Morgunblaðið - 04.08.1967, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 4. ÁGÚST 1967
BÍLALEICAN
- FERÐ-
Daggjald ki. 350,-
Of pt- km kr. 3,20.
SÍMI 34406
5ENDUM
MAGMÚSAR
SKiPHOLT»2í SIMAR2ÍÍ90
öftir lokun simi 40381
■ ^ s'Mi 1.44-44
\mim
Hverfisgöto 103.
Sími eftlr lokun 31161).
LITLA
BÍLALEIGAN
tngólfsstræti 11.
Hagstætt teigugjald.
Bensin innifali'ð < ieigugjaldi
Sími 14970
BÍLALEIGAIM
- VAKUR -
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
Eftir iokun 34936 og 3621?
f-r--'BílAIFrííAFr
RAUOARARSTfG 31 SfMI 22022
Rest til raflagna:
Rafmagnsvörur
Helmilstækl
Útvarps- og sjónvarpstaeki
fíafmagnsvörubúðin sf
Suðuriandsbraut 12.
Simi 81670 (næg bílastæði)
GARBASTRÆTI 2.SÍMM6770
/ / y 1/ — Ak-n _ /J «
=■
^ Því að loka?
Nú hellast yfir Velvak-
anda bréf frá fólki, sem óttast,
að loka eigi fyrir Keflavíkur-
sjónvarpið. Og Vehrakandi
sem hélt, að hann væri Iaus
við rifrildisbréf um þetta
gamla deilumál fyrir fullt og
alltf Ekki aldeilis.
Hér verður aðeins birt eitt
stutt bréf um málið, enda er
inntak lengri bréfanna í raun-
inni hið sama. „Ketill“ skrif-
ar: - .
„Kæri Velvákandi!
Ótrúlegar eru þær fréttir,
sem síast út, að einhverjir vilji
nú fára að loka fyrir Kefla-
víkursjónvarpið. Nú, þegar
allur hávaði um ,málið“ var
þagnaður, og allur almenning-
ur búinn að fella sig við það.
Jafnvel þótt útsendingartími
íslenzka sjórivarpisiiis yrði með
ejnhverju inóti teygður upp 1
séx daga, er það ekki fullkom-
ið. Gléymið ekki sjöunda degi
vikunnar og lengd iStsen.dinga-
túna dag hvern! . _
Svo er þessi valdaníðsla, ef
af yrði, hreint óþolandi. Við
keyptum okkur þessi tæki tíl
þess að horfa á Keftavíkursjón
varpið og viljum hafa rétt til
þess áfram, þótt vitanlega sé sá
sjálfsagði réttur lítið notaður
eftir að Reykjavíkursjónvarpið
kom til sögunnar.
Meðan íslenzka sjónvarpið
var í sumarfríi, var sáralítið
farið að horfa á Keflavíkur-
sjónvarpið aftur. Þetta veit ég
af tali við fólk á mjög fjöl-
mennum vinustað og íbúa í
stóru fjölbýlishúsi, þar sem ég
bý. í mesta lagi var horft á
einn og einn þátt og eina og
eina kvikmynd; fólk valdi og
hafnaði efir því, sem á dag-
skránni var, en lá ekki sýknt
og heilagt fyrir framan appa-
ratið, eins og við þótti brenna
fyrst í stað. Eftir að Reykjavík-
ursjónvarpið þyrjaði aftur eft-
ir fríið, er sú raunin á, að ekki
er hórft á hitj, nema góð kvik-
mynd sé á boðstólunum þar,
þegar hið reykvíska er sofn-
að. Allir vita, að ekki er horft
á" Keflavíkursjónvarpið neima
endrum- og eins, eftír að Reykja
víkursjórivarpið tók til starfa.
Þetta er að sfnu leyti sama og
með Keflavatursjónvarþið, sem
enginn vill láta banna lengur.
Ég beini þeirri áskorun til
yfirvalda ( og veit, að þar tala
ég fyrir munn langsamlega
flestra sjónvarpseigenda): Ger-
ið ykkur ekki að óvinsælum
fíflum með því að rjúka tii
að banna okkur að hafa val-
frelsi og gernýta möguleika
sjónvarpstækja okkar til þess
að sjá það, sem okkur sjálfum
sýnist.
Með beztu kveðjum,
Ketill“.
— Jái, ætli það væri ekki
nær að bæta þjónustuna við
landsbyggðina og útsendingar
þessa 4 daga en teygja lopann
I 6 daga?
-jfc- Útvarpsmál
Hér er svo annað bréf (frá
Kr.), sem fjallar bæði um út-
varp og sjónvarp.
„Kæri Velvakandi!
Þótt ég sé yfirleitt ánægður
útvarpsnotandi (nema hvað tón
listarflutninginn snertir; hann
er oí mikill), sem þykir afnota
gjaldinu eftir atvikum í hóf
stillt (þetta er þó alls ekki sam
þykki á hugsanlegri hækkun),
þá finnst mér sem fleirum, að
fréttaþjónusta útvarpsins, hafi
staðnað í sinni viðleitni til að
flytja okkur almennar fréttir.
Innlendur fréttirnar eru ein-
hliða og „bragðlausar“ og bera
of mikinn keim af „enginn er
kenndur þar sem hann kemur
ekki“, en það finnst mér ætti
ekki að vera viðhorf frétta-
stofu.
Þá hafa erlendur fréttirnar
oftast verið eingöngu um heims
stjórninálin og stríðsfréttir. Það
eru eindregin tilmæli mín, að
hinir ágætu fréttamenn er-
lendra frétta útvarpsins, með
leyfi fréttastjórans, líti sér nær
og flytji okkur almennar frétt-
ir frá hinum Norðurlöndunum,
t.d. til hálfs við aðrár erlfcnd-
ar fréttir. Slíkt væri áreiðan-
lega vel þegið af öílum þorra
hlustenda, og mundi auka vin-
sældir fréttastofu útvarpisins,
sem sannarlega væri ekki van-
þörf á, eftir að fréttastofa sjón
varpsins byrjaði starfsemi sína
sL haust. Manni dettur í hug,
hvort gagnkvæmur fréttaflutn
ingur hafi ekki borið á góma
á rabbfundum útvarpsstjóra
þessara landa, þegar þeir hitt-
ust?
■+C Sjónvarpsmál
Sjónvarpið er vinsælt, en eng
an sjónvarpsnotanda hefi ég
heyrt mæla með sex ðaga út-
sendingum, nema þá einstaka
ráðamenn Ríkisútvarpsins, t.d.
þann, sem var einn af aðal-
hvatamönnum að stofnun ísi-
enzka sjónvarpsíns. Ef ég man
rétt, þá hélt hann því fram á
sínum tíma, að svo einfalt væri
að hefja sjónvarpsrekstur, að
ekki þyrfti annað en að kaupa
sjónvarpssendi fyrir um Vfe
milljón kr. og síðan hefja send
ingar.
En málið reyndist ekki vera
svo einfalt. Við höfum nú þeg-
ar eytt tugum milljóna i sjón-
varpsstöðvabúnað og viðtæki,
og nú er talað um stórfellda
aukmngu á starfsliði og kaup
á meira húsnæði ef sendidög-
um verður fjölgað í sex.
Afnotagjald sjónvarpsins var
áættað 1600-1800 kr., áður en
sendingar hófust, en þegar séð
var, að auglýsingatekjur urðu
hverfandi litlar, var gjaldið
hækkað upp í 2600 fcr., sem er
mun hærra en á öðrum Norð-
urlandanna.
Sjónvarpið fór vel af stað, og
það á mjög marga velunnara,
en þeir kæra sig ekki um, að
sendidögum verði fjölgað að
sinni. Hér sem annars staðar
er sjónvarp bindandi, og áreið
anlega væri tiltæku fjármagm
þess betur varið í fjölgun end-
urvarpsstöðva. Þegar það nær
orðið tft flestra byggða lands-
ins, þá fyrst væri tímabært að
kaima, hvort það sé almenn ósk
notendanna, að sendidögum sé
fjölgað, því að það ættu ráða-
mennirnir áð muha, að þeir
eru í þjónustu þeirra, sem
borga reksturinn.
Kr".
★ Frá Sundlaug
Vesturbæjar
Bréf hefur Velvakanda bor-
izt með fyrirsögninni „Svar til
Velvakanda frá starfisfólki
Sundlaugar VestuTbæjar". Það
er reyndar svar við bréfl frá
konu, sem 'hér birtist um dag-
inn. Svarið er óundirritað, en
Velvakandi treystir því samt,
að það sé frá réttum aðiljum,
„Við þökkum kærlega kveðj-
una frá óánægðu konunni. Hún
gefur okkur tilefni til að konva
á framfæri upplýsingum sem
sumir hinna heiðruðu við-
skiptayiha okkar vírðast • ekki
þekkja. Það er undantékning-
arlaus ^kylda að folkið þvoi
sér. með'sápu Sn baðfata i
steypijböðunúm, áður en farið
er í laugina. Það er verk bað-
varða að sjá um, að þessari
reglu sé fylgt. Við verðum oft
vör við, að fólki virðist koma
þessi regla á óvart og vill á
allan hátt haga sér eins og það
væri í sinni einkasundlaug. Við
víkjandi mannasiðum okkar
starfsfólks viljum við segja
þetta: öllu mannlegu má of-
bjóða. Spurningin um, hvort
Sundlaug Vesturbæjar sé ekki
„gerð fyrir fólk“ fær þetta
svar: Sundlaugin sjálf er full-
byggð, en búningsklefar ekki.
Hér eru tvö herbergi með skáp
um fyrir föt, 51 herra megin
og 54 kvenna megin. Þetta er
aðeins miðað við að fullnægja
skólasundkennslu en næsti á-
fangi byggingarinnar er bún-
ingsklefar fullorðinna.
Ef fólk veit þetta, hlýtur það
að undrast, að hér eru oft á
sólskinsdögum að sumrinu þús
undir manna. Það segir sig
sjálft, að þá mega sáttir þröngt
sitja, — hinum er ofaukið“.
Einangrunargler
er heimsþekkt fyrir gæði.
Verð mjög hagstætt.
Stuttur afgreiðslutími.
10 Ara ábyrgð.
Leitið tilboða.
Fyrirliggjandi
rúðugler
2-4-5-6 mm.
Einkaumboð:
HANNES ÞORSTEINSSON,
heildverzlun,
Simi 2-44-55.
Nýjar sendingar
Kakiefni
sumarlitir, tilvalið í buxur.
Sumaskjólaefni
einrit — mikið litaval.
Dragtaefni
einlit — röndótt — köflótt — samstæður.
Markaðurinn
Hafnarstræti 11.
Sumarkjólar
Sólkápur
Markaðurinn
Laugavegi 89.
BOUSSOIS
INSULATING GLASS