Morgunblaðið - 21.09.1966, Blaðsíða 21

M'ðvikudagtir 21. sept. 1988
MORGUNBLAÐIÐ
2!
y I, ‘ ví-WyW' '**• s\ 'r ý ' ‘ ' ýj?" ■< V' ' ’ ■■ '■■'r^'rV Vt rrtfrfiy-r?.-' jg*- K,
yioftí'n-s* Jsr ■■%'■■/. -(■/,■• r yv/.
ZfíKt,-, vSp,+i*X>r ^4**'*/'*&***■*## y
i ' f i * * t> .' £ ! V w
: SÍ' ^ •' • <•> '• ■■ "■ • £‘> »>•'■ •>•• J, * -•• •'■>•> ■."■■'"■f ■<*■■■■-;■

Halldóra Benedikts-
dóttir, Bolungarvík
Þakkar- og kveðjuorð
ÞBGAR ég minnist frú Halldóru
Benediktsdóttur í Bolungarvík,
verð ég að segja tildrög þess
að ég rita þessar fátæklegu
línur.
Að heilsast og kveðjast, það
er lífsins saga, en ekki hefði mig
órað fyrir því er ég kvaddi þessa
elskulegu konu, að hún mundi
að nokkrum dögum liðnum verða
liðið lík, en svona er lífið, en
Kápumynd bókar Karlakórs Reykjavíkur.
teljast fremur hagstætt þá daga
sem við dvöldum vestra. Okkur
var efst í huga að sjá sem mest
og kostur var á, meðal annars
hafði ég löngun til að heimsækja
Bolungarvík, því ég hafði heyrt
nokkuð um staðinn sagt, sem
eitt fyrirmyndar kauptún, en sá
var galli á að ég þekkti þar ekki
Karlakór Reykjavíkur hefur | Norðurlandanna 1935 & vegum , einn einasta mann, hvorki karl
geiið út fnyndskreytt minning- I Norrænu félaganna. Sjöunda i eða konu. Við hjónin brugðum
Síðari hluta ágústmánaðar í
sumar dvaldi ég, ásamt konu burtför hennar héðan úr
minni nokkra daga á ísafirði. heimi, geta synir hennar og hinn
Var hugmynd okkar að skoða mikli fjöldi vina hennar glatt
byggða- og heiðalönd þeirra s*8 við -það, að frú Halldóra
Vestfirðinganna, það lukkaðist I kaupmanns, til að meta hrogn.
nokkurn veginn svo langt sem 1 Er til Bolungarvíkur kom, var
það náði, þar sem veður mátti keyrt beint til húsa Einars, sem
var þar fyrir að taka á móti
Korlukór Reykjavíkur geíar út
myndskreytt rit
arrit í tilefni af 40 ára afmæii
kórsins 3. janúar s. 1. og sjötiu
ára afmæli Sigurðar Þórðarson-
ar. tónskálds, 8. apríl 1965. Sig-
urður var stofnandi kórsins og
st órnandi í nær 36 ár. Bókm
rekur sögu kórsins frá upphafi
helztu atvik og atburði í sögu
hans. Er hún tileinkuð styrktar-
félögum og öðrum velunnurum
kórsins í þakklæti fyrir trygga
vináttu og margskonar stuðn-
ing á liðnum fjórum áratugum.
Ragnar Ingólfsson, formaður
kórsins hefur tekið bókina sam-
an. Bókin er ekki seld í bóka-
báðum, en á skrifstofu kórsins,
Freyjugötu 14, og hjá kórfélöa
um, og kostar hún kr. 500.
utanferð kórsins verður farin
með rússneska skemmtiferða-
skipinu Baltika 27. sept. n. k.
Síðustu tónleikar kórsins áður
en farið verður utan verða
Austurbæjarbíói n. k. laugardag
kl. 15.
okkur þangað með áætlunarbíl
upp úr hádeginu einn góðviðris-
dag. í bifreiðinni var aðeins einn
farþegi, auk okkar, og var sá á
leið til Einars Guðfinnssonar
beztir borgarar lands síns og
þjóðar.
Nómsián og númssíyikir til
ísiendingn oriendls
a
sínum manni eins og vera bar.
Ég snaraði mér út úr bílnum
og kynnti mig, hvaðan ég væri
og hvert mitt erindi væri. Einar
tók lítið undir við mig og hugð-
ist ég kveðja og halda út í óviss-
una á götunni, en við slíkt var
ekki komandi hjá Einari. Hann
bauð okkur til stofu og voru
okkur veittar þar góðgerðir af
mikilli rausn, síðan keyrði Einar
með okkur um allan bæinn og
sýndi okkur allt það helzta. Er
við kvöddum hann með miklu
þakklæti fyrir hans rausn að
eyða löngum og dýrmætum tíma
okkar vegna, sagði hann: Þið
verðið að koma til þeirra Hall-
dóru og Benedikts, og vísaði okk
ur leið þangað. Við fórum að
ráðum Einars og gengum inn
í verzlun þeirra og gerðum boð
fyrir Benedikt. Eftir að við höfð-
um heilsast og gengið til stofu,
kallaði hann óðar í mömmu sína
og sagði henni til um gestakomu
úr Hornafirði. Ekki leið langur
tími áður en í stofunni birtist
elskuleg og miög falleg kona, öll
eitt bros og heilsaði okkur sem
hefur áreiðanlega átt góða heim
komu, og sannur fögnuður mun
nú ríkja meðal þeirra hjóna
Bjarna Eiríkssonar kaupmanns,
og á landi lifenda munu þau nú
njóta góðsemi sinnar og hjarta
gæzku á fullkominn hátt, en það
eru laun þeirra fyrir alla sína
mannkærleika í jarðlífinu.
Halldóra heitin bað mig fyrir
ótal kveðjur til Hornfh'ðinga.
Nokkuð hefi ég gert að því að
i skila þeim munnlega, en ég vil
í þessu tilfelli nota tækifærið og
skila hinni hinztu hjartanskveðju
*il allra Hornfirðinga, sem hana
þekktu.
Við hjónin erum þakklát fyrir
að okkur gafst tækifæri til að
kynnast þessari góðu konu á síð
ustu stund. Blessuð sé minning
hennar.
Innilegar samúðarkveðjur sendi
ég son”>n hennar.
Gunnar Snjólfsson.
TJIVISÓKNIR um lán eða styrki vík fyrir 1. desember naestkom
Af af fé því, sem Menntamalaráð anuj
bjkinni eru gefin út 1000 tölu- íslands kemur til með að út-
st .t eintök. | hluta næsta vetur til íslenzkra Námsstyrkir eða námslán eru gömlum og grónum vinum. þótt
Karlakór Reykjavíkur hefur námsmanna erlendis, eiga að ekki veitt til þess náms, sem hefðum aldrei sést fyrr.
n 'i farið í margar söngferðir til vera komnar til skrifstofu auðveldlega má stunda hér á er ekk' orðlengja það,
ú nda og víðast hvar hlotið Menntamálaráðs að Hverfisgötu , ,. .T, . , að hiá þessum elskulegu mæðgin
g ða dóma. Fyrst fór hann úl i 21, eða í pósthólf 1398, Reykja- landl' Nam’ sem tekur skemmrl um sátum við í nærri 4 Vlnkku-
—___________________________________________________________tíma en tvö ár erlendis, er yfir- stundir, að sjálfsögðu við rausn-
Gaðni Vilhfálmsson
rungufelli — Minning
UM þær mundir er fyrstu blóm
þessa sumars breiddu út krónur
sínar um Borgarfjarðardali,
barst andlitsfrrgn Guðna Vil-
hjálmssoifar á lungufelli. Hann
andaðist í Sjúkrahúsi Akraness
hinn 22. maí s.l. Var hann jarð-
seltur hinn 1. iúb.í í heimabyggð
sinni, að Lundi i Lundarreykja-
dal, að viðstöddu fjölmenni.
Guðni Vilhjálmsson var fædd-
ur að Tungufelli í Lundarreykja-
dal í Borgarfirði 12 júní 1901 og
var því nær 65 ára að aldri er
hann andaðist. Henn var kom-
inn af þv ittmiklum borgfirzk-
um bændaættum Ólst hann upp
í fóreldrahusum í stórum syst-
kinahópi. öngur að árum varð
hann fyrir þeirri þungbæru
reynslu, að il'kvnjaður sjúk-
domur sótti hann heim, og af-
leiðing hans fyigdi honum æ
síðan. Enginn veit, sem ekki
hefur reynt, hve þungbært það
getur verO að lita við það, sem
hinir heilbrjgðu kalla, „að vera
ekki eins og folk er flest“. Oft
vill sækja t það. að við, sem
heilbrigð iíl’i mst, misskiljum
hinn sjúka, oe stundum helzt,
er hann þaifnast mest skilnings
og samúðar samferðamanna
sinna. Vafataust hefur Guðni
Vilhjálmsson -eiið misskilinn af
okkur samferðatnönnum hans,
þó hann v;eri með afbrigðum
vinsæll maður, og flestum væri
hlýtt tii hans enda vildi hann
öllum gott gjöra.
Guðni kvæntist aldrei og eign-
aðist ekki bórn eða heimili.
Eftir að liann fluttist úr for-
eldrahúsum, startaði hann á
ýmsum heimilum í heimasveit
sinni, og óllum starfsárum sin-
um eyddi hann i Borgarfjarðar-
byggðum að mestu við hin al-
mennu hsimilis- og landbúnað-
arstörf.
Sá er þetta ritar kynntist ekki
Guðna Vilhjálrnssyni, fyrr en á
síðustu æviarum hans, svo að
kynni urðu ekki löng, en þó nægt
lega löng til aff finna hiarta-
hlýju hans og góffvilja; einkum
þó í garð hinna smáu og þeirra,
er voru hjálparþuifi. Grunur
minn er, aff þau séu ekki svo
fá heimilin í Borgarfjarðarbyggð
um, sem Guðnt Vilhjálmsson
rétti hjálpartiönd, er veikindi eða
aðrir erfiðleikar steðjuðu að, og
sennilega hefur hann ekki alltaf
innheimt daglaun að kvöldi.
Það mun mála sannast, að
Guðni Vilhjálmsson haii icomizt
hjá hinni blindu eínishyggju nú-
tímans. Hann dreymdi areiðan-
lega ekki um, að eignast dýrasta
bílinn eða vönduðustu íbúðina,
heldur vatði hann kröftum sín-
um til hjalpar saniterðamönn-
um sínum. Segia ina að líf hans
hafi verið ósiilin þjónusta við
meðbræður hans, og þannig fet-
aði Guðni, dj ggilega, í fótspor
„hins miskunnsam? Samverja".
Guðni var mikill dýravinur og
hestamaður mikiil. Eignaðst
hann margt gaiffinga, sem veittu
honum marga ar ægjustund.
Hin síðari ár dvaldi Guðni
langdvölum á heimili bænda-
liöfðingjans og mannvinarins
Péturs Otcesen að Ytra-Hóimi,
og hjá honum og fjöiskyldu hans
naut Guðni fyrirgreiðslu og
hjalpar, sem ekki brást, ef á
reyndi. Ég er ekki í r.einum vafa
um, að hann mun senda hlýjar
kveðjur he.im að Vtra-Hólmi.
Nú er hann horfinn sjonum,
þessi viðkvæmi og serkennilegi
öðlingsmaður, fluttur inn á æðra
tilverustig, og hann hefur áreið-
anlega hlotiff góða heimkomu.
Blessuo se minmng hans.
leitt ekki styrkt.
Umsóknir skulu vera á sér-
stökum eyðublöðum, sem fást í
skrifstofu Menntamálaráðs og
hjá sendiráðum íslands erlend-
is. Prófskírteini og önnur fylgi-
skjöl með umsóknum þurfa að
vera ljósrit eða staðfest eftir-
rit, þar eð þau verða geymd í
skjalasafni Menntamálr. áðs, en
ekki endursend.
Námsmenn sem sækja um
framhaldslán eða styrki, eru
minntir á að senda ný vottorð
frá menntastofnun þeirri. sem
þeir stunda nám við. V jf.tarðin
eiga að vera frá því í ok ober
eða nóvember í ár.
(Frá Menntamálaráði).
arlegar viðtökur, en þó ennfrem
ur við hugliúfar samræður. Frú
Halldóra var f^dd og unDalin
í Hornafirði, og henni voru sem
flestum er farið hugljúfar æsku-
minningarnar bæði til fólks og
sveitar. og hún hafffi svo m'kiff
að spyrja um og svo margt að
fræða okkur. bæði um sína lífs-
sögu og ótal margt fleira. Lífs-
saga frú Halldóru var fögur, og
í mínum huga er hún, sem einn
fagur hamingíudraumur sem eðli
legt mátti teljast með svo mikla
sanntrúaða konu. Tal okkar barst
, meðal annars nokkuð út í trú-
mál, og fann ég að einlæg trú
var töluð frá h'nu he'ta hiarta
frú Halldóru, og gott hafa þeir
i átt drengirnir hennar 5. að njóta
, bess að alast upp allt til starfs-
áranna við slíkan móðurbarm,
enda munu þeir hafa launað upp
eldið, með því að verða sem
Blaðburðarfólk
vantar í eftirtaíin
Þing-holtsstræti
Aðalstræti
Tjarnaigötu
Barónsstigur
Laufasveg 2—57
Lynghagi
Freyjugata
Laugarásveg
Vesiuigata 2—44
hverfi:
Snorrahraut
Bergstaðaslræti
Hverfisg. frá 4:—62
Karlagata
Hringbraut 92—121
Hávaliagata
Nesvegur
Víðimelur
Efstasund
Talið við afgreiðsluna simi 22480.
JHttgmtÞIaMfr
— SUS s/ða
Framhald af bls. 14
um, að lögum um tekjustofna
sveitarfélara væri í ýmsum
atriðum ó . tavant í því sam-
bandi var sérstök áherzla lögð
á það, að rfkisrekin fyrirtæki
greiddu sömu gjöld til sveitar-
félaga og önnur fyrirtæki með
hliðstæðan rekstui og skorað á
ríkisstjórnina að hraða löggjöf
þar að lútandi Emnig var talið
sérlega mikilvægt að öll fynr-
tæki hefðu ‘■örau starfsaðstöðu á
sama sviði og émangrun væri
hindruð á allan hugsanlegan
hátt, m. a. með lagasetningu ef
þörf krefði. Þingfulltrúar lýstu
ánægju sinni með aðgerðum
ríkisstjórnar.nnai í málefnum
dreifbýlisins. og töldu að með
fyrirhugaðri Norðurlandsáætlun
yrði stigið mikiðvaegt skref til
framtíðaruppbyggingar kjör-
dæmisins. I þvi sambandi voru
rædd nokkur sérhagsmunamál
hinna ýmsu byggðarlaga, og rak-
ið það, er helzt þyrfti úrbóta á
á hverjum stað. Þá var gert hlé
á fundi og bornar fram rausn-
arlegar veitingar. sem konur úr
félagi sjáUstæffiskvenna á staðn-
um ■sáu um að öllu leyti, en for-
maður þess er Anna Hertervík.
Að loknu kaflihléi var um-
ræðum haldiff áfitrn og þá eink-
um rædd flokksmál og almenn
starfsemi íe:agar.na
Ýmislegf fleira bar þó á góma,
en síðan var þessu fyrsta þingi
ungra Sjáiístæðismanna á Norð-
urlandi ve-.r.ra slitið Var það
fjölsótt og fot hið bezta fram.
— Bréí send Mbl.
Framhald af bls. 15.
Huggunarorð Williams I. Nic-
hols eru þessi: „Hjólið snýst," —
það sem er upp í dag, verður
niður á morgun. Lofsverð bjart-
sýni og ekki órökstudd. En sjúk-
dómseinkenni hafa ævinlega þótt
gefa nokkra ástæðu til aðgerða,
ef þær eru tiltækar.
Eigum við að standa kaldir
og ósmeykir, horfa á hjólið snu-
ast og treysta því, að útkom
an verði menningunni í vil, eða
teljum við einhverjar raunhæf-
ar aógerðir hugsanlegar og
framkv; manlegar?
Pétur Sigurðssop