Morgunblaðið - 01.04.1964, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIB
Miðvikudagur 1. apríl 1964
inni, og sagði ég að þetta væ-ri
góð æfing fyrir hann.
íbúðin er svo illa farin hér
niðri, að við höfum enga löng
un til að vera hér lengur,
sagði Gunnar Gunnarsson, tré
smiður, eigandi hússins. „Þið
finnið nú fúkkalyktina. Ég
mundi virða kjallarann eins
og tilbúinn undir púsningu“.
í bífskúr Gunnars rekur
hann trésmíðaverkstæði. Þar
komst vatnið upp í u.þ.b. 50
sentimetra hæð. Margar vélar
eru á verkstæðinu og kveðst
Gunnar ekki hafa árætt að
Starfsmaður Vatnsveitunnar í
einu húsanna umflotinn innan
stokksmunum.
setja þær I gang. Ekki hafa
önnur rafmagnsáhöld heldur
verið notuð í Miðtúni 72 siðan
flóðið kom.
í Miðtúni 62 búa Katrin
Magnúsdóttir, Rebekka Krist-
jánsdóttir, og krakkarnir
Fanný, Páll og Herjólfur. Þar
var flóðið ekki eins mikið.
Katrín sagði þó, að gólfteppin
hefðu öll eyðilagzt og vatnið
hef'ði náð í mjóalegg. Hún
kvartaði mjög undan fúkka-
lykt í íbúðinni, en skemmdir
voru ólíkt minni en á hin-
um staðnum.
Ragna, húsfreyja í næsta húsi, ræðir við Katrinu í Mið-
túni 62, sem hefur orðið held ur kalt af því að vaða um
íbúðina. (Ljósm.: Sv. D
Gunnar og Guðfinna fyrir franvan hús sitt í gærdag. Teppin og rúmið hala verið þarna
síðan á Skirdag og btða þess að matsmaður líti á þau.
Tveir starfsmenn Vatnsveitunnar með hluta þann af vatns-
leiðslunni, sem tekinn var í burtu, er við hana var gert.
hún hefur safnað saman, inni
í herberginu hjá sér. Allt
þetta hefur eyðilagzt, enda
segist Inga vera hætt við að
gifta sig. Allur þvotturinn
minn var líka niðri í kjallar-
anum, svo að við eigum ekki
einu sinni hreint lín á rúmin.
Gunnar sonur okkar fór aftur
niður til þess að sækja skó,
sem honum var annt um, og
varð þá að kafa eftir þeitm.
Hann er í Fiugbjörgunarsveit
nágranni þeirra barði utan
húsið og tilkynnti þeim að
þau væru komin á flot. Varð
þeim þá litið fram úr rúmum
sínum og sáu að þau voru
umflotin vatni.
Frú Guðfinna sagði við
blaðamann Mbl.: „Ég vissi
ekkert hvar ég gæti verið
stödd. Teppið var komið upp
undir rúmstokkinn, skórnir á
floti og dóttir mín og sonur
stóðu fyrir utan dyrnar hróp-
andi, en þorðu ekki að opna
þær, því að þar var vatns-
borðið mun hærra“.
„Svefnherbergin okkar eru
í kjallaranum, en síminn á
efri hæðinni, svo að ekki
tókst að vekja okkur fyrr en
nágranni, sem þekkti húsa-
skipan, kom á vettvang. Inga
dóttir okkar var svo viðutan,
þegar hún vaknaði, að hún
stökk fram úr, en hrökklaðist
aftur upp í, er hún kenndi
kalda vatnsins, en þá var
svefnsófinn kominn á fk>t.
Við tókum þegar úr rafmagns
öryggin, en þótt við gerðum
það, loguðu ljós um allt hús-
ið. Þegar við loksins komumst

upp á efri hæðina, sum fót-
gangandi, — ég var borin,
var vatnið komið í axlarhæð.
Inga dóttir okkar er trúlof-
uð og hafði þá búslóð, sem

KLUKKAN 6,30 á Skírdags-
morgun sprakk vatnsæð sú,
sem liggur undir Laugavegi
og varð af því mikið flóð, sem
olli tjóni í nokkrum húsum
við Hátún og Miðtún. í kjall
ara nokkrum við Miðtún
komst vatnið upp í axlarhæð.
Vatnsleiðslan er 15 tomm-
ur að þvermáli. Tókst þó
fljótlega að hefta lekann, en
vatnsflaumurinn var þá orð-
inn mjög mikill við umrædc
hús.
Því hefur verið lýst yfir í
útvarpi, að vatnsveita Reykja
víkur muni greiða þetta, en
ekki er vitað hve mikið af því
tryggingafélögin borga.
í kjallara húss númer 62
við Miðtún urðu mestar
skemmdir. Þar vöknuðu íbú-
arnir Gunnar Gunnarsson tré
smiður, kona hans, Guðfinna
Lárusdóttir, dóttirin Inga og
sonurinn Gunnar, við það að

-
--

"'•
'
-

Rebekka Kristjónsdóttir, húsfreyja í Miðtúni 62, og starfsmaður Vatnsveitunnar, standa
við heimili Rebekku á skir-dag i flóðinu, sem hrjáði íbúaMiðtúns og Hátúni.
Flóð í Miðtúni
I