Morgunblaðið - 21.08.1962, Qupperneq 15

jfuiðjudagur 21. Sgílst 1902
MORGUNBLAÐIÐ
15
EINS og áður hefur verið
sagt frá í fréttum, varð leik-
konan Jayne Mansfield fyrir
árás á kvikmyndahátíð í
Fiuggi á Ítalíu. Atburðarás-
in var í stuttu máli sú, að
spönsk dansmær, Alma del
Rio, stökk eins og köttur að
Jane, rétt eftir að hún hafði
tekið á móti kvikmyndaverð
láunurn, sökkti löngum og
hárbeittum nöglunum í hold
leikkonunnar og hrópaði:
„Hví skyldi hún fá kvik-
myndavcrðlaun en ekki ég“.
Nokkrir fílefldir karlmenn
Hcurinn er
helma"
— segir Sigurhur Björnsson, sem er
ráðinn til óperunnar i Stuttgart
Alma del Rio: stökk eins og kötíui að leikkonunni.
IMótt hlnna
löngu nagla
skárust í leikinn og reyndu
að skilja konurnar að, og eru
meðfylgjandi myndir teknar
við það tæKifæri. Eins og sjá
má oc Alma del Rio í víga-
hug; hún klóraði og reyndi
að bíta aðstoðarmennina, en
Jayne Mansfield var reist
gætilega við. Hún var með
glóðarauga þegar hún flaug
frá Ítalíu daginn eftir áleiðis
til Bandaríkjanna.
Þegar þangað kom, spurðu
fráttamcnn leikkonuna,
hvaða atburður hefði_ haft
mest áhrif á hana á Ítalíu.
Stjarnan svaraði: „Messa í
Vatikaninu, ég er að hugsa
um að snúast til kaþólskrar
trúar“.
Jayne Mansfield: ætlar að
taka kaþólska trú.
— Próf. Jóhann
Framhald af bls. 13.
eðlisfræði í stærðfræði, tungu-
málum og ýmsu öðru vita þeir
ellgóð skil, en vita sára lítið um
eina halstu stofnun þjóðfélagsins
kristina kirkju, sem þeir heyra
(þó sjálfir flestallir frá barn-
æsku. bótt kirkjan hafi öidum
saman verið einn helzti merkis
beri þjóðlegrai menningar, þá.
eru margir mcnntamenn eins og
„börn í skilningi" á því hvað
kirkjan er í raun og veru.
Þótt menn tali stundum fagur
lega á hátíðlegum stundum og
segja þá að menning vor sé
grundvöllur á kristindóminum
og hinni grísku heimspeki, þá
stoða slík fögur orð harla lít.ið
ef ejiginn hljómgrunnur er fvr-
ir hendi í skilningi áheyrend-
anna. í öðrum löndum læra
menn ekki aðeins að þetta er á
þennan veg, heldur kynna sér
hvernig á þessu stendur, eins og
samboðið er hugsandi mönnurn,
sem vilja vita skil á grundvelli
menningar, lýðræðis og kristin-
dóms.
„Hvað höfðingjarnir liafast að“.
Ungir menntamean dagsins í
dag eru „höfðingjar" framtiðar-
innar og vonandi verða þeir föð
urbetrungar. En það fordæmi,
sem þeir fá af feðrum sínum, er
í stuttu máli á þessa leið:
1) Menn eru meðlimir kirkj-
unnar, skírðir, fermdir, greiða
sitt kirkjugjald, eiga atkvæðis-
rétt í málefnum kirkjunnar og
eru þar með kirkjunnar menn.
2) Menn kaupa af kirkjunni
hátíðarblæ yfir ákveðnar fjöl-
skylduhátíðir, skírn fermingu,
hljónavígslu og jarðarfarir. Og
það er kirkjunni sízt til sæmdar
hér á landi að hún heldur yfirleitt
í það gamla hátterni, sem aðrar
kirkjur hafa fyrir löngu lagt nið
ur, að láta greiðslu koma fyrir
þessa þjónustu sérstaklega, í stað
þess að öll fjármál séu óháð hin
um helgu at'höfnum.
3) Menn ganga flestsr fram hjá
þungamiðju hins kirkjuiega
starfs, boðun orðsins og veitingu
sakramentanna í guðsþjónustu
kirkjunnar, en eru þó fúsir til
að styrkja hana til húsabygginga
skreytinga, helgigrip rkaupa o.fl.
Þar með sýna þeir að ætlun
þeirra er halda kirkjunni við,
þannig að siarf hennar leggist
ekki niður.
4) Hinum mikla alþjóðlega
félagsskap kristinnar kirkju og á
hrifum hans eru flestir mennta-
menn nálega ókunnir eða þeir
eru mjög fáfróðir um hann. Frá
'sagnir sumra mentamanna af
sumu því, sem þexr hafa séð og
heyrt í kirkjulegu lífi erlendis,
eru stundum svo furðulegr.r og
fullar af fordómum að auðskiiið
er að þeir hafa staðið eins og
glópar gagnvart einföldum og
eðlilegúm fyrirbærum. Hið innra
líf kirkjunnar verður þeim lítt
s’kiljanlegt eða óskiljanlegt, bæði
heima og erlendis. Sem dæmi má
nefna að íslenzkur menatamað-
ur lætur þá skoðun í Ijós að fólk
Þýzkalandi, sem lifað hefir veldi
Hitlers og síðari heimsstyrjöldy
hafi komizt í „andlega kreppu“
við að hlusta á einnar klst,. ræðu
flutta af Billy Graham. Og ýmis
legt annað er ef.ir þessu.
Til samanburðar.
Nú er skólakerfi vort þannig
úr garði gert að þeir unglingar,
sem vilja fá framhaldsþekkingu
á kristnum fræðum, geta ekki
fengið hana í almennum skólum
að neinu ráði. Guðsþjónustur eru
heldur ekki almennar í sambandi
við hina æðri skóla. Nú stefnir
ástand þjóðfé’agsins yfirleitt að
'því að öll æska verði um skeið
skólaæska. En af almennum skól
um fyrir unglinga er aðeins emn
Hlíðardalsskóli, sem Aðventistar
hafa stofnað og starfrækt, er hef
ir kristinfræði að höfuðnámsgrein
og tekur að öðru leyti tillit
til þeirra skólalífinu. Guðfræði
deild Háskólans og Kennaraskóli
Íslands eru sérskólar, er sér-
mennta starfsmenn skóla og
kirkju.
Nú er það almennt kunnugt að
skortur er þegar á fullmenntuð
um mönnum fyrir báðar þessar
stofnanir, skólann og kirkjuna.
Er þá ekki orðin ástæða til að
spyrja um orsakirnar, sem valda
og leita sumra þeirra a.m.k. í
sjálfu skólakerfi pjóðarinn'ar?
Samanburður við frændþjóðir
vorar á Noiðurlöndum sýnir að
ástandið í þessum elnum hjá oss
er hvorki glæsilegt né eðlilegt.
þær eiga skóla, sem skortir með
öllu hjá oss. Þeir eru til á öll rtn
Norðurlöndunum. Norðmenn eiga
t.d. 30 æskulýðs- og lýðháskóla,
þar sem kristin fræði eru ein
hö'fuð-námsgrein. Þessir skólar
eru allir fullskipaðir. í mennta-
skólum sínum kenna þeir einnig
kristin fræði og taka próf í þexm
f kennaraskólum beirra er veitt
mjög góð kennsla í kristnum
fræðum og siðfræði kennd svo
rækilega að litlu munar á þekk
ingu kennara og presta í þeirri
grein. Auk þess eru í Noregi 4-5
sérskólar fyrir ahnenning, er
veita mikla framhaldsmenntunn í
kristnum fræðum og nokkrum
öðrum hugvisindum, svo sem
sálarfræði og uppeldisfræði. Þess
ir skólar nefnast Biblíu-skóiar,
þótt þeir veiti kennslu í morgu
fleiru en notkunn Biblíunnar.
Þeir eru einkaskólar og eru ekki
í sjálfu fræðslukerfinu, en hafa
afburða kennurum á að skipa. í
Danmörku eru lýðháskólar um
400. f sambandi við fræðslukerf
ið var sl. sumar stofnuð ný deild
við Háskólann í Osló til bess að
búa kennara hinna æðri skóla
undir að kenna kristiu íræði og
tekur það sérnám 3 missiri. Það
sýnir hve mikilvæg kristin fræði
eru að dómi norsku skólayfir-
valdanna.
Víkjum aftur að kjörorði Jóns
Sigurðssonar: „Það, sem almerm
ings heillum viðnemur, á að.vera
öllum kunnugt". Hva lengi ejga
kristin fræði að vera undanskil
in? Því fátt hefir fremur en þau
stefnt að almennings heillum öld
eftir öld í voru landi: Aristóteles
var ekki kristinn maður, en sagði
þó: Að ætla manninum eitthvað
sem ekki nær út yfir hið mann-
lega, er að svíkja manninn“.
í DAG fer utan til Þýzkalands
Sigurður Björnsson, söngvari
frá Hafnarfirði, en eins og
kunnugt er, var hann í júlímán-
uði sl. ráðinn til eins árs að
óperunni í Stuttgart. Er frétta-
maður Mbl. ræddi við Sigurð nú
fyrir skömmu, kvaðst hann
eiga að vera mættur utan til
æfinga 27. ágúst, en sýningar
hæfust í óperunni um miðjan
september.
— Hver eru tildrög þess, að
þér farið til Stuttgart?
— Ég sótti um starf þar um
miðjan júlí og söng þar til
reynslu og var samstundis ráð-
inn.
— Eru ekki margir söngvarar
við óperuna í Stuttgart?
— Þar eru 43 fastir óperu-
söngvarar auk margra gesta,
sem alltaf koma þangað. Sýn-
■ingar eru á hverju kvöldi og oft
syngja 2—3 menn sama hlut-
verkið í óperunum.
— Vitið þér, hvert verður yð-
ar fyrsta hlutverk?
— Nei, ég hef. enga hugmynd
um það, og fæ ekki að vita það,
fyrr en ég kem til Stuttgart.
■Ar t Tónlistarskólanum
— Þér hafið dvalizt í Þýzka-
landi undanfarin ár?
— Já, ég hef stundað nám við
tónlistarháskólann í Miinchen
síðastliðin 6 ár.
— En skólagangan hefur auð-
vitað hafizt í Hafnarfirði?
— Já, ég var þar í Flensborg-
arskólanum, en síðan lá leiðin
með fiðluna undir hendinni í
Tónlistarskólann hér í Reykja-
vík. Þar stundaði ég nám í fimm
ár undir handleiðslu Björns Ól-
afssonar, eða þangað til söng-
deildin var stofnuð árið 1955, að
ég fór í hana. Þar var kennari
minn Kristinn Hallsson, en áður
hafði ég reyndar verið í einka
tímum hjá Guðmundi Jónssyni
og Pétri Jónssyni. Burtfararprófi
lauk ég svo frá skólanum vorið
eftir.
— Þér leikið þá heilmikið á
fiðlu líka?
— Nei, nei, ég lagði það alveg
á hilluna eftir að ég hóf söng
nám í alvöru. Það er ekki hægt
að þjóna þannig tveimur herr-
um.
— Eruð þér þá ekki fyrsti
nemandinn, sem lokið hefur
burtfararprófi í söng frá Tónlist-
arskólanum?
— Jú, og mér vitanlega sá
eini.
★ 1 Þýzkalandi
— Og eftir það lá leiðin til
Þýzkalands?
— Já, þá hélt ég til Múnchen
og settist þar á skólabekk.
— Hver var kennari yðar?
— Fyrstu fimm árin var ég
undir handleiðslu hins heims-
fræga söngvara Gerhard Húsch,
en þá fór hann austur til Japan
og kennir nú við listaakademí-
una í Tókíó. Eftir það stundaði
ég nám hjá Hanno Blaszke.
— Ferðuðust þér ekki tals-
vert, meðan þér voruð við nám
í Múnchen?
— Jú, jú, m.a. fór ég fjórum
sinnum til Spánar, þar af tvisv-
ar með Húsch. Við sungum þar
báðir í Mattheusarpassíu Bachs.
Mér fannst það mikil öryggis-
tilfinning að sitja við hlið
Húsch á sviðinu.
— Hvaða hlutverk sunguð þið?
— Húsch söng hlutverk
Krists, en ég söng hlutverk guð-
spjallamannsins. Einnig sung-
um við saman í Sköpuninni eft-
ir Hayden. Þá söng ég á Spáni
í 9. sinfóníu Beethovens, Requi-
em og Krönungsmessu eftir
Mozart o. fl. Ég fór þessi ferða-
lög einkum í páskaleyfinu og
söng því í páskavikunni.
— Fóruð þér til fleiri landa?
★ Söngkeppni
— Já, einnig ferðaðist ég til
Hollands og söng þar m.a. í H-
moll messu Bachs á Holland
Festival í Amsterdam í fyrra.
Þá tók ég árið 1960 þátt í al-
þjóðlegri söngkeppni í borginni
Hertogenbosch í Hollandi. Þessi
keppni er dálítið frábrugðin
öðrum söngkeppnum, því að
þess er krafizt, að þátttakendur
Sigurður Björnsson
syngi læði ljóð, oratorio og ó-
perur, en venjulega nægir ann-
aðhvort ljóð og oratorio eða þá
óperur.
— Voru margir þátttakendur
í þessari kepipni?
— Já, þeir' voru yfir hundrað
frá fimmtíu þjóðum. Tvenn
verðlaun vorú veitt fyrir hverja
rödd, 1. og 2. verðlaun, nema
fyrir tenórsönginn, þar voru
veitt tvenn 2. verðlaun, og var
ég svo heppinn að hljóta þau
ásamt öðrum. Þá hef ég sungið
í 'Belgíu, Tékkóslóvakíu, Aust-
urríki, Noregi og Danmörku, en
að sjálfsögðu heíur Þýzkaland
verið aðallandið.
— Hvenær komuð þér fyrst
fram opinberlega hér?
— Það var árið 1953 í Þjóð-
leikhúsinu, að ég söng Indriða í
Pilti og stúlku.
— Og síðan?
— Síðan hef ég sungið hér
með Karlakórnum Fóstbræðrum
og Sinfóníuhljómsveitinni úti á
landi. Auk þess söng ég á veg-
um Tónlistarfélagsins x januar í
fyrra og í fyrrahaust hélt ég
sjálfstæðar söngskemmvanir í
Reykjavik, Keflavík, Akureyri
og Hafnarfirði.
Framh. á bis. 23