Morgunblaðið - 10.11.1961, Blaðsíða 6

6
MORCTJlVTilAÐIfí
F5stuc!apur 10. nóv. 1961
Bridge
TVIMENN3 NGSKEPPNI Bridge
félags kvenna er lokið. Sigurveg-
arar urðu Krjstjana og Halla með
963 stig.
2) Rósa — Sigríður 919
3) Elin — itósa 917
4) Petrína — Sigríður 906
5) Asgerður — Laufey 896
61 Asta M. — Ingibjörg 890
7) Asta — Kristín 888
8) Sigurbjcrg — Rannveig 883
9) Guðrúii E. Guðrún H. 881
10) Júliana — Anna 869
11) Sigríður — Kristrún 867
12) Margrét Asg. — Guðrún 862
ÞRIÐJA umferð í tvímennings-
keppni œeistaraflokks Bridgefé-
lags R-ykjavíkur fór fram s.L
þriðjudagskvöJd. 16 efstu pörin
eru nú sem bér segir:
1. Símon — Þorgeir 1625
2. Eggerf — Þórir 1624
3. Arni M. — Benedikt 1561
4. Einar — Gunnar 1561
5 Asbjörn — Vilhjálmur 1467
6. Guðjonrisen — Jóhann 1466
7. Asmundur — Hjalti 1455
8. Jón Ara — Sigurður 1425
9. Jakob — Jón Bj. 1415
10. Kristinn — Lárus 1412
11. Brar.dur — Olafur 1404
12. Ivar — Ragnar 1400
13. Hiímar — Rafn 1400
14. Jóharn — Sigurður 1383
15 Sigurþór — Stefán 1365
16. Asta — Rósa 1353
HVE oft tapast ekki spil, eins
og það, sem hér fer á eftir,
þótt það eigi auðveldlega að
vinnast ef spilarinn athugar
sinn gang.
Suður var sagnhafi í 4
spöðum og Vestur lét út tigul-
drottningu.
* 10 9 8 4
Á K D
♦ 4 3 2
+ Á K 2
A 2 ♦ D G 7 3
V G 9 8 N V 10 7 6 3
♦ D G 10 v A# 7 6
9 8 D 10 8
4» G 9 7 3 s
A Á K 6 5
V 5 4 2
♦ Á K 5
+ 6 5 4
Suður drap tiguldrottninguna
heima með ás. Án þess að hugsa
sig um tók hann því næst ás og
kóng í spaða og þá kom sann-
leikurinn í ljós, Austur fær 2
slagi á spaða. Auk þess kemst
Suður ekki hjá því að gefa
einn slag á tigul og einn slag á
lauf. Spilið varð þannig einn
niður.
Gætinn spilari hefði ekki tap-
að þessu spili, því hann gefur
aldrei nema einn slag á tromp.
Fyrst á að taka spaðaás og er
það gert til að sjá hvort annar
hvor andstæðinganna ei^a drottn
ingu eða gosa í spaða sem ein-
spil, því næst fer hann inn á
borðið og lætur út spaða 10. Ef
lágur spaði kemur frá Austri,
þá er tíunni svínað, Ef Vest-
ur getur drepið tíuna þá fá A—
V aðeins einn slag á spaða, því
síðasti spaðinn fellur í kónginn.
Ef spaðinn er aftur á móti
skiptur eins og í spilinu hér að
framan, þá fær Suður slaginn á
tíuna og spaðadrottning eða gosi
falla í kóng og A—V fá aðeins
einn slag á spaða.
Er spil þetta gott dæmi um
hve varfærni er nauðsynleg og
ávallt rétt að reikna með því
versta.
2200 tunnur
til Akraness
Akianesi, 8. nóv.
I DAG iönduðu hér sjö bátar
síld, samtals um 2200 tunnum,
þótt talsverð alda væri hjá þeim
á miðunum. Anna var aflahæst
með 582 tunnur, þá Höfrungur
II. 475, Haraldur 355, og Skipa-
skagi 325 tunnur. Síldin er bæði
stór og feit, ekkert fyrir neðan
millisíld. Um % síldarinnar er
saltað en hitt hraðfryst.
Fjórir triliubátar voru á sjó í
dag með jínu og fiskaði enginn
undir tonni. Sæljónið var hæst
með 1400 kíió — Oddur.
Hannes Pétursson
Þrjár nýjar
Helgafellsbækur
FRÁ Helgafellsútgáfunni bárust
í dag þrjár nýjar bækur. „Sögur
að norðan" eftir Hannes Péturs-
son. „Sumardagar" egtir Sigurð
Thorlacius og „Rauði hatturinn"
eftir Ásgerði Búadóttur, listmál-
ara. Hannes Pétursson er þjóð-
kunnur sem ljóðskáld, en þetta
er fyrsta bók hans í óbundnu
máli. Eru í bókinni 12 sögur eða
frásöguþættir.Skyttan, Einkennis
húfan, Ferð inn í fjallamyrkrið,
Landslag ferðast milli glugga,
Maður í .tjaldi, Brúarvígslan.
Fæddur úrsmiður, Hesturinn
Sigurfari, Kvenfólk og brenni-
vín, í djúpum skörðum. Spilað á
orgel, 1 haustbrimunum. Bókin
er 162 bls. prentuð í Helgafelli
og kápa eftir Hafstein Aust-
mann. Bókin er mjög fallega út-
gefin.
Sumardagar eftir Sigurð
Thorlacius kom fyrst út fyrir 20
árum. Nýja útgáfan frá Helga-
felli er prýdd gömlu myndunum
að mestu, nokkrar nýjar. Útgáf-
an er fallega gerð.
,.Rauði hatturinn" eftir Ás-
gerði Búadóttur er nýstárleg bók,
litprentuð, en texti er á fimm
tungumálum, ensku. þýzku,
dönsku og frönsku, auk íslenzku.
Ný höfn lífsskilyrði
segir Sveinn Jónsson i Höfnum
FYRIR nokkru leit inn á ritstjórn
blaðsins Sveinn Jónsson form.
Verkalýðsfélagsins í Höfnum og
bílstjór: hjá hraðfrystihúsinu þar.
Var hana inntur eftir almennum
fréttum úr plássinu og kom þá í
Ijós að þeir Hafnarmenn eiga við
ýmsa örðugieika að etja, og ber
þar hæst hinn ófullgerði hafnar-
gai ður.
— Það var nokkru eftir 1950,
sem byrjað var á hafnargarði hér
og unnið við hann í áföngum
næstu árin. I vor var garðurinn
svo orðinn urn 200 metra langur
og aðeins eftir einir 7 eða 8 metr-
ai út á klöpp, sem þarna er. Og
pegar náð hefir verið þangað er
ekki annað eftir til þess að hér
skapist viðunanleg höfn fyrir vél
báta en gera nokkra beyju á garð
mn. Verkið var boðið út og var
í ráði að byggingarfélagið Goði
? Reykjavík tæki það að sér fyrir
eina mtiíjón króna. En þá strand-
aði á láni til að fullgera verkið-
því að hreppnum vantaði 600 þús.
kr. Af ltunnugum er talið að
þessa neninga hefði mátt fá úr
Atvinnutryggingasjóði, sem ýmis
bæjarfélög hafa fengið peninga
úr til framkvæmda. En Hafnar-
hreppur er ekki aðili að þessum
sjóði og því var ekki hægt að fá
þar peninga.
Og Sveinn heldur áfram: —
Það er kunnara en frá þurfi að
segja, að Hafnirnar liggja hvað
bezt allra síaða hér á Suðurnesj-
um við hmurri auðugu fiskimið-
um. Héðan er örstutt að sækja á
miðin og aðstæður góðar, ef hafn
arskilyrði væru með öðrum
„Langir og erfiðir samningar"
hafnir um aðild Breta að Efnahagsbandalaginu
Brussél, 8. nóv.
S AMNIN GA VIÐRÆÐUR
n inntöku Bretlands í
Efnahagsbandalag séxveld-
anna hófust hér í dag, í nýrri
byggingu belgíska utanríkis-
ráðuneytisins. Fulltrúi Breta
í viðræðunum er Edward
Heath vara-utanríkisráðherra
sem hefur haft veg og vanda
af undirbúningi viðræðnanna
við sexveldin, fyrir hönd
Bretastjómar.
— ★ —
Fréttaritari brezka útvarpsins
lét svo um mæit i dag, að flest
benti til þess, að samningar þess
ir yrðu „langir og erfiðir". Að-
ilar vonast þó til, að þeir leiði
til inngöngu Breta í bandalagið
einhvern tíma á árinu 1963.
— ★ —
Fréttamaður Associated Press
við samningaviðræðumar í
Briissel telur upp helztu vanda-
málin — þannig: — Hvernig
unnt má vera að samræma að-
ild Breta að Efnahagsbandalag-
inu og skuldbindingar þeirra
við samveldislöndin. — Hvað
verður um önnur aðildarríki
Fríverzlunarsvæðisins (EFTA),
sem Bretar voru helztu hvata-
menn að — til mótvægis við
Efnahagsbandalagið. — Og loks
—• hversu langt Bretar geta
gengið í átt til nánari stjórn-
málasambands Vestur-Evrópu-
ríkjanna.
hætti. Ems og ástandið er nú, er
exki vegur að gera hér út stóra
vélbáta á vetrarvertíð. Það er
því mjög aðkallandi, að unninn
verði bráður bugur að því að
íu.'lgera hafnargarðinn, en það
myndi auka atvinnumöguleika
hér í plassinu geysilega. Áð vísu
eru gerðar hér út trillur, en það
er alls endis ófullnægjandi. Síð-
as+liðinn vetur var ekið fiski
hingað úr bát, sem lagði upp I
Keflavík, og var hann unninn
í hraðfrystihúsinu.
Og svo var það annað mál, sem
ég vildi litiiiega minnast á, hélt
Sveinn Jónsson áfram, en það
eru mjólkurflutningarnir hingað
í Hafnirnar Mjólkursamsalan
ekur mjóik hér út um öll Suður-
nes, nema bingað í plássið. Er
mjólkin, sem hingað á að fara,
skilin eftir við flugvallarhliðið,
og þaðan verður hreppurinn að
láta aka henni í plássið
daglega fyrir um 70—80 krónur.
Er slíkt i'yrirkomulag með öllu
óviðunardi, og er von okkar
Hafnarmanna, að samsalan verði
við ósk okkar um að flytja mjólk
ina hingað eins og til annarra
staða á Suðuinesjum.
Demókratar
fagna sigrum
NEW YORK, 8. nóv. — Mikill
fögnuður ríkti í röðum demó-
krata í dag, þegar það fékkst
staðfest, að Robert Wagner, fram
bjóðandi flokksins til borgar-
stjóraembættisins í New York,
hefði verið endurkjörinn með
nær 400 þúsund atkvæða meiri-
hluta — og, sem kom meira á
óvart, að demókratinn Richard
Hughes hefði sigrað fyrrverandi
verkalýðsmálaráðherra, James
Mitchell, við ríkisstjórakjörið í
New Jersey. — í Virginíu var
demókratinn Harrison kjörinn
ríkisstjóri, eins og við hafði verið
búizt.
★
Þegar Kennedy frétti úrslitin
í New Jersey, varð honum að
orði: — Já, ferðin þangað hefir
sannarlega borgað sig. Kennedy
tók þátt í kosningabaráttunni
með Hughes. Eisenhower, fyrrv.
forseti studdi einnig Mitchell á
virkan hátt.
• Vínland, ekki
Vinland
Þorsteinn Guðjónsson skrif
ar:
Mér þótti vænt um að sjá
fréttina um fundnar húsarúst
ir eftir forn-íslenzka land-
könnuði á Nýfundnalandi í
Mbl. í gær (5.11.) og þá jafn
framt hve fyrirsögnin var vel
valin: íslendingasögur sögðu
satt. Það er efalaust, að ís-
lendingásögur voru skrifaðar
með það fyrir augum að
segja satt, og sífellt kemur
eitthvað til að sanna að þetta
hefur að verulegu leyti tek-
izt. — Fræðimaðurinn Helge
Ingstad hefur unnið gott
verk og þarft og er ekki
ólíklegt að hann vinni sér
til talsverðrar frægðar með
þessu afreki sínu, sem hann
á einmitt því að þakka mest,
að hann tók til greina það
sem sögurnar segja.
En þó kemur eitt til greina,
sem gagnrýna verður hjá hon
um. í fréttinni (frá Skúla
Skúlasyni) segir að hann sé
með efasemdir um það að
nafnið Vínland sé rétt eftir
haft og að hann dragi í efa
að þangað hafi íslenzkir
menn komið, sem vínviður
vex í Norður-Ameríku, og að
hann „hallist að skýringu“
einhvers Söderbergs um það
að nafnið hafi verið Vinland,
kennt við vinjar. Þetta er
mesta fjarstæða og sprottin
af því þekkingarleysi á ís-
lenzku máli, sem of algengt
hefur verið meðal fræði-
manna á Norðurlöndum. Orð
ið vín ruglaðist ekki í munni
íslenzkra manna saman við
vin. Og ef til vill mætti
vænta þess, að einhver ís-
lenzkur menntamaður kæmi
því á framfæri við Helge
Ingstad, að til er vísa eftir
Þórhall veiðimann, sem fylgdi
Þorfinni Karlsefni vestur,
þar sem hann nöldrar um að
ekki sé enn fundið vínið, sem
sér hafi verið lofað. En þess
hafa leiðangursmenn einmitt
vænt sér, eftir frásögn Leifs
heppna og þeirra félaga af
sinni ferð, og fér þá ekki á
milli mála, að Vínland er
nafnið sem þeir völdu land-
inu.
Þá dettur mér það í hug,
að á þessum merkilegu forn-
leifafundum, sem snerta sögu
Ameríku, þyrfti að vekja at-
hygli meðal Bandaríkjamanna
og það rækilega og þar sem
eftir því yrði tekið, eins og
t. d. í stórblaðinu New York
Herald Tribune. Þar er jafn-
an gefið nokkurt rúm að-
sendu efni, að vísu helzt
frægustu mönnum þjóðanna,
í ritlist, stjórnmálum og vís-
indum, en einnig öðrum
stundum, ef þeim tekst vel
að halda á máli sínu, og hafa
eitthvað umtalsvert fram að
bera.
Þorsteinn Guðjónsson.