Morgunblaðið - 07.02.1963, Blaðsíða 15

MORGVNBLAÐIÐ
Fimnitudagur 7. febriiar 1963
15
Rododaphini Pallas, framtíðar heimili þeirra önnu Maríu og
Konstantins
Anna María og Konstantin virða fyrir sér trúlofunarhringa '
sína. Hringur Önnu Mariu var úr hvítagulli, og að ofan þakinn
bláum safírum og demöntum, litum gríska fánans, en hringur
Konstantins var að ofan þakinn rúbínum og demöntum, litum
danska fánans.
— Danir og Grikkir
Framhald af bls. 17.
gestirnir þar að þessu sinni.
En á framtíðariheiimdili þeirra
önnu Maríu og Konstantins,
Rhododaphini Pallas, er ligg-
ur 15 km fyrir utan Aþenu
stendur nú yfir gagngerð við-
gerð, þar sem þar hefur ekki
verið búið hin síðustu ár.
A* Anna María heldur
heim
Eins og í Kaupmannaihöfn
áður, fékik kærustuparið nú
aftur tækifæri til þess í A-
þenu að njóta lífsins í nokkra
daga, og munurinn sá einn, að
nú komu klettóttar hæðir .og
rústir Akropolis í stað hinna
notalegu og sléttu gatna Kaup
mannahafnar.
En slíkar sólskinsstundir til
hugalífsins vilja oft verða æði
skammvinnar, og fyrr en var
ir kallar skyldan til starfa á
ný. Sl. fimmtudag kvaddi
Anna María Konstantín, og
hélt heimleiðis til Kaup-
mannahafnar ásamt foreldr-
um sínum og sytsrum. Og á
mánudaginn var hún aftur orð
in venjuleg kvennaskólastúlka
Zahles-kvennaskólans í Kaup
mannahöfn. Þar hefur hún
stundað nám sl. ár, að undan-
skildu árinu 1960, er hún
dvaldist við nám í hinum
fræga skóla Ohatelard í Mon-
treux í Sviss, en Ohatelard er
enskur skóli, þar sem kennsl-
an fer fram á ensku og
frönsku. Einnig var þar skíða-
kennsla á stundaskránni á
hverjum degi, en á þeirri í-
þrótt hefur prinsessan sérleg-
an áhuga. önnur helztu hugð-
arefni hennar eru tónlist, eink
um létt sígild lög, og svo teikn
ing. Og nú bætist óhjákvæmi-
lega eitt hugðarefnið við.þar
sem er gríska, og mun Anna
María nú fljótlega fá sinn
fyrsta einkatíma -í þeirri
tungu.
Konstantin hefur einnig sín
um störfum að sinna. Sl. tvö
ár hefur hann stundað nám í
lögfræði og hagifræði við há-
skólann í Aþenu, og einnig
hefur hann starfað mikið í
þágu gríska hersins, einkum
lofthers og flota. Reyndar hef-
ur alit uppeldi hans frá því,
að hann varð ríkisarfi, 6 ára
gamall árið 1946, er föður-
bróðir hans lézt og faðir hans
tók við völdum, verið yið það
miðað, að hann tæki síðar
virkan þátt í stjórn hersins.
Þar fyrir utan á hann einnig
sín áihugamál, og er þar fremst
í flokki sigligaíþróttin, sem
hann oftar en einu sinni hefur
hloti gul'lverðlaun fyrir í
keppni. Þá hefur hann einnig
mikið dálæti á reiðmennsku
og segja Grikkir hann ekkert
lakari í þeirri íþrótt, en sigl-
ingunum.
Ac Brúðkaupið
Ennþá hafa ekki verið gefn
ar út neinar opinberar til-
kynningar um brúðkaup
þeirra önnu Maríu og Kon-
stantins, en almennt telja
menn, að það verði haldið á
næsta ári. Þó kemur að lík-
indum einnig til greina, að
það verði haldið í október í
ár, því að þá verða nákvœm-
lega eitt hundrað ár liðin frá
því, að Vilhjálmur Danaprins,
síðar Georg I. Grikkjakonung
ur, steig fyrst fæti sínum á
gríska grundu, þá nývalinn til
konungs.
Fullvíst er talið, að brúð-
kaupið verði haldið í Aþenu,
því að Grikkir viðurkenna ekki
önnur hjónabönd en þau, sem
fram fara innan hinnar grísk-
kaþólsku kirkju. En sá mögu-
leiki, að vígsluathafnirnar
verði tvær, önnur í Kaup-
mannahöfn og hin í Aþenu,
kemur einnig mjög vel til
greina. Og þótt almennt sé ráð
fyrir því gert, að Anna María,
sem alin hefur verið upp í
mótmælendatrú foreldra sinna
eigi síðar eftir að taka hina
grísk-kaþólsku trú Konstant-
ins, væri það óneitanlega mjög
vel til fundið, að bæði Danir
og Grikkir gætu tekið þátt í
brúðkaupshátíðahöldum
þeirra.
/
4
LESBÓK BARNANNA
Robinson
Krusoe
Þessa mynd af Robin-
•on á eyðieyjunni sendi
Högni Hálfdánarson 9 ára
Reykjavík, LesbókinnL
Því miður getum við ekki
prentað myndina í litum,
eins og listamaðurinn
gekk frá henni. —
Á myndinni sézt Róbin
son með hundinn sinn,
sem er eini félagi hans.
Hann horfir út til hafs
á skipið, sem er á leið tiil
eyjarinnar og bráðlega
mun bjarga þeim.
Lesbókin þakkar Högna
fyrir myndina og sendir
honum sem viðurkenn-
ingu 50 krónur.
POSTURINN
Kæra Lesbók!
Þakka þér fyrir allt,
»em þú hefur birt til
skemmtunar og fróðleiks.
Ég ætla að senda þér
þessa skrítlu:
Skoti, Englendingur og
íri höfðu verið á ferð með
Skipi, sem fórst, en þeir
bomust allir á lítinm
bj örgunarf 1 úka. Nofckrir
•ólarhringar voru liðnir
og útlitið varð stöðugt
vonlausara um bjölgun.
>á beygði írlemdingui>
inn kné sín í bæn. En
Englenöingurinn tók ofan
hattinn til að sýna bæna-
haldi írans virðingu. En
þá fleygði Skotinn sér í
sjóinn, því að hann hélt
að Englendingurinn ætl-
aði að fara að efna til
samskota.
Vertu blessuð og sæl.
Halldór Þórðarson
10 ára.
Skrítla
Stooti noktour hafði far
ið í kaupstaðinn með
konu sinnd og fimm börn
um, og nú var hann að
svipast um eftir vagni til
að komast með heim.
Hann gekk til vagn-
stjóra eins og spurði:
„Hvað viljið þér fá
fyrir að aka með okkur
til Grænuhlíðar?“
„Það verða um það bil
10 skildingar fyrir yður
og frúna,“_ sagði vagn-
stjórinn. „Ég tek ekkert
fyrir krakkana.“
Skotinn sneri sér nú til
bama sinna og’ kallaði:
„Flýtið ytokuT inn í vagn
inn og góða ferð. Við
marmma ykkar tökum
stiætisvagninn heim.“
4
7. árg.
^ Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson 7. febrúar 1963
VERDLAUNASAGAN:
SKAUTAFERÐIN
Hal'li vinur minn fékk
skauta í haust og hefur
æft sig í allan vetur í
hvert sinn, sem ís hef-
ur verið á tjörninni. Hon-
um finnst, að hann sé orð-
inn afarmikill skauta-
garpur. Ég átti enga
skauta ag varð að láta
mér nægja að horfa á
hann leika listir sínar.
Eins og gefur að skilja
þótti mér afar slæmt að
eiga enga skauta. Fyrir
jólin lét ég þess vegna
mömmu og pabba skilja
svona án þess að segja
það alveg, að skautar
væri sú jólagjöf, sem mig
langaði allra mest í. En
ég vildi ekki biðja bein-
línis um þá, vegna þess
að skautar eru svo dýrir.
Ég var afar spenntur á
aðfangadagskvöld, þegar
búið var að kveikja á
jólatrénu og raða pökk-
unum upp við það. Það
glaðnaði yfir mér, þegar
ég sá, að minn pakki var
í laginu eins og stór skó-
kassi. Skyldi það vera
skautar? Eftirvæntingin
var svo mikil, að mér
i ' >'
fannst tíminfraldrei setlá
að líða, þangað ti,l við
loksins fengum að' opna
pakkana. Ég var ekki
lengi að taka utan af mín
um. Og viti menn! Út úr
honum komu þeir fín-
ustu skautar, sem ég hef>
nokkru sinni séð. Ég
hljóp upp um hálsinn á
pabba og mörnmu og
kyssti þau, því að þetta
"váf allra bezta jólaígjöfin
sem þau hefðu getað val-
ið handa mér.
Heppnin var með mér,
því næstu dagana var
frost og gott veður og ís-
inn á tjörninni ágætur. Ég
þorði ekki að láta Halla
vita um það strax, að ég
væri búinn að fá skauta,
því ég kunni ekki neitt.
Heldur laumaðist ég til