Morgunblaðið - 14.11.1965, Side 25

Sunnudagur ff. nðv. 1965
MORGU N BIAÐIÐ
25
Irrra Hogarth heitir skozk
r — Pabbi, hvað er stærsti fisk-
urinn sem þú hefur veitt?
— Þú ættir heldur aS spyrja
móður þína, ég er búin að
gleyma hvað ég sagði henni.

Pat: — Það er mjög skemmti-
legt, þegar einhver saknar
manns.
Mike: — Já, en það er enn-
þá skemmtilegra að vera við-
staddur, þegar einhver saknar
manns.
kona^ sem býr 1 útjaðri Glasgow.
Hún hefur unnið sér það til
frægðar að giftast fjórum mönn-
um, sem áttu það sameiginlegt
að heita Donald Hogarth og lifa
þá alla. Aðspurð segir frú Hog-
arth, sem er að nálgast áttræð-
isaldurinn: Faðir minn hét Brad
ley Hogarth, og ég hata að þurfa
að skipta um eftirnafn. Það væri
fyrir mig eins og að skipta um
persónuleika!
— o — o — o ------
önnur skozk kona, sem stend
ur á níræðu, dvelst á elliheimili
í Edinborg. Þegar elliheimiii
þetta fékk eitt sinn heimsókn af
sjálfri Eiizabetu drottningu,
færði gamla konan, sem heitir
Maggie Hamilton, henni blóm-
vönd, og spur'ði um leið varfærn-
islega. — Eruð þér drottningin?
Og án þess að biða eftir svari,
bætti hún við: — Þér lítið bara
ágætlega út!
— o — o — o ---
Ursula Andress, sú sem lék á
móti James Bond í „Dr. No.“ sæll
ar minningar, sló nýtt met í
ítölsku kvikmyndaverunum,
þegar hún kyssti Marcello Mastr
olanni í samfleytt 36 mínútur og
26 sekúndur, fyrir framan kvik
myndatökuvélina.
— o — o — o —
Rudolf Faster, bandarískur
sportmaður, er frægur fyrir ó-
trúlegar sögur sínar, og minna
sumar þeirra mikið á sögur Vel-
lýgna-Bjarna, nema að munurinn
er sá að Bjarni laug áð sveitung-
um sínum en Foster þessi lýgur
í sjónvarp í Bandaríkjunum, og
er þannig nokkur aðstöðumunur
á þessum ágætu mönnum. Hér
fer ein af sögum Fosters:
Eitt sinn, þegar ég var á veið-
um í Alaska, og hafði ekki komið
auga á eitt einasta dýr á 200
ferkflómetra svæði, var ég búinn
með öll mín skotfæri og átti að-
eins eina kúlu eftir i byssunni.
Ég gerði mér þess ljósa grein að
íímanleg velfcrð mín var undir
þessari kúlu komið, því ekkert
þorp og 'engin bær var í mörg
hundruð kílómetra fjarlægð. Þá,
allt í einu, þegar ég var örvingl-
aður á rangli eftir árbakka, sá
ég átta endur fljúga í einni röð
beint fyrir ofan höfuðið á mér.
Ég mi'ðaði vendilega og hleypti af
og sjá! Átta dauðar endur féllu
niður, þær lentu á feyskinni trjá
grein og brutu hana, greinin datt
á hausinn á elg og drap hann,
í dauðateygjunum sparkaði elg-
urinn í kanínu og kanínan kom
fljúgandi á mig með því feikna
afli, að ég datt ána og skreiddist
upp úr aftur. með vasana fulla af
fiski. Þurfti ég ekki að kví'ða
matarskorti næstu dægrin-
— o — o — o----
Brezka leikkonan Belinda Lee,
er líklega þekktari fyrir þrætur
sínar við Ginu Lollobrigida en
fyrir kvikmyndaleik sinn. Þegar
verið var að taka „Hin keisara-
lega Venus“ ákvað kvikmynda-
félagið skyndilega að fá sér nýja
og samningsliprari leilckonu í
stað Ginu. Það sem einna mest
Belinda Le«
fór í taugarnar á Ginu var að sá
maður, sem átti að leika á móti
henni í þessari mynd var fyrr-
verandi Tarzan-leikarinn Rex
Baker. Við þessu sagði frú Gina:
— Hvað haldið þið að ég sé?
Ætti ég að láta einhvern Tarzan
fara að draga sig á eftir mér i
kvikmynd.
JAMES BOND -X— -X—■ -X- -X-- Eftii IAN FLEMING
— Eigum við ekkl að koma
okkur saman um það Jón, að
of þú færð þetta spil tU þess að
tolla, þá heldurðu stóðunni.
\
StrætisvagnabUstjórlnn: * —
Hvað ertu gömul stúlka min?
Litla stúlkan: — Ég vil held-
nr þurfa að borga fullorðins-
gjald, en að koma upp um aid-
ur minn.
— Heldur enginn póstur í dag
— aðeins þessar venjulegu aug-
lýsingar.
* — Ég er búinn að týna peninga
veskinu mínu, sagði Gyðingurinn
við félaga sinn.
— Ertu búinn að leita í öllum
vösum?
— Já, allstaðar nema í vinstri
- rassvasanum.
— Hversvegna leitarðu ekki
þar, því þar er veskið líklega-
— Ég þori það alls ekki fyrir
mitt eigiðborið líf, því að ef það
er ekki þar þá dey ég.
Draumur Bonds um hamingju með Vesp
er, hefur að engu orðið við vitneskjuna
En sem njósnari leyniþjónustunnar, var
það hlutverk hans að bæta skaðann — ef
um leyniþjónustunnar! Ég verð að vara
þá við.
um dauða hennar og hið tvöfalda lif sem hann gæti.
hún lifði.
Guð minn góður! Njósnari í aðalstöðv-
J Ú M B ö —k— —K— —X— K—■1 Teiknari: J. M O R A
Spori hafði átt von á minni eldi, en
hann fékk brátt um annað að hugsa, þar
sem hann sá hvar tveir bátar sigldu hratt
frá ströndinni. Fólk — menn, sem gætu
hjálpað þeim frá eynni.
— Halló, hrópaði hann af öllum mætti.
— Hæ, þið þarna úti. Komið til baka og
takið okkur með. Við erum skipbrotsmenn
hérna.
En annaðhvort náði rödd hans ekki eyr-
um þeirra, eða þá að þeir vildu ekki
heyra til hans, því að þeir litu ekki við.
Þreyttur og sár stóð Spori á ströndinni og
horfði á eftir þeim. Svo tautaði hann:
— Það er bezt að ég taki með mér nokkr-
ar glóðir, áður en flóðið kemur og slekkur
eldinn.
KVIKSJÁ —<Fróðleiksmolar til gagns og gamans
AFUVEBJU DOU
MAMÚTARNIR
Alveg frá þeim tíma, að vís-
lndaleiðangur, sem árið 1901
kannaði túndrusvæðin í Síber-
íu, fann lík af mamúti fortíðar-
innar svo vel geymdan — þrátt
fyrir áraþúsunda legu í fros-
inni jöröinni, hafa vísindamenn
um heim allan velt vöngum
yfir þvi, hver astæðan hefur
verið fyrir dauða þeirra. Hann
hefur borið svo brátt að, að
grasið í háisi niamútanna hefur
ekki náð að rotna, áður en
frostið lieltók þá. Brezka tíma-
ritið „Anitnal Life“ telur sig
nú hafa komið með skýringuna
á þessu. Hún er sú að hinir
fjölmörgu eldgígar á skagan-
um Kamtjatka, sem nú cru
allir útbrunnir hafi skyndilega
byrjað að gjósa og þeytt í loft
upp svo mikilli ösku, að sólin
hefur ekki náð að koma geisl-
um sínum þar í gevn, og hafi
það haft í för með sér geysilega
snögga hitabreytingu. Hitinn
hafi á skömmum tíma fall
niður í 150 gráður undir Celsí
— núllpúnktinn, og ailt lifan
hafi stráfallið, sem það ha
orðið fyrir eldingu. það
þess vegna að innihald mai
og kjöts w- íútanna, sé ja
nýtt nú og fyrir þ..sundu
ára.