Morgunblaðið - 06.05.1965, Síða 3

Fímmtudagur 6. ma! 1965
MORCUNBLAÐIÐ
3
r/•
Ometanlegt
menningaigildi
Blaðið Suðurland birtir nýlega
samtal við frú Rögnu Sigurðar-
dóttur, formanns Sambands sunn
lenzkra kvenna, um garðræktar-
mái. Kemst frúin þar m.a. að orði
á þessa leið:
„— Ég tel,“ sagði frú Ragna,
„að í garðræktarmálum heim-
ilanna ríki hálfgert ófremdará-
stand, og mikið starf- sé óunnið*
á því sviði. Alltof víða vantar
heimilin alveg bæði skrúð- og
matjurtagarð. En slíkir garðar,
fagrir og vel hirtir hafa ómetan-
legt menningargildi fyrir heimil-
in. Þeir eru ekki aðeins til mikls
yndisauka dg ánægju heldur eru
þeir einnig miklir heilsugjafar
með sínu holla grænmeti, glæ-
nýju allt sumarið.“
Öll undirokun heimsins fólgin í þessu andiiti
STAkSIEINAR
Ræða Eggerts
Þorsteinssonar
Kommúnistablaðið réðist
Eggert G. Þorsteinsson, alþingis-
mann í forustugrein sinni í fyrra-
dag, fyrir hófsamlega og skyn-
samlega ræðu er hann flutti 1.
maí. Alþýðublaðið birtir forustu
grein um ræðu Eggerts í gær, og
kemst þá m.a. að orði á þessa
leið:
„Öll ræða Eggerts bar vott um
framsýni ungrar kynslóðar, aem .
vill kasta af sér viðjum hleypi-
dóma. 1 samræmi við anda 1.
maí minntist Eggert varla á Þá
hlið mála, sem deilum valda
þessa stundina, en hélt sig við
höfuðlínur.
Þessi ræða Eggerts virðist hafa
farið illilega í taugarnar á rit-
stjóm Þjóðviljans. Þarf það ekki
að koma mönnum á óvart, þvífc.
kommúnistar geta ekki litið á
neitt mál nema með lituðum
gleraugum stjómmálanna, og
frjálshuga framfarir lslendinga á
visindaöld eru eitur í þeirra bein-
um — nema þeim ‘fylgi einhvers
konar kommúnistísk yfirráð.*
„Laukrétt, sem
Þióðviljinn segir“
Tíminn bittir í gær forastu-
grein um Búrfellsvirkjun, og
virðist það helzt niðurstaða henn
ar að virkja beri Þjórsá eingöngu
vegna venjnlegrar orkunotkunar,
en hætta öllum hugleiðingum um
stóriðju. Lýkuv forustugreininni
með þessum orðum:
„Ýmsir kunna að segja, að það
sé mikið í fang færzt af íslend-
ingum einum að virkja Búrfell
til eigin þarfa. Þetta er mikill
misskilningur. Talið er, að næstu*
þrjú ár verði óhjákvæmilegt að
virkja hér 500 þús. kw. vegna
þarfa Islendinga sjálfra. Búr-
fellsvirkjun fullnotuð af Islend-
ingum myndi því ekki nægja
nema í rúman áratug af þessu
tímabili. Sézt bezt á þessu, að
hér er ekki ráðizt í .meira en Is-
lendingar hafa fulla þörf. fyrir
vegna eigin nota. Þess vegna er
það laukrétt, sem Þjóðviljinn seg
ir í gær, að „það sé mikil fjar-
stæða, að 210 þús. kw. virkjun
við Búrfell geri það óhjákvæmi-
legt, að við seljum helming ork-
unnar til erlends notanda á hlægi
lega lágu verði.“
Það er af þessum ummælum
Tímans augljóst, að leiðtogar
Framsóknarflokksins tvistiga enn
í afstöðunni til fyrirhugaðrar
stóriðju.
Þennan tóbaksskáp skar út
Stefán Eiríksson hinn odd-
hagi.
hér í Reykjavík, en ðrfáir frá
einstaklingum ,eins og t.d.
þessar skeiðar, sem Alexand-
er III. Rússazar gaf móður-
systur frú Irmu Weile-Jóns-
son.
Skáparnir hérna við gafl-
inn, sem sennilega vekja
mesta athyglina, eru drauga-
mublur frá Englandi, frá aðals
setrum þar. Ég veit hins vegar
ekki, hvaða Móri eða Skotta
þar var á ferð. Máski er það
Írafells-Móri?“
Og þannig gengum við Sig-
urður frá mun að mun, með
endilöngum borðunum. Mikið
eiga gott þær konur og þeir
menn, sem í þetta mega bjóða
á morgun, hugsum við.
Uppboðið byrjar kl. 5 í dag,
fimmtudag í Þjóðleikhúskjall-
aranum, fólk getur keypt sér
viði. Þung^ eins og blágrýti.
Öll undirokun heimsins er
fólgin í þessu andliti. Þetta er
alveg stórkostleg mynd.
Eða sjáðu þepnan kínverska
mandarína. Hann er úr brún-
spón, rétt eins og við smíðuð-
um hrífutindana úr í gamla
daga. Sá er þó munur á, að
mandaríninn er allur sleginn
silfri á hinn listilegasta hátt.
Og hér kemur ein príma
íslenzk smíði. Það er tóbaks-
skápur smíðaður eftir tSefán
Eiríksson hinn oddhaga, eins
og Þorsteinn vinur hans Erl-
ingsson skáld nefndi hann.
Þetta er forlátasmíði með
beinplötu framan á, enda
sýnd á sýningu í Lúbeck árið
1912.
Sjáðu þetta borð! Bara
venjulegt veitingahúsaborð
með hvítum dúk, en á því eru
kínverskir listmunir, eins og
til dæmis þessi kúla'. Innan í
henni eru sjálfstætt skornar
11 síminnkandi kúlur, skorn-
ar í fílabein, einn herlegur
listmunur, eða sjáðu þennan
gíraffa með apaynju og ung-
um hingað og þangað upp með
gíraffanum. Trúðu mér, þegar
ég segi, þetta er dýrasta borð
á íslandi í dag, og þótt víðar
væri leitað.
— Hvaðan eru allir þessir
munir komnir? spyrjum við
Sigurð í mesta sakleysi.
— Þeir eru yfirelitt komnir
úr dánarbúum og skiptabúum
Bezta listmunauppboðið í dag
„Þetta er 4. listmunaupp-
boðið, sem haldið er á íslandi,
en ég er ekki í nokkrum vafa
um, að þetta er tvímælalaust
það langbezta. Hér eru sam-
an komnir langverðmætustu
munirnir. 10% af þeim myndi
sanriarlega sóma sér á hvaða
þjóðsafni sem væri. Þetta eru
listaverk, t.d. kínversku mun-
irnir. Þeir eru hver öðrum sér
stæðari og hreinni og tærari
listaverk.
Sjáðu t.d. þessa ítölsku helgi
mynd. Þetta er gömul frum-
mynd unnin í ítölsku klaustri.
Sjáðu handbragðið, maður!
Maður fyllist lotningu fyrir
Guðdóminum! Og hérria eru
gömul, kinvérsk bollapör. Ég
veit ekki aldurinn á þeim, en
svona bollapör er alveg hætt
að framleiða. Hérna sérðu
ungverskt vísundarhorn með
tinstút. Það er stórt og mikið,
og þessi keðja hérna er ætluð
til þess að hafa það um öxl-
ina. Menn gengu nefnilega þá
um á milli góðbúðanna og
létu fylla í hornið. Það hefði
verið gaman að lifa í þá daga.
Þetta konuhöfuð frá Kenya
slær þó allt út. Þetta er úr
einhverjum níðþungum járn-
Sigurður með ungverska visundarhornið. Það er með keðju og
alltaf fyllt á næsta góðbúi.
um.
Alls em þarna samankomin
um 70 númer með aukanúm-
erum, og þar kennir þó sann-
arlega margra grasa. Við geng
um þar um sali méð Sigurði.
Hann bendir okkur á verð-
mætustu munina, og þeir eru
margir.
l>yrasta borð á Islandi og þótt víðar væri leitað. Allt í sykri og rjoma upp á kínversku.
Þessir undir gaflinum verða
dýrastir.
veitingar, horft á fallega
muni, og. síðast en ekki sízt
boðið í alla þessa dýrð, sunnan
frá Kenya og horður unjdir
Grænlands köldu kletta. Bezta
listmunauppboð á íslandi hefst
sem sagt í dag kl. 5 síðdegis í
kjallaranum undir Þjóðleik-
húsinu. Velkominí-
VIÐ fórum að skoða dýrðina
i Þjóðleikhússkjallaranum í
gær. Sigurður Benediktsson
hcldur nefnilega listaverka-
uppboð þar kl. 5 á inorgun. Og
þetta var sannarlega mikil
dýrð. Að hugsa sér, að allir
þessir fallegu munir, þessi
listaverk, skuli hafa verið sam
ankomin á íslenzkum heimil-
>
!