Morgunblaðið - 26.10.1965, Qupperneq 17

| Þriðjudagur 2G. oMSber 1965
MORGUNBLAÐIÐ
17
Frá vígslu hlns nýja
UM þessar mundir er stadd
ur hér í borg Grettir Leo
Jóhannsson ræðismaður í
Winnipeg í Canada ásamt
konu sinni frú Dorothy.
Fréttamenn Mbl. hittu þau
hjón stundarkorn á her-
bergi þeirra á Hótel Borg
og spurðu um erindi hing-
að og fleira.
— Erindið er ekkert ann-
að en eiga frí og hafa það
notalegt hérna á gamla góða
fslandi nokkra daga. Við höf-
um að undanförnu verið á
ferð um Evrópu, fórum til
Sviss, Englands og Danmerk-
ur. Hér hafði ég hugsað mér
að hitta ýmsa góða kunningja.
Við bíðum kannski eftir að
hr. Ásgeir Ásgeirsson komi
heim, en hann hef ég þekkt
um langt árabil.
— Við höfum þegar heilsað
upp á Bjarna Benediktsson
forsætisráðherra, en heimsókn
hans og forsetans til Kanada
var mjög uppörvandi og
skemmtilegt fyrir okkur Vest-
ur-íslendinga. Við erum þeim
og öðrum góðum íslendingum,
sem sótt hafa okkur heim
mjög þakklátir og ég vil nota
þetta tækifæri til að biðja fyr-
ir kveðjur til þeirra allra.
— Þú spyrð um ætt og upp-
runa konu minnar. Hún er af
enskum og kanadiskum ætt-
um og fæðingarnafn hennar
er Avory. Móðursystir henn-
ar er heimsþekktur píanisti.
Um föðurættina má margt
skemmtilegt segja og við eig-
um það raunar sameiginlegt
að vera komin af víkingum.
Ef þú flettir upp í Encyclo-
pædia Brittanica finnur þú
nafn eins af ættfeðrum konu
minnar sem hét John.
Avory og er fæddur 1664. En
þú finnur hann ekki undir
orðinu „víkingur", heldur und
ir orðinu „sjóræningjar“. —■
Hann var svonefndur sækon-
ungur og ríkti á sinni tíð á
Madagascar. En þetta var víst
útúrdúr til gamans.
— Hvers vegna íslendingar
hafa komizt áfram í Vestur-
heimi. Það er vegna þess að
í hinum íslenzka ættstofni bjó
þrek, dugnaður og trú-
mennska .Þessum eiginleikum
munum við reyna að halda
við. Feður okkar vildu láta
syni sína verða að mönnum í
nýja landinu. Þeir reyndu að
félagsheinailis
Grettir L. Jóhannsson ræð isnvaður og frú' Dorothy.
■ Ytri-IMjarðvik
Ólafur Slgurjónsson afhendir Oddbergi Eiríkssyni húsið.
Séð yfir veilzusalinn. — (Myndirnar tók Heimir Stígsson)
af höndum með hinni mestu
prýði.
Járnatei'kningar og verkfræði
verkefni annaðist Sigurður
Thoroddsen, trésmiði Skarphé’ð-
inn Jóhannesson, um múrverk
annaðist Snorri Vilhjálmsson,
rafiagnir og lýsingu framkvæmdi
Guðbjörn Guðmundsson og loft
hitalagnjr gerði blikksmiðja
Ágústs Guðjónssonar. Aki Gráns
anna'ðist málningarvinnu alla, en
Ásgerður Búadóttir gerði vegg-
skreytingar utanhúss.
Árið 1957 voru öll leyfi fengin
til byggingar og höfðu þé land-
eigendur gefið væntanlegu félags
heimili 17 þúsund fermetra lands
Árið 1958 hófust framkvæmdir
og hefur þeim verið haldi’ð á-
fram í þessi 7 ár þó nokkrar
stöðvanir hafi orðið um stundar
sakir, af ýmsum ástæðum.
Byggingarkostnaður hússins
sjálfs er nú or’ðinn 9,5 milljónir
fyrir utan allt innbú og áhöld,
sem er hfð vandaðasta og hefur
vafalaust kostað mikið. Enn er
ekki hafin bygging á fyrirhugaðri
kapellu, sem áfórmuð er í sam-
bandi við húsið, en bygging henn
ar verður vonandi hafin á næst-
unni.
Ólafur Sigurjónsson afhenti
sfðan húsið til þeirrar hússtjórn-
ar, sem nú tekur við og er for-
maður hennar Oddbergur Eiríks
son. Áðru en hússtjórn veitti hús
inu viðtöku var hið nýja nafn
þess afhjúpað á leiksviðinu og
hlaut þa'ð nafnið STAPI — Að
lokinni móttö'kuræðu Oddbergs
Eirikssonar voru flutt mörg á-
vörp og ræður, þar á meðal
voru Sigurbjörg Magnúsdóttir
formaður kvenfélags Njarðvíkur,
Jón Ásgeirsson, sveitastjóri í
Njarðvík, Þórir Sæmundsson,
sveitarstjóri í Sandger'ði, Sveinn
Jónsson bæjarstjóri í Keflavík,
Þorsteinn Einarsson íþróttafull-
trúi ríkisins, séra Eiríkur J.
Eiríksson forseti U.M.F.Í., séra
Björn Jónsson sóknarprestur og
fleiri.
Margar kveðjur og heillaóskir
bárust meðal þeirra frá mennta-
málaráðherra og fræðsluméla-
stjóra, og blómakveðjur bárust
frá félögum og einstaklingum.
Að lokinni þessari víxluathöfn
var gengið um húsið og það
skoðað, og er það allt hið glæsi-
legasta og va-ndaðasta í hvívetna.
í forstofu er steinverk mikið á
vegg frá lofti til gólfs, er það
gert úr hrauni og leir af Ragnari
Kjartanssyni. Á göngum eru
har'ðar flísar og teppi, fata-
geymslur og snyrtiherbergi stór
og rúmgóð. Veggir og gólf í að-
al sal er lagt harðviði. Lýsingu
allri er mjög haganlega og
smekklega fyrirkomið.
Málverkasýning Magnúsar Á
Árnasonar stendur nú yfir í
hliðarsalnum og síðar í vi’kunni
mun Hafsteinn Austmann hefja
þar sýningu.
Alla næstu viku verða svo marg
háttaöar skemmtanir i Stapa,
meðal annars sýnir Leikfélag
Reykjavíkur þar Æfintýri á
gönguför og frá Þjóðleikhúsinu
verður „Síðasta segulbandið" og
„Jóðlíf“ sýnt, þá verða þar dans
sýningar, dansleikir barna-
skemmtanir og skátaskemmtun.
Mikil og almenn ánægja er
me'ð þetta stóra og glæsilega fé-
lagsheimili, ekki einungis í Njarð
vík heldur í öllu nágrenninu, sem
nýtur góðs af þessu veglega fé-
lagsheimili. — hsj.
Nafniff „STAPI" afhjúpaff. — Æ ska og aldur sameinast um þaff.
I kosta þá til náms og þeir, sem
i læra, komast að öðru jöfnu
i betur áfram.
/ — En blessaður spurðu ekki
um af hverju við getum enn
talað íslenzku. Ekkert gamal-
dags væl. Við erum Kanada-
menn með hlýjar erfðatilfinn-
ingar til íslands. Við viljum
eiga stuðning ykkar til að
i halda við blaði á íslenzku
vestanhafs. Það var stofnað
kennaraembætti í íslenzku við
Manitóbaháskóla með kvart
milljón dollara framlagi. Við
töldum vel ganga ef við fengj-
um 10 nema á ári. Nú eru
þeir 20 og auk þess kvöld-
i kennsla.
— Þú sérð á þessu að við
ætlum að halda lífinu í ís-
lendingnum í okkur. í Winni-
peg eru gefin út 38 blöð á er-
lendum tungum. Borgin er
með hálfu milljón íbúa. Hví
skyldum við ekki vera með?
En nú látum við þetta
nægja. Við hugsum um Þjóð-
ræknisfélagið okkar og við
skulum aðeins vera jákvæðir
í því sem við segjum um sam-
band íslands og ættmennanna
fyrir vestan.
— Berðu löndum öllum hjart-
ans kveðju.
— vig.
' Á LAUGARDAG sfðastliðin
var vígt hið nýja félagsheimili í
Ytri-Njarðvík. Bygging húsins
hefur staðið yfir í meira en 7 ár,
en fundarsalur og félagsherbergi
voru þó tekin til notkunar fyrir
rúmu ári.
Húsið er mjög reisulegt og
fallegt bæði áð utan og innan og
stendur það miðsvæðis í Njarð-
vík, skammt frá íþróttasvaéðinu.
Við vigsluathöfnina, sem hófst
kl. 16:00 var mikill mannfjöldi
saman kominn, voru þáð bæði
boðsgestir og mestur hluti Njarð
víkinga og var þó hvergi þröngt,
hvorki á göngum eða sölum. Hús
ið allt er að gólffleti 1300 ferm.
og 6500 rúmmetrar. Aðalsal-
urinn rúmar um 500 manns í
sæti og auk þess eru loftsvalir
er rúma um 150 manns. Auk
þess er hliðarsalur, sem rúmar
yfir 100 manns og er sé salur
ætla’ður til sýninga, fundarhalda
og smærri samkvæma.
í félagsheimilinu mun vera
næst stærsta leiksvið á landinu,
er það um 130 fermetra og 16
metra hátt. Leiksviðið er með
fullkomnum Ijósabúnaði og vi’ð
það eru rúmgóð og vistleg bún-
ingsherbergi fyrir leikara. í hús-
inu er nú búið að koma fyrir
bókasafni hreppsins, þá eru þar
einnig félagsherbergi þeirra fé-
laga, sem að byggingu hússins
standa, en það eru Ungmenna-
og kvenfélag Njarðvíkur, skáta-
félagið Víkverjar og Njarðvíkur-
hreppur.
Byggingarsaga og afhending hús-
ins.
í upphafi víxluathafnar voru
veitingar frambornar af mikilli
rausn. Er gestir höfðu notið veit
inga um stund, lék Rögnvaldur
Sigurjónsson þrjú verk eftir
Stíhubert af sinni alkunnú snilld.
Þá tók til máls Ólafur Sigurjóns
son, hreppstjóri og oddviti Njarð
víkinga, sem jafnframt var for-
maður og framkvæmdastjóri hús
byggingarnefndar, og hefur hann
unnið mjög ötullega áð bygging-
arframkvæmdum á undanförnum
árum og hlaut hann í öllum síð-
ari ræðum einróma þakklæti fyr
ir sín óeigingjörnu störf.
í ræðu sinni lýsti Ólafur bygg
ingarsögu húsins, gat hann þess
meðal annars að húsið væri
byggt eftir teikningu Sigvalda
Thordarsen sem hafði að mestu
lokið öllum teikningum áður en
hann lézt, en þeim smáteikning-
um, sem eftir voru lauk þorvald
ur Kristmundsson. Byggingin
hófst 1958, á þessu tímabili hafa
framkvæmdir legið niðri um
stundarsakir öðru hvoru.
Margir iðnaðarmenn hafa kom
i‘ð við sögu hver í sínu fagi og
virðast allir hafa leyst verk sín
STAPI
Erindið er aðeins að ei ga hér frí