Morgunblaðið - 10.03.1967, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 10.03.1967, Blaðsíða 24
24 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. MARZ 1967. - RÆÐA BJARNA Hljómsvettin á æfinfu. Frá vinstrá: Hláf Sigurjónsdóttir, Guðný Guðmundsdóttir, Helga Hauks- dóttir og við flygelmn Lára Rafnsdóttir. Hljómsveit Tonlisitarskólans HL-J ÓMS VEIT Tónlistarskólans Iheldur tónleika í Háskólabíói á morgun, laugardag kl. 2 síðdegis. Stjórnandi verður Björn ólafs- son. Á efnisskránni er fiðlukonsert - KINA Framhald af bls. 1 ist sem allar tilraunir til þess að setja á laggirnar „kommún- ur“ hafi gengið mjög misjafn- lega og í Peking og Shangai eru þær sagðar hafa mistek:zt gjörsamlega. Skólahald skrykkjótt. Nokkuð er nú síðan tilkynnt var að skólar tækju aftur til starfa eftir níu mánaða hlé vegna menningarbyltingarinnar, en víða gengur skólahald erfið- lega enn og einkum utan höf- uðborgarinnar, þar sem sagt er að margir skólar séu engan veg- inn byrjaðir fulla kennslu. Menningarbyltingin stöðvuð á miðri leið? Haft er eftir Peking-útvarp- inu í dag að kínverska þjóðin standi nú andspænis örlagarikri ákvörðun, þeirri að ákveða hvort halda eigi áfram menn- ingarbyltingunni eða hætta við hálfnað verk. í>að fylgdi frétt- inni að Kínverjar yrðu að taka afstöðu til þessa á næstunni, all í a-moll eftir Baeh, einleikari Hlíf Sigurjónsdóttir. Concerto grosso í D-dúr. Concerto grosso í a- moll, einleikari Guðný Guð- mundsdóttir og Helga Hauksdótt ir og loks píanókonsert í C-dúr ir sem einn. Fregn þessi er höfð eftir útvarpshlustendum í Hong Kong. Veggspjöldin á hurt. • Fréttir frá Tókíó herma að rauðu varðliðarnir í hópi há- skólastúdenta amist nú mjög við veggspjöldum þeim sem til þessa hafa flutt mestar fréttir af menn ingarbyltingunni — bæði sannar og ósannar — og vilji að tekið verði upp strangt eftirlit með þeim, því „óvinir Kína“ og and- stæðingar Maos hafi notað þau til framdráttar sínum málstað. Bandalag Mao-sinna í Peking. Miðstjórn kínverska komm- únistaflokksins hefur skipað Hsieh Fu-chih öryggismálaráð- herra formann bandalags þess sem nú sagt þar í myndium og ætlað er að efla völd stuðnings- manna Maos í borginni og sam- eina þá gegn andstæðingum. Það fylgdi fregninni að í þessu væri Peking eftirbátur annarra stórborga Kína, s.s. Shanghai, Tsingtao og fleiri borgum. Pekingútvarpið sagði í dag að op. 16, einleikari Lára Rafnsdót'-- ir. Velunnarar skólans eru vel- komnir á tónleikana í Háskóla- bíói. í ritstjórnargrein Rauða. fánans, málgagni ínverska kommúnista- flokksins, sem náinn vinur Ma- os og bandamaður, Chen Po-ta, ritstýrir, hefðu verið settur fram skýr fyrirmæli um hversu stuðningsmenn Maos skyldu fara að því að sigrast á and- stæðingum sínum og koma á nýju skipulagi eftir valdatökuna. Sagði í greininni að ábyrgir op- inberra byltingarsamtaka, herinn og ýmis samtök byltingarmanna önnur yrðu að hafa nána sam- vinnu sín í milli svo ekkert færi úrskeiðis. Lin Pia andmælir eigingirni. í áróðursplöggum sem birzt hafa í Peking undanfarið er mjög mælt í mót eigingirni og sjálfselsku og minnt á að allir byltingarmenn skuli vinna sam an að sama marki en ekki ein- lægt hugsa um sjálfa sig og sinn hlut. Er Lin Piao varnar- málaráðherra borinn fyrir flest- um þessum áskorunum, sem yf- irleitt er beint til rauðra varð- liða einnig eldri stuðningsmanna Mao Tse-tungs. Framhald af bls. 21. an hafa sagt þetta, en þetta gerði hann, þessu lýsti hann yfir í febrúarlok 1946. Ábyrgð kommúnista á völdunum Hitt er svo annað að bæði hann og hans félagar tóku ábyrgð á vörnum landsins þeg- ar þeir voru í vinstri stjórninni 1956 til 1958. Hv. þm., Lúðvík Jósefsson, vildi mótmæla því hér á dögunum með fram-í-kalli að hann hefði aldrei látið uppi, að ótti við götulæti í Reykjavík hefði haft áhrif á afstöðu hans og hans félaga í þessum efnum Nú vitum við, að hv. þm., er nú ekki alltaf alveg nærri sann leikanum í sínum yfirlýsingum. Að vísu skal ég játa það, að hann þóttist ekki sjálfur hafa verið svona hræddur, en það stendur hins vegar í grein, sem hv. þm. skrifaði 1. marz í Þjóð- viljanum Greinin heitir: Hverj- ir hafa svikið í hersetumálunum, og þar segir m.a.: „Ástæðan til frestunarinnar var sú, að með hernaðarárás Breta og Frakka á Suez og óeirðunum, sem brut- ust út í Ungverjalandi í nóvem- bermánuði, tókst hernaðarsinn- um og ýmsum aftaiuhaldsöfl- um I Reykjavík, að þyrla upp slíku moldviðri blekkinga og æsa upp svo ýmsa sakleysingja, að óhugsandi var, á meðan sú æsingaalda stóð yfir, að koma fram endurskoðun á hernáms ssmningum við Bandaríkin í peim anda, sem A!þ. hafð’ ákveð ;ð.“ Þétta segir hv. þm. Hann heldur áfram „þeir aðilar úr Frarcsfl. og Alþfl., sem lofað l.öíðu að vinna að því. að her- inn færi úr landi, gáfust upp fyrir þessum æsingum afturhalds :ns, sem skipulögði upphlaup hér og þar í bænum, brutu ruð- ur ! húsum, réðusc á fólk og hó'uðu limlestinguvn.“ Þeita st'gði hv. þm., nei, hann segist ekki sjálfur hafa venð hrædd- ur, en það voru félagar hans, Eysteinn Jónsson og Hermann Jónásson, Guðmundur I. og Gylfi Þ. Gíslason, þeir vor j svo hrædd ir, að þeir skulfu á beinunum en hetjan óhrædda gugnaði og þorði efcki að bera upp málið, fyrr en 2 árum síðar. Lúðvík Jósefsson segir að vísu: við Alþ. bl-menn vorum reiðubúnir að samþ. endurskoðun, sem tryggði það, að herinn færi, en það eitt nægði ekki, þegar samstarfsflokk ar vildu hið þveröfuga. Ja, hversu fylgdi hann nú þessu fast eftir, blessaður heiðursmaður- inn? Það var aðafarnótt 3. des. 1958, þegar ráðið var að vinstri stjómin myndi segja af sér, sem flokkur hv. þm. fyrst mannaði sig upp og gerði samþykkt um, að það skyldi ákveðið síðar, hve nær Alþbl. gerði það að fráfar- aratriði, hvort staðið yrði við loforðin um brottför hersins eða ekki, Það var ekki einu sinni þá, að þeir mönnuðu sig upp, tveimur árum eftir að æsingar- aldan var hjá liðin og hætt var að brjóta rúður og gera aum- ingja mennina svona hrædda, það var ekki einungis að þeir mönnuðu sig þá upp til þess að KVIKSJÁ —-K—« —— — — —FRÓÐLEIKSMOLAR FLÓÐ í HOLLANBI ENNÞÁ lifa í minningu manna atburðir, sem gerðust í flóðunum miklu 1953, bæði um hörmungarnar og um ein- staka björgun. Frá þaki eins hussins á eyjunni Tholon horfði maður einn á það er kona hans og 12 börn drukkn uðu. Gat hann enga björg veitt. 10 ára gamalli stúlku var bjargað af húsþaki þar sem hún hafði verið ásamt 8 systkinum. Þegar bátur kom á staðinn, var hún ein eftir. Nýgift hjón eyddu þrem fyrstu hveitibrauðsdögunum haldandi í hönd hvors annars á lítilli spildu í straumflóð- inu. Þrem dögum eftir hörm- ungarnar var þeim bjargað. Verkamaður, sem farið hafði að leita læknis handa konu sinni, sem var nýbúin að fæða, kom aftur og var þá húsinu skolað burt ásamt móður og barni. Á einum stað hékk maður í símaþræði í 48 klukkutíma, áður en honum var bjargað. segja, nei„ nú skulum VtG gera þetta að fráfararatriði, nei þeir stuðluðu að gera það einhvern tímann seinna, hvort og hvenær þeir ætluðu að standa við öll hátíðlegu loforðin. Þannig var nú hetjuskapurinn hjá hv. þm. Hv. þm. vildu, alveg éins og kom í yfirlýsingu þeirra máls- svara á dögunum, hafa þetta mál sem sammingsatriði, til þess að halda sér inn í ríkisstjórn, geta slggið af, gert það að verzlunar- vöru, til þess að taka þátt 1 að fá 30 silfurpeningama, sem Þjóð- viljinn talaði um í des. 1956. Það er alveg það sama nú. Þeir gera hátíðlegar samþykktir um varn- arleysi landsins, en þeir segja: Auðvitað dettur okkur ekki 1 hug að gera það að skilyrði um það, hvort við eigum að vera í stjórn eða ekki. Málið er ekki þess yirði. Ég held, að fáir taki þessa herra ýkja alvarlega eða þeirra yfirlýsingar í þessum efn um. Það er a.m.k. ljóst, að þeir taka sig sjálfir ekki alvarlega, það er meira en reikul og meira en svikul öll þeirra framkoma í þessu máli fyrr og síðar. Samtök til eflingar friffar. Umhyggja hv. 3. þm. Reykv. lýsir sér svo e.t.v. bezt í því, að hann segir: Þeiim mun meiri, sem hernaðarþýðing Islands er, því meira ríður á því, að landið sé óvarið. Þetta var meginkjarn inn í hans síðustu ræðu og það er vissulega fróðlegt, að menn hafi þetta í huga, að einmitt vegna þess að hv. þm. gerir sér grein fyrir, að hernaðarþýðing landsins hefur ekki minnkað heldur vaxið, vill hann að land- ið sé varnarlaust. Hverjum til flags og fyrir hverjum? Hv. þn». þarf ekki að svara þeirri spurn- ingu. Það vita allir. Af hverju? Og hver á að hafa hag af þessn varnarleysi landsins? Hv. þm. gerir sér líka mjög vel grein fyrir því og það er rétt, sem hann benti á í sinni ræðu og hann vék raunar að hér í fyrra einnig, að ef Atlantshafsbanda- lagið leystist upp. Verður hern- aðarþýðing íslands miklu meiri heldur en áður einfaldlega vegna þess að neðan nægar varnar- stöðva eru til í Evrópu, á meg- inlandi Evrópu, er síður ástæða til þess bæði að sækja annað frá Islandi og hefja stríð. En hvað ef ísland verður útvörður og varnarleysi og upplausn f Evrópu. Við skulum hreinlega játa það, að stórveldin hugsa um sinn hag og ef við gerum okkur ekki grein fyrir því, svíkj um við okar eigið iand. Við ráðum því ekki, hvort verður barizt um ísland. Það eru aðrir sem ráða því. En við getum haft áhrif á það sem okkar litlu þátt töku, hvort haldið verður uppi friðarsamtökum í heiminum, þeim samtökum, sem vantaði 1920-1939, sem gerði tveimur einræðisherrum mögulegt, á bals við sínar þjóðir, að semja um það að leiða mesta blóðbað yfir þjóðirnar, sem nokkurn tima hef ur verið hafið. íslendingar eiga að gera sér grein fyrir þessum staðreynd- um. Það getur vel verið og við óskum þess allir að staðreynd- irnar væru aðrar. En meðan þessi ógnaröfl enn leika lausum hala, er það eina sem getur haldið þeim í skefjum, að hin- ar friðsömu þjóðir. sameinist um það að halda uppi friði í heim- inum. - GRÁTKONUR Framhald af bls. 11 framkvæmanlegt og síðan er að finna bónuskerfi, sem þess ir sömu aðilar geta sætt sig við. Nú horfa málin þannig við, að vinnslurásin frá flökunar- vél og þar til vinnslu er lok- ið virðist í góðu lagi aG miinnsta kosti í þeim húsum, sem bezt eru rekin, hins veg- ar er öll vimnslurásin írá því fiskurinn er veiddur og þar til hann kemur í flökunarvél- ina vandræða handanbaka- vinna og vinnuaðferðimar I þeim efnum verið óbreyttar um 50 ára skeið eða meira.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.