Morgunblaðið - 05.10.1962, Blaðsíða 8

8
MonnvNnr inm
Föst.ndagur 5 október 1962.
Alfheiður Briem
amtmannsfrú
yINIRNIR berast burt með
tímans straumi, en minningarn-
ar vaka. Oft er við mig sagt:
„Minnstu fyrri tíða“. Ég geng
Um götur Reykjavíkur, horfi á
húsin, og hugsa um karla og
konur, sem þar áttu heima. Leið
mln liggur um Tjarnargötu, og
eðlilegt verður mér að hugsa
um þá, sem þar réðu húsum á
síðustu áratugum. Húsráðendur
þessir hafa nú kvatt þenna heim,
Og nú fer frú Álfheiður héðan
og kveður heimili sitt, er hún í
55 ár hefir búið í sama húsinu.
Kynni mín og frú Álfheiðar
ná yfir langt árabil. Faðir minn
gegndi ýmsum störfum fyrir
foreldra frú Álfheiðar, síra Helga
Hálfdanarson og frú Þórhildi
Tómasdóttur, bæði hér í bæ og
úti í Viðey. Oft fékk ég, er ég
var drengur, að fara með föður
mínum út í Viðey, og oft var ég
sendur upp í Bankastræti og
fékk þar góðar viðtökur. Þar tók
Álfheiður oft vel á móti mér.
Man ég foreldra hennar og
systkini, og eru allar þær minn-
ingar umvafðar skærri birtu.
Ég hefi aldrei gleymt því, að
fyrir 70 árum var ég í kirkju,
er síra Helgi prédikaði í síðasta
sinn. Gott er að minnast hinna
dugmiklu systkina. Þeim gleymi
ég ekki, en minnist þeirra allra
með þakklátri gleði. Oft átti ég
tal við frú Sigríði í Odda, og
ekki skal ég gleyma því, að
Tómas læknir aðstoðaði Jónas-
sen, er ég var skorinn upp
vegna barnaveiki. Jón biskup
var tryggur vinur, sem hafði um
sjón með námi mínu og undir-
ritaði einkunnabók mína viku-
lega. Vel man ég síra ólaf og
frú Þórdísi, og óhætt er að
segja, að ég hafi þekkt frú Álf-
heiði í 75 ár. Ég man hina ungu
stúlku og ég hefi oft átt tal við
hina aldurhnignu ekkju, sem
bjó í innilegu kærleikssamfélagi
með börnum sínum.
Oft hefir frú Álfheiður beint
til mín hvatningarorðum. Man
ég, hvfe það gladdi mig, er ég,
daginn eftir að ég lauk prófi í
Kaupmannahöfn, fékk bréf frá
frú Álfheiði, en hún dvaldi þá
í Danmörku, leitandi sér lækn-
inga. Var bréf hennar ríkt af
hlýhug og árnaðaróskum, og
þannig var hún ávallt gagnvart
mér. Ég fagna því að hafa átt
vináttu herínar.
Langur var ævidagur hennar.
Álfheiður Helga fæddist í
Reykjavík 11. nóv. 1868.
Var faðir hennar þá nýkom-
inn að starfi sínu við Presta-
skólann. Á hinu ágæta heimili
menntaðist hún til munns og
handa, og byggði þegar í æsku
á traustum grundvelli. Henni
gleymdist aldrei, að hún átti til
góðra að telja, og taldi sér það
mikla sæmd að vera dótturdótt-
ir Tómasar Sæmundssonar.
Heima dvaldi hún hjá þjóð-
kunnum foreldrum sínum, og
um nokkurt skeið var hún á
æskuárum sínum á dönsku
prestssetri, þar sem menningin
var í hávegum höfð.
Sú kom stund, er hún gekk
inn á sitt eigið heimili, er hún
varð seinni kona Páls Briem
amtmanns. Var brúðkaup þeirra
haldið 21. júní 1895, og gengið
að störfum á heimilinu á Akur-
eyri, þar sem maður hennar
skipaði öndvegissess, og kona
hans var í kvennahópnum prýði
sönn. Með röggsemi og festu,
með dugnaði og kærleika, vakti
hún yfir ástvinum sínum. Um
margt var að hugsa, fyrir mörgu
að sjá. Hér sameinaðist dyggðin
skyldunni, og ljúft var eigin-
konunni og móðurinni að breyta
samkvæmt hinni heilögu áminn-
ingu: Allt sé í kærleik gjört.
Þar var börnunum fagnað og
yfir þeim vakað. Hér geymist
fögur saga um þann kærleika,
sem feilur ekki úr gildi. Þess-
vegna segja börnin hennar,
tengdabörn og niðjar: „Mynd í
hugum lifir, minningin hrein og
sólarbjört". Börnin hennar, Þór-
hildur, kona Theódórs Líndal
prófessors, Eggert, fulltrúi hjá
Eimskipafélagi íslands, kvæntur
Sigríði Skúladóttur, Friede,
ekkja Ásgeirs Guðmundssonar
málflutningsmanns, Helgi sendi-
herra, kvæntur Doris Parker,
Þórdís, Jóna fósturdóttir, gift
Óla Vestmann prentara, og
Kristinn Briem frá fyrra hjóna-
bandi Páls Briem, um mörg ár
kaupmaður á Sauðárkróki, öll
geyma þau dýran fjársjóð í
hjarta, hinar hugljúfu minning-
ar um fórn, kærleika, þeim öll-
um til sannra heilla.
Hér í heimi skiptast á sólbros
og skuggar. Gott er að minnast
hinna björtu daga, er sólin skein
frá heiðum himni. En því er
ekki hægt að gleyma, er skýin
þyrgja sólina.
Þegar amtmannsembættin
voru lögð niður í október 1904,
var Páll Briem skipaður banka-
stjóri við íslandsbanka. Fluttu
þá hjónin til Reykjavíkur. En
bilið er mjótt milli blíðu og éls.
Þegar hjónin voru hingað kom-
in, veiktist Páll Briem skyndi-
lega og andaðist 17. des. 1904.
Þá horfði sorgbitin ekkja á
börnin sín, hið elzta 8 ára, og
hið yngsta á fyrsta ári. Sorgin
sár I hjarta, en í sama hjarta
hugrekkið. Elskandi móðir lét
ekki hug sinn falla. Hún strengdi
þess heit að lifa fyrir börnin.
í gæfu var hún rík af fagnandi
gleði, í raunum þolinmóð. Þess
vegna geymist þessi minning um
elskandi móður: Hún gaf rósir,
innra er blæddu sár.
Frú Álfheiður lifði fyrir börn-
in sín. Fögur var birtan yfir
samfélagi elskandi vina. Þetta
hefi ég oft séð og minnist
margra hátiðlegra stunda, er frú
Álfheiður gladdist með börnum
sínum bæði á eigin heirnili og á
heimilum þeirra.
Er ég minnist vinkonu minn-
ar, geymi ég í huga mínum
mynd hinnar mikilhæfn konu,
sem leit á það sem sérréttindi
kærleikans að fá að lifa öðrum
til farsældar. Fram til hárrar
elli dvaldi frú Þórhildur hjá dótt
ur sinni, og eins dvaldi frú Álf-
heiður hjá börnum sínum, og
átti heimili með dætrum sínum,
Friede og Þórdísi.
Södd lífdaga kvadái hún
þennan heim á afmælisdegi
móður sinar, 28. sept. Frú Þór-
hildur varð 87 ára og frú Álf-
heiður 93 ára.
Ég blessa minningu hinnar
góðu og göfugu konu, og mynd
hennar sé ég í þessum orðum:
Sem höfuðgull er húss þess frú,
í hjarta sönn og sterk í trú.
Blessuð sé minning frú Álf-
heiðar og heill hlotnist öllum
ástvinum hennar.
Bj. J.
Vil kaupa 80 - 120 tonna
mótorbát, má vera gamall.
*
Arni Böðvarsson
Grenimel 35. — Sími 11881.
Sendisveinn óskast
allan daginn.
Vátryggingafélagið hf.
Klapparstíg 26.
TERRY
f r a kkin n
Verð frá
kr. 1698,-
Austurstræti 17. — Sími 13620.
Terry - frakkínn
-kc er fisléttur.
hrindir vel frá sér vatni.
★ krumpast ekki.
er mest seldi frakkinn
í ár.
Terry - frakkinn
er 65% terylene og
35% bómull.