Morgunblaðið - 23.06.1963, Qupperneq 20

20
MORCVTSBLAÐIÐ
Sunnudagur 23. júnf 1963
MRT FOOTMER:
H
Æ
T
T
L
L
E
G
U
R
FARMUR
18
Hann roðnaði af ánægju og
settist á stól, rétt eins og hann
væri alvanur að sitja í návist
kvenna.
— Úti á þilfari verður að
halda uppi öllum aga, hélt hún
áfram — en í einrúmi er engin
ástæða til að vera með nein láta-
læti. Ég hugsa mér yður alltaf
sem yfirmann.
Hann sagði ekkert, en frá þess-
ari stundu var hann á hennar
bandi.
— Við verðum að vera stutt-
orð, hélt hún áfram, — af því
að við Bella verðum að sýna
okkur við hádegisverðarborðið
eftir nokkrar mínútur.... í
morgun, þegar ég fékk Jim til
að ná sambandi við yður, kom
hann aftur með þau boð, að yður
langaði að tala við mig;
— Stendur heima, svaraði Les.
— Um hvað?
Hann svaraði með annarri
spurningu: — Hefur húsbóndinn
nokkuð nefnt, hvaða höfn við
komum við í næst?
— Nei. Það virðist vera öllum
huiið.
— Stendur heima, svaraði Les
..með kvöldkaffinu
ÞEGAR ÞÉR gistið i Kaup-
mannahöfn, getið þér iesið
Morgunblaðið samdægurs, —
með kvöldkaffinu í störborg-
inni.
FAXAR Flugfélags íslands
flytja blaðið dagléjg, cg það
er komið saádægurli blaða-
söluturninn i aðaljámbrautar-
stöðinni við Ráðhústorgið —
Ilovedbanegardens Aviskiosk.
FATT er ánægjule.gra en að
lesa nýtt Mergunblað, þegar
verið er á ferðalagi vtra eða
dvah*t þar.
1 hörkulega. — Hann vill halda
okkur úti á reginhafi, þangað til
við látum undan.... Getið þér
fengið hann til að koma við í
einhverri eynni
— Það er ómögulegt að segja.
Hversvegna spyrjið þér?
— Eg vildi bara segja eitt við
yður, sagði Les með mikilli á-
herzlu. — Komið þér yður burt
af þessari glæpafleytu! Þér og
unga stúlkan, sem með yður er.
Þið eruð ekki við neitt bundnar
Þið hafið enga ástæðu til að
'hanga á Laghet. Látið þér hann
komá einhversstaðar við og hypj
ið ykkur þar í land. Sama þó að
það sé á einhverri eyðieyju, þar
sem skip koma aldrei við! Kom
ið ykkur í land!
— Hversvegna? spurði hún aft
ur.
— Spyrjið mig ekki að því,
tautaði hann.
— Eigið þér við að þér viljið
ekki svíkja skipsfélaga yðar í
"tryggðum?
— Jæja, ég hef nú ekki held
ur sagt, að ég sé á þeirra bandi.
— Horace Laghet er viðskipta
vinur minn, sagði frú Storey, eins
og það kæmi ekkert málinu við.
— Eða, ef vill, þá húsbóndi minn
eins og er, og þar af leiðandi
verð ég að tala varlega, þegar
hann er annars vegar. En þér
getið dregið yðar eigin ályktan-
ir.
Hann glotti. — Eg skil. Þér er-
uð á minu máli, að hann sé fyrsta
flokks.... ég vil ekki segja
meira.... en þér getið ekki sagt
það berum orðum.
Hún hló. — Eruð þér fús til að
segja mér, hvað fyrir yður hefur
komið persónulega, hér um borð
— Þó það væri,- Það er ekk-
ert leyndarmál.... Frá því dag
inn, sem við lögðum af stað frá
New York hef ég fundið á mér
,að einhver vandræði voru að
grípa um sig hér um borð. Það
er einskonar glæpahringur innan
skipshafnarinnar, en ég stend
fyrir utan hann. Jæja, ég er ekki
yfirmaður nú, og þetta kemur
mér ekki við. Eg lokaði bæði aug
um og eyrum og geri mitt verk.
— Voruð þið Holder kunningj
ar
— Hann var ekki kunningi
minn frekar en hinir. Það er
viss hópur af mannskapnum, sem
var ef ég svo mætti segja að
gera gælur við Holder.... í gær
þegar húsbóndinn skammaði mig
á afturþilfarinu, var fréttin um
það komin fram í á undan mér.
Og þeir ætluðu að gera einskon
ar hetju úr mér. Ekki að ég gefi
túskilding fyrir það. Eg segi
yður það bara eins og það gerð
icl. Þeir fóru allir að klappa mér
á bakið og segjast standa með
sér, og svo framvegis.
— En svo var það í gærkvöldi
á bátadekkinu, hélt hann áfram.
— Þér gerðuð rétt í því að taka
'byssuna af Holder. Það nægði.
Þeir höfðu verið að gefa honum
kókaín, þangað til hann var orð
inn hálfbrjálaður. Og þegar Lag
'het fleygði honum fyrir hákall
ana, sá ég rautt. En ég hefði átt
að þegja.
— Og það gerði yður enn
meiri hetju meðal mannskapsins!
tók hún fram í.
— Vissulega. Og ég skammast
mín fyrir það.... Eg var á vakt
til morguns. Og svo rétt þegar
fór að birta, kom húsbóndinn
upp á dekk og skipaði Niederhoff
að binda mig. Eg hefði getað æst
mannskapinn upp þá, en gerði
það ekki. Eg lofaði honum að
'binda mig. Niederhoff þorði ekki
að andmæla. Húsbóndinn skipaði
öllum mannskapnum upp á þilj
ur. Hann var eins og vitlaus mað
ur.
— Eg veit, hvað seinna skeði,
sagði frú Storey. — Skipstjórinn
kom og reyndi að stöðva hann,
eða að minnsta kosti lézt reyna
það.
Les sendi henni laumulegt
augnatillit. — Jú, jú, sagði hann
þurrlega. Og þegar ég fór í koj-
una fann ég þar hlaðna byssu.
Og það var festur miði við hana
með teyjubandi. Og á hann var
skrifað með blýanti í prentletri:
„Hikaðu ekki við að nota hana.
Við stöndum allir með þér“.
. — Hafið þér þennan miða?
— Nei, ég kastaði honum fyrir
borð.
— Hafið þér byssuna?
— Þó það nú væri. Hann dró
hana upp úr vasanum.
Frú Storey athugaði hana og
brosti. Mér þætti gott að mega
hafa þessa sem sönnunargagn. Eg
skal láta yður hafa mína í stað-
inn.
— Eg þarf hennar ekki með.
Eg hef alltaf getað varið mig.
Engu að siður fékk hún hann
til að taka við skammfoyssu, sem
hún tók upp úr borðstofuskúff-
unni. — Þér getið vel þarfnast
hennar til að verja aðra, sagði
hún.
Les leit fast á hana og stakk
býssunni í vasann.
Frú Storey rétti mér byssuna
og sagði: — Mundu, að þetta er
byssa afhent af Les Farman, og
láttu hana hjá hinni, sem ég tók
af Harry Holder. Við Les sagði
hún: — Var það nokkuð fleira?
— Eitt enn, svaraði hann ró-
lega. — Þegar ég vakna, hef ég
alltaf dálítið frí og nota það
alltaf til að liggja í kojunni
minni og lesa. Bókin liggur alltaf
á grúfu á hillu við fótagaflinn á
kojunni. Þegar ég tók hana upp
í morgun, var önnur orðsending
krotuð á blaðröndina. Þar stóð:
„Stattu við gluggann á geymsl-
unni kl. 6.30 í kvöld og hlust-
aðu.“
— Hvað þýðir það?
— Geymslan er síðustu dyr til
hægri í ganginum þarna úti,
sagði hann og benti þangað. Hún
var ætluð fyrir káetu, en þótti
ónotandi, af því að gluggarnir
vita út að bátadekkinu í staðinn
fyrir út til sjávar. Þessvegna hef
ur brytinn tekið hana fyrir
geymslu undir lök og þessháttar
allt.
— Og þér eigið að vera þarna
klukkan hájf sjö og taka við
einhverjum skilaboðum?
— Já. Á þeim tíma er skips-
höfnin við kvöldverð.
Frú Storey sló öskuna af vindl
ingnum sínum. — Jæja, og ætlið
þér svo að ganga í lið með þess
um óaldaflokki? spurði hún
kæruleysislega.
Farman hlaypti brúnum en
svaraði engu.
— Laghet hefur gefið mönnun
um fulla ástæðu til að hata hann,
hélt hún áfram, — en varla næga
ástæðu til að gera uppreisn. Þér
eruð skynsamur maður. Yður
hlýtur að hafa dottið í hug, að
einhver standi bak við þetta, sem
hatar Laghet.
— Auðvitað!
— Og ætlið þér að falla fyrir
því?
Ekkert svar.
— Þér hafið ekki spurt, hvers
vegna ég sendi eftir yður, sagði
hún.
Hann leit á hana spyrjandi.
— Það er grænt núna.
— Horece Laghet vill rétta
yður hönd og biðja yður að
gleyma þessu, sem gerðist í morg
un.
— Hvað? spurði hann og starði
á hana. — Þér hafið fengið hann
til þess.
Hún yppti öxlum. — Hvað ger
ir það til eða frá. Hann er fús
til að sættast.
— Nei, svaraði Les. — Þetta
er ekkert annað en hræsni og
látalæti, sem ég læt ekki blekkj
ast af. Eg þekki svona peyja. Um
leið og hann réttir mér höndina
mundi hann líta þannig á mig, að
mig langaði mest til að slá smett
ið á honum í kássu.
Frú Storey hélt áfram að
reykja, án þess að segja neitt.
Les stóð upp. Hann var eins
og risi þarna í litlu setustofunni
okkar. Hann var stórkostlegur,
þegar hann reiddist.
— Eg hef verið til sjós, sem
fullorðinn og unglingur í sautján
ár, sagði hann, — og hef orðið
að gera mér sitt af hverju að
góðu. Eg get þolað óheflaðan
rudda, því að hann meinar venju
lega eitthvað með ruddaskapn-
um. Ef heflaðan rudda — aldrei!
Mann, sem heldur, að skítugir
aurar hans gefi honum rétt til
að þurrka skítinn af fótunum á
sér á öðrum mönnum — aldrei!
Mann gekk til dyra.
— Farið þér ekki! sagði frú
Storay ísmeygilega.
Hann sneri við, en reiðin sauð
enn niðri í honum. — Eg ætla
ekki að fara að skjóta hann,
sagði hann. — Ef þér haldið það,
er yður betra að taka aftur við
þessari byssu yðar. En ef einhver
annar ætlar að skjóta hann, ætla
ég ekki að hreifa hönd eða fót.
— Þá hefur mér mistekizt, taut
aði frú Storey og rómurinn var
vesældarlegur.
En eins og allir karlmannlegir
menn, var hann veikur fyrir bón
konu. Hann leit á hana órólega.
Hún stóð upp Og svörtu augun
hennar leituðu að hans bláu aug
um. — Viljið þér gera það fyrir
mig? sagði hún lágt.
Hann hopaði á hæl, næstum
hræddur á svipinn. — Þetta er
ekki rétt af yður.... stamaði
hann.
— Eg veit, að það er ekki rétt
sagði hún, blátt áfram, en hvað
get/ur kona gert? Eg hef tekið að
mér þetta verk og ég verð að
synda eða sökkva með Horace
Laghet. Sannast að segja er ég
hræddur við það, sem fram und
an okkur er. Eg vil hafa yður
okkar megin. Þér eruð karlmennL
Viljið þér gera þetta fyrir mig..j
skipstjóri... .?•
Svipurinn á honum mýktist ó-
trúlega og hann horfði á hana
með velþóknunarsvip. -— Víst vil
ég það, sagði hann lógt með
djúpri rödd. Eg held ég tæki í
framlöppina á ljóta karlinum, ef
þér biðuð mig þess.
Þau hlógu bæði. — Takið þér
fyrst í höndina á mér, sagði hún
og rétti fram höndina.
ffllltvarpiö
Sunnudagur 23. júní:
8:30 Létt morgunlög.
9:10 Morguntónleikar.
11:00 Messa í safnaðarheimili Lang<»
holtssóknar (Prestur: Séra Árel-
íus Níelsson).
12:15 Hádegisútvarp.
14:00 Miðdegistónleikar.
15:30 Sunnudagslögin. — 16:30 Veðurfr
17:30 Barnatími (Helga og Hulda
Valtýsdætur).
18:30 ,,Ljósið loftin fyllir*4: Gömlu
lögin leikin og sungin.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Svipast um á suðurslóðum: Séra
Sigurður Einarsson flytur níunda
erindi sitt frá ísrael.
20:20 Frá 9. söngmóti „Heklu**, sam-
bandi norðlezkra karlakóra, 7,
þ.m.
21:00 Jónsmessuhátíð bænda: j,
a) Ávarp (Sverrir Gíslason).
b) Borgarbúi ræðir við búfræð-
ing.
c) Búnaðarþingsfulltrúar taka
lagið.
d) Með mjólkurbíl um Land-
eyjar.
e) Karlakór Kjósarsýslu syngur
þrjú lög.
22:00 Fréttir og veðurfr. — 22:10 Dana-
lög. — 23:10 Dagskrárlok.
Mánudagur 24. júní:
8:00 Morgunútvarp.
12:00 Hádegisútvarp.
13:00 „Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Síðdegisútvarp.
18:30 Danshljómsveitir leika. — 18:50
Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Um daginn og veginn, Stefán Júl
íusson, rithöf.).
20:20 Franskir listamenn syngja of
leika létt lög.
20:35 Á blaðamannafundi (Stjórnandl
dr. Gunnar G. Schram).
21:10 Japönsk tónlist (Keisaralega fí!-
harmóníusveitin í Tókíó leikur).
21:30 Útvarpssagan: „Alberta ©g Ja-
kob" eftir Coru Sandel; IX.
22:00 Fréttir, síldveiðiskýrsla og vfr,
22:20 Búnaðarþóttur: í varplandi.
22:40 Kammertónleikar.
23:15 Dagskrárlok.
KALLI KÚREKI — —• ~7< — Teiknari: Fred Harman
— Heyrðu gamli minn . . . Annað skothríðinni eða hann er of æstur til — Kannski dó Sam Aiken af slysi,
hvort heyrir hann ekki í mér fyrir að þekkja röddina. en ég ætla það ekki.
Þriðjudagvr 25. júní:
8:00 Morgunútvarp.
12:00 Hádegisútvarp.
13:00 „Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Síðdegisútvarp.
18:30 Þjóðlög frá ýmsum löndum.
18:50 Tilkynningar. — 19:20 Veðurír.
19:30 Fréttir,
20:00 Einsöngur, Grace Bumbry syngur
franskar óperuaríur.
20:20 Frá Mexikó; II. erindi: Innrás
Spánveja, nýlendutímabilið og
baráttan fyrir sjálfstæðinu.
(Magnús Á. Árnason).
20:45 Tónleikar: Píanókonsert í Es-
dúr (K449) eftir Mozart.
21:10 Upplestur: Guðmundur Frímann
les frumsamda smásögu.
21:45 Tónleikar: Laurindo Almeida
gítarleikari og fleiri flytja létt
lög.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Lög unga fólksins (Bergur
Guðnason).
23:00 Dagskrárlok.