Morgunblaðið - 04.12.1966, Side 28

28
MORCU N BLAÐIÐ
Sunnudagur 4. des. 1966
•nna. Þeir voru aðeins tveir. svo
*ð hann var fljótur að finna
þau Josette og José. Þau voru
ein út af fyrir sig í klefa.
Hún leit við, er hann ýtti
burðinni upp og leit á hann, eins
og i óvissu. En þegar hann kom
nær og ljósið féll á hann, þaut
hún upp og rak upp óp.
— Hvað hefur komið fyrir?
sagði hún. — Hvar hefurðu ver-
iðí Við José biðum alveg fram
á síðustu stund, en þú komst
ekiki, eins og þú varst búinn að
lofa. Við biðum. Hann José get-
ur sagt þér, hvernig við biðum.
Segðu mér, hvað hefur gerzt?
— Ég missti af lestinni i
Genúa og varð að aka langa
leið til að ná í hana afcur.
— Að þú hafir ekið til Bar-
onecchia? Það nær ekki nokk-
urri átt!
— Nei. Til Asti.
Svo varð þögn. Þau höfðu tal
að saman á frönsku. Nú rak
José upp snöggan hlátur, settist
niður í hornið og tók að stanga
úr tönnunum með þumalnögl-
inni.
Josette lét vindlinginn, sem
hún hafði verið að reykja, detta
á gólfið og steig ofan á hann.
— Þú komst í lestina í Asti og
þú beiðst með það þangað til
núna að hitta mig. Það var ekki
sérlega kúrteislegt! Hún þagn-
aði en bætti síðan við, dræmt:
— En þú lætur mig ekki bíða
svona í París, er það, elskan?
Hann hikaði.
— Ætlarðu það, elskan? Nú
var röddin orðin dálítið hvöss.
Hann sagði: — Ég þarf að tala
við þig undir fjögur augu, Jo-
sette.
Hún glápti á hann. Andlit
hennar sviplaust í daufri birt-
unnL Svo gekk hún út að dyrun
um. — Ég held það væri betra,
að þú talaðir dálítið við hann
José, sagði hún.
— José? Hvað kemur þetta
honum við? Það ert þú, sem ég
þarf að tala við.
— Nei, elskan. Þú talar heldur
við hann José. Ég er ekkert út-
farin í kaupskap. Leiðist hann.
Þú skilur.
— Nei, alls ekki. Og það sagði
hann satt.
— Ekki það? José útskýrir
það fyrir þér. Ég kem aftur eft-
ir mínútu. Þú talar nú við José,
elskan.
— Já, en.........
CERTINA-DS
HEIMSINS STERKASTA ÚR
Certina — DS úrið er byggt fyrir þá, *em
vilja ekki eða geta ekki t. d. starfs síns
vegna farið með úr sitt af varfærni Gang-
verk þess gitur í mjög teygjanlegum og
þjálum plasthring, sem gerir það að verk-
um, að Certina-DS úrið þolir mun meira
hnjask en nokkurt annað högghelt úr í
veröldinni. Piasthringurinn ver ekki aðeins
óróaásinn — hjarta úrsins — heldur gang-
verkið í heild. Þess vegna þolir Certina-DS
úrið högg og titring sem samstundis myndi
stórskemma eða eyðileggja öll önnur úr með
venjulegum höggvarnarútbúnaði. Certina-
DS úrið er ekki aðeins einstaklega vel högg-
varið, það er einnig algerlega vatnsþétt, og
þolir að liggja í vatni, jafnvel á 200 metra
dýpi. Við byggingu úrsins, hefur sérstök
áherzla verið lögð á að verja alla þá staði
þar sem ryk og vatn gætu þrengt sér inn.
Og að sjálfsögðu hefur Certina-DS sjálf-
vindu og dagatal, eins og sérhvert nýtízku
úr í dag. Enn eina staðreynd viljum við
benda á varðandi Certina úrin. Úrasérfræð-
ingar álíta verð Certina úranna mjög sann-
gjarnt. Það eru til dýrari og ódýrari úr —
en ekkert úr í heiminum gefur yður meiri
gæði fyrir peningana
ÚTSÖLUSTABIR:
MaKnús Benjaminason * Co. Veltnsusundi.
Ciarðar ólafsson órsmiður, Lækjartorgi.
Skart.gripaverzlun Guðmundar Þorsteinssonar
Bankastræti 12.
Franch Mirhelsen, úrsmiður, Laugavegt 3».
Gulismiðir Steiþúr og Jóhannes, Laugavegi 20.
Skartgripaverziun Jóns Sigmundssonar, Laugav. S.
CERTINA &
Certina Kurth Fréres SA, Grenchen Switzerland
Hún gekk út I ganginn og
renndi hurðinni aftur á eftir ser.
Hann gekk til að opna dyrn-
ar aftur.
— O, hún kemur aftur, sagði
José, — hversvegna se::tu ekki
niður og bíður eftir henni?
Graham setti sig og fór að
öllu tómlega. Hann botnaði ekk-
ert í þessu. José var enn að
stanga úr tönnunum og horfði
yfir klefann þveran. — Þú skil-
ur ekki, eða hvað?
— Nei, ég veit ekki einu sinni
hvað það er sem ég á að skilja.
José pírði augunum að þumal
42
nöglinni á sér, slelkti hana og
tók síðan til við aðra tönn. —
Þér lízt vel á Josette, er ekki
svo?
— Vitanlega. En.......
— Hún er mjög lagleg, en hún
er bara svo vitlaus. Hún er kven
maður. Hún hefur ekkert vit á
kaupskap. Það er þessvegna,
sem ég, maðurinn hennar, hngsa
allt slíkt. Við erum í félagL Þér
skiljið það?
— Já, það er einfalt mál. Og
hvað svo um það?
— Ekki annað en það, að ég
hef hagsmuna að gæta í sam-
bandi við Josette. Það er alit og
sumt.
Graham athugaði hann stund-
arkorn. Nú var hann farinn að
skilja málið, svo að ekki varð
um bætt. ann sagði: — Viliið
þér ekki segja hreinlega, hvað
þér eigið við?
José setti á sig svip þess, sem
hefur tekið ákvörðun, hætti við
tannhreinsunina og sneri sér í
sætinu beint að Graham. — Þér
eruð kaupsýsl'umaður, sagði
hann hressilega. Þér ætlizt ekki
til að fá neitt fyrir ekkert. Gott
og vel. Éig er ráðsnvaður hennar,
og læt ekkert fyrir ekkert. Þig
langar að skemmta þér i París,
eki satt? Josette er ágætis stúlka
og mjög skemmtileg fyrir karlr
mann. Og svo dansar hún veL
í sameiningu vinnum við okk-
ur inn minst tvö þúsund franka
á viku, á almennilegum stað.
Tvö þúsund franka á viku. Það
er hreint ekki svo lítið.
Nú streymdu endurmirming-
arnar inn í huga Grahams.
Hann minntist Maríu hinnar ara
bísku, sem hafði sagt: — Hún
hefur átt svo marga elskara, og
Kopeikin, sem sagði „Hún hefur
vel upp úr sér“, og Josette sjálfr
ar, sem hafði sagt, að José væri
ekki afbrýðissamur gagnvart
henni, nema þegar hún vanrækti
atvinnuna, vegna skemmtana.
Og hann minntist fleiri uin-
mæla. — Jæja þá? sagði hann
kuldalega.
José yppti öxlum. — Ef þú nú
ferð að skemmta þér, getum við
ekki unnið okkur inn tvö þús-
und franka með dansinum okk-
ar. Svo að við verðum að fá þá
annarsstaðar frá. f hálfdiirim-
unni gat Graham séð móta fyrir
svörtu striki, sem var munnur*
inn á José, og andlitinu, sem
gretti sig dálítið. — Tvó þúsund
franka á viku. Það er sanngjarnt
finnst þér ekki?
Þetta var rödd heimspekings-
ins með flauelsklæddu apana.
Þessi kaupsýslumaður var að
réttlæta tilveru sína. Graham
kinkaði kolli. — Jú, það er ekki
nema sanngjarnt.
— Þá getum við gengið frá
því strax, sagði José hressilega.
Þér hafið æfinguna, ha? Þér vit
ið, að svona er venjan. Hana
glotti.
— Ég skil. Og hvoru ýkkar á
að borga, yður eða Josette?
— Þér getið borgað Josette
ef þér viljið, en það væri bar*
eki fínt, eða hvað? Ég hitti ykk-
ur einu sinni á viku. Hann hall-
aði sér fram og klappaði Gra-
ham á hnéð. — Þetta er alvara,
ekki satt? Þér ætlið að vera góð
ur drengur? Ef þér færuð að
byrja núna........
Blaðburða rfólk
vantur í eftirtnlin hverfi:
Árbæjarblettur Seltjarnarnes —
Hluti af Blesugróf Skólabraut
Meðalholt Laufásvegur I.
Lambastaðahverfi Laugavegur, neðri
Skerjaf. - sunnan fL Bergstaðastræti
Miðbær Rauðarárstígur
Fálkagata
Talið við afgreiðslunn simi 22480
BUivrtuublatiií*