Morgunblaðið - 04.07.1963, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 4. júlí 1963
M O R C tl IV B L 4 Ð 1 Ð
3
ÞAÐ var milt veður og logn
í Keflavík árla laugardags-
morguninn 29. júní. Ellefu
trillubátar lágu við bryggjur
og biðu sinna skipshafna.
Trillurnar voru skreyttar
nýjum númerum og skips-
hafnirnar voru ný tegund
fiskimanna, vopnaðir stöngum
með hjólum og gegnsæjum
nælonþráðum — það var að
hefjast mót sjóstangveiði-
manna frá Reykjavík, Vest-
mannaeyjum og Keflavíkur-
flugvelli, svo og Keflavík.
unn Koff, Hákon Jóhannsson o g Haukur Clausen.
Sleppti stöng - frekar en
að fara á hafmeyjarfund
Frá sjóstangaveiðimótinu í
Keflavík
Er líða fór yfir morgunmál
tóku kapparnir að birtast. Þar
mátti líta lítið, mikið og al-
þekkta menn og skipstjórarn-
ir virtu fyrir sér hópinn, en
vissu þá ekki hverja þeir
mundu fá í sína skipshöfn.
Öllum veiðimönnunum hafði
áður verið úthlutað númeri
þess báts, sem þeir áttu að
vera á, og varð því ekki breytt
hvernig sem hverjum leizt á
sitt skip. Fór nú hver að tína
sitt hafurtask um borð í sinn
bát og afla sér beitu, brýna
goggana og opna sínar öngla-
töskur og leita að þeim feng-
sælasta. Gamanyrði og veiði-
spár flugu milli bátanna og
ósvikinn áhugi og ánægja
lýsti af hverju andliti og kven
keppendurnir töluðu mest um
lognið og blíðuna.
Eftir gefnu merki klukkan
10 voru landfestar leystar og
9 tíma sjóferð var hafin —
því nákvæmlega kl. 6 urðu
landfestar að vera aftur komn
ar á sinn stað, annars var bát-
urinn úr leik.
Afli dagsins reyndist góður.
Þegar komið var að um kvöld
ið, var afli hvers veiði-
manns flokkaður, vigtaður,
talinn og mældur, og allt
vandlega bókfært. Fékk hver
afrit sinnar aflaskýrslu. Að
landverkum loknum, sem
menn önnuðust, var geng-
ið til náða í hóteli Keflavík*
urflugvallar.
Hinn síðari veiðidagur hófst
á sama hátt — allir mættu til
skips og voru léttir í spori með
sigurbros á vör-;— sólskin og
blíða í höfninni og veðurspá-
in fyrir Faxaflóa: Logn á mið-
unum. Við landtöku á sunnu-
dagskvöld var mótinu og
keppninni lokið, en úrslit ó-
kunn. Þau skyldu kunngjörð
í veglegu lokahófi í stærsta
klúbbhúsi flugvallarins og
hugðu allir gott til lokahófs-
ins, líka þeir, sem fyrirsjáan-
lega áttu engra verðlauna
von.
Til þess að svala forvitni
bæði minni og annarra um
þessa nýju íþrótt, að veiða
þorsk á stöng, ræddi ég lítil-
lega við nokkra veiðigarpa og
voru þeir allir skýrir og skjót-
ir til svara.
............ i ■ >.■ ■ i
Hauk Clausen spurði ég
frétta af hafinu.
— Ég missti dræsuna —
setti í hafmey eða hákarl og
sleppti stöng og öllu saman
frekar en að fara á hafmeyj-
arfund!
— Fiskiríið?
— Vafalaust nýtt Islands-
met!
Þar var Loftur Guðmunds-
son, rithöfundur, sem var að
veiða fisk á stöng. —
— Veðrið var miklu betra
en í Vestmannaeyjum, en afli
hjá mér lítill. Ég ætla samt
aftur, það er alveg öruggt —
það þarf að afla lélega á sjó,
svo maður vorkenni ekki laxa
körlunum.
— Hvað segir Kolbeinn
Kristófersson læknir um sjó-
stangaveiði?
— Afar hressandi — ljóseff-
ektarnir eru miklu sterkari á
sjónum. Þetta er í fyrsta
skipti, sem ég er með en von-
andi ekki það síðasta. Sportið
er gott og félagsskapurinn góð
ur — sjónstangveiði er að-
gengileg fyrir flesta, dálítið
erfið, en erfiði er gott, þegar
af því hlýzt góð þreyta.
Þarna í hópnum er Björn
Gunnlaugsson, skipstjóri, sem
er búinn að vera búsettur í 26
ár suður í Florida í Banda-
ríkjunum og spyr ég Björn,
hvernig standi á því að hann
sé komin á svona skak.
— Ég hefi mikið stundað
sjóstangveiði. Við Úlfar Jóns-
son læknir áttum saman bát,
og þegar hann dó tók ég við
bátnum. Þegar ég kom hing-
að heim, var ég að hugsa um
hvernig ég gæti komizt út að
fiska. Þá sá ég um þetta mót
í blöðunum. Þetta hefur verið
voða gaman. Ég hef aldrei
fiskað eins mikið á ævinni.
Það er meiri bardagafiskur
fyrir vestan og bátarnir betur
útbúnir. Þar á ég heima við
sjó og tekur ekki nema 25
mínútur að komast á miðin.
Hér hefur veður verið á-
gætt og alltaf ánægjulegt að
vera í íslenzkum félagsskap.
Konan mín var líka að fiska,
hún er dóttir Þórhalls Gunn-
laugssonar úr Vestmannaeyj-
um.
í veiðiflokk kvennanna var
Steinunn Roff greinilega afla-
hæst þó óvigtað væri og
spurði ég því Steinunni, hvern
ig henni líkaði við sjóinn.
— Alveg dásamlega! Ég hef
alltaf áður verið sjóveik, en
nú fann ég ekki til — og nú
skil ég pínulítið betur keppn-
ina, sem kemur í alvöru sjó-
menn. — Mér finnst þessi
stangaveiði skemmtileg —
miklu skemmtilegri en laxinn.
Ég fer áreiðanleg aftur, ef ég
get.
— Hvaða álit hefur Hannes
Þórarinsson læknir á sjó-
stangaveiði?
— Allt það bezta. Fá sér
hreint loft og vera úti — úti
á sjó — og veiða, þó það sé
meira átylla, því ekki er sér-
lega sótzt eftir árangri veið-
innar. Þetta er góður hópur,
sem gaman er að vera í og
þegar spenningur veiðiskap-
arins ýtir undir, þá er sportið
gott.
Áður en verðlaunaafhend-
ingin hefst, næ ég tali af
Birgi J óhannssyni, tann-
lækni, sem er formaður Sjó-
stangveiðifélags Reykjavíkur
og spyr hann um mótið í
heild?
— Það hefur allt verið með
miklum ágætum -— veður hið
bezta, sem hægt er að fá —
mikill afli og öll fyrirgreiðsla
í landi með mikilli prýði.
Gestrisni amerískra veiðifé-
laga mikil undir forustu Stan-
ley Roff, sem er mikill áhuga-
maður um sport. Undirbúning
ur mótsins hvíldi að mestu á
hans herðum, ásamt móttök-
um hér og allri fyrirgreiðslu.
UM hádegi í gær var enn víð-
áttumikið háþrýstisvæði yfir
norðanverðu Atlantshafi, loft-
þrýstingur um og yfir 1020
millibar. Á öllu þessu svæði
er stilla, þokusamt og ekki sér
skilaðu þakklæti okkar allra
til Stanley, ef þú hefur eitt-
hvað eftir mér. Verðlaunaaf-
hending var mikil og fjöl-
breytt, því veitt voru verðlaun
fyrir að detta í sjóinn, stærsta
fisk af hverri tegund og mest-
an afla einstaklinga og flokka,
svo og aflahæsta bátnum.
Þegar verðlaunaafhendingu
var lokið, var fyrsti flokkur
úr Reykjavík orðinn eins og
sýningarstúlka i skartgripa-
búð.
í 1. fl. Reykjavíkur voru
þeir Magnús Valdimarsson,
Haukur Clausen, Birgir Jó-
hannsson og Hákon Jóhanns-
son.
Þessi 1. flokkur hlaut far-
andbikar Keflavíkur og far-
andgrip Kristínar Roff fyrir
mesta veiði flokks og Hákon
annan farandbikar Keflavíkur
fyrir mesta veiði einstaklings.
Þá hlutu þeir allir persónu-
leg verðlaun fyrir að hafa ver-
ið í hæsta flokknum.
Steinunn Roff hlaut verð-
laun fyrir mestan afla í
kvennaflokki.
Verðlaun fyrir stærstu fisk-
ana hlutu þessir: Axel Lárus-
son, Vestm., fyrir stærsta
þorsk, Reinhart Lárusson
stærsta ýsu, Capt. Williams
stærstu lúðu, Kolbeinn Kristó-
fersson stærsta steinbít, Lúð-
vík Eggertsson stærstu keilu
og Halldór Snorrason stærsta
háfinn.
Mac Donald hlaut gallsúra
sítrónu í verðlaun fyrir að
detta í sjóinn, bæði á Vest-
mannaeyjamótinu og Kefla-
víkurmótinu.
Verðlaun fyrir aflahæsta
bát hlaut Auðun Karlsson
skipstjóri á Silfra.
Sveinn Jónsson, bæjarstjóri,
afhenti bikara Keflavíkurbæj-
ar en yfirmaður varnarliðsins
önnur verðlaun.
Lokahófið var fjörugt, sem
alvöru lokadagur væri og sjó-
stangveiðimennirnir farnir að
hlakka til næstu vertíðar.
— hsj.
lega hlýtt, nema þar sem sólar
nýtur, t. d. í innsveitum norð-
an lands og austan. Á Egils-
stöðum var 18 st. hiti um há-
degi og 16 á Akureyri. í Kaup-
mannahöfn var 24 stiga hiti
og 19 í London.
STAKSTEI^AR
„Friðarráðstefna'*
Rússa og Kínverja
Á morgun á að hefjast I
Moskvu ráðstefna helztu hug-
myndafræðinga rússneska komm-
únistaflokksins og hins kín-
verska, sem kölluð hefur verið
saman til þess að lería sátta með
þessum tveim stórveldum hinnar
kommúnísku heimshreyfingar.
Opinherlega hefur deila þeirra
snúizt um kenningu rússneskra
kommúnista um „friðsamlega
sambúð“ við Vesturveldin. í aug-
um Rússa er hún bezta tækið til
að ganga af kapítalismanum dauð
um án þess að til kjamorkustyrj-
aldar þurfi að koma, en Kínverj-
ar hafa hins vegar haldið því
fram, að framkvæmd hennar jafn
gildi uppgjöf kommúnismans
fyrir kapítaUsmanum og benda á,
að kommúnisminn hafi hvergináð
völdum í sínar hendur með frið-
samlegum hætti. Enda þótt hinn
alvarlegi ágreiningur rússneskra
og kinverskra kommúnista snúist
þannig á ytra borðinu um hug-
myndafræðileg efni, hafa menn á
Vesturlöndum fremur hallazt að
því, að hinar raunverulegu ástæð
ur hans séu annars eðlis; kjami
deilunnar sé sá, hvort foringjar
rússneska kommúnistaflokksins
skuli áfram hafa á hendi þá for-
ystu fyrir kommúnistaflokkum
heimsins, sem hann hefur haft
á undanförnum áratugum, eða
hvort foringjar kommúnista-
flokks hinnar geysifjölmennu kín
versku þjóðar skuli taka stjóm-
artaumana í sínar hendur.
Von um sættir?
Hvemig sem menn líta á þessa
mögnuðu deilu og hvaða af-
stöðu sem menn vilja taka til
deiluaðila, þá verður því ekki
neitað, að áhrif hennar á komm-
únistaflokka heimsins eru feiki-
leg. Hún hefur valdið alvarlegum
og jafnvel varanlegum klofningi
í alþjóðahreyfingu kommúnism-
ans og innan allra kommúnista-
flokka heimsins eiga skoðanir
beggja sér málsvara.
Á Vesturlöndum er ekki talið
líklegt, að sú „friðarráðstefna“,
sem nú hefur verið boðað til með
Rússum og Kínverjum, muni bera
verulegan árangur eða verða til
þess, að sættir takist og jafnvel
deiluaðilar geri sér ekki vonir
um meira en skammvinnt vopna-
hlé. Bréfaskipti rússneskra og kín
verskra kommúnistaforingja síð-
ustu dagana fyrir ráðstefnuna eru
ekki talin bera vott um mikinn
friðarvilja þeirra, enda ásakanirn
ar á báða bóga jafnvel hatramm-
ari á sumum sviðum en áður. Und
anfarið hefur víða skorizt í odda
milli Rússa og Kínverja, svo sem
á kvennaþinginu í Moskvu á dög-
unum, Rússar hafa vísað kín-
verskum sendiráðsmönnum úr
landi fyrir að dreifa kínversk-
um áróðri í Moskvu og ráðizt
hefur verið á sendiráð Kínverja
í Moskvu með grjótkasti. AUir
þessir atburðir rétt fyrir ráðstefn
una eru ekki taldir benda til þess,
að „friðarsamningar" séu á næsta
leiti.