Morgunblaðið - 01.06.1963, Page 5

Laugardagtir 1. júní 1963
MORGVNBLAÐiÐ
*
m
„Aldrei að telja sig svo gdðan
að ekki megi
Á SÍÐARI árum hefur því
heyrzt æ oftar fleygt, að
tími sá, sem íþróttamenn
verja til æfinga, sé svo
mikill, að þeir, sem vilja
skara fram úr, verði að
vanrækja dagleg skyldu-
störf.
Þessu er þó ekki þannig
farið með alla. Einstöku
virðast geta sinnt fjöl-
skyldu, atvinnu og öðrum
áhugamálum, ekki síður
en þeir, sem aldrei hafa í
æfingabúning komið.
Einn úr þeirra hópi er
Gunnar Guðmannsson. Sl.
mánudagskvöld lék hann
250. leik sinn með félag-
inu, sem hann hefur keppt
með, undanfarinn þálfan
annan áratug. Meðal félaga
sinna er hann kallaður
„Nunni“, og allir þeir, sem
sótt hafa knattspyrnuleiki
hér í borg á liðnum árum,
kannast óðar við hann.
Einkum og sér í lagi Vest-
urbæingar og KR-ingar.
Það getur ekki hjá því far-
ið, að þeim, sem aldrei hef-
ur sparkað bolta nema í
húsagörðum á yngri árum,
þyki eitthvað forvitnilegt við
mann, sem leikið hefur hálft
þriðja hundrað leikja. Svo var
a.m.k. um fréttamann Mbl.,
og því gekk hann á fund Gunn
ars, nú í vikunni.
Hvenær lékstu fyrst í
keppni?
„Ég skal segja þér það,
meira að segja nákvæmlega
upp á dag. Það var 20. ágúst
1947.“
Var það fyrsta keppnin, sem
þú tókst þátt í?
„Nei, það var fyrsta skipti,
sem ég keppti með meistara-
flokki. Annars lék ég fyrst
með yngri flokkunum. Það
hefur sennilega verið 1939
eða ’40, sem ég keppti fyrst.“
Hvað segir þú um atvinnu-
mennsku, sem ert búinn að
keppa svo lengi. Hana er allt-
af að bera á góma, í einhverri
mynd, meira að segja hér
heima? Það hlýtur að vera
kostnaðarsamt, 'svo ekki sé
meira sagt, að stunda knatt-
spyrnu svo langan tíma?
„Jú, þetta er búið að taka
mikinn tíma frá öðru. Það er
þó reyndar svo um flest á-
hugamál, þótt þetta sé ef til
vill erfiðara, en flest önnur.
Tíminn er dýr, og það hefur
oft orðið að sleppa vinnu,
bæði vegna æfinga og keppni.
Þó hef ég ekki trú á at-
vinnumennsku. Hins vegar
bæta
mætti hugsa sér, að hafa
mætti annað fyrirkomulag á,
en verið hefur. Það er mín
trú, að það mætti bæta knatt-
spyrnuna, já stórbæta hana,
ef hægt væri að hagræða æf-
ingatímanum dálítið. Nú sem
stendur er venjulega æft á
kvöldin. Væri hægt að koma
því við að byrja æfingar um
4-leytið á daginn, og æfa t.d.
til kl. 7, þá myndi mikið vinn-
ast, að minum dómi.
Þetta fyrirkomulag myndi
þá byggjast á því, að hætt
yrði að vinna fyrr á daginn,
þ.e. kl. 4. Það mætti þó vinna
upp með því að byrja fyrr
á morgnana, eða sérstöku sam
komulagi við þá, sem unnið
er hjá.
Hitt finnst mér víst, að
æfingar á kvöldin gefi aldrei
sama árangur. Ég held, að með
breytingu, líkri þessari, megi
e.t.v. ná tvöfalt betri árangri,
en hingað til. Atvinnu-
mennska held ég þó að eigi
enga framtíð hér“.
Hvaða stöðu fellur þér bezt
að leika?
„Það er skemmtilegt að
vera innherji, og það gefur
mikla möguleika, en hins veg
ar er þó oft skemmtilegra að
leika „á kantinum", þó það
sé komið undir þeim, sem
leikið er með“.
Er „kanturinn“ þá þín
uppáhaldsstaða?
„Já, ég er ekki frá því, —
annars hef ég leikið allar stöð
ur í framlínunni“.
íþrótta. Heldur þú, að hún
væri ánægðari, ef honum væri
varið til „nytsamlegra hluta?“
„Þetta hefur gengið nokkuð
vel hjá okkur. Við eignuð-
umst íbúð fyrir nokkrum ár-
um — annars hefur hún aldrei
kvartað. Hún keppti sjálf í
handknattleik með KR á sín-
um tíma“.
Þú hefur gefið þé tíma til
að stunda húsbyggingar, þrátt
fyrir, ja, þrátt fyrir knatt-
spyrnuna?
„Það tók nokkur ár, en það
tókst. Það er e.t.v. einkenni-
legt, þegar litið er um öxl, en
einhvem veginn, þá gafst þó
timi til að sinna því.“
Að lokum Gunnar: Hvaða
ráðleggingar gefurðu þeim
yngri, sem nú eru að „vinna
sig upp“ í knattspyrnunni?
„Þeir eiga aldrei að telja
sig svo góða, að þeir geti ekki
bætt sig“.
Gunnar segist ætla að
leggja knattspyrnuskóna á
hilluna í haust. Hann hefur
vel til „hvíldar" unnið, því
að auk þess, sem að ofan er
talið, þá hefur hann 7 sinn-
um orðið íslandsmeistari, 7
sinnum Reykjavíkurmeistari
og 3svar bikarmeistari.
Honum hefur tekizt það,
sem fágætt verður að teljast
nú á tímum, þegar allir eru
í kapphlaupi við tímann. Hann
hefur sinnt íþróttum í hálfan
annan áratug, en samt haft
tíma til að byggja yfir sig og
sína.
Mætti það verða öðrum til
fyrirmyndar.
Gunnar og kona hans, Anna Guðmundsdóttir, með börnunum
Hvað myndir þú segja, að
væru skemmtilegustu minn-
ingarnar frá keppni, eftir öll'
þessi ár?
„Það er erfitt að segja, í
fljótu bragði. Skemmtilegasta
tímabilið var e.t.v. 1958—’63,
þegar KR-liðið var upp á sitt
bezta. Svo eru það utanferð-
irnar. Ég var fyrst með í utan-
ferð 1949, þá fórum við til
Noregs. ’56 fórum við til
Bandarikjanna og kepptum
þar í þremur borgum, Fíla-
delfíu, Baltimore og New
York.
Eftirminnilegasti landsleik-
urinn held ég þó að hafi ver-
ið leikurinn við Svía 1951,
þegar við unnum með 4 mörk
um gegn þremur’.
Hvað hefurðu oft leikið með
landsliðinu?
„Það er víst 8 sinnum*.
Ef ég man rétt, þá hefur
enginn leikið oftar með
Reykjavíkurúrvali, en þú?
„Já, það er rétt. Við Karl
Guðmundsson höfum leikið
með því jafn oft, 27 sinnum".
Hvað eigið þið hjónin mörg
börn?
„Þau eru fjögur, strákur 10
ára, og þrjár dætur, 8, 6 og
4 ára“.
Hvað segir konan þín við
öllum þeim tíma, sem fer til
KR-ingar hylla Gunnar Guðmannsson að unnum sigri í
fslandsmóti.
# I. DEILD
*
Islandsmótið á Akranesi
Laugardaginn 1. júní kl. 18.
Akranes(Í.A.) — Valur
Dómari: Ólafur Hannesson.
Línuverðir:
Guðmundur Haraldsson og Frimann Gunnlaugsson.
í Keflavík
á grasvellinum í Njarðvíkur 2. hvítasunnudag kl. 15.
Keflavík(ÍBK)-Akureyri(ÍBA)
Dómari: Valur Benediktsson.
Línuverðir: Jón Kristjánsson og Róbert Jónsson.
MÓTANEFND.
Látum engan miða dseldan - Geriö skil
HAPPDRÆTTI SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS