Morgunblaðið - 02.06.1967, Síða 5

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. JÚNÍ 1967.
5
Hvers vegna rekur þjóðkirkfan ekki
sumarbúðir í Austfirðingafjórðungi?
NÝLEGA skýrði Ríkisútvarpið
frá því, að Þjóðkirkjan byggist
nú til að reka sumarbúðir fyrir
börn víða um land á sumri kom
anda. Var þess meðal annars get
ið, að sumarbúðir yrðu að þessu
sinni í öllum landsfjórðungum
nema á Austfjörðum. Frétt þessi
hefur að vonum vakið nokkra
athygli, og varpa menn eðlilega
fram þeirri spurningu, hvað
dvelji presta austanlands, hvers
vegna kirkjan hér eystra fái
ekki hrundið í framkvæmd þess
ari nauðsynleg^. þjónustu við
æskufólk í fjórðungnum svo sem
annars staðar tíðkast. Spurning
in er réttmæt, og almenningur
á heimtingu á að fá vitneskju
um það, hvað veldur þessari töf,
sem lítt verður við unað.
Um nokkurt skeið hefur á
vegum Prestafélags Austur-
lands starfað nefnd, sem haft
hefur með höndum könnun á
möguleika á sumarbúðarekstri í
fjórðungnum. Neffld þessi hef-
ur leitað fyrir sér um húsnæði
fyrir sumarbúðir í mánuðunum
júlí og ágúst, hvarvetna þar sem
lega staðar og aðbíTð utan húss
og innan gera slíka starfsemi
mögulega. Hafa einkum komið
til álita ýmsir heimavistarskól-
ar á Mið-Austurlandi. Má í þvi
samtoandi skírskota til þess, að
sumarbúðir í öðrum landsfjórð-
ungum starfa víðast hvar inn-
an veggja heimavistarskóla til
sveita.
Skemmst er frá því að segja,
að umgetnar tilraunir sumar-
búðanefndar Prestafélags Aust-
urlands hafa ekki borið árang-
ur. Yfirvöld viðkomandi skóla
hafa ekki séð sér fært að leigja
þá til sumarbúðastarfsemi. Hef-
ur umleitunum sumarbúðanefnd
ar verið hafnað og tilraunir
æskulýðsfulltrúa þjóðkirkjunn-
borið að sama brunni.
Hér er þvi ekki um að sak-
ast við austfirzka presta eða
aðra fulltrúa kirkjunnar. Sumar
búðir verða ekki reknar á ber-
angri. Það er ábyrgðarhlutur að
safna að sér tugum barna um
Laxveiði í Langá
fyrir landi jarðanna Ánabrekku, Laufáss og Álfgerðarholts (frá
sjó og upp að landamerkjum Álfgerðarholts og Jarðlangsstaða),
sem er almennt talin bezta veiði í Langá, er til leigu dagana
11. júní að morgni til 20. júní að kvöldi, og aftur 21. ágúst að
morgni til 9, september að kvöldi. 2 VEIÐISTENGUR.
Leigan fyrir stöngina er 125 0 krónur í júní, 1800 krónur í
ágúst og 1500 krónur í september.
VEIÐIHÚS AÐ LANGÁRFOSSI eru til afnota fyrir veiðimenn
endurg j aldslaust.
Veiðileyfi seld og frekari upplýsingar gefnar hjá,
Ferðaskrifsiofu ZÖEGA
Hafnarstræti 5 Símar 11964 & 21720.
lengri tíma, og verður það ekki
gert nema í viðunandi húsnæði.
Þetta húsnæði hefur ekki feng-
izt, og verður við svo búið að
standa, meðan ekki rætizt úr.
Prestafélag Austurlands mun
að sínum hluta halda máli þessu
vakandi og framvegis kanna
leiðir til úrbóta. Má vera, að
fullnaðarlausn á þessum vanda
fáist þá fyrst, er byggt hefur
verið yfir sumarbúðastarfsemi
austan lands, enda hefur það úr
ræði verið rætt og kann að koma
til framkvæmda, verði ekki ann
ar kostur vænni. En meðan mál
þetta er í deiglunni, væri prest-
um hér eystra styrkur að lið-
veizlu félagssamtaka og annarra
þeirra aðila, er bera fyrir brjósti
velferð æskufólks á Austurlandi.
Og hafi sumarbúðanefnd Prest*
félagsins að þsssu sinni sézt y0-
ir ein'hvern þann stað, sem 1
senn er nothæfur til sumarbúð*
reksturs og falur þann tíma, sesm
áður var nefndur, mun nefndin
efalaust þiggja með þökkura
hverja vísbendingu þar að lút-
andi. Hér er um að ræða hags-
munamál allra Austfirðinga, og
þessar línur eru ekki ritaðar
neinum til vansa, heldur til þes»
eins og gera grein fyrir þvf,
núverandi ástands, svo og til
hver eru hin eiginlegu tildrög
hins að hvetja velviljað fólk til
að rétta fram hönd og hefja það
merki, sem svo örðugt hefur
reynzt að draga að húni.
Seyðisfirði, 24. maí 1967.
Heimir Steinsson.
Kjósum D-listann
Húsnæði lil leigu
ITm 30 ferm. verzlunar- eða skrifstofuhúsnæði til
leigu. Léttur iðnaður kemur einnig til greina.
Tilboð merkt: „Laufásvegur — 624“ sendist Mbl.
fyrir mánudagskvöld.
Stúika óskast
til símavörzlu og skrifstofustarfa.
Vélaverkstæði Sigurðar Sveinbjörnssonar h.f.,
Skúlatúni 6.
4
LESBÓK BARNANNA
Ævintýri úr Þúsund og einni nótt:
Sagan af Maruf skósmið
13. „Kaupmennirnir
lánuðu mér peninga, þeg-
ar ég sagði þeim, að ég
væri kaupmaður sjálf-
ur“, hélt Ali fnásögn
sirni áfram. „Við skul-
um fá þá til að lána þér,
svo að iþú getir líka orð-
ið kaupmuður. Morgun-
inn eftir fór Ali á undan
út í verzlunarhverfið ug
skömmu seinna kom
Maruf í nýju fötunum
sírum. Ali kynnti v:n
sinn fyrir hinum kaup-
mönnunum. „í samai.-
burði við þennan kaup-
mann er ég vesæll prang
sri', sagði hann.
Hinir kaupmennirnir
kepptust nú um að lána
Maruf peninga og bjóða
honum vörur, en hann
sagði þeim, að hann ætti
von á úlfaldalest með
dýrmætt góss. Hann
barst mikið á og stráði
um sig með peningum,
sem hann gaf hverjum
betlara af mikilli rausn.
14. Miklar veizlur voru
haldnar Maruf til heið-
urs. hann fékk stöðugt
hærri og hærri lán hjá
kaupmönnunum og loks
var hann sjálfur næstum
farinn að trúa því, að
hann væri vellauðugur.
En það varð bið á því
að úlfaldalestin kæmi
með dýrmætu vörurnar,
sem hann þóttist eiga
von á og loks tóku kaup
mennirnir að geras* óió-
legir. Þeir báru srg upp
viö Ali, og þegar na,m
gs-t ekkert úr bætt. fó-u
þeir til sjálfs soldá*mns.
Soldáninn fór að leggja
við hlustirnar, þegar
h. nn heyrði að Ma:uf
hafði gefið betlurunum í
t^rginni stórfé.
Bænum minum heima hjá
hlíðarbrekku undir
er svo margt að minnast á
margar glaðar stundir.
Þ. E.
Ráðningar úr
síðasta blaði
Borgin, þar sem blöðr-
urnar lenda, heitir SAN
FRANCISCO.
11. árg. Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson 2. júní 1967.
Hjálpsemi borgar
KALLI greifingi var
undarlegur náungi, Hann
fór oft einförum að leita
að hinu og öðru, sem hon
um mætti að gagni koma.
Stundum safnaði hann
eplum og hnetum, lirf-
um og rótum og faldi allt
þetta vandlega í holu
sinni í skóginum.
Brátt leið að hausti og
síðan kom kaldur vetur.
Snjórinn huldi allt. En
Kalli hræddist hvorki
kulda né snjó. Hann hélt
sig mest niðri í hlýju hol
unni sinni, þíu: sem hann
geymdi eplin sín og hnet-
urnar, lirfurnar og ræt-
urnar og gat þess vegna
etið sig saddan á hverj-
um degi.
Fuglarnir og litlu skóg-
ardýrin áttu ekki eins
góða daga. Þeim veittist
erfitt að draga í búið,
þegar jörðin var frosin
og snjór lá yfir öllu.
„Við skulum fara til
Kalla“, sögðu þau hvert