Morgunblaðið - 16.01.1964, Blaðsíða 16

16
MORCUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 16. jan. 1964
GAVIN HQLT:
32
IZKUSÝNING
— Ertu viss um, að þetta geti
hafi verið tilviijun?
— Já, alveg viss. Ökumaður-
inn vissi vel, hvað hann var að
gera og það var ekkert að bíln
um. Þú hefðir átt að sjá,
hvernig hann kom honum fyrir
hornið.
— Gaztu séð hann greinilega?
— Nei, ég hafði ekki hugsun
á að aðgæta hann vel.
— En þú hefur þó séð bílinn.
Hvernig leit hann út?
Hún hikaði. Allt í einu datt
mér í hug langi, svarti bíllinn,
sem Clibaud var í og hafði ekið
úr Dallysstræti og fyrir þetta
sama horn. Þetta var eitthvað
einkennileg tilfinning, en ég
stillti mig áður en ég nefndi hana
á nafn, eða sleppti mér út í frek-
ari heilabrot. Clibaud hafði far-
ið heim löngu áður en Sally fór
úr búðinni.
— Hvernig leit bíllinn út?
nauðaði ég.
— Það var stór, grá drossía,
svaraði hún, og það var eins og
hún svaraði nauðug.
— Þú hefur auðvitað verið of
mikið utan við þig til að taka
númerið?
Hún hikaði aftur. — Það er
bezt að segja þetta eins og það
var. Þetta var bíllinn hans
Benny.
Ég gapti af undrun. — Hans
Thelbys? spurði ég, enda þótt
ég væri andartaki síðar undr-
andi yfir að hafa orðið hissa á
þessu.
Hún sagði: — Lögreglan hlýt-
ur að hafa verið að sleppa hon-
um áður en ég fór.
— Segðu mér nákvæmlega
hvað gerðist eftir að ég fór.
— Það var nú ekki neitt mik-
ið. Einn lögreglumaðurinn kom
inn með Schlussberg, og eftir
stundarkorn var ég líka kölluð
inn til þeirra. Ég var spurð
nokkurra spurninga, en þar kom
samt ekkert nýtt fram. Þá fór
Schlussberg að kVarta yfir því,
að hann hefði verið rifinn burt
frá matnum og væri svangur,
svo að þeir sögðu við hann, að
hann gæti fengið sér eitthvað
í gogginn og komið svo aftur.
Og svo héldu þeir heldur ekki
lengur í mig, en þessi vinur þinn
frá Scotland Yard sagði, að ég
yrði að vera til taks, ef þeir
þyrftu að tala meira við mig.
Hvar var Thelby meðan þessu
fór fram?
— Það veit ég ekki. Ég sá
hann alls ekki. Hann hlýtur að
hafa náð í bílinn sinn úr skúrn-
um og svo beðið í blindgötunni
þangað til hann sá mig fara út
úr búðinni.
flutt
raftœkjaverzlun okkar
að Laugavegi 172
Jfekla
— Hvað er langt í þennan
skúr?
— Ekki meira en ein hús-
lengd. Þetta er gamalt hesthús.
— Er það opinber bílageymsla
með viðgerðaverkstæði og til-
heyrandi?
— Nei, bara geymsla í einka-
notum. Benny og Clibaud hafa
hann í félagi.
— Þér hefur ekki skjátlazt um
bílinn? Það eru nú margir gráir
bílar í gangi.
— Nei, láttu mig þekkja hann,
svaraði hún. — Svo oft hef ég
ekið í honum. Hann hefur oft
tekið mig upp og líka boðið mér
í bíltúr með Lauru. Hann hefur
alltaf verið svo almennilegur
og. . . . Hún þagnaði snögglega.
— Ég gæti alls ekki trúað því
á hann. Til hvers ætti hann að
fara að gera mér mein?
— Kannske heldur hann, að
þú vitir eitthvað um hann, sagði
ég.
— Þegar maður hefur snör-
una um hálsinn, getur hann fund
ið upp á flestu til að bjarga lífi
sínu. Og hafi hann framið eitt
morð, er hann ekki að súta ann-
að til. Þú skilur, að hann á ekki
nema einn háls og engan til
vara.
Hún sat nú upprétt á legu-
bekknum, og var hætt að skjálfa.
— Heldur lögreglan raunveru
lega, að Benny hafi myrt Linu?
— Heldur þú ekki, að hann
hafi gert það? spurði ég á móti.
— Ef þú ert að liggja á ein-
hverju, sem þú veizt um málið,
getur það orðið þér dýrt spaug.
— Hvað áttu við? spurði hún
með óuppgerðum undrunarsvip.
Ég_ veit ekkert um málið.
Ég horfði fast á hana. Ef til
vill var hú.n eitthvað óstyrk enn,
en mér fannst ég hafa beðið
nógu lengi.
— Kannski ertu hrædd við að
segja nokkuð? sagði ég. — Mig
langar til að hjálpa þér, ef ég
get, en ég get ekki hjálpað þér
neitt nema þú sért fullkomlega
hreinskilin við mig.
Hún varð ekki reið, en aðeins
hrygg. — Ég hef sagt þér allt,
sem ég veit, sagði hún. Ef ég
hefði nokkrar upplýsingar að
gefa, til hvers ætti ég þá að
.ÍM.
Jll// 'h/>

•i'lv'*#
Mir,
01///
>377/___
— Nú veit ég hvað það var, sem við gleymdum. Það var billinn.
vera að liggja á þeim?
— Því get ég ekki svarað,
sagði ég. — Það hefur eitthvað
skrítið verið á seyði í búðinni,
og einn eða tveir af fólkinu kann
að halda, að þú sért eitthvað
fróð um það. Þér verður að skilj
ast, að þú ert ekki í heppilegri
aðstöðu. Þú kannt að hafa verið
of trúgjörn, og hafa látið blekkj-
ast. Þú getur hafa komið þér
í annarskonar vandræði — eitt-
hvað, sem er alveg óviðkomandi
því, sem gerðist í dag, en þegar
fólk á annað borð fer að leggja
saman tvo og tvo, er aldrei að
vita, hvaða útkomu það fær.
— Um hvað ætlarðu nú að
fara að ásaka mig? spurði hún.
— Ég ætla ekki að fara að
saka þig um neitt, sagði ég, —
heldur bara vara þig við því, að
ég hef heyrt hitt og þetta niðr-
andi um þig.
— Og trúir auðvitað öllu sam-
an. Þú værir víst reiðubúinn að
trúa um mig hvaða skömm, sem
vera vildi?
Mér líkaði nú ekki þessi
beizkja hjá henni, en hinsvegar
gat ég ekki hlíft henni héðan af.
— Mér getur fundizt það ómerki
legt, en öðrum getur fundizt það
Nú fannst galdramanninum lífið
leika við sig. Nú vissi hann hvernig
hann átti að fara að því að sigrast
a Jumbó, Spora og prófessor Mekki.
Hann kveikti á blysi og lagði af stað
mður tröppurnar sem lágu niður í
jörðina.
„í>að er óratími síðan ég hef kom-
ið hingað“, tautaði hann. „Mér þætti
gaman að vita hvort ég yfirhöfuð get
komizt inn héma lengur.... Nei, hér
er alveg lokað fyrir ... Hvað á ég nú
að taka til bragðs?
Hann henti frá sér blysinu, greip
járnkarl og losaði stein úr vegghleðsl
u.nni. „Skelfing er langt síðan ég hef
nokkuð tekið til hendinni“ stundi
hann. „Ég er kófsveittur“. „En nú er
þetta loks að gefa sig“.
KALLI KUREKI
->f'
->f'
->f —
Teiknari; FRED HARMAN
féoeAV Houe, the
OLD-T/MeíL TZACKS H'S ,
STAMPBDED &UIIIÍO---Í
I SUEE HOPE SHE SOT
AWAY EEOM THAT LIOW'
11L MEVEE HAVE AWOTHEE ,
BUREO AS G-EWTLE AM’
WILLIN' AS HEB/ ,
THIS IS HOPELESS/ SHf’LL
KUMTILL SHE PEOPS/ X LL
NEV/ER OATCH HER EVEW IF
TH’LIOW DIDW’T <S-£T HER?
ALL SHE LEFT ME IS MY PISTOL,
MY KWIFE AW’TEN DOLLARS.-'AN’
I CAN'T DEINKTHEM.' £0TTA GET
T’ THAT WATER HOLE, OR IM COOKED,
AM’t MEAM COOKED'_____________^

1 heilan klukkutíma rekur Gamli
plóð ösnunnar sinnar, sem fældist
fiallaljónið.
Ég vona bara að hún hafi komizt
undan ljónsskömminni. Það er ég
\iss um, að ég eignast aldrei eins ljúf-
an og þýðan grip og hana.
Nei, þetta er vonlaust, hún hleyp-
ur sér til bana. Ég næ henni aldrei,
þó svo Ijónið hafi ekki náð henni.
Cg allt sem hún hefur skilið mér
ettir er byssan mín, hnífurinn, og
tíu dalir í peningum... og ekki get
ég drukkið það. Eg verð að komast
xil vatnsbólsins þess ama eða verða
steiktur lifandi... og ég meina steikt
ur:
skammarlegt. En hvernig, sem
það er, verð ég að heyra sann-
leikann. Ég þarf ekki að taka
það bókstaflega þó ég heyri, að
þú hafir verið að kúga hann Cli-
baud.
Henni brá, en hún harkaði af
sér. Nú fer ég að skilja, sagði
hún og röddin var ísköld. — Af
því að ég heimtaði peninga af
Clibaud og hafði í hótunum við
hann — eða var það ekki
þannig? Ég get legið á upplýs-
ingum, til þess að fá þagnar-
greiðslu frá morðingja! Þú hlýt-
ur að hafa fallegar hugmyndir
um mig! Og ég hélt, að þú værir
almennilegur maður!
— Þurfum við nú að fara
aftur út í þá sálma? sagði ég og
reyndi að stilla mig. — Ég er
ekki með neinar ásakanir, held-
ur aðeins að fara fram á, að þú
segir mér allan sannleikann.
— Ég veit alveg, hvar þú hef-
ur heyrt þetta umtal um fjár-
kúgun. Hún stóð upp af legu-
bekknum og stikaði yfir að
bókaskápnum. — Það er þessi
skepna, hún Gussie Ochs, bætti
hún við í fyrirlitningartón og
sneri sér að mér. — Eins og mér
hafi nokkurntíma dottið í hug
að fara að taka hann Clibaud
frá henni! Eins og ég mundi
nokkurntíma líta á hann! Það
er ekki nema sfitt, að ég heimt-
aði af honum peninga, og það
ætla ég enn að gera. Hann fær
engar gjafir frá mér. Maður
verður að lifa, eða finnst þér
það ekki?
Ég deplaði augum og vissi
ekki, hvað ég átti að segja. Hún
sneri sér aftur að bókaskápnum
og tók úr honum skjalatösku.
— Úr því að þú ert í kjóla-
faginu, geturðu kannski haft
gaman af að skoða þetta? sagði
hún.
SHÍItvarpiö
FIMMTUDAGUR 16. JANÚAR.
7.00 Morgunútvarp.
12.00 Hádegisútvarp
13.00 „Á frívaktinni** sjómannaþáttur
(Sigríður Hagalín).
14.40 ,,Við, sem heima sitjum": Vig*
dís Jónsdóttir talar um borð*
hald.
15.00 Síðdegisútvarp.
17:40 Framburðarkennsla í frönsku og
þýzku.
18.00 Fyrir yngstu hlustendurna (Berg
þóra Gústafsdóttir og Sigríður
Gunnlaugsdóttir).
18.20 Veðurfregnir.
18.30 Lög leikin á blásturshljóðfærl.
18.55 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Skemmtiþáttur með ungu fólki
Andrés Indriðason og Markús
Örn Antonsson hafa stjórn með
höndum).
21:00 Erindi: Katrín frá Alexandríu
(Sigurveig Guðmundsdóttir).
21:20 Organtónleikar: Máni Sigurjóns.
son leikur á orgel útvarpsins i
Hamborg.
a) Prelúdía og fúga í E-dúr eft-
ir Ltibeck.
b) Prelúdía og fúga í E-dúr
eftir Ltibeck.
c) Prelúdía og fúga í g-moll
eftir Buxtehude.
21.40 Á vettvangi dómsmálanna (Há-
kon Guðmundsson hæstaréttar-
ritari).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: .Oli frá Skuld“ eft-
ir Stefánsson; II. (Höfundur les),
22:30 Djassþáttur (Jón Múli Árnason),
23.00 Skákþáttur (Ingi R. Jóhannsson).
23.35 Dagskrárlok.