Morgunblaðið - 19.04.1963, Qupperneq 13

Föstuáagur 19. apríl 1963
1RCUNBLAÐ1Ð
13
Fœreyjaflugin u seinkar
og færeyska flugfreyian missti af strætisvagninum
LJÓST er nú, að Færeyjaflug
Flugfélags íslands getur ekki
Ihafizt í maí eins og áætlað var.
Að vísu munu vöru- og póst-
flutningar geta hafizt þá, en far-
þegaflutningar ekki fyrr en lok-
ið er fyrirhuguðum endurbótum
a flugvellinum á Vogey.
Flugfélagið útbjó nákvæma
ferðaáætlun fyrr í vetur og var
Ihún prentuð í hundrað þúsund
eintökum, sem dreift var á Bret-
•landseyjum og á meginlandinu
með þeim árangri, að þegar hef-
ur mikið borizt af farmiðapönt-
unum, bæði til skrifstofu félags-
ins í Kaupmannahöfn, Skotlandi
og annars staðar, — og margir
hafa líka pantað far héðan frá
Reykjavík.
Á fundi þeim, er fulltrúar
Flugfélagsins sátu með fulltrú-
um dönsku flugmálastjórnarinn-
ar í fyrri viku, kom það m.a.
fram, að danski fjármálaráðherr
ann hefur farið fram á það við
fjárveitingarnefnd þingsins, að
hún veiti hálfa milljón danskra
króna til endurbóta á Vogeyjar-
flugvelli, ennfremur 230 þús. d.
kr. vegna dvalar tveggja danskra
starfsmanna á flugvellinum i
sumar.
Jóhann Gíslason, deildarstjóri
hjá FÍ, sem sat þennan fund,
hefur tjáð Mbl., að svars sé ekki
að vænta frá fjárveitinganefnd
fyrr en í fyrsta lagi þann 20.
þ.m. Sagði hann, að fulltrúar
hins norska flugfélags, Björum-
fly, hefðu einnig setið fundinn,
þar á meðal Björum sjálfur.
Þeir hefðu samt ekki látið lík-
lega og sennilega yrði lítið úr
fyrri ráðagerðum Norðmanna um
Færeyjaflug. %
Þá sagði Jóhann, að ýmis ör-
yggismál hefðu verið rædd og á-
kveðið að sníða allt eftir IAO-
reglum. Teknar voru ákvarðanir
um ýmislégt, er varðar öryggis-
málin, og kom m.a. fram, að
radarstöðin á Straumey mun
Sæmdir
Fálkaorðunni
FORSETI ÍSLANDS hefir sæmt
eftirgreinda menn riddarakrossi
hinnar íslenzku fálkaorðu:
1. Friðjón Sigurðsson, skrif-
stofustjóra Alþingis fyrir
embættisstörf.
2. Hörð Helgason, deildarstjóra
í utanríkisráðuneytinu, fyrir
embættisstörf.
3. Indriða Helgason, kaupmann
Akureyri, fyrir störf í þágu
íslenzkra raforkumála.
(Frá Orðuritara).
veita flugmönnum aðstoð, ef þörf
krefur, en hún er opin allan sól-
arhringinn. Veðurathuganir
munu hafnar á flugvellinum og
veðurlýsing send út á klukku-
stundar fresti þá daga sem flogið
er.
Færeyingar hafa látið teikna
flugtöðvarbyggingu, hina mynd
arlegustu, og ætla að ljúka henni
í júlímánuði. Þar verður bið-
salur fyrir 50 manns, ennfremur
aðstaða fyrir veðurþjónustu,
fjarskiptastöð, sem Danir setja
upp, og aðstaða fyrir tolleftirlit
og útlendingaeftirlit, og herbergi
sem Flugfélaginu er ætlað.
Flugfélaginu er boðið að senda
fulltrúa sinn til Færeyja til þess
að fylgjast með framkvæmdum
strax og þær hefjast, en vonir
standa til að fjárveitingin fáist
fyrir næstu mánaðamót.
Þess má að lokum geta, . að
Flugfélagið var búið að ráða
eina færeyska flugfreyju, og
átti hún að sitja flugfreyjunám-
skeið félagsins í Reykjavík í
vetur. Fór stúlkan með skipi til
Kaupmannahafnar, en tafðist
vegna ísalaga á dönsku sundun-
um og komst því ekki hingað í
tæka tíð. Snéri hún því aftur
heim til Færeyja og verður að
bíða næsta námskeiðs, á næsta
vetri, svo að ekki hefur félagið
færeyska flugfreyju í sumar.
Hins vegar hefur félagið ráðið
færeyskan starfsmann, Larsen,
sem hér hefur starfað undanfar-
ið og verið flugfélagsmönnum ó-
metanleg stoð í skipulagningu
þessara nýju flugleiða. Færeysk-
ur flugvirki, sem unnið hefur
hjá SAS í Kaupmannahöfn, mun
og ganga í þjónustu félagsins í
Færeyjum.
Leikril eftir Ionesco
frumflutt á Akureyri
AKUREYRI, 17. apríl. — Bók-
menntakynningarnefnd málfunda
félagsins Hugins í M.A. mun
flytja leikritið „Sköllótta söng-
konan“ (La cantatrice chauve)
eftir Eugene Ionesoo fyrir nem-
1 GÆR átti Mbl. stutt samtal
við Óskar Guðmundsson, sem
kom heim frá Zermatt í Sviss
hinn 1. apríl sl., er þar kom
upp taugaveiki skömmu áður.
Að ósk borgarlæknis var
Óskar þá settur í sóttkví og
endur skólans annað lcvöld
(fimmtudag). Leikstjóri er Karl
Guðmundisson leikari, sem jafn-
framt hefir snúið leikritinu á
íslenziku .Flutningur leikritsins
verður í samlestraformi. Þetta
er fyrsta leikrit höfundarins og
einnig fyrsta sinn, sem það er
flutt hér á landi. Það var fyrst
sýnt í Paris 1950 og var fálega
tekið í fyrstu, en hefir nú gengið
þar í 6 ár samfleytt. Það ger-
ist á heimili miðstéttarfólks í
Englandi og fjallar um hið fárán-
lega í hinu venjubundna í lífi
venjulegs fólks. Lesarar eru
Rristinn Jóhannsson Helga E.
Jónsdóttir, Katrín Friðjóns-
dóttir, Stefanía Arnórsdóttir,
Brynjar Viborg og Rögnvaldur
Hannesson, en kynnir er Gunnar
Rafn, formaður bókmenntakynn-
ingarnefndar. Formaður mál-
fundafélagsins er Gunnar Eydal.
í ráði er að flytja leikritið
fyrir almenning á næstunni, en
það er þó ekki fullráðið enn.
— Sv. P.
Óskar Guðmundsson í sóttkvínni:
ÉG LES, OG SVO
HEF ÉG SÍMANN
hefir setið þar síðan.
— Eru ekki daufir dagar í
sóttkvínni, Óskar?
— Ekki verður þvi neitað
að fátt er hér tilbreytingar og
lítið að gera meðan maður er
lokaður inni í litlu herbergi.
— Hver hefir verið atvinna
þín Óskar? Þú verður náttúr-
lega fyrir tjóni af þessu?
— Ég hef verið bílstjóri á
eigin bíl, en hann er lokaður
inni eins og ég. Svo hef ég
unnið svona hjá hinum og
þessum. Já, auðvitað er þetta
tjón, en maður getur ekki
tekið tillit til samborgaranna
á þennan hátt, án þess að
verða fyrir tjóni.
— Og heilsan?
— Hún er ágæt. Ég kenni
mér einskis meins. En þetta
er eins og hvert annað óhapp.
Mér fánnst skylda mín að
verða við þeim tilmælum að
sitja í sóttkví til að vekja
ekki ótta samborgaranna.
Varasemi er öll góð og sjálf-
sögð, en það er spauglaust áð
verða fyrir þessu. En þetta er
ný reynsla, sér kapítuli í lífi
manns.
— Og þú ferð ekkert út?
— Nei, ég fer ekki einu
sinni fram á ganginn. Allt er
svo sótthreinsað, sem kemur
í snertingu við mig.
— Og fátt til dægrastytt-
ingar segir þú?
— Ég var að skemmta mér
við að lesa Moggann þegar
þú hringdir. Maður er ekki
vanur að taka blöðin jafn
kröftuglega í gegn eins og ég
geri nú. Svo er ég að brjótast
í að lesa erlend mál, það er
góð dægradvöl að æfa sig í
þeim. Ég hef talsvert að lesa
og þannig drep ég tímann. Og
svo hef ég símann. Hann
styttir mér margóu- stundir.
— Og hvenær sleppurðu
svo út?
/ — Ég vil ekkert um það
segja. Það er læknanna að
segja til um það.
Við þökkuðum Óskari. Við
öfluðum okkur upplýsinga
um að hámarks einangrunar-
tími fyrir þá sem verið hafa
á taugaveikisvæði er 3 vikur.
Eftir því að dæma ætti Ósk
ar að sleppa út um helgina.
BRÉF TIL SELMU
FRÚ Selma Jónsdóttir, forstöðu-
kona Listasafns ríkisins.
Kæra vinkona, — stórgöfuga
og listelska frú!
Þér kann nú að finnást ávarp-
ið í lengra lagi, en mér finnst
þó einhvern veginn, að það geti
varla verið styttra. Ég meina
þetta allt, og vel það.
Eins og þér mun vera kunnugt
um, þá á að selja eitt ágætasta
málverkasafn, sem verið hefur
í einkaeign í Evrópu, á uppboði
hjá Sotheby’s í London á mið-
vikudaginn kemur, síðasta vetr-
ardag. Þetta er safn hins látna
auðmanns, Alfred Wolf frá Stutt-
gart. Hann rak margháttuð við-
skipti, átti m. a. nautgripi á haga
í Argentínu og seldi Englend-
ingum kjöt 'af búum sínum,
sennilega með einhverjum hagn-
aði. Að minnsta kosti sparaði
hann aldrei fé til ihálverka-
kaupa og í safni hans, sem nú
fer undir hamarinn, eru verk
ýmsra frægustu málara, m. a.:
van Gogh, Gauguin, Renair,
Monet, Pissaro eldra, Picasso,
Corot, Utrillo og Chagall svo
nokkrir séu nefndir. Hafa frétt-
ir um þetta fyrirhugaða uppboð
vakið mikla athygli í heims-
pressunni og sízt minni en þeg-
ar Sommerset Maugham seldi
listaverk sín í vetur, án þess að
íslendingar eignuðust nokkurt
þeirra. Enda er hér um miklu
stærra og fjölskrúðugra safn að
ræða.
Nú er það erindi mitt við þig,
sem hefur snúið svo mörgum
hraustum dreng um fingur þér,
að þú vekir máls á því við þá
virðulegu ráðherra Gunnar
Thoroddsen og Gylfa Þ. Gísla-
son, hvort þeir gætu ekki séð af
svo sem einum tekjuafgangi úr
eldhúsdagsumræðunum til þess
að kaupa þjóðinni gott verk eft-
ir einhvern þessarra höfuðsnill-
inga málaralistarinnar. Þó að þú
fengið ekki nema eina mynd eft-
ir einhvern framantalinn mál-
ara, þá hefðum við þó eignazt
listaverk, sem allir vildu sjá, þó
ekki væri fyrir annað en for-
vitni, — og þér yrði kleift að
endurgreiða hana með aðgangs-
eyri á tiltölulega skömmum
tíma.
Ef ráðherrarnir kynhu að vera
með múður og segja við þig, að
þetta sé alltof dýrt fyrir okkur
— eða það sé ekkert vit að vera
að kaupa á uppboðum (þeir eru
vísir til að vera með alls konar
vöflur), þá er því til að svara,
að fræg og eftirsótt listaverk fást
yfirleitt aldrei keypt nema á
uppboðum. Þar búast eigendur
við bezta verði og minnstu um-
stangi við að koma eignum sín-
um í handbært fé. Ennfremur
máttu bera mig fyrir því, að það
sem þeir kaupa í ár af málverk-
um eftir framantalda málara
geta þeir selt með sæmilegum
ágóða að ári, ef þjóðin sér sér
ekki fært að eiga neitt sem aðra
munar í að eiga.
Gerðu þetta nú, Selma mín, —
og láttu þér ekki vaxa í augum
að lokka heimildina út úr ráð-
herrunum. Þú þarft að fá 4—6
miljónir, en með því lyftir þú
listasafninu okkar í virðingar-
sess meðal ungra safna, og eyk-
ur þjóðarauð íslendinga til ó-
trúlegra muna í framtíðinni. Ef
þér tækist t. d. að klófesta „La
Coiffure — Trois Femmes“ eftir
Picasso, sem þarna verður seld,
þá koma hingað fleiri túristar I
framtíðinni til þess að sjá þessa
mynd, heldur en hinir, sem
koma til að sjá Gullfoss og
Geysi! Þetta listaverk er víð-
frægt af bókum og myndum,
gert 1923. En því hvet ég þig nú
til dáða, að það nást ævinlega
hagstæðari kaup, þegar mörg dýr
mæt og eftirsótt verk eru á sama
• uppboðinu, heldur en þegar þeim
skýtur upp, einu og einu, á með-
al minna eftirsóttra hluta.
Treysti ég því, að þú komist
að takmarkinu með ráðherrana.
Það vill nú svo vel til, að þeir
eru báðir framúrskarandi list-
elskir menn og eiga sjálfir góð
listaverk, sem þeim þykir ákaf-
lega vænt um.
Ef þú sér þér ekki fært að
fara sjálf til London, þá býr ís-
lenzki \ sendiherrann í næst-
næstu götu við uppboðsstaðinn,
og honum er vel trúandi til að
gera góð og hagstæð kaup, þvi
að hann er mikill málverkaunn-
andi og veit eins vel og hver
annar, hvað óhætt er að bjóða
í samkeppni við heimsbyggðina.
★
Og svo á að selja „Káta lútu-
leikarann“ eftir Frans Hals í
New York 1. maí — en við skul-
um ekki hugsa um það fyrr en
eftir sumarmál.
Með kærri kveðju og einlægri
ósk um góðan árangur.
S. B.