Morgunblaðið - 16.03.1966, Page 14

14
MOHCUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 16. marz 1966
fEurijtwM&tíílr
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Auglýsingar:
Ritstj órn:
Auglýsingar og afgreiðsla:
Áskriftargjald kr. 95.00
I lausasölu kr.
Hf. Árvakur, Reykjavík.
Sigfús Jónsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6.
Aðalstræti 6. Sími 22480.
á mánuði innanlands.
5.00 eintakið.
ÖRVÆNTING
FRAMSÓKNAR.
¥i»að voru vondaufir og ör-
* væntingarfullir menn,
sem sátu síðasta miðstjórnar-
fund Framsóknarflokksins í
síðustu viku. Flokkur þeirra
hefur nú verið á áttunda ár
í neikvæðri stjórnarandstöðu.
Allan þennan tíma hafa
kommúnistar verið einu
bandamenn Framsóknar-
manna. Þessir tveir stjórnar-
andstöðuflokkar hafa haft
með sér nána samvinnu á
fjölmörgum sviðum, og þá
ekki hvað sízt irinan laun-
þegasamtakanna, sem þeir
hafa eftir fremsta megni
reynt að misnota í baráttunni
gegn efnahagslegu jafnvægi,
framförum og uppbyggingu í
hinu íslenzka þjóðfélagi.
Aðalfundur miðstjórnar
Framsóknarflokksins gerði
engar ályktanir, sem í felst
jákvæð afstaða til eins ein-
asta vandamáls eða hags-
munamáls íslenzku þjóðar-
innar í dag. Hann lét við það
eitt sitja að endurtaka enn
einu sinni fullyrðingar og
sleggjudóma um starf og
stefnu ríkisstjórnarinnar. —
Hinsvegar krafðist miðstjórn-
arfundurinn þess, „að Alþingi
verði rofið og efnt til nýrra
kosninga“!
Þessi krafa Framsóknar-
manna sýnir betur en flest
annað hugarástand þeirra
um þessar mundir. Þeir gera
sér ljóst, að flokkar ríkis-
stjórnarinnar vinna nú sem
fyrr að undirbúningi fjöl-
þættra framfaramála á öllum
sviðum þjóðlífsins. Að þess-
um málum standa flokkarnir
heilir og óskiptir og njóta
trausts og fylgis meirihluta
þjóðar og þings í hinu mikil-
væga uppbyggingarstarfi. —
Þetta stjórnarsamstarf hefur
staðið með óvenjulegum heil-
indum í lengri tíma en nokk-
ur samsteypustjórn hefur far
ið með völd hér á landi áður.
Má því segja, að óvenjuleg
festa hafi ríkt í stjórnarfar-
inu á þessu tímabili og ríki
enn. Endurteknar kröfur
Framsóknarmanna um þing-
rof og kosningar hljóta því
fyrst og fremst að skoðast
sem örvæntingaróp ráðþrota
manna.
Það er engin tilviljun að
krafa Framsóknarmanna um
þingrof og kosningar er sett
fram í þann mund sem ríkis-
stjórnin er að leggja síðustu
hönd á undirbúning tveggja
stórmála, sem lögð verða fyr-
ir Alþingi á næstu vikum.
Ræðir hér um hinar miklu
raforkuframkvæmdir og stór-
iðjuframkvæmdir í skjóli
þeirra annars vegar, og hins-
vegar um myndun nýs frarn-
kvæmdasjóðs í þágu strjál-
býlisins sem veita mun stór-
auknu fjármagni til margvís-
legrar uppbyggingar og fram-
kvæmda úti um allt land.
Framsóknarmenn eru klofn
ir innbyrðis í afstöðunni til
þessara mála. Hyggnari og
frjálslyndari hluti Framsókn-
arflokksins gerir sér Ijóst að
hagnýting vatnsaflsins til
uppbyggingar nýjum atvinnu
greinum er glæsilegt fram-
faramál, sem ekki verður
stöðvað. Um það þarf heldur
enginn að fara í grafgötur,
að ef Framsóknarflokkurinn
hefði verið í ríkisstjórn í dag,
mundi hann hafa léð fylgi
sitt við byggingu alúmínverk-
smiðju á sama hátt og hann
fylgdi byggingu áburðar-
verksmiðju og sementsverk-
smiðju. En bæði þau fyrir-
tæki hafa fyrir löngu sannað
tilverurétt sinn. Allur al-
menningur á íslandi lítur á
þessar nýju verksmiðjur sem
þ jóðny t j af yrirtæki.
Örvænting miðstjórnar
Framsóknarflokksins er því
skiljanleg. Hún sér að flokk-
ur þeirra er að daga uppi í
þröngsýnu afturhaldi og of-
stæki. Ríkisstjórnin og flokk-
ar hennar hafa hins vegar
skilið kall hins nýja tíma.
LANASJOÐUR
SVEITARFÉLAGA
Oíkisstjórnin hefur nú lagt
fram á Alþingi frum-
varp til laga um Lánasjóð
sveitarfélaga, og er það að
mestu samhljóða frumvarpi
um sama mál, sem lagt var
fram á síðasta Alþingi en
var þá ekki útrætt.
Hlutverk hins fyrirhugaða
Lánasjóðs sveitarfélaga er, að
veita sveitarfélögum stofnlán
til nauðsynlegra fram-
kvæmda eða fjárfestinga, sem
eru svo kostnaðarsamar, að
fjár til þeirra verði ekki aflað
af tekjum sveitarfélagsins
nema á löngum tíma, að ann-
azt samninga við lánastofnan
ir um bætt lánakjör sveitar-
félaga, sem búa við óhagstæð
lánakjör, að aðstoða sveitar-
félög við útvegun nauðsyn-
legra rekstrarlána h-já bönk-
um og sparisjóðum og stuðla
að því, að sveitarfélögin
verði traustir og skilvísir lán-
takendur, sem þurfi ekki að
setja tryggingar fyrir lánum,
sem þeim eru veitt nema sér-
staklega standi á.
Fé það, sem Lánasjóður
sveitarfé'Iaga mun hafa til
umráða verður árlegt fram-
lag úr Jöfnunarsjóði sveitar-
félaga að fjárhæð 15 millj.
RÉTTARHÚLD ÚT
AF HANDRITI
Dylan Thomas glataði
því í bjórkrá árið 1953
FYRIR nokkrum dögum lauk
í London málaferlum út af
handritinu af leikritinu „The
Milk Wood“ eftir Dylan
Thomas. Handrit þetta fannst
í bjórkrá í Soho-hverfinu í
London árið 1953, skömimu
eftir að skáldið lézt í Banda-
ríkjunum. Það var ekkja
skáldsins, Caitlin Thomas,
sem höfðað hefur mál á hend-
ur brezka leikstjóranum
Douglas Cleverdon, er fann
handritið og seldi það fyrir 2
þúsund pund árið 1961.,
Fyrir rétti sagði Cleverdon,
að Dylon Thomas hefði gefið
sér handritið skömmu áður
en hann fór í fyrirlestraferða-
lagið til Bandaríkvjanna árið
1953, en eins og kunnugt er,
þá entist skáldinu ekki aldur
til heimferðar. Að því er
Clererdon sagði, hafði skáldið
komið til hans og fengið 5
pund lánuð hjá honum, og
sagt að hann mætti eiga hand
ritið af „The Milk Wood“ ef
hann gæti fundið það, en hann
kvaðst hafa týnt því í ein-
hverri bjórkrá í Soho-hverf-
inu. B.B.C. útvarpsstöðin
hafði áður fengið handritið
hjá Thomas til að afrita það
fyrir útvarpsflutning. Thom-
as hafði glatað því sama dag-
inn og hann fékk það til baka
frá útvarpinu. Cleverton lagði
leið sína á bjórkrárnar, sem
skáldið hafði sagt honum að
til greina gætu komið. Cle-
verdon fann handritið á bjór-
stofu í Campton-stræti, og að
því er hann sagði í réttinum,
var það fyrsta bjórkráin sem
hann reyndi. Cleverdon sagði
ennfremur, að handrit þetta
hafi verið metið á 25 pund
árið 1953, en hann kvaðst vita
til þess, að Thomas hafi selt
sum handrit sin fyrir 1 pund,
er hann þurfti á peningum að
halda.
Ekkja skáldsins hélt því
fram í réttinum, að Clever-
don hefði haldið fundi sínum
leyndum í átta ár, eða þar til
hann seldi það. Cleverdon
kvað það ekki rétt vera, þvl
hann hefði sýnt fjölmörgum
vinum sínum handritið. Einn-
ig kom í ljós í réttarhöldun-
um, að áður en Cleverdon
hafði upp á handritinu, hafði
hann sagt vinum sínum frá
því, að Dylon Thomas hefði
gefið sér handritið, og var
þetta áður en skáldið fór til
Bandaríkjanna.
Cleverdon hafði látið binda
handritið og árið 1961 seldi
hann það til „Times Book
Company". Ástæðuna fyrir
sölunni kvað Cleverdon hafa
verið þá að hann hafi verið í
nokkurri fjárlþröng um skeið.
Hann hafði farið með hand-
ritið til bóksala í London og
beðið hann að selja það þeim
er hæst byði. Cleverdon
kvaðst ekki hafa haft hug-
mynd um hvað handritið var
Dylan Thomas.
metið á, og hann varð undr-
andi, er honum barzt sú
fregn, að það hefði verið selt
á 2 þúsund pund. Handrit
þetta er nú metið á 10 þús-
und pund, og kveðst Clever-
don nú hafa framið mikið
glappaskot með því að selja.
Eftir að sækjandi og verj-
andi höfðu staðið í málþófi í
þrjá daga, kvað dómarinn
upp þann úrskurð, að Clever-
don hefði verið réttur eigandi
handritsins. Dómarinn taldi
að Dylan Thomas hefði oft
fengið orð á sig fyrir að vera
gjafmildur maður og því væri
engin ástæða til að vefengja
sögu Cleverdons. Dómarinn
kvað það sannað mál, að
Cleverdon hefði tilkynnt
tveimur vinum sínum um
gjöf þessa meðan Thomas var
enn á lífi, en það hefði engin
óvitlaus maður gert, hefði það
ekki verið satt.
Handritið er nú til sölu i
Mayfair-bókaverzluninni í
London, en ekki hefur ákveð-
ið verð verið sett á það. Ekkj-
an kveðst engan áhuga hafa
á að kaupa það, en að hennar
sögn hefur þessi málshöfðun
kostað hana meira en 2 þús-
und pund.
UM þessar mundir stendur
yfir í Mokkakaffi sýning á
24 málverkum Björns Ragn-
ars, ungs listmálara úr
Reykjavík. Björn Ragnar er
19 ára að aldri o>g er þetta í
þriðja sinn, sem verk hans
króna, framlag úr ríkissjóði
samkvæmt ákvörðun fjárlaga
hverju sinni, árlegt lán úr
Framkvæmdasjóði íslands,
aðrar lántökur og afborganir
og rekstrartekjur.
Hér er um að ræða mjög
mikilvægt hagsmunamál
eru sýnd á Mokkakaffi. Hélt
hann fyrstu sýningu sína þar
1961, einungis 15 ára gamall.
Verkin á sýningunni nú eru
máluð á þremur siðustu árum
og ýmist vatnslitaverk, olíu-
málverk eða tússteikningar.
Myndin sýnir Björn Ragnar
sveitarfélaganna í landinu.
Þau hafa flest með höndum
umfangsmiklar framkvæmd-
ir á þessum gróskumiklu at-
hafnatímum, sem við nú lif-
um, og það gefur auga leið,
að fjárskortur hlýtur að há
þeim mjög í þeim fram-
við nýstárlegasta málverkið á
sýningunni, sem hann kallar
Þroska. Er verkið mjög í anda
stefnu í máiaralist, sem hér
hefur verið kölluð „pop“-list.
Tvö málverkanna hafa þeg-
ar selzt, en sýningin hófst s.L
sunnudag.
kvæmdum. Hinum fyrirhug-
aða Lánasjóði sveitarfélaga
er ætlað að ráða hér nokkra
bót á, og er þess að vænta, að
hann verði sveitarfélögum í
landinu mikilvæg lyftistöng
og örvi og stuðli að fram-
kvæmdum á þeirra vegum.