
Ferðafélag íslands haft kvöld-
vökur, sem bundnar eru við vi-ssa
staði, er eftirsóttir eru af ferða-
mönn-um, og haft Þórsmerkur-
kvöld, Kjalarkvöld o. s. frv. og
hafa þær verið mjög vel sóttar.
Kvöldvaka félagsins í kvöld í
Sjálfstæðishúsinu nefriist Land-
mannakvöld. og verður þar
skemmti- og fræðsluefni um
Landmannaiaugar.
Á kvöldvökunni mun Hallgrím
ur Jónasson flytja erindi um
Landmannalaugar, Jón Eyþórs-
son les upp og Sigurður Þórarins
son lýsir eldstöðvum á Land-
mannaleið. Verða sýndar myndir
til skýringar þessum erindum. Á
eftir verður svo myndagetraun
og að síðustu dans til kl. 24.
REYNIÐ </í€adduu
t mmj m I I I II l——II —i\r
HITUN
BIALADDIN GEISLAOFN
Gefur skjótan, öruggan og
þægilegan lit. <
Gljábrénndur í kaffibrúnum
jit.
LÝ5ING
ALADDIN BORÐ-LAMPI
Mjög öruggur og gefur góða og
þægilega birtu. Fallegt útlit,
SILckoM (x) húðaður. Borð,
vegg og hengilampar fáanlegir.
*) Vörumerkl
Aladdin Industries Ltd., Aladdin Bulding, Greenlord, England.