Morgunblaðið - 20.07.1962, Blaðsíða 11
Föstudagur 20. júlí 1962
MORCIJTSBLÁÐIÐ ^
11
L
Vi5 hittum þau
á Þingvöllum
■
ildur Á
— Frá mínu sjónarmiði er
búskapurinn hluti af prests-
skapnum. Prestinum er falin
jörðin, hann á að
henni ekki verri, helzt heldur
betri en hann fékk hana. f>að
er sr. Eggert Ólafsson, próf-
astur á Kvennabrekku í I>öl-
um, sem segir þetta.
Hann breytir líka eftir
þessari kenningu og býr
rausnarbúi. Hann kveðst hafa
á þriðja hundrað kindur, 5
-kýr en ekki fara að tíunda
hrossin, Hesturinn Sindri sem
h-ann situr á, er þessi orð
falla, er þó eitt af því sem
er tíundað, enda er Sindri
gæðingur, sendur í góðlhesta-
keppni af hestamannafélag-
inu Glað í Dalasýslu.
— Ef við viljum vera raun
sæ getum við sagt að ekki sé
hægt að vera prestur öðru
vísi en að reka búskap til að
auka tekjurnar og sjá fyrir
fjölskyldunni. Og efcki er
hægt að búa nú til dags nema
koma sér upp eigin vinnuafli.
— Og hvað hefur þér orð-
Varað við þátttöku
í „Heimsmötinu"
MORGUNBLAÐINU hefur bor-
izt eftirfarandi yfirlýsing frá
íslenzkum stúdentum, sem
stundað hafa nám í Helsinki:
„Vegna þess að talsverður
auglýsingaáróður hefur verið
hafður í frammi nú undanfarið
til að fá íslenzka æsku til þess
að fjölmenna á svokallað
„Heihismót æskunnar", sem
halda skal í Helsingfors nú á
næstunni, viljum við undirrit-
aðir, sem höfum verið við nám
í Finnlandi, og þekkjum tals-
vert hagi og hugsunarhátt
finnskrar æsku, benda á eftir-
farandi:
Mót þetta er haldið án þátt-
Góðhesturinn Sindri
En það þýðir ekki
hann segir.
gæti borið prestinn á annexíurnar.
að vera flott á hlutunum, eins og
„Snúa, messa svo og
taka saman á
ið ágengt á þínum 10 búskap-
arárum í að koma upp vinnu
afli? Hvað áttu mörg börn?
— Þau eru sjö. Maður hef
ur ekki verið alveg iðjuiaus,
hvorki nótt né nýtan dag.
— Eru prestlaunin svona
lág?
— Hvað er lágt og hvað er
'hátit nú á dö'gum. Hábt ef mað-
ur er nurlari, en lágt ef mað-
um vill lifa menningarlífi.
— En hvað gerirðu ef lang
þráður þurrkur kemur á
messudegi?
— Eg sný fyrir messu,
messa svo og tek saman eftir
messu. Það hentar ágætlega
að láta móa í töðuna milli kl.
12 og 4.
—Það líklega minnkar tekj
urnar af búinu hve illa árar
nú. Er spretta ekki léleg hjá
ykkur Dalamönnum, eins og
öðrum?
— Jæja, þetta er að lagast.
Maður reiknar roeð að fá 50%
út úr áburðinum miðað við
venjulegt suma-r. Nú gefur
þetta minni tekjur. Hjá mér
verður sláttur þremur vikum
seinni en venjulega, enda er
ég ekki farinn að slá enn.
Það verður nær enginn seinni
sláttur í þetta sinn.
— Kem-urðu ríðandi á gæð
ingi á annexíurnar? Hyaða
kirkjum þjónarðu annars auk
heima-kirk j u-nnar ?
— Kirkjurnar eru Stora
Vatnshorn í Haukadal og
Snófcsdalur, þar sem Daði
bjó. Nei, ég fer ekki ríðandi,
það þýðir ekki að vera floct
á hlutunum. Bara taka þessu
öllu eins og það er. Enda eiga
hugsjónir erfitt uppdráttar
nú á tímum. Það raunhæfa
virðist eiga bezt við.
— Þú varst reglulegt borg
arbarn, Eggert. Ekki kom okk
ur skólasystkynum þínuhi til
hugar að þú ættir eftir að
verða prófastur og mesti mekt
arbóndi.
— Nei, ég er alinn upp á
Skólavörðustígnu-m beint á
móti Þjóðviljanum, en þetta
varð nú úr mér samt. Eg var
þó í sveit á sumrin undir Eyja
fjöllum, þegar ég var strák-
ur. En á skólaárunum var ég
til sjós og hef alltaf haft gam
a-n af sjónu-m. Og nú er ég
búinn að vera 10 ár á Kvenna
brekku og held að ég kunni
ekki annars staðar betur við
mig.
Dalame-mn. það er skemmti
lega greint fólk og sögufróð-
leikur mikill i héraðinu hélt
sr. Eggert áfram Fólk talar
um sögupersónur eins og
gamla frændur og frænku-r,
enda héraðið sögusvið Sturl-
Sr. Eggert á Kvennabrekku
ungu og Laxdælu. Minn skóla~
lærdómur í sögu náði skammt
miðað við þjóðleiga erfð þessa
fólks. Fljótlega þurfti ég að
fara að rifja upp, en eftir að
ég fór að tengja atburðina
ákveðnum stöðum, hefi ég
lesið sögurnar hvað eftir ann
að. Eg hefi haft mikið gott af
d-völinni með Dalamönnu-m og
þroskast af sambúðinni við
þá.
En nú voru þessar sundur-
lausu samræður slitna-r, því
mannmargt var orðið í kring
um okkur og farið að taka
lagið. Og sr. Eggert kveður
við raust gamla stemmu, öll
um til mikillar ánægj-u.
— E.Pá
töku æskulýðssamtaka Finn-
lands, nema þeirra, sem rekin
eru á vegum kommúnista.
Æskulýðssamtökin hafa lýst því
yfir opinberlega, að þau vilji
enga aðild eiga að þessu móti,
og þau telji mjög ósækilegt, að
það verði haldið í Finnlandi.
Finnsku stúdentasamtökin hafa
lýst því yfir, að þau muni enga
fyrirgreiðslu veita, og öllum
dyrum stúdentagarða er lokað
fyrir dvalargestum þessa móts.
Sömuleiðis hafa flest gistiheim-
ili í Helsingfors ákveðið að
hýsa enga þátttakendur móts-
ins.
Finnska þjóðin er mjög gest-
risin að eðlisfari, og eiga út-
lendingar óvíða eins góðar við-
tökur vísar og þar. Sérstaklega
er gott að vera íslendingur í
Finnlandi, og er það e.t.v.
vegna þess m.a., að við höfum
eins og þeir átt í vök að verj-
ast gagnvart öflugri þjóðum.
Táknrænt er í því sambandi,
að báðar þjóðirnar urðu full-
valda um líkt leyti, Finnar
1917 og við 1918.
Finnar hafa, eftir að þeir
mynduðu fullvalda lýðræðis-
þjóðféiag, orðið að berjast til
að halda frelsi sínu og einmitt
við þau öfl, sem þeir telja, að
standi að baki fyrrnefndu
„heimsmótl æskunnar".
Þeir íslendingar, sem þátt
munu taka í móti þessu, geta
þess vegna búizt við köldum
móttökum af hálfu alls þorra
finnsku þjóðarinnar. Það mun
verða tekið eftir þátttakendum
mótsins í Finnlandi, og verður
það til að rýra álit finnsku
þjóðarinnar á fslendingum, ef
þátttaka þeirra verður mikil í
þessu móti.
Það er því von okkar, að ís-
lenzkt æskufólk hafi fyrr-
greindar staðreyndir í huga,
þegar það tekur afstöðu til
þátttöku í umræddu móti.
Benedikt Bogason,
verkfræðingur,
Sigurðui Thoroddsen,
stud. arch.“.
* KVIKMYNDIR
K
★ KVIKMYNDIR * KVIKMYNDIR *
rhy
* KVIKMYNDIR ★ SKRIFAR UM: * KVIKMYNDIR ★
Stjörnubíó: Hættulegur leikur.
MYND ÞESSI, sem er ensk-ame
rísk er byggð á skáldsögunni
„Forture is a Woman", eftir
Winston Gra-ham — Oliver Bran
well fulltrúi byggingarfélags í
London er sendur til Moreton
óðalsins vegna lítilsháttar íkvikn
unar, sem olli skemmdum á vel-
tryggðu málverki. Á óðalinu býr
gam-la frú Mioreton, Fracy sonur
hennar og kona hans Sara, en
h-ún hafði áður verið heitbundin
Oliver, er þau dvöldust í Kína.
— Erindi Olivers til Moreton’s
leiðir til þess að hann kemst að
þvi að einh-ver fæst við stórkost
legar málverkafalsanir þar við
bætist að síðar, er Oliver læðist
inn í Moreton-húsið til nánari
athugana, þá rekst hann á lík
Fracy’s í einni stofunni þar og
í sama mund verður hann var
við að eldur er í húsinu. Oliver
hafði grunað þau Fracy og Söru
um að stunda svik í hagnaðar-
skyni enda var það vitað, að
Fracy var sk-uldunum vafinn. Oli
ver segir Söru hispuslaust grun
sinn, en hún bregzt þannig við
að hann sannfærist um að hon
um hafi skj-átlast. Gömul ást
þeirra vaknar á ný og þau gift-
ast, en það verður til þess að
grunur fellur á Oliver að hann
hafi átt þátt í dauða Fracy’s til
þess að geta eignast Söru og kom
ist yfir hið mi-kla try-ggingarfé
vegna brunans á Moieton. Ber
ast böndin óþægilega að Oliver
og ýmislegt dulaf-ullt gerist nú í
kringum hann og Söru. — Að
lokum tekst þó Oliver að leiða
sannleikann í ljós, er kemur öll
um mjög á óvart.
Mynd þessi er mjög vel gerð
og spenna hennar svo mikil að
þar slaknar aldrei á, enda sagan
ágætlega sögð. Leikendurnir
fara einnig mjög vel með hlut-
verk sín. Einkum er prýðisgóður
leikur Jaoh Hawhin í hlutverki
Olivers. Arlene Dahl, sem fer
með hlutverk Söru er falleg kona
og leikur hennar einkar góður.
Fleiri ágætir leikarar fara þarna
með hl-utverk.
Laugarásbíó: Úlfar og menn.
I ÞESSARI itölsk-amerísfcu
mynd kynnumst við Ítalíu frá
annari hlið en við eigum að venj
ast.
Hér er það ekiki hið brosandi
sólarland við hið bláa Miðjarð-
arhaf, óskadraumur allra ferða-
langa, sem blasir við áhorfend-
unum, heldur fannkyngi og kuldi
fjallahéraðanna í Norður-Ítalíu
-þar sem gráðugir úlfar æða um
skógana í leit að bráð og sækja
jafnvel í mestu harðindunum
inn í þorpin og ráðast þar á búfé
manna og mennina sjálfa ef svo
ber undir. — Myndin sýnir okk
ur hina hörðu og oft hættulegu
lífsbaráttu fólksins þessum hér
uðu-m, viðureign þess við hina
soltnu úl-fa, sem tekst að bera
sigur af hólmi þrátt fyrir hin
skæðu vopn mannanna. Og inn
í myndina er fléttað áhrifamikil
ástarsaga Theresu, ekkjunn-ar
ungu og fríðu og Maserino’s hins
glaðværa og ágæta veiðimanns.
Mynd þessi er áhrifamikil og
ágætlega gerð. Er beinlínis furðu
legt hversu vel er sýnd heim-
sókn úlfanna í þorpið, árás þeirra
á búpeninginn, er liggur í hrönn
um dauður á blóðvellinum og
hin ógurlegu átök milli manns
og úlfs. Theresu leikur Silvana
Mangana, Petro Armandarez
leikur eiginmann hennar, sem
varð úlfunum að bráð, en Maser
inu leikur Yves Montand. Báð-
ir þessir menn fara afburðavel
með hlutverk sín. Þá er og mjög
góður leikur drengsins Guido
Golano’s, sem leikur son Ther-
esu.
Nokkur mistök voru á sýning
unni þegar ég sá hana, en von-
andi endurtekur það sig ekki, En
-hvað um það, — myndin er af-
bragðsgóð.
Fundur Sjálf-
stæðismanna
á Vopnafirði
Þriðjudaginn 3 júlí sl. var hald-
inn fundur i Sjálfstæðisfélagi
Vopnafjarðar og Skeggjastaða-
hrepps. Fundurinn var haldinn
á Vopnafirði.
Formaður félagsins séra Sig-
mar Torfasom, Skeggjastöðum
setti fundinn og stjórnaði hon-
um. Fundarritari var Jón Eiríks
son Vopnafirði.
Axel Jónsson fulltrúi fram-
kvæmdastjóra Sjálfstæðisflokks-
ins, flutti erindi um skipulag
Sjálfstæðisflokksins, og ræddi
sérstaklega um flokksstarfið í
Austurlandskjördæmi.
Nokkrar umræður urðu um
skipulagsmálin, og tóku þessir
til máls séra Sigmar Torfason,
Sigurjón Jónsson, verkstj. Vopna
firði, og Jónas Pétursson, alþing
ismaður.
Fundurinn kaus fulltnia í Full
trúaráð og kjördæmaráð Sjálf-
stæðisflokksins í Austurlands-
kjördæmi.
Stjórn lélagsins skipa: Séra
Sigmar Torfason, Skeggjastöð-
um formaður, Sigurjón Jónsson
Vopnafirði, Gunnar Jónsson,
Vopnafirði, Jón Eiríksson, Vopna
firði og Jósef Guðjónsson, Strand
höfn.