Morgunblaðið - 17.08.1966, Blaðsíða 4

4
MORGU N BLAÐIÐ
BÍLALEIGAN
FERÐ
Daggjald kr. 400.
Kr. 3,50 per km.
SÍMI 34406
SENDUM
MAGIMÚSAR
SKIPHOLTI 21 SÍMAR 21190
eftir lokun s!mí 40381
!,M,3-ii-eo
mmm
Volkswagen 1965 og '66.
RAUDARÁRSTfG 31
SÍMI 22022
LITLA
bíloleigon
Ingólfsstræti 11.
Volkswagen 1200 og 1200.
Sími 14970
BIFReipJLÍICAH
SIMI 33924
^ÞRBSTUR^
22-1-75
Þorsteinn Júhusson
héraðsdómslögmaður
Laugav 22 (inng. Klapparstíg)
Sími 14045 - Viðtalstími 2—5.
BOSCH
Þurrkumótorar
24 volt
12 volt
6 volt
/
Brœðurnir Ormsson
Lágmúla 9. — Sími 38820.
Fyrirspurn til Magnúsar
Torfa Olafssonar
Útvarpshlustandi skrifar:
„Magnús Torfi Ólafsson, verzl
unarmaður, sem vera mun for-
maður ákveðinna stjórnmála-
samtaka í Reykjavík, talaði um
daginn og veginn í útvarpið á
mánudagskvöld. Ekki fannst
mér hann gæta hins marglofaða
hlutleysis Ríkisútvarpsins i
spjalli sínu, heldur var erindið
mjög „litað“ og náttúrulega
rauðlitað.
Hann taldi það afleiðingu
„kalda stríðsins“ svonefnda, að
smáþjóðir Evrópu hefðu
flykkzt undir verndarvæng
tveggja stórvelda og sýnt þeim
síðan fylgispekt í hvívetna. Hér
er þó ólíku saman að jafna um
bandalögin tvö. Útjþenslu-
stefna Stalíns eftir heimsstyrj-
öldina var með þeim hætti, að
þjóðir Vestur-*Evrópu urðu að
þjappa sér saman, ef Sovétríkin
áttu ekki að gleypa þær hverja
á fætur annarri, eins og þau
höfðu gert í Austur-Evrópu, og
þau enduðu ekki fyrr en á
Tékkó-Slóvakíu, sem er í Mið-
Evrópu, og eftir að Atlantshafs
bandalagi'ð hafði verið stofnað
til varnar gegn yfirráðasókn
Sovétríkjanna. Bandaríkin
voru eina hugsanlega aflið, sem
gat tryggt öryggi og frelsi þjóða
Vestur-Evrópu. 'Því urðu þau
forysturíki í NATO. Engin þjóð
var knúin til þátttöku í At-
lantshafsbandalaginu, heldur
gerðust þær aðiljar af frjáls-
um vilja. Um tíma var vonað,
að allar Norðurlandaþjóðirnar
fimm gætu gerzt aðiljar. Þrjár
þeirra gerðust það, því að
Rússar bönnuðu Finnum þátt-
töku, og hættu Svíar þá við
að sækja um aðild, til þess áð
gera granniþjóð sinni ekki erfið
ara fyrir, en Rússar létu ber-
lega að þvi liggja, að þeir yrðu
„að gera sínar ráðstafanir“ í
Finnlandi, ef Svíþjóð gengi í
NATO. „Fylgispektin" við
Bandaríkin innan Atlantshafs-
bandalagsins hefur ekki verið
meiri en svo, að hver hefur far-
ið sínu fram, eins og kunnugt
er af fréttum, og hefur flokks-
blað Magnúsar, sem hann starf
aði eitt sinn við, ekki sparað
áð flytja fréttir af sundrungu
innan bandalagsins og hlakkað
yfir því að sjálfsögðu. Enginn
Norðmaður eða Dani lætur sér
til hugar koma, að Bandaríkja
menn stjórni landi þeirra, þó
að M.T.O. virðist halda, að ein
hverjir íslendingar trúi því um
ísland.
Allt öðru máli er að gegna
um hið svokallaða Varsjár-
bandalag og forystuhlutverk
Sovétrikjanna í Austur-Ev-
rópu. Þar var enginn spurður,
hvort hann vildi vera með og
játast undir lögsogu Sovétríkj-
anna, heldur tók Stalín þessi
ríki óaðspurð „undir verndar-
væng“ sinn og jók þar með
við hið nýtízkulega nýlendu-
kerfi Sovétríkjanna. Sovétríkin
hafa öllu ráðið í leppríkjum
sínum, sem þau vilja ráða, og
það tjóar ekki að benda sigri
hrósandi á nýju stjórnina í
Rúmeníu, sem er eitbhvað að
derra sig, og enginn veit, hve
lengi heldur völdum. Frá því
að Sovétríkjunum var komið á
stofn fyrir bráðum hálfri öld,
hefur opinber stefna þeirra
ýmist verið harka og óbilgirni
eða sveigjanleiki og sáttfýsi.
Hins vegar hefur hin raunveru-
lega stefna, sem þau játast und
ir í stjórnarskrá sinni með því
að aðhyllast kenningar komm
únismans, ekkert breytzt. Með
henni er stefnt að heimsyfir-
ráðum og í boðskap og kenn-
ingum kommúnismans er ein-
mitt tekið fram, að til þess
(þurfi að sýna kænsku, þ.e.
undanlátssemi og samstarfs-
vilja, þegar svo blæs í heims-
málunum, að slíkt er talið væn
legra til árangurs en harkan
eintóm. Þess vegna stafar frjáls
um þjóðum Vestur-Evrópu enn
hætta af útþenslustefnu for-
ysturíkis kommúnismans í
austri, og enn hefur annað afl
ekki komið fram á sjónarsvið-
ið, sem sterkara gæti verið til
verndar frelsi þeirra en Banda
ríkin. Annað stórveldi er held-
ur ekki líklegra til afskipta-
leysis um málefni smáþjóða.
M.T.Ól. taldi Bandaríkin vilja
hafa hér herstöð að eilífu og
gera ísland að útverði sínum.
Ekki rökstuddi hann það með
öðru en því, að þau hefðu
viljað fá hér aðstöðu til 99 ára
fyrst eftir heimsstyrjöldina, og
sagið hann það „taka af öll
tvímæli" um málið. Ekki er
hugsunin á bak við sérlega
skarpleg. Á þessum tuttugu
árum hefur hernaðartæknin
breytzt meira en næstu tuttugu
aldirnar á undan. Langdrægar
eldflaugar skjótast heimshorn-
anna á milli á örstuttum tíma,
svo að eitthvað sé nefnt. Og ef
Bandaríkin ásælast ísland,
hefði þeim verið í lófa lagið
að taka það þegjandi og hljóða-
laust fyrir löngu, alveg eins og
Sovétríkin „innlimuðu Eystra-
saltslöndin þegjandi og hljóða
laust" í stríðslok. Sá er bara
munurinn, a'ð Bandaríkin virða
réttindi smáiþjóða, svo að eng-
um dettur í hug, að þau taki
ísland með valdi, en saga
Sovétríkjanna sýnir óumdeilan
lega, að hagsmunir þeirra eru
alltaf látnir ganga fyrir rétti
fámennra (og jafnvel fjöl-
mennra) þjóða.
Svo er það fyrirspurnin.
Fyrirlesarinn ræddi um nauð-
syn eþss, að Rússar flyttu heri
sína frá Austur-Evrópu og
Bandaríkjamenn lið sitt frá
Vestur-Evrópu. Til þess, að
frekar megi dæma um heilindi
í þessu tali, ekki sízt þar sem
ræðumaður talaði fjálglega um
mikilvægt hlutverk smáþjóð-
anna, væri fróðlegt að fá upp-
lýst, hvort hann átti einnig við
Eystrasaltsríkin, þegar um það
er að ræða, að Rússar dragi
heri sína til baka. Átti hann
líka við það?
— Útvarpshlustandi".
-&• Slæm varahlutaþjónusta
,;Heiðraður Velvakandi!
Eg vildi biðja þig að birta
eftirfarandi línur til þess að
sýna hvers konar viðskiptahætt
ir eru notaðir af sumum bíla-
innflytjendum nú til dags.
Fimmtudaginn 21. júlí hringdi
ég í Bifreiðar- og Landbúnaðar
vélar, að Suðurlandsbraut 14
í Reykjavík. Þetta var nokkru
fyrir hádegi nefndan dag. Beint
símasamband er og gekk fljótt
að ná í afgreíðslumanninn í
varahlutaverzluninni. Ég spurði
hvort til væru stimplar í GAZ
Rússajeppa, tiltók númerið á
þeim, svo og þvermál þeirra í
millimetrum, svo ekki færi
milli mála, hvað það væri, er
ég þarfnaðist. Afgreiðslumaður
kvað þetta til vera. Spurði ég
þá hvort hann gæti sent mér
eitt sett, 4 stimpla, og bað ég
hann að senda þetta í flugi,
því mér lægi á að fá þetta
fljótt. Hvenær er flogið til ykk
ar? spyr afgreiðslumaður með
töluverðum rembingi í rödd.
Þrisvar á dag, sagði ég, og
næsta ferð er kl. 2 í dag, gott
þætti mér ef ég gæti fengið
þetta þá, eða með kvöldvélinni.
„Lofa engu, skal reyna ef ég
get“, var svarað.
Nú leið föstudagurinn, en á
laugardagsmorgun hringdi Flug
félagið til mín og sagði að ég
ætti pakka og kröfu hjá því.
Sótti ég pakkan strax, greiddi
kröfuna, kr. 1392,00 og fór með
þetta til bifvélavirkjans, er
ætlaði að gera við bílvélina
fyrir mig. Hann skoðaði stimpl
ana og í ljós kom að ekki kom
sú stærð e'ða númer er um var
beðið, heldur minni stimplar.
Ég bað nú bifvélavirkjann að
hringja í fyrirtækið fyrir mig
og freista þess að £á hina réttu
stimpla, ef kostur væri, hvað
hann gerði. Bað hann afgreiðslu
manninn að senda sér hina
fyrstumbeðnu stærð, ásamfc
fjaðurhringum á þá. En af-
greiðslumaður kváðst ekkl
senda aðra stimpla fyrr en hin-
ir hefðu verið sendir til baka.
Þetta var á mánudag 25. júlí.
Á fimmtudag kemur svo önnur
sending, er það rétt stærð at
stimplum, en hringirnir? Ó,
nei, ekki aldeilis, nú komu
hringir á hina endursendu
stimpla, sem sagt of litlir og
ónothæfir á réttu stimplana, en
auðvitað var krafan upp á kr.
509,00 fyrir þeim.
Ég vil nú bera fram eina
spurningu: Er nokkurt vit i
því fyrir menn úti á landi að
eiga viðskipti við svona fólk?
Ég fyrir mitt leyti svara þeirri
spurningu neitandi. Það er ekki
nóg að fara út á land, með
pomp og prakt, bílasýningar og
fögur fyrirheit við væntanlega
kaupendur, gefa þeim og fyrir
mönnum koktail o.s.frv.
Það þarf áð sjá fyrir vara-
hlutaþjónustu og hafa menn
við hana, sem vita hvað þeir
eru að gera, en senda ekki ein
hverja vifcleysu út í bláinn, þeg
ar beðið er um varahlut í bíL
GAZ eigandi
á Akureyri".
Leiðrétting
„Krummi", sem átti hér bréf
í gær, biður um leiðréttingu.
í bréfi hans, eins og það var
prentað, stendur: „Fyrst það er
í lögum, að Ríkisútvarpið hafi
einokunarrétt á útvarpi (sjón-
varp þar vitanlega innifalið) á
íslandi, þá . . . . “ í stað „vitan
lega“ á að standa „væntan-
lega“, og fellst Velvakandi á,
að þáð breyti merkingunni
nokkuð.
PERSTORP
PLATTAN
SÆNSKA HARÐPLASTIÐ VIÐURKENNDA
FYRIRLIGGJANDI í MIKLU ÚRVALI.
VERÐLÆKKIiN
Smiðjubúðin
við Háteigsveg — Simi 21222.
Vinna
Oss vantar karlmann nú þegar til starfa
í kjötverzlun vora.
Kjötver hf.
Dugguvogi 3 — Simi 31451.
Bifvélavirkja
vantar, eða menn vana bílaviðgerðum.
Bílaverkstæði Hafnafjarðar Hf.
Sími 51463.