Morgunblaðið - 14.08.1962, Qupperneq 12

12
rMORGUNBLAÐ1Ð
_____________
Þriðjudagur 14. águst 1962
JltiwgmMftMfe
Ctgefandi: Hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir I>órðarson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
LÖGIN OG HANNIBAL
'C’ins og menn minnast boð-
aði Hannibal Valdimars-
son, forseti Alþýðusambands
íslands það í útvarpsræðu í
vor, að nú ættu verkalýðs-
félögin að grípa til þess ráðs
að auglýsa „kauptaxta“. Þau
væru ekkert upp á það kom-
in að semja við vinnuveit-
endur.
Við því var að búast að
einhver verkalýðsfélög tækju
fagnandi þessum boðskap
formanns samtaka sinna. —
Ekki væri ónýtt að geta bara
auglýst það kaup, sem hver
óskaði eftir að fá. I samræmi
við stefnu Hannibals Valdi-
marssonar voru síðan aug-
lýstir „kauptaxtar" á Akur-
eyri. Leit um skeið út fyrir
að Framsóknarmenn mundu
hafa samstöðu með kommún-
istum um það að sniðganga
og jafnvel • reyna að eyði-
leggja vinnulöggjöfina með
því að fallast á þessa „kaup-
taxta“.
Þegar á hólminn kom
rimnu Framsóknarmenn þó
og sömdu með öðrum vinnu-
veitendum á grundvelli
vinnulöggjafarinnar. Munu
þeir hafa óttazt svipaða for-
dæmingu og þeir urðu varir
við í fyrra, þegar SÍS stóð
að svikasamningunum með
kommúnistum.
Sunnanlands kaus eitt
launþegafélag að fara leið
forsetá ASÍ, þ.e.a.s. Tré-
smiðafélag Reykjavíkur, sem
auglýsti sinn „kauptaxta“.
Nú er fallinn í félagsdómi
dómur, sem tekur af öll tví-
mæli um það að slíkar að-
gerðir séu ólögmætar. Ef
slíkum „kauptaxta“ er mót-
mælt, þá jafngildir það
vinnustöðvim og verður með
málin að fara eins og um
verkfallsboðun sé að ræða. I
samræmi við þá niðurstöðu
hefur Trésmiðafélag Reykja-
víkur nú boðað verkfall frá
20. þ. m. Með aðgerðunum
hefur forysta félagsins því
stórskaðað félagsmenn, sem
misst hafa atvinnu, án þess
að nokkur árangur yrði.
Ljóst er af þessum dómi,
hve miklu tjóni Hannibal
Valdimarsson hefði getað
valdið launþegum almennt,
ef þeir hefðu hlýðnazt boði
hans og lagt út í ólögmætar
vinnudeilur. Er þetta ekki í
fyrsta skipti, sem sá maður
er þeim til óþurftar, sem
hann þykist vinna fyrir. Þeg
ar hann var forystumaður
Alþýðuflokksins munaði
minnstu að hann gengi af
þeim flokki dauðum. Sjálfur
hefur hann lýst því yfir, að
það sé sér að þakka að komm
únistar hafi ekki náð völdum
á íslandi. Verður sú yfirlýs-
ing vart skilin öðruvísi en
svo að hann geri sér grein
fyrir því, að það sé fyrir af-
skipti sín af málefnum komm
únistaflokksins, sem þar sé
nú upplausn, og áhrif flokks-
ins í þjóðmálum minnkandi,
og er það nálægt sanni.
í kommúnistaflokknum er
sú skoðun líka orðin almenn,
að losna þurfi við Hannibal
Valdimarsson, áður en hann
vinni flokknum meira tjón.
Meðal annars þess vegna tala
kommúnistar nú um að stofna
„nýjan“ flokk og leggja hið
svokallaða Alþýðubandalag
niður.
F. I B.
rins og kunnugt er hélt Fé-
lag íslenzkra bifreiðaeig-
enda uppi víðtækri vegaþjón
ustu um verzlunarmanna-
helgina. Hafði það bíla úti á
þjóðvegum til aðstoðar þeim
sem í vandræðum lentu og
komu mörgum til hjálpar.
Að undanfömu hefur með-
limum í Félagi íslenzkra bif-
reiðaeigenda fjölgað mjög.
Munu þeir nú vera hátt á
þriðja þúsunnd. Er þarna um
að ræða sameiginlegt átak
bifreiðaeigenda til að bæta
aðstöðu sína.
F.Í.B. heldur ekki einungis
uppi vegaþjónustu, heldur
berst það líka fyrir hagsmim
um bifreiðaeigenda almennt.
Þannig er megináhugamál fé
lagsins að vinna að bættu
vegakerfi, ekki sízt að fjöl-
fömustu vegimir, sem mjög
em úr sér gengnir, verði nú
endurbyggðir.
Með aukinni velmegun,
sem fylgir heilbrigðum
stjórnarháttum, eykst bíla-
eign landsmanna hröðum
skrefum. Þess vegna verður
ekki hjá því komizt að hlusta
á kröfur bifreiðaeigenda, og
F.Í.B. á sinn mikla þátt í því
að um allt land gera menn
sér nú gleggri grein fyrir því
en áður, hver nauðsyn það
er að bæta vegakerfið.
OFBELDIÐ
SKYGGIR Á
AFREKIN
Tll'eð sendingu mannaðra
geimfara á loft nú um
helgina unnu Rússar óneitan
lega mikið afrek, þótt al-
mennt séu menn þeirrar
skoðunar, að Krúsjeff sé far-
inn að efast um hvort skyn-
azYMvm.
Þær eru óneitanlega afar lík
ar stúlkurnar, sem hér á mynd
inni eru með Kennedy Banda
ríkjaforseta, enda eru þær fjór
burar. Myndin var tekin fyr
ir nokkrum dögum, en þær
voru í heimsókn hjá forsetan-
um ásamt fleiri unglingum
frá North Caroline. Stúlkurn-
ar eru 16 ára og heita allar
Mary. Talið frá vinstri: Mary
Alice, Mary Louise, Mary
Catherine, Mary Ann — og
eftirnafnið er Fultz.
Hér sjáum við nokkrar ung
ar spariklæddar blökkukonur
— þær voru fulltrúar Guineu
á kvennaþingi, sem nýlega
var haldið í Dar Es Salaam í
Tanganyika. Á þinginu voru
fulltrúar frá flestum hinum
frjálsu Afríkuríkjum, en
kvenna þar bíða mörg óleyst
vandamál á sviði kvenrétt-
inda.
samlegt hafi verið að hefja
geimferðakapphlaupið við
Bandaríkin, þar sem hann
sjái fram á að innan tíðar
verði Bandaríkjamenn komn
ir langt fram úr Rússum á
þessu sviði eins og öðrum.
En það er þó fyrst og
fremst annað, sem skyggir á
þessi afrek Rússa, því að í
gær var ársafmæli fangelsis-
múrsins í Berlín og þess at-
burðar er hvarvétna minnzt
þrátt fyrir ný gervitungl,
enda er þar um að ræða að-
gerðir, sem í frásögur hefðu
þótt færandi, þótt þær hefðu
gerzt í grárri fomeskju, en
ekki á síðari helmingi 20.
aldar.
Víst er um það, að Rússar
hafa talið að geimferðasigrar
þeirra mundu mjög auðvelda
alla baráttu, en einnig á
þessu sviði munu kommún-
istaríkin dragast aftur úr,
því að þau eru ekki einu
sinni fær um að sjá borgur-
um sínum fyrir naxðsynlegu
lífsviðurværi.

Ennþá sr Kongómálið óleyst,
eftir tveggja ára sjálfstæði
landsins og ástandið þar enn
ískyggilegt. Það fer að verða
óþarfi að kynna manninn á
myndinni hér að ofan. Það er
Moise Tshombe, forseti Kat-
anga, og hann er hér að
faðma að sér vin sinn og per
sónulegan fulltrúa í París,
Dominjque Diur.
Myndin var tekin fyrir
nokkrum dögum, er Tshombe
kom til Genf til að leita sér
lækninga. Veður var gott í
Genf þegar Tshombe kom
þangað og hafði hann orð á
því að gott væri að koma
þangað úr kuldanum heima.