Morgunblaðið - 01.06.1963, Síða 9

Laugardagur 1. júní 1963
MORGVISBLAÐIÐ
GOTT BÓKASAFN
Rétt við matsalinn er svo
bókasafnið og lesstofa. Þar
var einnig þéttsetið, og að-
spurðir sögðu safngestir að
þar væri úr þúsundum bóka
að velja, „allt gjafabækur.“
Við lesstofuna hittum við
Jóhann Hallgrímsson, og
sagði Sigurjón okkur að þeir
væru gamlir skipsfélagar. —
Hann fór oft úr sambandi, og
þá kippti ég í liðinn, sagði
Sigurjón, og benti á kjálka-
liðinn. Við báðum Jóhann að
segja okkur nánar frá þessu.
— Það var svoleiðis, sagði
hann, að ég fékk eitt sinn
salttunnu í höfuðið, og eftir
það fékk ég oft krampaflog,
stundum tvisvar á dag. En
þegar ég var til sjós með Sig-
urjóni, kippti hann jafnóðum
í liðinn, og gaf mér svo
brennivínssnafs á eftir. Það
var ágætt.
*
JÓN OG MARGRÉT
Við fórum nú að skoða vist
arverurnar. Mest er þarna um
eins manns herbergi, en auk
þess átta hjónaíbúðir, sem eru
tvö herbergi, svefnherbergi og
setustofa. Mörg herbergjanna
eru gefin af fyrirtækjum eða
settingjum og aðstandendum
látinna sægarpa, og eru spjöld
á dyrunum með áletruðu
nafni gefenda og í minningu
hvers það var gefið. Þarna
heimsóttum við rétt sem
snöggvast hjónin Jón Jóhanns
son og Margréti Gísladóttur,
sem búa syðst í austari álm-
unni, uppi á annari hæð. En
Jón hefur starfað á öllum teg-
undum fiski- og farskipa. Her
bergin eru vistleg og í stofu
þeirra hjóna eru ýmsir mun-
ir frá fyrra heimili þeirra,
skápar, borð og myndir.
SJÖTUGUR Á ÞRIÐJUDAG
í herbergi 315 býr Sigurður
Jón Maríasson. Við fréttum
að hann ætti sjötugsafmæli á
þriðjudag eftir hvítasunnu, og
báðum hann í því sambandi
að segja okkur eitthvað um
það, sem á daga hans hefur
drifið. Sigurður er fæddur á
ísafirði, bróðir Jóns Marías-
sonar bankastjóra. Hann starf
aði í 30 ár hjá Eimskip, en
síðan í 12 ár hjá Búnaðar-
bankanum í Reykjavík, og hef
ur frá mörgu að segja.
— Ég fór út til Danmerkur
árið 1912, og var þar sjómað-
ur á dönskum skipum næstu
sex árin. En áður hafði ég
verið í tvö ár á fyrsta íslenzka
gufuskipinu. Hét það Ásgeir
litli, og annaðist flutninga um
ísafjarðardjúp og næstu firði.
Skipstjóri var norskur og hét
Andreassen. Svo fór ég með
Ásgeiri Ásgeirssyni til Hafn-
ar. Það skip átti Ásgeir Ás-
geirsson á ísafirði, en skipið
var skrásett í Kaupmanna-
höfn.
SIGLING AR Á
STRiDSÁRDM
— í Danmörku sigldi eg að-
allega á skipurn útgerðarfé-
lagsins L.. H. Carl, sagði Sig-
urður. Það félag átti fyrir
heimsstyrjöldina fyrri um 30
-—40 skip, en að styrjöidinni
lokinni 18—20 skip. Svona lék
nú kafbátahernaðurinn það
félag. Ég var á tveimur skip-
9
Sigurður Jón Maríasson
um frá þessu félagi, og hétu
þau Magnus og Sigurd. Sigld-
um við mikið á Ameríku, m.a.
þrjár ferðir til Galveston í
Texas til að sækja fóður. Urð
um við ekki fyrir neinum
skakkaföllum í þeim sigling-
um. Á þessum árum sigldi ég
einn túr með Vestu til íslands
en réðist 1917 á Villemoes og
var þar í eitt ár. Seinna keypti
Eimskipafélagið þetta skip
og hlaut það nafnið Selfoss.
— Á Villemoes var ég þar
til ég réðist á Gullfoss 28.
ágsút 1918, og hóf þar með
30 ára starf hjá Eimskip.
>f
HJÁ EIMSKIP
SigurðUr var í tíu ár á Gull-
fossi, en fluttist svo yfir á
Goðafoss. En þau skipti urðu
til þess að Sigurður neyddist
til að gerast landkrabbi.
— Það var 1. nóv. 1930 að
við vorum á siglingu frá Siglu
firði til ísafjarðar í vonzku-
veðri, norð-austan 13 vindstig.
Ég var að vinna á dekki þeg-
ar hnútur kom á skipið og
fleygði mér niður með þeim
afleiðingum að ég lærbrotn-
aði á vinstra fæti en hnéskel-
in á hægra fæti maskaðist.
Við vorum í 36 tíma á leið-
inni til ísafjarðar. Eftir þessa
ferð fór ég í land og var 17
mánuði að jafna mig. Svo hóf
ég vinnu að nýju hjá Eimskip,
gerðist þar áhaldavörður og
afgreiddi áhöld til skipanna.
— Árið 1947 réðist ég til
Búnaðarbankans, og þar starf
aði ég næstu 12 árin. Þar leið
mér mjög vel, og þaðan á ég
margar góðar endurminning-
ar. Starfsfólkið var mér allt
mjög gott, ekki sízt Hilmar
Stefánsson bankastjóri, sá
mæti maður. Sama má segja
um starf mitt hjá Eimskip,
þar leið mér einnig mjög vel
og kynntist mörgum góðúm
mönnum.
>f
Á HRAFNISTU
— Nú, hér í Hrafnistu hef
ég svo búið í tvö og hálft ár.
Hérna dundar maður við að
hnýta á tauma, þegar verk-
efni er fyrir hendi. Þetta er
þægilegt verk, því ég má ekki
vinna neina erfiðisvinnu, og
svo er líka gott upp úr því
að hafa. Jú, jú, ég hef alltaf
verið frískur og haft það gott,
nema þarna slysið.
Á veggjunum í herbergi Sig
urðar hanga fjölskyidu- og
skipamyndir og mynd frá ísa
firði. Á einni myndinni, sem
tekin var fyrir um 30 árum,
eru samankomnir margir ætt-
ingjar Sigurðar í tilefni þess
að þá voru liðin 100 ár frá
fæðingu móðurafa Sigurðar,
sem var Sigurður fangavörð-
ur Jónsson ritstjóra Þjóðólfs
Guðmundssonar.
Sigurður Jón Maríasson
var kvæntur Margréti Jakobs
dóttur, en hún lézt 1955. Þau
eignuðust tvo syni, Ríkharð
og Geir. Ríkharð tók út af
togaranum Agli Skallagríms-
syni í vonzkuveðri á ísafjarð
ardjúpi fyrir um þremur ár-
um.
Við kveðjum Sigurð og ósk
um honum heilla, og höldum
svo áfram ferðinni með Sig-
urjóni EinarssynL
>f
LANGIR BIÐLISTAR
Hvert rúm er skipað í Hrafn
istu, segir Sigurjón, og við
erum með tvo langa biðlista.
Á öðrum listanum er það fólk,
sem unnið hefur á sjónum, og
hefur það forgang að hús-
rúmi. Á þeim lista eru nú um
70 nöfn. Svo er hinn listinn,
en lítil von er um að unnt
verði að sinna honum. Það er
eins og menn haldi að hér sé
eins og í sjúkrahúsi, að fólk
komi og fari og alltaf séu að
losna herbergi. En svo er ekki.
Fólkið flytur hingað og hér
býr það.
— Er ekki alltaf verið að
stækka heimilið, spyrjum við
Sigurjón.
— Jú, jú. Þegar hér var opn
að 1957 voru vistmenn að-
eins fimmtán, en möguleikar
á að taka á móti 70. Síðan
hefur stöðugt verið unnið að
endurbótum og stækkun, og
eru vistmenn nú 196, að
sjúkradeild meðtalinni, en
þar eru 44. Nú er hafin smíði
nýrrar álmu, norðurálmu, sem
liggur upp með Laugarásbíói,
austan við það. Hún verður
væntanlega fullgerð eftir
hálft annað ár, og verða þar
íbúðir fyrir um 60 manns, og
auk þess mikill vinnusalur í
kjallara. Þegar smíði er lok-
ið, verður hafizt handa um
smíði enn einnar álmu, sem
liggur í austur, og verður jafn-
stór og norðurálman. Skipu-
lag bygginganna er þannig að
allar þrjár álmurnar, sem
fjarst liggja frá aðalhúsi, eiga
sömu vegalengd að matsal og
aðaldyrum.
tJr matsalnum í Hrafnistu. Á miðri mynd má sjá Lása kokk í heimsókn við eitt borðið
•»