Morgunblaðið - 21.03.1963, Blaðsíða 6

6
MORCVWBLAÐItí
Fimmtudagur 21. marz 1963
Starfsfræðsludagur
sjávarútvegsins
Rætt við Sverri Júlíusson
ÞAR SEM nýlega er lokið
starfsfræðsludegi sjávarútvegs-
ins, kom blaðið að máli við
Sverri Júlíusson, form. LÍU, og
spurði um álit hans á starfs-
fræðsludeginum og starfsfræðslu
yfirleitt.
Sverrir sagði að starsfræðslu-
dagurinn hefði tekizt með ágæt-
um.
Þetta væri 3. starfsfræðslu-
dagur sjávarútvegsins, sem hald-
inn hefur verið fyrir forgöngu
Olafs Gunnarssonar, sálfræðings,
og ætti hann miklar þakkir
skildar fyrir þá forgöngu og
þann mikla áhuga, er hann sýnir
þessu mjög svo þýðingarmikla
máli.
Einnig ber að þakka þeim að-
ilum, stofnunum og einstakling-
um, sem lagt hafa á sig mikla
vinnu og kostnað við að koma á
slíkum starfsfræðsludegi.
Á starfsfræðsludeginum sást
það betur en menn gjöra sér
almennt ljóst, hversu margþætt
þau störf eru, sem sjávarútveg-
ur, fiskveiðar, siglingar, vinnsla
og hagnýting sjávarafurða, krefj
ast. Við þær miklu breytingar,
er orðið hafa á síðustu áratugum,
er sérmenntun og aukin þekk-
ing á hinum ýmsu greinum nauð-
synleg.
f>að er því efalaust, að það er
mjög gagnlegt fyrir unglinga að
kynnast, þó aðeins sé á skyndi-
sýningu, eins og hér var um að
ræða, og fá yfirlit yfir hversu
margþætt þau störf eru, er und-
irstöðu atvinnuvegur íslendinga
hefur upp á að bjóða-
Þótt svona sýningar séu fyrst
og fremst fyrir unglinga, sem
ekki eru búnir að taka ákvörðun
um sitt ævistarf, þá er sýning
sú, er haldin var 24. febrúar,
einnig mjög gagnleg fyrir þá sem
eldri eru, að kynnast þeim miklu
breytingum og þeim öra vexti,
er orðið hefur í sjávarútvegi
okkar.
— En hvað segið þér um starfs
fræðsluna yfirleitt?
— Allt frá upphafi íslands-
byggðar og fram til síðustu ára-
tuga, hefur þjóðin að mestu leyti
byggt tilveru sína á landibúnaði
og sjávarútvegL
Atvinnutæki hafa jafnan verið
einföld í sniðum og ekki mjög
vandmeðfarin. Börn og ungling-
ar hafa lært að fara með þessi
tæki á þann hátt, að þeir hafa
fylgt hinum fullorðnu að starfi,
allt frá blautu barnsbeini. Heim-
iiin önnuðust þá starfsfræðsluna,
og á stórbýlum, þar sem heim-
ilisfólkið var svo margt, að tug-
um skipti, var sannkallaður
starfsfræðsluskóli. Á seinni árum
hefur þetta breytzt snögglega.
Starfsgreinar á íslandi 'skipta nú
hundruðum og fer sífjölgandi.
Samtímis hefur fólkið flutt úr
strjálbýli sveitanna í bæi og
borg. Aukið fjölmenni í borg og
bæjum leiðir eðlilega til minni
tengsla barna og unglinga við
hinar ýmsu starfsgreinar. Starfs-
fræðslan er því að vissu leyti að
bæta unglingnum upp það sem
hann fer á mis við í miklu fjöl-
menni, þar sem heimilið, leik-
skólinn, leikvöllurinn, gatan og
síðan skólinn, verða aðalum-
hverfi barnsins, en vinnustaður-
irnir lítt þekktir.
Það er mín skoðun, að maður-
inn njóti sín bezt, ef hann velur
sér starf sem er bezt við hans
hæfi og hann finni sjáfan sig í.
Er því ekki skylda þjóðfélagsins
að kynna fyrir æskumanninum
þau störf og þær starfsgreinar,
er þjóðfélagið hefur upp á að
bjóða og veita honum þá aðstoð,
sem nauðsynleg er í því vanda-
sama vali. Skólarnir verða því
að taka á sig þá skyldu, í sam-
ráði við fagmenn í starfsfræðslu,
að kynna unglingunum, hvað
þeirra býður eða getur staðið til
boða á atvinnumarkaðinum. Það
er trú mín að þjóðfélagið fái
erfiðið endurgoldið í auknum af-
köstum og meiri starfsgleðL
Sumir halda því fram, að sum-
arvinna unglinga leysi hlutverk
starfsfræðslunnar að nokkru
leyti. Þetta tel ég ekki rétt.
Unglingur, sem fær einhverja
sumarvinnu sem sjaldnast er sú,
sem hugur hans stendur til, er
litlu nær um margbreytni at-
vinnulífsins. Hann æfir að vísu
huga og hönd að einhverju á-
kveðnu starfi, en það er langt
frá því, að það starf opni honum
völundarhús atvinnulífsins. Það
er því með öllu óverjandi frá
sjónarmiði æskumannsins, að
skólinn veiti honum ekki yfirlit
yfir störfin í landinu.
— En hvernig lítur þá málið
út frá sjónarhóli atvinnurekand-
ans?
— Það er ekki vafamál. At-
vinnurekandanum er það mikil-
vægt, að hann fái sem færasta
menn til starfa, ekki aðeins
vegna þess, að maður, sem kann
sitt verk afkastar meiru en hinn,
sem lítið eða ekkert kann, heldur
er einnig mikilvægt, að maður-
inn sé til starfs kominn, af því
Sverrir Júlíusson
að hann vill vinna verkið, hefur
áhuga á því og finnur eðlilega
vinnugleði á vinnustaðnum.
Maður, sem vinnur starf ein
vörðungu vegna þeirra laúna,
sem hans bíða, verður aldrei full
gildur verkmaður, og • það sem
verra er, hugarástand hans verð-
ur oft þannig, að það spillir góðu
andrúmslofti á vinnustað. Hann
skilur ekki gildi vinnunnar, er í
raun og veru í andstöðu við
hana. Hann verður veikur þáttur
í atvinnulífinu, þáttur sem hæg-
lega getur brostið og jafnvel
valdið því að slakni á öðrum.
Öllum mönnum, atvinnurek-
endum ekki síður en öðrum, er
það eðlilegt að vilja eiga gott
samstarf við aðra menn, ekki sízt
undirmenn sína. Þó ekki kæmi
annað til, en þetta lífslögmál, er
það augljóst, að atvinnurekend-
um er mikill fengur að því, að fá
til starfa æskufólk, sem veit
hvað það vill og bíður þess með
gleði, að verða virkir þátttakend-
ur í þjóðarbúinu, vitandi, að á af
köstum hvers og eins og sam-
stilltu átaki allra veltur gæfa og
gengi þjóðarinnar.
Það leiðir því af sjálfu sér, að
atvinnurekendur styðja starfs-
fræðsluna heils hugar, og þeir
geta ekki lengur unað við að
henni sé ekki fullur sómi sýndur,
innan vébanda skólanna. Það er
nú einu sinni svo, að allar
menntastofnanir þjóðarinnar eiga
tilveru sína undir því, að atvinnu
lífið blómgist og atvinnulífið á
velgengni sína undir því, að sem
færastir menn komi úr skólun-
um til starfa. Hagsmunir atvinnu
lífsins, skólanna og æskunnar
haldast þannig í hendur.
Síldarstofninn til
umrœðu í Bergen
Jakob Jakobsson fulltrúi íslands
NORSKA fréttastofan NTB
skýrði frá því í gær að ákveðið
væri að boða íslenzka, norska
og rússneska sérfræðinga saman
til ráðstefnu í Bergen dagana
22.—27. apríl nk. til aJ ræða
stærð norsk-islenzka síldarstofns
ins. Mbl. sneri sér í þessu sam-
bandi til Jakobs Jakobssonar
fiskifræðings. Sagði hann að hér
væri rétt frá skýrt og að hann
mundi sjálfur sitja ráðstefnuna
fyrir íslands hönd.
Jakob Jakobsson sagði að rætt
yrði um stærð norsk-íslenzka
stofnsins, hver áhrif veiðarnar
hefðu og hvernig stofninn yrði
bezt nýttur. Eitt atriði, sem tek-
ið verður fyrir, er smásíldveiðl
Norðmanna, en þeir veiða nú ár-
lega um 2—3 milljónir mála aí
smásíld og eru eina þjóðin, sem
gerir út sérstakan flota á þessar
veiðar.
Mál þetta snertir aðallega ís-
land, Noreg og Sovétríkin, en
ef til vill mæta á ráðstefnunni
fulltrúar frá Svíþjóð og jafn-
vel Skotlandi og áheyrnarfull-
trúar frá fleiri ríkjum
Ráðstefnu þessa átti að halda
á síðasta ári, en þá tilkynntu
Rússar að þeir gætu ekki senit
fulltrúa þangað. Nú hafa þeir
hinsvegar tjáð sig reiðubúna að
mæta.
Louis Armstrong vænt-
anlegur til Islands
MIKLAR líkur eru til að jazz-
leikarinn frægi, Louis Armstrong
komi til íslands áður en langt
um líður og haldi hér hljóm-
leik. Það er Pétur Pétursson sem
hefur sett sig í samband við hann
og tók Louis mjög vel í það að
koma hér í fyrirhugaðri hljóm-
leikaferð til Evrópu og kvaðst
mundu láta vita þegar sú ferð
hefði verið nánar skiþulögð.
Louis er nú á sjötugsaldri og
búinn að vera átrúnaðargoð jazz-
unnenda siðan hann var ungling-
ur. Er hann farinn að tala um
að draga sig í hlé.
Núna er Louis Armstrong á
hljómleikaferð um Nýja Sjáland,
Ásttalíu, Kóreu og Japan, en það
an fer hann til San Francisco.
Eftir að hafa stanzað eitthvað
í Bandaríkjunum ætlar hann í
hljómleikaferð til Evrópu og
annað hvort í leiðinni þangað
eða í bakaleiðinni mundi hann
þá koma við á íslandi.
pétur sagði í viðtali við Mbl.
í gær, að Louis hefði hijðmsveií
sína með sér og mundi halda hér
fleiri en eina hljómleika. Líkleg*
í Háskólabíói, með góðri sam-
vinnu við húsráðendur þar.
• Rakararnir
í Keflavík
Það er m.a. hlutverk Vel-
vakanda að koma hvers kyns
umkvörtunum almennings á
framfæri. Oft hefur hann ekki
aðstöðu til þess að dæma um
það, sem sagt er í bréfunum, og
svo er um það, sem hér birtist
frá „Keflvíkingi":
„Okkur Keflvíkingum þykir
ganga furðu næst, hvernig rak-
arastofur bæjarins eru starf-
ræktar. Hárskerarnir tóku upp
á því fyrir um það bil ári að
hafa lokað á mánudögum, sem
er í alla staði mjög bagalegt í
svo stóru bæjarfélagi, einkum á
vertíðinni, þegar landlegu ber
upp á mánudag, og sjómenn
þurfa nauðsynlega að komast á
rakarastofu. Á mánudögum
geta þeir enga þjónustu fengið
að þessu leyti nær en í Hafnar
firði.
Hárskerarnir hafa þótzt bæta
þetta upp, með því að hafa opið
til kl. 19 á laugardögum. En það
fylgir böggull skammrifi, því að
þeir hafa ekki þá verið að hugsa
um hag viðskiptavinanna, held-
ur sinn eigin hag, þar sem hár-
skerarnir taka eftirvinnukauþ
frá kl. 12 e.h. á laugardögum,
sem ég tel, að þeir hafi ekki rétt
til, þar eð þessir hárskerar hafa
ekki skilað venjulegri vinnu-
viku, með því að hafa opið alla
virka daga vikunnar, eins og aðr
ir gera, sem hér veita þjónustu
í bænum.
Auk þess gætir mikils mis-
ræmis í opnunar- og lokunar-
tíma. Ein stofan opnar kl. 7,30
á morgnana og lokar um kl.
8,30 á kvöldin og dregur aldrei
niður gardínur. Hinar stofurnar
hafa opið einhvers staðar þarna
á milli og draga aldrei upp
gardínur".
Bréf Keflvíkings endar svo á
því, að hann skorar á rakarana
að setja fastar reglur, eða þá
að bæjarstjórn geri það.
• Misnotaður
útvarpsþáttur
„Iðnaðarmaður, sem hefur
ekki kennaralaun“ sendir Vel-
vakanda þetta bréf:
„Ljótt er til þess að vita, a#
útvarpsþátturinn „Um dagina
og veginn“ skuli hvað eftir ann
að vera misnotaður sem áróð-
urstæki fyrir launamál kenn-
ara. Mér finnst persónulega, aS
þeir hafi ekki undan neinu að
kvarta og get ekki annað séð en
þeim sé greitt fullkomlega það,
sem sanngjarnt má telja. Veit
ég, að margur iðnaðarmaðurina
yrði ánægður með mánaðarlaua
kennara í lægsta flokki, ekki
sízt þegar tillit er tekið til þess^
að þeir hafa lengsta sumarleyfi
allra íslendinga, fyrir utan öli
skólafríin, mánaðarleyfi, jóla-
frí, páskafrí o.s.frv. — Hvað seg
ir þú um þetta?
— Velvakandi hlustar lítið &
útvarp og veit ekki heldur, hver
lægstu mánaðarlaun kennara og
iðnaðarmanna eru.
TjU dUOv/ull, ^ | |

TT©pTb
\ \\ 1 I l r COPINHWtH
07^ \\V v / f/H-
Vi) vvi7
AEG
Mótorrofar
BRÆBURNIR ORMSSON
Sími 11467.