Morgunblaðið - 02.04.1963, Síða 17

Þriðjudagur 2. aprfl 1963
17
MORCl’lSBLAÐIÐ
Kristinn Kristjánsson
HANN HNÉ niður örendur er
Ihann steig af baki hesti sínum.
— Þannig bar andlát Kristins
K.ristjláxissonar að hönduim og
mér er naer að halda að slík
leiðarlok hafi verið honum geð-
íelld. Ekki vil ég með þeim orð-
um gefa í skyn að honum hafi
legið í léttu rúmi á hvern hátt
Ihann sliti samvistum við ást-
vini og samferðafólk hér í jarð-
vistinni, því var öðru nær. Hon-
um var ríkt í huga að skiljast
aldrei við eitt eða annað í flaustri
eða óreiðu, en slíkum mönnum
er fyrirvaralitiU heimanbúnað-
ur auðveldari en hinum róð-
deildarminni.
Ég kynntist Kristni heitnum
fyrst fyrir liðlega 15 árum. Þá
ókum við sarnan um landið okk-
ar með útlenda ferðamenn, hann
við stýrið á „rútunni“ sinni, ég
í starfi leiðsögumanns. Um hríð
voru kynni okkar eingöngu bund-
in við starfið en ég minnist þess
að eitt sinn hafði hann orð á
því að það væri leiðinlegt að
geta ekki skilið það sem ég væri
að segja þessum útlendingum um
ísland. Svo var það eitt sinn að
við ókum að kvöldlagi frá Þing-
völlum urn Mosfellssveit til
Reykjavíkur. Dagurinn hafði ver
ið bjartur og fagur og kvöldið
var eitt þeirra, sem jafnvel stór-
skáldum er um megn að lýsa.
Er útsýn opnaðist ofan af heið-
inni út um sund og flóa til
Jöikuls, urðu orð fánýt og hóp-
urinn í bílnum sat þögull og
höggdofa andspænis þessari opin-
berun. Og á næsta útskoti nam
vagni-nn staðar líka. „Ég skil
þó alténd þögnina", sagði Krist-
inn er hann ók af stað aftur.
Þarna komst ég í fyrsta skipti
í kynni við þann þá-tt í skap-
höfn Kristins er varð mér, og
sjálfsagt flestum er kynntust
hoh-um nokkuð að ráði, mjög hu-g
stæður. Manninum hand-an brauð
stritsins.
Kristinn var hygginn dugnað-
armaður er rækti öll sín störf
með árvekni og dugnaði og sá
fyrir sér og sínum með miklum
sóm,a. En handan skyl-dustarf-
ann-a tóku við hans eigin hugð-
arefni og í þeim var hann engu
síður heill og óskiptur. Hann
hafði mikið yndi af hestum og
naut þess að ferðast á hestbaki
í vinahópi. Eins og svo m-argir,
sem ferðast mikið um landið
okkar, hafði hann næmt auga
fyrir fegu-rð þess og stórbrot-
inni ásýnd og það gaf slíkum
ferðurn aukið gildi. En sönglist
in var þó h-ans hjartans mál og
við kórinn sinn, Karlakór Reykja
víkur, batt hann órofa tryggð
yfir 30 ár.
Ein-ungis þeir, sem einhvem
tíma hafa starfað í slíkum félags-
skap, fá skilið til ful-ls hve mik
inn einhug *og fórnfýsi á eigin
frístundir þarf til slíks á-huga-
sta-rfs, ekki sizt í þessum kór,
er hefur haldið uppi öflugu starfi
og farið í margar langar söng-
ferðir til annarra landa. En þar
vantaði Kristin aldrei, hvorki
á æfingar né samsöngva, fyrr
en vanheilsa meinaði honum að
vera með. Engum félaga í þei-m
kór er hall-mælt þó ég fullyrði
að fáir hafi jafnast þar á við
hann í áhuga og einhug í starfi.
Hitt veit ég liíka að honum fannst
hver einasta stund ríku-lega um-
bunuð, slíkan unað hafði hann
af söngnum og samstarfinu við
söngstjóra og fél-aga. Við gerum
okkur sjaldnast grein fy-rir því
hve miklu auðugra líf okkar er
vegna slíkra manna eða hvers
væri að sakna ef þeirra nyti
ekki við.
Fyrir allt þetta vil ég þakka
Kristni Kristjánssyni, að hann
lét sér ekki nægja hversdags-
leikan heldur leitaði auðugna
lífs og veitti með því samferða-
mönnum sín-u-m aukinn unað og
ánægju. Slíkra hlýtur að bíða
farnaður handan landamæranna
og æðra veldi tóna.
G. G.
BÓK SEM VEKUR ATHYGLI
„MILLI mín og dauðans er að-
eins eitt fótmál“. Hversu oft erum
vér ekki minnt á þessa stað
reynd, og nú síðast við fráfall
vinar mins Kristins Kristjánsson-
ar en hann varð bráðkvaddur
laugardaginn 23. marz s.l. og
verður til moldar borinn í dag
ÍCristinn va-r fæddur að Ketils-
stöðum í Holtum, hinn 3. júní
1903. Foreldrar hans voru hjónin
þar, Jónína Kristín Vigfúsdóttir
og Kristján Sigvaldason. Ungur
eftir Fritz Gibbon, þýðandi Hersteinn Pálsson
When the kissing had to stop —þegar kossarnir urðu að hætta —
er nafnið, sem hinn enski höfundur valdi bók sinni, og gefur það
nafn efnið vel til kynna.
Spurningin, sem stöðugt sækir á við lestur bókarinnar er þessi:
Þetta gerist aldrei hér — eða hvað?
Fyrsta prentun þessarar umdeildu en óvenju spennandi skáld-
sögu er þegar UPPSELD hjá forlaginu.
Önnur prentun kemur út í byrjun apríl.
ALMENNA BÓKAFÉLAGIÐ.
fluttist h-ann með foreldrum sín-
um að Kvíarholti í sömu s-veit
og ólst hann þar upp í föður-
h-úsum þar til hann var 18 ára
gam-al'l, þá lá leiðin að heiman
í atvinnu-leit eins og tíðkaðist
um unga menn á þeim árurn.
Hann settist að í Haf-narfirði og
stundaði þar ýmsa vinnu aðal-
lega hjá þeim Jóni og Gísla,
sem voru á þeim tima abhafna-
miklir vinnuveitend-ur. Árið
1925 tók hann svo bifreiðastjóra-
próf, og segja má að með þvi
ha-fi hafizt hans aðal ævistarf.
Eftir það stundaði hann bifreiða-
akstur, fyrst hjá öðrum og síð-
ar á sínum eigin bílum og ann-
aðist hann á tíma-bili all um-
fangsmikla fól-ksflutninga bæði
sem sérleyfishafi og einnig hóp-
ferðir með langferðabílum víðs-
vegar urn landið. Hann var áka-f-
lega farsæll í starfi sín-u, traust-
ur og öruggur og mjög eftir-
sóttur vegna lipurðar í allri fram-
komu. Fyrir nókkrum árum fór
heilsa hans að bila og svo kom
að því að hann gat ekki lengur
sbundað hinn erfiða akstur. Sg-ldi
Nýtt þjálfunarkerfi. Heilbrigtli og hreysti
LÍKAMSRÆKT JOWETT — leiðin til alhliða Hkamsþjálfunar
Eftir glímukappann og meistaraþjálfarann George F,
Jowett, sem í áratugi hefur þjálfað þúsundir ungra
manna og vaskra. Nemendur Jowett hafa náð
glæsilegum árangri í margskonar íþróttum
svo sem: glímu, lyftingum, stökkum, fim- /
Ieikum og sundi. 10 þjálfunaráfangar ' V íí
með 60 skýringarmyndum — allt í einni
bók. Æfingatími 5—10 mínútur á dag. Árang
urinn mun sýna sig eftir vikutíma. Pantið bókina
strax í dag — hún verður send um hæl. Bókin kostar
kr. 190.00. Utanáskrift okkar er: — LÍKAMSRÆKT
JOWETT, PÓSTHÓLF: 1115, REYKJAVÍK.
Ég undirritaður óska eftir að mér verði sent eitt eintak
af Líkamsrækt Jowett og sendi hér með gjaldið, kr.
190,00 (vinsamlega sendið það í ábyrgðarbréfi eða
póstávisun).
Nafn:
Heimili:
hann þá bílana og keypti verzl-
un og vann að mestu við hana
hin síðu-stu ár.
Árið 1929 hinn 26. október
kvæntist hann eftirlifandi konu
sinni Vilborgu Sig-mundsdóttur,
ættaðri úr Hafnarfirði. Sköm-mu
síðar fluttust þau til Reykjavík-
ur og hafa átt þar heima síðan,
lengst af í h-úsi sinu að Njáls-
götu 77. Þau eignuðst einn son,-
Kristján Reynir, sem er giftur
Ernu Haraldsdóttur og eiga þa-u
þrjá-r dætur.
Kristinn leit á heimili sitt sem
helgan stað, enda bar það vott
um þá mi-klu hamingju sem það
veitti honum, því segja má að
hver hlutur á heimili þeirra
hjóna vitni um ást þeirra og
hamingju.
Kristinn var söngelskur mjög,
enda gæddur mjög góðri söng-
rödd. Hann starfaði í Karlakór
Reykjavíkur um þrjábíu og
tveggja ára skeið og var fyrir
nokkru kjörinn heiðursfélagi
hans. Einnig söng hann í fjölda
mörg áx í kirkjukór Hallgrims-
kirkju.
Kæri vinur, það eru nú liðin
hart nær 40 ár frá þvi að leið-
ir okkar lágu fyrst saman og
m-eð okkur tókst sú einlæga og
trausta vinátta, sem aldrei hef-
ur borið skugga á og nú að leið-
arlokum eiga þessi fátæklegu orð
mín að vera kveðja og þakik-
læti til þin frá mér og konu minni
fyrir allar unaðslegu samveru-
stundirnar.
Konu þinni og ástvinum öllu-m
vottum við okkar dýpstu samúð,
og biðjum þess að bjarminn frá
sól minninganna megi lýsa þeim
út úr skugga sorgarinnar, sem
nú hvílir yfir h-ugum þeirra.
Blessuð sé minning þín.
A. G.
KVEÐJA
frá Karlakór Reykjavíkur
NYLEGA er látinn einn elzti
starfandi félagi Karlakórs
Reykjavíkur, Knstinn Kristjáns-
son, fyrrv. sérleyfishafi, til heim
ilis að Njálsgötu 77 hér í bæ.
Hann verður jarð-sunginn í dag að
lokinni heigiviöhöin í Fríkirkj-
unni.
Kristinn Kristjánsson söng og
starfaði í njeir en þrjátíu ár í
Karlakór Reykjavikur og var
hinn mætasti félagi. Eljusemi
hans og áhugi á þeim félags-
skap var viðbrugðið og ætíð virt-
ist hann hafa nægan tíma til að
starfa í kórnum, þótt aðrir vissu
að hann var yfirhlaðinn störfum
og nú á síðari árum kenndi hann
sjúkleika, sem kallaði hann að
lokum á brott svo skyndilega.
Karlakór Rvíkur á Kristni
mikið að unna og þakka. Hann
var einmitt einn þessara bjart-
sýnis- og dugnaðarmanna, sém
gaman var að starfa með og allt-
af traustur í stórátökum kórs-
ins. Með honum störfuðu og
tveir bræður han-s, Kristjón og
Helgi. Kristjón er látinn fyrir
tæpu ári, og Helgi er mikilvirk-
ur félagi ennþá. Kristinn og
Kristjón voru kjörnir heiðursfé-
lagar Karlakórs Reykjavíkur á
35 ára afmæli kórsins fyrix tveim
ur árum, enda unnið margfald-
lega fyrir þeirri fátæklegu nafn-
bót.
Það er því sárara að sjá á bák
svo traustum og góðum félög-
um á ekki hærra aldurssikeiði.
Kristinn var aðeins tæplega
sextugur, fæddur 3. júní 1903.
Hann lætur eftir sig eiginkonu,
Vilborgu Sigmundsdóttur, og
son, Reyni, sem var um tíma fé-
lagi í kórnum, tengdadóttur og
barnabörn.
Þessi fáu orð eiga að vera
þakklætisvottur og samúðar-
kveðja til ættingja og ástvina
Kristins frá félögum hans i
Karlakór Reykjavíkur, sem í dag
fjölmenna við jarðarför hans og
kveðja hann með söknuði. Megi
minningin um svo góðan dreng
vera ökkur, sem eftir lifum,
hvatnin-g til aukinna starfa og
stærri átaka. Með því hugarfari
kvaddi Kristinn og með því hug-
arfari kveðjum við hann. ’
R.L
Úipupoplín
grænt og blátt. Skyrtuflónel,
margir fallegir litir —
mjög ódýrt.
Nonnabiið
Vesturgötu 11.