Morgunblaðið - 02.08.1964, Blaðsíða 21

Morgunblaðið - 02.08.1964, Blaðsíða 21
Sunnuaasfur 2. Sgöst 1964 MORCUNBLAÐIÐ 21 Ágústa SigurÖardóttir Stykkishólmi 8 0 ara ÁGÚSTA er fædd aS Ballará á Skarðsströnd í Dalasýslu 2. ágúst 1884. Foreldrar hennar voru Björg Jónatansdóttir og Sigurður Einarsson vinnuhjú þar. Sigurð- ur faðir hennar var jafnan til sjó- róðra og hjá ýmsum húsbænd- um. Móðir hennar var einnig í vinnumennsku á ýmsum bæjum en Ágústa fylgdi henni jafnan. Efnin voru mjög þröng og fékk Ágústa að kynnast því um leið og hún fór að hafa vit. Ágústa giftist Ólafi Sturlaugssyni frá Ricliard Beck kom- imi úr ferð um Norður og Austur- land PRÓFESSOR Richard Beck og frú eru nýkomin aftur til Reykja- víkur úr ferð sinni til Færeyja, Grímseyjar, Norður- oig Austur- lands. í ferðinni flutti hann ræður á tveim samkomum í Færeyjum, erindi við guðsþjónustu í Gríms- ey, ræðu við messu í Mattfhíasar- kirkju á Akureyri, ennfremur ávarp á stúkufundi og erindi á fundi Rotaryklúíbbsins þar í bæ. Róma þau hjónin mjög hinar framúrskarandi viðtökur, sem þau áttu alls staðar að fagna; einnig voru þau mjög heppin með veður, sérstaklega á Norður- og Austurlandi. Þau hjónin sækja þjóðhátíðina 1 Vestmannaeyjum, þar sem pró- fessorinn verður ræðumaður; annars munu þau dvelja í Reykja vík mikinn hluta ágústmánaðar, einkum seinni helming þess mán- aðar, en vestur um haf halda þau 2. september. Fagradal og eignuðust þau 5 börn og þar af lifa 4, tveir synir í Stykkishólmi og einn í Keflavík. Dóttir þeirra býr í Reykjavík. Ólafur er látinn fyrir nokkrum árum. Þau hjón bjuggu í Akur- eyjum á Gilsfirði í rúm 20 ár og 14 ár í Ögri við Stykkishólm. í tilefni þessa afmælis datt mér í hug að leggja nokkrár spurn- ingar fyrir frú Ágústu en þeir sem til þekkja vita að hún er mikil félagshyggju og dugnaðar- kona að hverju sem hún gengur. — Hvernig var umhorfs í Dalasýslu í æsku þinni? — Mér fannst heimurinn fall- egur eins og mér finnst hann í dag. Ég minnist ekki annars en að öllum börnum kæmi vel sam- an. Hann var að vísu ekki stór heimurinn okkar og sjóndeild- arhringurinn ekki víður, en hug- myndir okkar voru þeim mun meiri. Uppeldið mótaðist af að venja æskuna við hagnýt störf, kenna henni að sjá fegurð lífs- ins í nytsömu starfi. Okkur var kennt snemma að fara vel með dýrin og líta þau sem vini. Það göfgar. ---Mannstu eftir sérkennileg- um mönnum í sveitinni, sem höfðu áhrif á þig? — í sveitinni voru ekki margir sérkennilegir menn, en ég man eftir komumönnum, sVo sem Símoni Daláskáld og Hannesi, sem kallaður var „stutti“. Ég leit upp til þeirra og man ennþá mörg tilsvör og skemmtileg. — Hvað er þér minnisstæðast frá æskuárunum? — Ábyggilega þegar ég fermd- ist, þá var ég í gráíróttum lérefts- kjól í mosalitum ullarsokkum, með sauðskinnsskó litaða sortu- lyngi og bryddaða með elti- skinni. Svo fín hafði ég aldrei verið áður. Það var gaman að draga til stafs. En blekið, það var kálfablóð, þykkt og svo verk- færið sem ég skrifaði með, enda stafirnir í fyrstu heldur kloss- aðir, en þetta lagaðist. f þá daga var notast við allt. Baráttan var stunndum hörð. Tengdafaðir minn var tvígiftur og átti alls 24 börn. Af þessum hóp komust 20 upp og öll til manns. Það var kannski erfitt en engan styrk eða fjölskyldubætur hafði hann til að styðjast við eins og nú. — Nei. Ennþá eru 7 börn hans á lífi, myndarfólk. — Hvernig líkaði þér svo eyja- lífið? — Það hafði mikla kosti. Ég var í Reykjavík í þrjú ár áður en ég flutti í eyjarnar og fannst mér í fyrstu hálf tómlegt, en það kom sig allt saman. Ég átti góðan og duglegan maka og indæl börn. Þegar ég lít yfir liðna ævi ber margt hátt einmitt sem gerðist, í Akureyjum. Ég man að stund-j um var erfitt. Til dæmis eins og véturinn 1911. Þá var ís á firð- inum. Ég átti þá barnsvon og var talið tryggara að ég yrði í landi þar sem hægt væri að ná hjálp. Einn daginn í góðu veðri var haldið af stað til lands, bát- ur settur út og sat ég í honum en karlmennirnir færðu hann milli ísspanga og gekk þetta lengi, því varlega þurfti að fara og gæta sín vel þar sem ísinn var ótraustur, en allt gekk þó vel að lokum. Þessa sögu höfðu ótal húsmæður í eyjunum að segja. Þá gleymist engum frosta- veturinn 1918. Allur fjörðurinn ísilagður og það var erfitt að halda hita í húsunum. Allt bless- aðist þó. — Hvað heldur þú um fram- tíð eyjanna á Breiðafirði? — Það er sorglegt að sjá hversu þær hver af annari fara í eyði. f eyjunum leið fólki vel. Það var stundum erfitt eins og gerist og gengur, en eyjalífið hefir marga kosti sem fólk kannski má sízt án vera. Ég trúi því statt og stöð- ugt að þær eigi eftir að eiga glæsilega framtíð, ég meina að byggjast aftur. Getur verið að það dragist. Fólki fjölgar hér á landi og þá köma tækifærin. — Hvernig finnst þér að lifa í dag? — f einu orði sagt, ágætt. Hvernig á annað að vera þar sem allt er svo að segja lagt upp í hendurnar á manni og öllum get- ur liðið vel sem á annað borð nenna að bjarga sér. Svo ef veik- indi ber að höndum, þá eru hér sterkar tryggingar og allir svo góðir að hjálpa til. Því segi ég það, ef blessunin hún mamma mín hefði búið við öll þau þæg- indi r)g henni hefði verið rétt ann að eins upp í hendurnar eins og kynslóðinni í dag, ja, drottinn minn. I — Nei, þjóðin á gott og fram- tíðin er björt. Mér þykir bara verst þegar verið er að vanþakka allt og kenna fólkinu vol. Það er illa gert af þeim sem þykjast j kjörnir sem leiðtogar. Nei, nú þarf enginn að vola. Hitt er sönnu nær að fðlk og sérstak- lega unglingarnir þurfa að læra J betri meðferð fjármuna og svo líka að tileinka sér betur orð frelsarans og hafa þau að leið- arljósi. Það er dýrmætasta eign nokkurs manns. Það hef ég svo sannarlega reynt. i Frú Ágústa dvelur í dag hjá dóttur sinni Aðalheiði að Klepps- vegi 8, Reykjavík. Ég óska henni allrar blessunar á komandi tím- um. Á. H. 4 sil "oO; I yiom MfUí ■ ■ EMOI/Í ■lilíötó, '•rvXjfyZ' /V ~T/ 5/nflÐi HL'QT- L>R SJflKT- n ff KLlPPf* T I L fjuKSsr 0 RKT YFlPflR- F/ÍRI T ROFÍFI «£- ■■ SÆTI 5NÚRS 1 T!t HL- V L 1- W ST -=»~ f :ÖS.T ORi- fLOWM UD tti SeR £ FT'ld. M£Pf) ðRj'OTS Tv'iHLj. S PR- OTfíR DVR'Í> HRD ÍL’fflT UN^IP 't J>ÚK ■ auÐ UBR- fí 5T EKK I UMLU»íf- 'OHREI* IKPI IftflMFfl L£Ci\« Mc/JN L'/fiSK- Si£>i/JU 5K fl P- WbCRfí KVetf- .MPJÚKt Mfl-FN ntf? 6 EN&lO ús £U> RFR'lKU Oúne. áRÉMST KUSK gÉTTO Ml£> 5rfíUt_ 1Ð Kj'flNflF FL'op- HFiTfí IU' menni -Tönn , n f f’s 'QHBPPl' LCCa T 1 Mfl- P/L-/NÍ/ A h'DR/J- 6R£l£>9 3>|MWlfl L'lHfíMi HLUr/fi'N HQFN □~r s s l .1 TOLU íff FOZFÓQ- «\VC' 1 ) UMÍT FRUM- BFrJI L óaR- UWÚHR uvr Tft- 'A fit.ri -fílL£- rK mm- NRFN VREW FlfíDfíW PUFT F RUM- CPM-L ElND -’ítH Tor- UNN rfe ua SPIL TRÍ foK Sfliú- HLT. £ri | I SfN/Jp Ífj m HflTú VCOLL 4- - M > r L yl'* |Nfl llltllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMllllllllltM 11111111111 l•lllll•lllllllll•lll IIIIII ll•l•lll••lll••ll•llllllll•••l•l LEIKURINN milli B-sveita Dan- merkur og Svíþjóðar á Norður- landamótinu í Ósló var mjög jafn og spennandi. Lauk honum með naumum sigri dönsku sveitarinn- ar, 87-83 eða 4-2. Hér er eitt spil frá þessum skemmtilega leik og sýnir það góðkunningja okkar Wohlin í vandræðum. Þar sem sænsku spilararnir sátu A—V gengu sagn ir þannig: Vestur Norður Austur Suður pass 1 ¥ 1 A pasa pass dobl allir pass + 5 ¥ ÁK843 ♦ Á D 3 * Á D 6 3 A G 7 4 * ÁD93 ¥ 92 ¥ DG107 ♦ K 7 x ♦ 9652 * G 8 7 5 42 * K A K 1086 2 ¥ 65 ♦ G 10 8 4 + 10 9 Þegar norður doblar spaða- sögn austurs (Wohlin) þá óskar hann eftir upplýsingum hjá suð- ur. Þar sem suður á góðan spaða þá velur hann að segja pass. Þrátt fyrir góð tilþrif tókst Wohlin ekki að fá nema 4 slagi og danska sveitin fékk 500. Á hinu borðinu fóru sænsku spilararnir í 3 grönd, sem töpuð- ust. Danska sveitin fékk því sam- tals 600 fyrir spilið eða 12 stig.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.