Morgunblaðið - 26.04.1964, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - 26.04.1964, Blaðsíða 8
8 MOnCUNBlAÐIÚ Surinudagur 26. apríl 1964 ri HÚN HEITIR Monica Vitti, ljóshærða stúlkan í „l’Avvent ura“, sem nú er sýnd í Bæj ar- bíó í Hafnarflrði Myndina gerði ítalski leikstjórinn Miohelangelo Antonioni og það er hann sem Monica elskar. Monica Vitti hefur til að bera það sem Frakkar kalla „la beauté du diable“ og er erfitt að þýða á íslenzku. Þessi ijóshærða hávaxna stúlka með stóru og starandi augun, fámálug og með úfið hárið, fer í taugarnar á kven- fólki en heillar flesta menn. Konum þykir hún ófríð en menn þeirra taka undir með Victor Hugo, sem eitt sinn skrifaði elskunni sinni og sagði: „þér eruð ekki fögur, þór eruð miklu verri . . .“ Fimmtán ára gömul lék Monica í skólaleikriti (sem hét „Óvinurinn") og tókst svo vel upp að áhorfendur há- grétu. Næsta dag, sagði Mon- ica sig úr skólanum og fór á leiklistarskóla. Með tímanuan Það er ekki að sjá. að þau þekkist neitt. En myndin er líka tekin í fyrrasumar þegar skilnaðarmál Michelangelos var enn óútkljáð. Monica Vitti aflaði hún sér nokkurs álits, lék í verkum Ionesco, Breohts og klassiskum leikritum og þótti góð leikkona, en flestir voru á einu máli um það', að hún væri alltof stór og beina- ber og nefljót til þess að leika í kvikmyndum. Þessvegna var það að Mon- ica tók sér fyrir hendur að „tala inn“ á kvikmyndir fyrir frægar stjörnur, og það var þegar hún „talaði inn“ fyrir mynd Antonionis „Ópið“ að þau kynntust, Monica og Mic- helangelo. Hún lék einnig í leikriti eftir hann og þrem árum síðar gafst honum tæki- færi til ag láta þessa undar- legu stúlku, sem hann hafði þá fengið ást á, leika í kvik- mynd. Og síðan hefur Monica haldið sig vrð Miohelangelo og kvikmyndir hans. Persónur Antonionis eru flestar hrjáðar og hrelldar af til.gangsleysi lífsins og for- gengileik ástarinnar. Monica segir sjálf að sér finnist erfitt að tileinka sér bugarfar þeirra og innræti. Það sé ólikt auðveldara að lifa sig inn í hlutverk Kameliufrúarinnar. En það leikur samt enginn eins vel og Monica Vitti hinar einamana, vonlausu, og þver- móðskufullu stúlkur Antoni- onis. í fimm ár neitaði Monica að leika í kvikmyndum undir stjórn annarra en Antonionis og þau bjuggu henni í sam- einingu þá persónu sem löngu er heimsfræg orðin og hlotið hefur ekki færri en 17 verð- laun fyrir leik í kvikmyndum. En Monica er ekki viðstödd frumsýningar myndanna — og Michelangelo ekki heldur. Miohelangelo er dulur mað- ur og fáskiptinn og ber ekki utan á sér skap það sem undir býr og næmar tilfinning- ar. Monica sagði einhverju sinni: Hann notar mig eins og spegil, skoðar í þessum spegli sínum mannlífið og sér þar endrum og eins eitthvað sem foonurn kemur að gagni . . . Micfoelangelo þarfnast mín . . . Síðsumars í fyrra var Monica Vitti í Frakklandi, bjó í Rue de Grenelle í París, tók tíma í frönsku og fór aldrei út fyrir hússins dyr nema til þess að fara í kvik- myndaverið Hún lék eitt aðal- hlutverkið í kvikmynd Roger Vadim’s „Ohateaux en Suéde“ sem byggð er á leikriti Franc- oise Sagan. Fréttamaður franska kvennablaðsins Elle heimsótti hana í Rue d e Granelle, kvöldið sem lokið var töku kvikmyndarinnar. Mpnica var Þá þegar á heim- leið. Hennar var beðið með óþreyju heima á ítalíu. — Og samt var það hann sem vildi að ég færi, mér leizt ekkert á að leika í kvikmynd með Vadim .... Monica er með dökk gler- augu og tekur þau ógjarnan ofan, segist þá ekki sjá fólk almennilega og tala af sér .. hún er kát og lætur vel af dvöl sinni í París, þó ekki hafi foún sézt nokkurs staðax þar sem fólk yfirleitt sézt. Blaðamaður ELI.E spurði Monicu hvaða álits hún héldi sig njóta hjá kvenþjóðinni, og sagði að sér fyndust oft þau atriði í myndum Ant- onionis vera skemmtilegust eða bezt sem konur ættu ein- ar hlut að .... — Það er satt og rétt — en Antonioni hefur láka allt- af lifað meðal kvenna, margra k'venna .... — Hvernig þá? — Hann var kvæntur áður, eins og þér vitið, og kona hans átti fimm systur, sem allar bjuggu hjá þeim. Og svo var þar líka alltaf sægur af frænkum og fleiri og fleiri . . . við erurn líka oft tvær og þrjár foeima núna . . . ... ég veit ekki hvers vegna, en það er alveg rétt, það er alltaf gaman meðal kvenna, alltaf einhver kátina í loftinu, kjónaskapur .... — Það væri synd að segja að kátínunnar gætti mikið í kvikmyndum Antonionis . . — Það er upp og ofan, í I‘ Avventura er eitt atriði — ég læt þar eins og kjáni, ég fer í sokkana, dansa .... — Samdi Antonioni þetta atriði? — Nei, nei, það var þannig að hann sagði einn daginn: Þessi kvikmynd er að fara í handaskolum hjá okkur —■ þag vantar í hana einfoverja kátínu, láttu nú eins og kjáni fyrir mig, Monica, gerðu hvað sem þú vilt, hvað sem þér dettur í hug, bara ef þú ert eðlileg .... jú, mér þykir vænt um þetta atriði . . . Monica vildi ekki láta Ijós- mynda sig en lét blaðamann- inn fá fallega mynd sem hún átti í fórum sínum. — Þér eruð falleg á þessari mynd, sagði blaðamaðurinn. — Svona er tæknin, anzaði Monica glettin — kvifcmynd- irnar gera svo mikið úr því sem ekfcert er. — Það er nú allt nokkuð, vildi blaðamaðurinn meina. — Monica hló. „Ég heyri þetta oft, svona utan að mér. Og ég veit þess dæmi að kon- ur hafa lagt fæð á mig, fyrir það eitt að mönnum þeirra leizt vel á mig. En meiri gras- asna hef ég ekki fyrirhitt. Ég gæti aldrei gert þeim neitt til miska, þlessuðum. Og það er hreint ekki af því að ég sé svo mórölsk í mér, nei, ég bara gæti það ekki, gæti ekki elskað annan mann — þó svo ég legði mjög hart að mér . . . ekkert skil ég hvernig annað fólk fer að þessu“. — Eruð þér hamingjusöm? — Hamingjusöm, já, ég er hamingjusöm með Michelang- elo. — Og ekkert sem á bjátar? — Ekki meðan Miohelang- elo er hjá mér. — En þið eigið engin börn .... Monica er ekki lengur kát, það er löng þögn. Svo segir hún hægt, slitrótt: — Þetta er allt svo erfitt á Ítalíu, — þér vitið hvernig þetta er, kirkjan . . . fólkið . . . og allt og allt. Það eru sjö ár síðan Midhel- angelo sótti um skilnað . . , — og þér bíðið . .? — Já, segir Monica og tekur SÍS á „ég bíð og vona, að Micfoelangelo fái skilnað áður en . . áður en ég verð sjö- tug . . . . En þolinmæðin þrautir vinn ur allar, og Miohelangelo Antonioni féfck Monicu sinn- ar að sjö árum liðnum, rétt eins og Jakob Rakelar forð- um. Þau gengu í hjónaband í vetur er leið. Monica Vitti. og maðurinn, sem hún elskaði l«l 01 Orka opnar glæsilegl verkstæði fyrir Fiat bíla ORKA h.f. opnaði á föstudag nýtt verkstæði fyrir Fiat-bíla að Laugavegi 178. Er fyrir- hugað að þarna fari fram all- ar helztu viðgerðir, sem til falla, en þó ekki réttingar eða aðrar viðgerðir á yfirbygging- um bilanna, ná heldur meiri- háttar viðgerðir á vélum. Sagði Þórður Júlíusson, fram- kvæmdastjóri Orku, að undan- farið hafi verið opnuð hér mörg verkstæði búin dýrum tækjum til mælinga og stillinga á vélum, hjólum o. fl., og væri fyrirhug- að að Fiat-verkstæðið hefði milli göngu um að koma viðskiptabíl- um sínum til viðgerða þar, þegar nauðsyn krefur. Hins vegar er Fiat-verkstæðið búið ýmsum sér stökum tækjum til smærri við- gerða og stillinga. Orka h.f. hefur haft umboð fyrir Fiat-bifreiðir frá því skömmu eftir lok síðustu heims- styrjaldar, en innflutningur hófst ekki að ráði fyrr en fyrir 10 ár- um. Síðan hafa um 5—600 Fiat- bílar verið skrásettir hér. Ekki hefur Orka fyrr rekið eigið verk- stæði en notið samstarfs við bif- reiðaverkstæði 1 eign annarra, sem séð hafa um viðgerðir á Fiat-bílum. Það sem mesta athygli vekur þegar komið er inn í nýja Fiat- verkstæðið, er hve mikil áherzla er þar lögð á þrifnað. Gólfið er spegilfagurt og plasthúðað, svo auðvelt á að vera að halda því hreinu. Þarna munu starfa sex bifvélavirkjar auk forstöðu- manns verkstæðisins, Friðrika Þórhallssonar, bifvélavirkja- meistara. Hver viðgerðarmaður hefur sitt afmarkaða svæði í verk stæðinu og vel útbúna verk- færakistu með úrvali allra hand- verkfæra á vinnuborði sínu. Fyrirhugað er að koma á ákvæðisvinnu í Fiat-verkstæðinu, en ekki hefur verið gengið frá samningum við starfsmennina. Verður þá miðað við útreikn- inga frá Ítalíu varðandi það hv« langur tími er áætlaður fyrir hverja viðgerð. Þeir Þórður Júlíusson og Frið- rik Þórhallsson tóku það fram að enn væru ekki komin öll þau tæki, sem keypt hafa verið til verkstæðisins, og mætti því ef til vill búast við einhverjum byrjunarerfiðleikum. En þeir ættu hvorki að verða alvarlegir né langvarandi. Nýja verkstæðið er fyrst og fremst ætlað fyrir Fiat-bíla, og ganga þeir fyrir. öðrum tegund- um um alla afgreiðslu. En ef móttökuskilyrði eru fyrir hendi, verður verkstæðið að sjálfsögðu opið öðrum.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.