Morgunblaðið - 03.01.1962, Síða 6

6
MORGVTSBLÁÐIh
Miðvikudsgur 3. jan. 1962
ARAMOTIN
MORGUNBLAÐIÐ hafði í
gær samband við fréttarit-
ara sína víðsvegar á landinu
og fara frásagnir þeirra af
áramótunum úti á landi hér
á eftir:
Á AKUREYRI
AKUREYRI: — Það má segja að
þessi áramót hafi verið hin frið-
sælustu á Akureyri, en þær upp-
lýsingar gefur yfirlögregluþjónn-
inn Gísli ölafsson. Unglingarnir
efndu til ) ö—20 brenna í úthverf-
um bæjarins og þangað söfnuðust
þeir ásamt alimörgu fullorðnu
fólki og skenimti það sér vel við
að horfa á eldana. Af þessum
sökum var miðbærinn svo til
niannlaus og engir óknyttir eða
spjöll þar i frammi. Þá voru
einnig dansleikir fyrir unglinga,
einkum í gagnfræðaskólanum og
héit það þeim mjög frá því að
vera á götunni. Engin slys urðu
Og engar rúður brotnar en einn
maður var tekinn ölvaður við
akstur. Á miðnætti var allmikið
um smásprer.gingar og kínverja
í bænum. Einnig var skotið mörg-
um flugeldum og ártalið 1962
var tendrað með blysum í Yaðla-
heiði. Guðvarður Jónssön málara-
meistari frarrkvæmdi það, en
hann hefur staðið fyrir þessu
kyndlaártali sl. þrenn áramót.
Slökkviliðið var aldrei kvatt út
um áramótin, og var þetta einn-
ig mjög friðsælt kvöld hjá því.
. — St.E.Sig.
j -w*
Á HÚSAVÍK
HÚSAVÍK: — Menn kvöddu
gamla árið hér með gleði en eng-
um ólátum, en hér hafa aldrei
verið nein ólæti eða óspektir á
gamlárskvöld. Tvær brennur
voru í bænum, og við aðra þeirra
þeytti lúðrasveit Húsavíkur lúðra
sína. Dansleikur var í samkomu-
húsinu, sá fjölmennasti sem hér
hefur ver.ð haldinn. Sérstakan
svip setti það á bæinn að skipið
Helgafell kom hér í höfn um
miðnættið, ijosum prýtt stafna á
milli Og a miðnætti skutu skip
verjar mjög stórum Og fallegum
flugeldum. — Fréttaritari.
Á SEYÐISFIRÐl
SEYÐISFIRÐI: — Tvær myndar
legar brennur voru haldnar hér á
gamlárskvöld. Áramótafagnaður
hófst á miðnætti og fór mjög
sómasamlega fram. Mikið var um
flugelda í bænum en lítið um
sprengingar. Hér hefur verið
stirð tíð að undanförnu en á
gamlársdag skipti um veður og
kom þíðviðri. — Sveinn.
í HÖFN
HÖFN í Hornafirði: — Hér gekk
allt vel fyrir sig. Veður var prýði
legt. Þrjár brennur voru haldnar
Og safnaðist mikið af fólki að
þeim. Áramótadansleikur var
einnig haldinn og fór hann hið
bezta fram. Var þar mikið fjöl-
menni enda færð góð í héraðinu.
Mikið var skotið af flugeldum.
— Gunnar
nostra við gestina finnst
manni, að þeim þyki lítils-
virðing í að stan'da í snatti
fyrir viðskiptavinina og láta
undan duttlungum þeirra.
Ánægjulegar undanteikningar
eru auðvitað til, en því mið-
ur allt of fáar.
• Útvarpið á gamlárs-
kvöld
Útvarpshlustendur eiga von
á því að dagskráin á gamlárs-
kvöld sé bæði fjörug og fjöl«
skrúðug. Þeir munu því flest«
ir hafa orðið fyrir vombrigð.
um 31. desem/ber s.L, því að
dagskráin var í heild frámuna
lega léleg og því Jíkust, að
höndunum hefði verið kastað
til hennar í flýti. Skemmti.
legt léttmeti á fullan rétt á
sér, en þetta var ekki annað
en þynnka og linka, andlaust
og fyndnislaust. Á milli þátta
voru leikin sömu lögin og oft»
ast hafa glumið í eyrum hlust
enda allan ársins hring í óska
lagaþáttum og öðrum músík-
þáttum.
Bezta atriðið var skopstæl-
ing á lestri Kristmanns Guð«
mundssonar á framhaldssögu
sinni, og eins mun mörgum
hafa þótt gaman að heyra
Thor Vilihijálmsson og Kiljan
kvaka hvor upip í annan með
sömu raddlbrigðum, en í heild
var dagskráin algerlega mis-
heppnuð.
Á ÍSAFIRÐI
ÍSAFIRÐI: — Hér var veður
ekki sem bezt SV kaldi og rign-
ing öðru hvoru. í Stórurð var
kveikt í blysum sem mynduðu
ártalið 1961. Mikið var um flug-
elda í bænum. Áramótadansleik-
ir voru haldnir í samkomuhúsun-
um og fóru þeir vel fram. Fólk
dvaldist almennt heima við til
miðnættis og hlustaði á dagskrá
Ríkisútvarpsins og olli hún mikl-
um vonbrigðum. — AKS.
f NESKAUPSTAÐ
NESKAUPSTAÐ: — Hér gekk
nýja árið stórslysalaust í garð.
Bezta veður var bæði á gamlárs-
dag og nýársdag. Margt manna
safnaðist að brennum, sem haldn-
ar voru. Fóru 14 tunnur af olíu í
þá stærstu. Kveikt var í brenn-
unum um áttaleytið á gamlárs-
kvöid. Um kvöldið var dans-
leikur 1 barnaskólanum. Stóð
hann til kl. 4 á nýársdagsmorgun
og fór hið bezta fram. — Jakob.
í VESTMANNAEYJUM
VESTMANNAEYJUM: — Hér
fór allt hið bezta fram. Veðrið
var heldur leiðinlegt, rigningar-
suddi. Dansleikir voru í tveimur
húsum og fóru vel fram. Lög-
reglan segir að þetta hafi verið
rólegasta gamlárskvöldið í fjölda
ára. Mikið var skotið af flugeld-
um. Fjölmenni var mikið við
guðsþjónustur Og kirkjur fullar.
Um 40 brennur, smærri og stærri
voru hér á gamlárskvöld. —Björn
f BORGARNESI
BORGARNESI: — Áramótin fóru
hér vel fram. Kveikt var í tveim-
ur brennum og gengu Lionsfélag-
ar með blys um göturnar frá ann-
arri brennunni og að kirkjunni.
Var þaðan skotið miklu af flug-
eldum og kveikt á blysum. Ára-
mótafagnaður var í samkomuhús-
Aðalhlutverk í Kviksandi: Helga Bachmann, Gísli Halldórss., Steindór Hjörleifss., Brynj. Jóhanness.
Leikfélag Reykjavíkur
og Kviksandur
VÆRI ég að því spurður núna
um áramótin hvaða auðlind hafs
Og hauðurs eða stöfnun í þessu
landi, hefði átt mestan þátt í,
og lagt þar til mest að mörkum
inu um kvöldið. Fór hann hið
bezta fram og þurfti lögreglan
ekki að hafa afskipti af neinu.
Veðrið var heldur leiðinlegt, rign-
ingarsuddi undir kvöldið. —
— Hörður
ÁSAUÐÁRKRÖKI
SAUÐÁRKRÓKI: — Hér fóru
áraskiptin fram með miklum
glæsibrag og rólegheitum. Á gaml
ársdag dró úr frosti og hefur ver-
ið þíðviðri síðan. Hefur snjóa
mjög tekið upp. Allt var með
kyrrum kjörum á gamlárskvöld.
Hér var kveikt í einni stórri
brennu og tveimur minni og safn
aðist þangað margt fólk eftir
kirkju. Flugeldar voru og með
mesta móti. Kl. 11 hófst dans-
leikur í samkomuhúsinu. Var þar
mikill mannfjöldi Og fór fagn-
aðurinn vel fram. Á nýársdag
Frh. á bls. 18
að fínansera og efla hugmynda-
sköpun og framtak í landi okkar
á þessárri öld, gæti svo farið að
ég leiddi hjá mér að nefna þar
fyrst höfuðbankana tvo, Selvogs-
banka Og Seðlabankann. Væri
þetta samviskuspurning mundi ég
svara alveg hiklaust: Leikfélag
Reykjavíkur.
Það er að vísu ekki á mínu
færi, og kannske engra manna, að
rekja forsögu ýmsra snjallra hug-
mynda, sem orðið hafa fyrsta
hreyfiafl mikilla framfara og
stórra átaka, en ég hika ekki við
að fullyrða, að fleiri slíkra hug-
mynda hafa kviknað í gömlu
lðnó en öðrum húsum í þessari
borg.
Því miður hef ég allt mitt líf
haft of margar hugmyndir í hlut-
falli við fjármagn og alltaf skort
tíma fremur en atvinnu, en ég
hef þó sjaldan talið mig hafa ráð
á að missa af neinu því sem það
ódrepandi geníala fólk, til húsa
í þessum gamla timburhjalli, er
að berjast við að blása í anda sín-
um og gefa eilíft líf, að við meg-
um fá nýjar aflmiklar hugmynd-
ir að skapa úr framtíð okkar og
lært að þjóna guði og lífinu en.
ekki dauðanum og djöflinum.
Um þessar mundir er sýnt f
Iðnó eitt ihð dramatískasta verk,
sem þar hefir verið flutt fyrr og
síðar, Kviksandur. Aðalþátttak-
endur leiksins er lítil fjölskylda,
fullorðinn faðir (Brynjólfur Jó-
hannesson), synir hans (Gíslil
Halldórssön Og Steindór Hjörleifai
son) og tengdadóttir (Helga Bach
mann), auk nokkurra smáhlut-
verka. Eins og títt er í lífinu er
það glataði sonurinn, sem allir
jeggja sig fram um að bjarga,
í þetta sinn eiturlyfjanotandi. En
efni leiksins er um flest þau
vandamál, sem verða á vegi al-
menns fólks, og skiptast á grát-
hlægilegar senur og yfirþyrmandi
dramatískar og sorglegar. Allt
samið Og sviðsett af fránærri
snilli og auðskildri hverju barni.
Um leik þeirra fjögurra, sem
nefnd hafa verið, er það að segja,
að hann mun aldrei úr minni líða
þeim, sem á horfðu. Og sjálfum
fannst mér meðan á sýningunni
stóð að þáð væri hverjum manni
nægilegt lífsstarf að skila ein-
stökum hlutverkum leiksins al
svo sannfærarxdi krafti.
Mig langar að nota þennan nýj-
ársdagsmorgun, 1962, að hylia
það dugmikla og gáfaða fólk, sem
nú heldur á lofti heiðri hins 65
ára gamla L.R. með því að ráðast
í stórvirki á borð við leikritið
Kviksand.
R.J.
• Áttadagsgleðin
Mönnum ber almennt sam-
an um það, að áramótafagnað
ur stúdenta — áttadagsgleð-
in — í anddyri Háskólabíós
hafi heppnazt með ágætum.
Þar rikti glaumur og gleði
fram undir morgun; glaðir
glöddust með glöðum í sönn-
um stúdentaanda, E'f eitthvað
ætti að nefna, sem aflaga fór,
þá var það þjónustan. Fólíkið,
sem gekk um beina, gerði
sýnilega sitt bezta, en það var
bæði allt of fátt og óvant.
Skenkiborðið var allt of lít-
ið, og spillti það nokkuð
ánægju gesta að þurfa að
híma langalengi í kös til þess
að fá afgreiðslu. En úr þessu
verður áreiðanlega bætt um
næstu áramót, þvi að víst má
telja, að stúdentar skemmti
sér þarna framvegis á gaml-
árskvöld. Nú ætti sú bábilja
að vera að hverfa, að ekki
megi veita vín í húsakynnum,
sem háskólinn hefur yfir að
ráða, eins og sumir vildu vera
láta.
• Þjónar og þjónusta
Oft er fevartað undan stirð-
busahætti og dónaskap þjóna
á íslandi, og eru flestir senni-
lega orðnir leiðir á að heyra
meira nöldrað um það. Sann-
leikurinn mun vera sá, að of
margir menn í þjónastétt á
íslandi virðast einhvern veg-
inn skammast sín fyrir at-
vinnu sína, enda kippast sum-
ir við, ef þeir eru árvarpaðir
með þjónsheitinu. í stað þess
að leggja alúð við starfið og
UTIA LANDI