Morgunblaðið - 14.12.1966, Blaðsíða 12

12
MORGU NBLAÐIÐ
Miðvikudagur 14. des. 1966
-elfur
Laugavegi 38
Skólavörðustíg 13
Snorrabraut 38
NÝKOMIB
Þýzkir morgnn-
sloppar í glæsi-
legu úrvalL
Sigurður Haukur Guðjónsson skriíar um
BARNA- OG UNGLINGABÆKUR
Bítlar eða bláklukkur
Höfundar: Jenna og Hreiðar
Stefánsson.
Útgefandi; Bókaútgáfa ÆSK í
Hólastifti.
Teikningar: Baltasar.
Prentsmiðja Björns Jónssonar
h.f.
ÍÞetta mun 16. bókin þeirra
Jennu og Hreiðars. Vissulega
væri það þess virði að rita um
höfundana langt mál, svo mjög
sem þeir, ásamt sárafáum höf-
undum öðrum, brjóta blað í gerð
bóka fyrir íslenzk börn. Hér er
ekki kastað til höndum, efnið
liggur ljóst fyrir, og úr því unn-
ið af þekkingu á þeim, er lesa
skulu. Ég er sannfaerður um það
að er tímar líða verða þeir
taldir standa framar mörgum
þeirra, er nú berja hvað ákafast
fótastokkinn í kappreið íslenzkra
höfunda til lýðhylli: Nei, för
þeirra er hljóðlát hógværðin oin,
en þó beint til hjarta þess, er
þeim leynist.
Bítlar eða Bláklukkur mun
fyrsta unglingasagan þeirra. A
sögunni sjást þá engin byrj-
enda mörk, og fáir hefðu get-
að skráð slíka sögu, sem ekki
hetfðu haft þekkingu kennarans
á ungu fólki eins og höfundarn-
ir hafa. Hlutlaust og án þving-
unar eru myndir réttar að les-
GARÐAR GISLASON H F.
11500 BYGGINGAVÖRUR
Þakjárn
Þakpappír

Magasleðar
skíðasleðar
og
snjdþotur
í fjölbreyttu
úrvali nýkomið
Geysir hf.
Vesturgötu J
enda bókarinnar og ósjálfrátt
tekur hann að velja sinn eigin
stig, horfa á sína eigin mynd
og spyrja: Hvert stefni ég?
Gréta, 14 ára hnáta, er ný-
flutt til höfuðstaðarins. Hún
kemur þangað sem rótslitin urt,
sér. lífið iða fyrir framan sig
og veit ekki í fyrstu, hvar hún
skuli taka sér stöðu.
Þama drepa höfundar á mjög
alvarlegt vandamál, sem foreldr
ar mættu vissulega eyða nokkr-
um kvöldum í að hugsa um.
íljótlega er þó til hennar kall
að, og hún verður mjög glöð,
er hún skynjar, að það eru
átrúnaðargoð hinna ungu, sem
það gerðu. Hún fylgir því glöð.
En goðin hennar reynast væng-
Til minnis
Eftirspurðu alullarefnin
(whipcord og kamgarn)
komin í litavali.
HRINGVER
Aiusturstræti 4. Sími 17900
CROWN
hollenzku rafgeymamir.
Rafgeymaþjónusta
Rafgeymahleðsla.
Bílanaust hf,
Höfðatúni 2. — Sími 20185.
lausir englar lubbamennskunn-
ar. Þeir eru ekki stórir af sjálf-
um sér, heldur ytra prjáli: flóka
tryppisins, taumlausum losta
hinna fullorðnu og úrkynjunar
Löstum.
Það mætti hér verða hinum
ungu umhugsunarefni, hverjir
jafnaldrar þeirra séu líklegastir,
til þess að hafa hæst. Bylur hæst
í tómri tunnu.
T.þ.a. ná hylli þessara goða
sinna, gerist hún vargur á heim-
ili sínu, já, meira að segja lyg-
ari og hnuplari. En fulltrúar
meirihiutans, hinnar óspilltu
æsku, eru og leiddir til sögu.
Margt umhugsunarefnið færa
þeir lesandanum, en ég vil ekki
eyða áhrifum sógunnar, með
því að gera ykkur einið of kunn
ugt.
Ég hvet ungt folk og loreldra
sem eiga börn a táningaaldri,
að fá sér þessa bók og lesa
hana með athyglL Hún svíkur
engan. Málið er lipurt og hreint
og skráð af mikilli kunnáttu og
vandvirkni. F*rentvinur finnast
varla, leiðust sú, sem eftan á
kápu bókarinnar er. Myndir
Baltasar eru smlldarvel gerð-
ar, og lífga bókina mjög. Marg-
ir þeirra, er fást við að mynd-
skreyta unglingabækur, ættu að
líta í þessa sér til leiðbeiningar.
Prentun bókarinnar og frá-
gangur hjá hinni gömlu prent-
smiðju til sóma. Hins vegar
finnst mér kjölur bókarinnar
ljótur og hann fór strax illa, er
ég opnaði hana.
Útgefanda, höfundum og öðr-
um, er að unnu, óska ég til
hamingju með prýðisgóða bók.
Mættum við fá meira að
heyra?
Claðir dagar
Höfundur: Ólöf Jónsdóttir.
Myndir: Vigdís Kristjánsd.
Útgerandi: Ægisútgáfan.
Myndamót: Myndamót h.f.
Prentun: Prentsm. Hólar h.f.
BÓK þessa tileinkar höfundur
sonarsyni síraun, Kolbeini. Það
dylst heldur engum, er les, að
hér er ekki um skáldverk að
ræða, heldur aðeins aanimia að
ræða við lítinn hnakka, sem hún
umvefur bænum um framtíðar-
hag. Undir tiiivitnuninni standa
þessi orð:
Sérhvert framitíðarispor
sigri sóifagurt var,
vetfji sál þína heiðríkjan
bjarta.
Glæddu æskunnar eld.
Fram á ævinnar kveld
geymdu eilífðar vorþrá 1
hjarta.
í þessum anda var bókin skrif
uð. Amman sem talar þar otftast
í 1. persónu, er að segja frá
ýmsu því, er lífið hetfur kennit
henni í skóla sínum, að nauð-
synlegit sé börnum og ungling-
um að vita, t.þ.a. þeim verði
auðveldara að velja gæfustig.
Hún brosir til æðri máttar og
líkir honum við veimandi vor-
sól. Þrir fyrstu kaflarnir eru
þessu heigaðir og að aiuki er
ívaf hinna allra: Guð vakir ytfir
þér.
Meiri vizku en þá, veit höfund
ur ekiki ungum dreng til handa,
og virðist mér að hann hatfi ekki
til einskis setzt á skólabekk. Við
eina vísu bókarinnar hetfur
Fjölnir Stetfánsson gert lag, sem
prentað er í bókinni. Ekki kann
ég um lagið að dæma, svo ólag-
viss, sem ég nú er, en ég fagna
því að hitta íslenztea unglinga-
bók, þar sem laglína er prentuð
með til yndisauka.
Amman segir frá: Bftirvænt-
ingu og gleði barnsins, sem nýtur
unaðar og þroiskandi áhritfa
sveitalítfsins; gleðinni, sem jafn-
vel öskudagur gat veitt 1
slkemmtanasnauðu l-ífi unglinga
áður fyrr, ógnum hatfíssins; af-
leiðingum óhlýðninnar; tötfrum
vors og rétti lítilmagnans til lífs,
rósóttum tejól, er breytir ösku-
busku í hetfðanmey; unaði ein-
verunnar í hjásetunni; hvaðan
kettlingarnir komi og svo endar
bókin á frásögn um það, hvernig
ungur drengur verður t.þ.a. opna
augu föður síns fyrir viðbjóðl
drápsfýsninnar.
Alit eru þeitta verðug viðfangs
efni og fest öll mjög svo lipur-
lega sögð, enda mun hötfiundur
hatfa þjálfast í þeirri list í út-
varpi og efnið sótt í reynslu
þaðan. Kynni mín atf ungu fólki
benda mér ótvírætt á það, að
þáttur atfa og ömrnu í uppeldi
þeirra er herfilega vanræfctur
í dag, og tengingin við liðna
tíð otft eíteki önnur en útlitið eitt,
Hér ræður sjáitfsagt margt, atfar
og ömmur sem í fuMutm starfs-
önnum aðskilnaðar kynslóðar
við heimilisstotfnun ojm.fl.
Börnin fara því mangs á mis.
Víst hafa skólar tekið að sér
fræðsluna um liðna tíð, en mun
ur er á kennara með 30—40 nem
endur fyrir framan sig og ömmu
eða afa, sem elska þann, er þau
fræða. Þessu má íslenzk þjóð
ekki gleyma, vilji hún ekki verða
rótarvana urt í erlendum vasa.
Því færi ég frú Ólöfu þatekir
fyrir það, að hún ieytfir fileirum
en Kolbeini litla að njóta fræðsl
unnar. Bókin mun vissulega
verða þroSkandi Skemmtilestur
mörgu barni.
Myndir frú Vigdisar lífga bók-
ina mjög. Mér finnst þær alLs
ekki fallegar, en yfir þeim eru
einhverjir tötfrar úr heimi barns-
ins, sem listakonan hetfur náð
mjög vel. Jatfnvel montinn hani
verður stærri en skemman sem
hann stendur á; köttur með kett.l
inginn sinn stærri en bifreiðin
við hiið hans. Þannig mœtti telja
átfram.
Prentun bókarinnar er góð og
pappir einnig.
Vilhtr eru nokkrar og lítir það
arniars áigæbt verk.
Háaleitisbraut 58-60
sími 3 59 97