Morgunblaðið - 14.11.1965, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - 14.11.1965, Blaðsíða 8
8 MORCUNBLAOIÐ Sunnudagur 14. nðv. 1965 LÖNGU áður en Freud fann upp þá vizku, að flestar eða all- ar geðtruflanir stöfuðu frá kyn- hvötinni, höfðu Grikkir talið fjölda slíkra kvilla eiga upptök sín í móðurskauti kvenna og kölluðu þser því hysteríu, sem þýdd var móðursýki á íslenzku. Nú eru margir þessara sjúk- dóma kallaðir psyko-somatiskir og stafa þeir af skorti á aðlög- unarhsefni gegn því stressi, sem mannkindin verður óumflýjan- lega fyrir á sinni lífsgöngu. Þessir sjúkdómar virðast fara í vöxt, vegna þess að margir þola ekki þann gauragang, sem fylgir lífi í fjölmenni. Líkami og sál þeirra manna, sem þann- ig er ástatt fyrir, virðist vera í sífelldu uppnámi, svo að þeir bregðast með ósköpum við þeim ytri áhrifum, sem ekki fá á heilbrigða menn. Eftir á átta menn sig oft á því, að öll þessi umturnun sálar og líkama, sem ef til vill hefur farið fram með ópum og óhljóðum, hefur verið næsta ástseðulítii og jafnvel hlægileg. ! Verst er að þessi vanstilling, sem hjá sumum er kroniskur kvilli, getur stundum smitað út frá sér og undirlagt fólk, sem annars er heilbrigt hversdags- lega. Hún er þá nokkurskonar andleg farsótt, sem lýsir sér ekki ósvipað og taksótt, meðan sá sjúkdómur var og hét. Hún byrjaði með skjálfta og köldu- flogum, stóð í nokkra daga með háum hita og andþrengslum og endaði svo jafnskyndilega með svitakófi, eðlilegum líkamshita, og fullkomnum bata, þótt ein- staka menn, sem veiklaðir voru fyrir, byðu hennar aldrei bætur. Stundum hafa slíkir móður- sýkisfaraldrar gengið yfir heila landshluta eða jafnvel yfir heil- ar þjóðir. Einhver sá illkynjað- asti í sögu þessarar aldar hér á landi gekk árið 1905 og náði hámarki sínu með bændafund- inum á Austurvelli, 1. ágúst. Hann var haldinn til þess að mótmæla lagningu síma til ís- lands og frá Seyðisfirði norður um land til Reykjavíkur, en Hannes Hafstein hafði náð samningum við Stóra norræna símafélagið um þá framkvæmd. Aimenningur var æstur upp með því að verið væri að selja landið undir yfirráð erlends fjármagns, svo að andlegt og efnalegt sjálfstæði þjóðarinnar yæri í veði. öllu verra þótti sumum að síminn yrði allt.of dýr og myndi auka á þeim álög- ur. Þessi áróður smitaði jafnvel ráðsetta bændur, svo að þeir söðluðu hesta sína 1 hundraða- tali á háslætti og riðu til Reykjavíkur, sumir alla leið austan úr Rangárvallasýslu og vestan af Mýrum, í því skyni að kúga Hannes Hafstein til að rifta samningnum. Margir góðir og gegnir menn tóku þátt í þessu herhlaupi og hefur sjálf- sagt marga iðrað þess sárlega síðar, þegar berserksgangurinn var runninn af þeim og þeir höfðu- kynnzt gagnsemi símans. Auðvitað áttu æsing- arnar upptök sín í Reykjavík og voru undirbúnar þar, þótt frumhlaupið væri kennt við bændur, þeim til lítils sóma. Þessi kynslóð var hvorki verri né heimskari en sú, sem nú lif- ir. Hún hafði aðeins smitast 1 bili af æsingamönnum, sem blásið höfðu smitinu ofan í hana. 0 Farsóttir breiðast örast út 1 fjölmenni, hvort sem þær eru andlegar eða líkamlegar, og þá einkum þar sem það fjölmenni hefur drifið saman á skömmum tíma og ekki náð að mynda ó- næmi fyrir óþverranum eða festa þær rætur, sem gefa stöð- ugleik og jafnvægi í hretviðr- um. Það er því ef til vill ekki nema eðlilegt, að fólkið hér við sunnanverðan Faxaflóa virðist vera sérstaklega næmt fyrir þeim bakteríum, sem sóða- fengnir smitberar dreifa út á meðal lýðsins. Undanfarin ár hafa Suðumesjamenn sótt það fast að fá til sín steinsteyptan veg og allir flokkar verið sam- mála um, að þeir væru menn til að borga það dýra mann- virki að nokkru leyti sjálfir með vegartolli, sem yrði þó ekki nema hluti af því, sem þeir spöruðu í tíma, bensíni og sliti á dýrum farartækjum. Þetta var í raun og veru eins og hvert annað samkomulag, sem heiðarlegir menn gera oft sin í milli, án skriflegra og þinglesinna samninga. Allt I einu gýs upp farsótt í Keflavik í þann mund sem á að opna veginn, ekkert er spurt um eða leitast við að semja um hæð vegartollsins, heldur heimtað afdráttarlaust, að Suðurnesja- menn fái þessi þægindi og þennan sparnað fyrir ekki neitt. Hlaut það þó að verða á kostn- að annarra landsmanna og það jafnvel, svo, að aðrir landshlut- ar yrðu að sitja á haka árum saman um að fá nauðsynlegar vegabætur til sín, vegna þeirra miklu fjárhæða, sem lagðar voru í Suðurnesjaveginn. Sem betur fer virðast flestir Kefl- víkingar fíjótlega hafa áttað sig á því, að drengilegra, heiðar- legra og sómasamlegra er fyrir þá að greiða nokkurn hluta þessa kostnaðar sjálfir, en að reyna að velta honum á bak þeirra, sem verr eru settir og minna megandi. Sú hugarfars- breyting er þeim til sóma og um leið áminning til annarra landsmanna um það að hafa ekki of náið samneyti við þá, sem leitast við að afla sér póli- tísks gróða með því að sá út frá sér sýkingu í huga náunga sinna. □ Aldarandinn er orðinn slík- ur, að margir ungir menn, sem þjóSfélagið hefur varið ærnu fé til að mennta, kjósa heldur að sitja í hægu sæti í fjölbýlinu við Faxaflóa en að leggja það á sig að starfa að nauðsynja- málum þess hluta landsfólksins, sem býr í strjálbýlL Því gengur illa og með hverju ári verr að fá embættismenn út á lands- byggðina. Alþingi hefur nýlega reynt að bæta úr þessum skortL að því er lækna snertir, með þvi að veita héraðslæknum ýmis fríðindi og meta hvert starfsár í afskekktari héruðum meira en í fjölbýli, þegar um veitingar 'á góðum læknishéruðum er að ræða. Er það þessum læknum og konum þeirra nokkur upp- bót fyrir að hafa rækt lítt eftir- sótt en nauðsynleg embættis- störf úti á landi. Þrátt fyrir mikinn lögfræðingalý'ð í Reykja vík og nágrenni gengur einnig erfiðlega að fá lögreglufulltrúa út á land, og svo mun einnig fara með sýslumenn, ef þeir mega vænta þess að vera hafðir að hornrekum síðar. Fyrir þá, sem þykjast vilja vinna fyrir dreifbýlið, eru þa'ð því svik við hagsmuni þess að stuðla að þess ari öfugþróun, og enn svívirði- legri verða þau svik, ef lagzt er á það lúalag að rægja þá menn, sem starfað hafa ‘ú,ti á landi, og spilla þannig fyrir þeim vi'ð það fólk, sem síðar á að njóta starfskrafta þeirra. Því geri ég þetta að umtals- efni, að andlegt kölduflog virð- ist hafa gripið suma Hafnfirð- inga út af því, að embættis- manni utan af landi hefur verið veitt bæjarfógetaembættið þar. Me'ð því er hinum setta fógeta auðvitað ekki kastað út á gadd- inn eða vísað úr embættL því að hann hefur áunnið sér rétt til góðs embættis, þótt skör lægra sé en þetta. Hann er sagður vænn maður og vinsæll og óliklegur til að setja sig út til að spilla fyrir þeim collega sínum, sem hlutskarpari varð, en sama verður varla sagt um suma undirmenn hans, sem sýna hinum nýja bæjarfógeta þann drengskap og þjóðfélag- inu þá hollustu að hlaupa úr vistinni til þess að reyna að gera embættið óstarfhæft. Þetta minnir mig annars á spaugilegt atvik. sem kom fyrir mig á Blönduósi. Ég hafði þar sjúkling, sem átti mjög bágt með svefn, og kvartaði hann einkum undan því að hann gæti ekki sofið fyrir því að stór klukka, sem stóð fram á gang- inum, slægi svo hátt á klukku- tímafresti. Ég stöðvaði klukk- una, en þá kom babb í bátinn. Ung stúlka hafði nýlega verið ráðin sem vökukona og taldi hún klukkusláttinn vera sér til svo mikillar skemmtunar, að hún vildi ekki, að klukkan væri stöðvuð. Ég sagði henni, að hún yrði að taka þetta tillit til veika mannsins, en þá hrópaði hún é eftir mér um leið og ég gekk niður stigann: „Á klukkan að ganga eða ég að fara?“ og anzaði ég því engu. Hún kom ekki til vinnu næsta kvöld og aldrei síðar. Hún vildi ekki láta sér skiljast, að ákvörðunar- valdi'ð um stjórn spítalans og meðferð sjúklinganna ætti að vera í höndum læknisins en ekki hennar. Sumir hinna lög- fróðu en lægra settu fulltrúa réttvísinnar á bæjarfógetaskrif stofunni í Hafnarfirði virðast standa á svipuðu þroskastigL , □ Fyrir nokkrum áratugum var miðaldra héraðslækni úr Norð- urlandi, alþekktum að sérstakri skyldurækni, veitt læknishérað á Suðurlandi, en þar hafði ver- ið settur ungur kandidat, sem hafði áunnið sér miklar vinsæld ir. Einhverjir vina hans meðal héraðsbúa tóku sig þá til, smöl uðu undirskriftum undir áskor un til heilbrigðisstjórnarinnar um að veita kandídatinum em- bættið, en jafnframt var hafin rógferð gegn hinum væntanlega héraðslækni. Læknar vilja ekki láta hafa sig að bitbeini múg- æsingamanna, þegar meta skal embættisveitingar í þeirra stétt, og því lagði Læknafélag íslands fyrir alla meðlimi sína að koma hvergi nærri slíkum undirróðri og taka jafnvel umsóknir sínar aftur, ef safna ætti undirskrift- um þeim til stuðnings. Þessi regla gildir enn og fyrir bragðið hafa þó fleiri læknar fengizt út f héruð en ella hefði orði'ð. Læknar vilja heldur eiga em- bætti sín undir landlækni og heilbrigðismálaráðherra, hverj ir sem kunna að skipa þær stöður, en undir bolabrögðum þeirra pólitísku glæframanna, sem sæta hverju færi til að skapa glundro'ða í þjóðfélaginu, ef þeirra flokkur er ekki við völd. Ég veit aðeins eitt dæmi frá síðari áratugum, um það, að til- raun hafi átt að gera til póli- tísks undirróðurs við veitingu læknishéraðs, og þáð var þegar ég sótti um Blönduóshérað fyrir rúmum 30 árum. Við sóttum víst um einir sex og datt ein- hverjum pólitískum andstæðing um mínum í hug að safna undir skriftum til að mótmæla því, að mér yrði veitt héraði’ð. Hún- vetningar eru yfirleitt ekki leiði tamir og fékk þessi uppástunga engan byr, en sumir þeirra, sem fitjað höfðu upp á þessu, urðu síðar meðal minna beztu vina í héraðinu, þótt ekki bær- um vi'ð sama pólitíska lit. Þann- ig fer ailtaf, þegar drengskapar menn eiga í hlut, þótt það geti hent þá sem aðra, að skapofsi hlaupi með þá í gönur í bili. Vil ég að endingu óska Hafnfirð- ingum þess, að það megi einnig á þeim sannast, og mun þá þeirra hróður verða að meirL þegar tímar líða fram og sagan dæmir verk þeira, sem gengnir eru fyrir ætternisstapa. Páll V. G. Kolka: Andlegar farsóttir Blaðburðarfólk vantar í eftirtalin hverfi: Skerjaf. sunnan flugvallar Hjarðarhagi Laugarteigur Lambastaðahv. Túngata Tjarnargata Suðurlandsbraut Skólavörðustígur Freyjugata Barónsstígur SIMI 22-4-80 Kaupmenn - Kaupfélög Fyrirliggjandi perlon fóður 140 cm. Fjölbreytt litaúrval. Kr. Þorvaldsson & Co. Heildverzlun — Grettisgötu 6. Símar 24478 og 24730. Kaupmenn — Kaupfélög Fyrirliggjandi fallegt úrval af kaffi- og matardúkum, hvítum og mislitum. Kr. Þorvaldsson & Co. Heildverzlun — Grettisgötu 6. . Símar 24478 og 24730. Skálholtssöfnunin GJAFAFÉ er borizt hefur skrif- stofu söfnunarinnar: Setberg, Freyjugötu 14, krónur 3.000.00; Steinunn og Guðlaug Sigurðardætur, Mánagötu 17, 200.00; Páll Sigurðsson, Nóatúni 29, 1.000.00; ónefnd kona á Hval- fjarðarströnd, 100.00; Sigurjón Guðjónsson, prófastur, Saurbæ, 500.00; Margrét Jónsdóttir, Þor- finnsgötu 4, Rvík, 500.00; Krist- ján Bjartmars, Skólastíg 23, Stykkishólmi, 1.000.00; Gunnar Gunnarsson, Dyngjuvegi 8, Rvík, 1.000.00; séra Stanley Melax, Ljósheimum 4, Rvík, 500.00; Finn bogi Guðmundsson, Setbergsvegi 1, Garðahr., 5.000.00; Skaftfelling ur, 100.00; Áslaug, Bjarni, Rvík, 1.500.00; Bílaleigan hf., Reykja- víkurvegi 1, HafnarfirðL 4.000.00. Samtals kr. 18.400.00. Bezt að auglýsa í Morgunblaðinu

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.